Η ιστορία:
Γεια σας, η ιστορία μου ξεκινάει από τα παιδικά μου χρόνια, κοντά στα 13-14 μου περίπου.
Από μικρός είχα ένα πρόβλημα και όταν τρόμαζα η φοβόμουν κατουριόμουν πάνω μου. Έτσι μια μέρα γυρίζοντας από το σχολείο με το παντελόνι μου μούσκεμα, και αρκετά στεναχωρημένος γιατί τα αλλά παιδιά στο σχολείο με κορόιδευαν, πήρα την απόφαση να αγοράσω πάνες ακράτειας και να της φοράω κρυφά, χωρίς να το ξέρουν ούτε καν οι γονείς μου.
Πήρα τα λεφτά από το χαρτζιλίκι μου και πήγα στο πλησιέστερο σούπερ μάρκετ και αγόρασα λοιπόν πάνες, της έβαλα στην σχολική μου τσάντα και όταν πήγα σπίτι της έκρυψα. Δεν λέω, ένα μεγάλο μέρος τον προβλημάτων μου είχε επιτέλους λυθεί. Σίγουρα μου ήταν πολύ δύσκολο να αλλάζω πάνες χωρίς να με δουν αλλά βρήκα τον τρόπο μου.
Εκείνο τον καιρό στην οικοδομή μας, ήταν ένας στρατιωτικός, όχι υψηλόβαθμος αλλά μόνο το ότι ήταν στρατιωτικός με έκανε σαν παιδάκι να τον φοβάμαι. Όταν λοιπόν είχα να διαβάσω και ειδικά στα μαθηματικά κατέβαινα κάτω στο σπίτι του και με διάβαζε αυτός. Ήταν οικογενειακό φίλος και με βοηθούσε. Ένα απόγευμα λοιπόν γυρνώντας από το σχολείο, πήγα στο σούπερ μάρκετ να αγοράσω με το χαρτζιλίκι μου πάνες. Για κακή μου τύχη ήταν και αυτός στο σούπερ μάρκετ και στεκόταν ακριβώς πίσω μου όταν πήγα να πληρώσω. Δεν τον είδα κατευθείαν, μα μόλις πλήρωσα ακούω μια φωνή.
• Τι κανείς Χριστάκη;
Η ανάσα μου πάγωσε και πόδια μου έτρεμαν. Αλήθεια, δεν πίστευα ότι μπορεί να τρέμουν τα πόδια μου από μόνα τους και φυσικά άρχισα να βρέχω για άλλη μια φορά την πάνα μου.
• Γεια σας κύριε Δημήτρη…
του απάντησα σκεφτόμενος ότι ήρθε το τέλος μου και ότι θα το έλεγε στους δικούς μου.
• Περίμενε λίγο έξω…
• ναι βεβαίως,
του είπα καθότι ευγενικό αγοράκι. Βγήκα λιπών έξω και η πρώτη μου σκέψη ήταν να του πω ότι είναι για την μαμά μου. Αυθόρμητα λοιπόν, όταν βγήκε έξω και με ρώτησε για ποιον είναι πάνες του είπα ότι ήταν για την μαμά μου. Περπατήσαμε μέχρι το σπίτι τον χαιρέτησα, μπήκε στο διαμέρισμα του και εγώ στο δικό μου στον επάνω όροφο.
Το άγχος που είχα για να μην το πει στην μαμά μου δεν λέγετε. Κόντευα να σκάσω. έτσι πήρα την απόφαση να κατέβω να του πω την αλήθεια και να τον παρακαλέσω να μην πει τίποτα στην μαμά μου. Φόρεσα μια πάνα και…
• Μαμά θα πάω στον κύριο Δημήτρη για να διαβάσω.
• Έφαγες;
• Ναι μαμά..
και κλείνω την πόρτα πίσω μου.
• Γεια σας κύριε Δημήτρη. Έχω πολλές ασκήσεις στα μαθηματικά γι’ αυτό ήρθα.
• Έλα, ετοίμασε τα βιβλία σου μέχρι να φάω λίγο.
Συνέχισα να τρέμω, δεν ήξερα πως να του το πω. Ντρεπόμουν, ώσπου…
• Κύριε Δημήτρη, οι πάνες δεν ήταν για την μαμά μου.
• Για ποιον ήταν; με ρώτησε.
• Για μένα, αλλά σας παρακαλώ, σας ικετεύω, μην πείτε τίποτα σε κανέναν.
• Αποκλείεται… μου είπε απορημένος.
Τότε κατέβασα ελαφρά το παντελονάκι μου και του έδειξα την πάνα που φορούσα.
• Και γιατί φοράς πάνες αγόρι μου; μου λέει.
• Να, ξέρετε, μερικές φορές κατουριέμαι πάνω μου και για να μην με κοροϊδεύουν τα παιδιά αγόρασα κρυφά πάνες.
• Και γιατί δεν το είπες στην μαμά σου; με ρώτησε.
• Γιατί η μαμά μου, μου έλεγε (πότε θα γίνω επιτέλους άντρας να σταματήσω να κατουράω πάνω μου) και όταν κατουριόμουν με μάλωνε. Σας παρακαλώ μην της πείτε τίποτα, θα με δείρει.
Να μην τα πολυλογώ, έδειξε μεγάλη κατανόηση. Μου είπε κιόλας ότι μπορώ να αφήσω στο σπίτι του της πάνες και να πηγαίνω να αλλάζω εκεί όταν χρειάζεται. Φανταστείτε ότι μέχρι και πάνες έφτασε κάποια στιγμή να μου αγοράζει.
Ένα απόγευμα, ενώ όλα κυλούσαν ομαλά, ήμουν μέσα στο δωμάτιο του και προσπαθούσα να αλλάξω πάνα όταν ξαφνικά ανοίγει η πόρτα και μπαίνει μέσα. Κοκκίνισα και κατευθείαν έβαλα την πάνα μπροστά μου για να μην με δει.
• Πως μπαίνετε έτσι μέσα;… αλλάζω ακόμα.
• Δεν πειράζει, άντρας είσαι, δεν θα πας φαντάρος;
• Ναι αλλά ντρέπομαι.
• Ξάπλα να σε βοηθήσω να αλλάξεις… μου λέει με αυστηρή φωνή.
• Δεν χρειάζεται, τα καταφέρνω και μόνος μου.
Η καρδιά μου κόντευε να σπάσει από την ντροπή μου. Πριν μπει στο δωμάτιο, για να είμαι ειλικρινής έπαιζα με το πουλάκι μου. Παίρνει την πάνα λέγοντας μου με αυστηρό τόνο…
• Ξάπλα να τελειώνουμε..
σε εκείνο το σημείο όταν είδε ότι μου ήταν σηκωμένη και μέχρι να ξαπλώσω μου λέει…
• Την έπαιζες;
Ντράπηκα παρά πολύ.
• Ε… όχι. Το ταλκ είναι στην τσάντα μου…
και κάνω να σηκωθώ.
• Δεν πρέπει να μένεις καυλωμένος…
μου είπε και μου τον έπιασε. Θα σου δημιουργήσει πρόβλημα και δεν θα μπορείς να κανείς παιδιά, μου λέει και αρχίζει να μου το παίζει ενώ εγώ τραβιόμουν και του έλεγα δεν χρειάζεται, θα το κάνω μόνος μου.
• Μην ντρέπεσαι ρε, μου λεει, στον έχουν παίξει πότε;
• Όχι φυσικά,
του λέω και ανασηκώνομαι. Με σπρώχνει και μου λέει…
• Κάτσε φρόνημα να τελειώνουμε.
Το έβαλε στο στόμα του και λίγα δευτερόλεπτα αργότερα είχα τελείωση. Πρώτη φορά έχυνα με τόσο μεγάλη ηδονική διάρκεια. Δεν μπορώ να πω ότι δεν μου άρεσε. Μου φόρεσε την πάνα μου και πήγαμε στο σαλόνι να διαβάσουμε. Πριν βγάλω τα βιβλία μου λέει.
• Αυτό που έγινε δεν θα το μάθει κανείς γιατί έχω και εγώ πολλά να πω αν το μάθει κανείς.
• Όχι δεν θα το πω σε κανέναν…
συμπεριφερόμουν σαν να μην είχε συμβεί τίποτε. Ξάφνου βλέπω στην τηλεόραση εμένα με αυτόν στο δωμάτιο.
• Καλά το έγραφες;
• Και αυτό, αλλά και όλες τις φορές που πηγές στο δωμάτιο να αλλάξεις.
• Αυτό δεν είναι σωστό. Άμα δεν τα σβήσεις θα φύγω.
• Αν φύγεις θα τα στείλω στους φίλους σου και στη μαμά σου και θα δουν όλοι, που έβαλες το στυλό σου όταν άλλαζες.
Το είχα ξεχάσει. Μια μέρα είχα δοκιμάσει να βάλω στον ποπό μου το στυλό μου ενώ έπαιζα. Πω, πω ντροπή. Δεν τολμούσα να τον κοιτάξω.
• Κοίτα στην τηλεόραση. Έχεις ωραίο κωλαράκι. Σου άρεσε όταν το έβαζες;
• Όχι του λέω…
και φανερά εκνευρισμένος του λέω…
• Κλειστό, πρέπει να διαβάσω, με περιμένει η μαμά μου.
Διαβάσαμε τέλος πάντων, και πήγα σπίτι. Την επόμενη μέρα πριν πάω στο σχολείο έπρεπε να πάω σπίτι του για να αλλάξω. Πως θα πήγαινα στο σχολείο; Χωρίς πάνα; Έπρεπε να βάλω. Πήγα λοιπόν σπίτι του, πήρα μια πάνα και πήγα στο μπάνιο να αλλάξω, αφού δεν ήθελα να με παρακολουθεί. Εκείνο το πρωί δεν μου είπε ούτε καλημέρα. Άνοιξε την πόρτα του σπιτιού του και φορούσε μόνο το μποξεράκι του. Ο πούτσος του φαινόταν σηκωμένος. Μόλις βγήκα από το μπάνιο με φωνάζει και μου λέει…
• Τώρα είναι η σειρά σου…
• Ποια σειρά;
• Να μου πάρεις πίπα...
και κατεβάζει το μποξεράκι του. Γύρισα και έκανα να φύγω.
• Θα αργήσω στο σχολείο...
• Πρώτα μια πίπα.
Χωρίς να το καταλάβω με τράβηξε και έβαλε το κεφάλι μου στο πούλι του. Δεν είχα ξαναδεί κάτι τόσο μεγάλο.
• Έλα μην τον κοιτάς ρουφά τον…
και μου έσπρωξε το κεφάλι. Κόντεψα να πνιγώ. Δεν χωρούσε στο στόμα μου. Μην με δαγκώνεις, απλά ρουφά τον, μέχρι που έχυσε στο στόμα μου.
• Δεν θα φύγεις άμα δεν τα πιεις όλα…
κόντευα να κάνω εμετό, αλλά τελικά τα κατάπια.
Αυτό ήταν, το είχα πάρει απόφαση να μην πάω ξανά εκεί. Ένιωσα τόσο μεγάλη ντροπή. Σιχαινόμουνα τον εαυτό μου αλλά το χειρότερο από όλα ήταν ότι… μου είχε αρέσει. Ναι μου είχε αρέσει και προσπαθούσα να το αρνηθώ λέγοντας στον εαυτό μου ότι δεν είναι σωστό και ότι θα έπρεπε να ντρέπομαι. Καταλαβαίνετε ότι ήμουν πολύ μπερδεμένος. Έτσι αποφάσισα να ξαναπάω και κάνω σαν να μην συνέβη τίποτα για ακόμα μια φορά. Ένα απόγευμα λοιπόν πήγα ξανά. Για καλή μου τύχη ήταν με ένα φίλο του στο σαλόνι και μιλούσαν. Πίστευα ότι όλα ήταν ένταξη. Μόλις είχα κάποια απορία, πήγαινα, τον διέκοπτα και τον ρωτούσα. Κάποια στιγμή και ενώ διάβαζα βλέπω ότι έχει βάλει με τον φίλο του τα βιντεάκια με εμένα και γελάνε. Η ντροπή μου ήταν μεγάλη. Πήγα κατευθείαν μπροστά στην τηλεόραση και άρχισα να κλαίω. Δεν άντεξα άλλο.
• Γιατί μου το κανείς αυτό;
• Ηρέμησε αγοράκι, λέει ο φίλος του. Δεν είναι κακό να παίρνεις πίπα.
• Φεύγω, του λέω κλαίγοντας και θα τα πω όλα στη μαμά μου.
Σηκώνεται πάνω, με τραβάει από το χέρι και μου δίνη ένα χαστούκι στον κώλο.
• Τι θα πεις;
μου λει με δυνατή φωνή.
• Θα τα πω όλα…
του λέω κλαίγοντας πιο δυνατά. Με τράβηξε από το χέρι, μου κατέβασε το παντελόνι, έσκισε την πάνα μου και με χτύπησε στον κώλο. Ούτε καν πρόλαβα να καταλάβω τι έγινε. Έγιναν όλα πολύ γρήγορα. Έκλαιγα δυνατά και του έλεγα…
• Σταματά.., πονάω.
• Τι θα πεις;… με ρωτούσε.
• Τίποτα, του έλεγα, σταματά πονάω..
Τον ακούω να φτύνει στον κώλο. Δεν έδωσα σημασία γιατί δεν κατάλαβα τι θα έκανε. Ξαφνικά νιώθω τον κώλο μου να σκίζεται. Το τσούξιμο ήταν αφόρητο. Χτυπιόμουν για να ξεφύγω μα δεν μπορούσα.
• Τσούζει... σταματά, πονάω πολύ. Δεν θα πω τίποτα σε κανέναν.. σταματά σε παρακαλώ.
• Θα στο στρώσω το κωλαράκι σου, μου λέει βάζοντας μου δάχτυλο…
• Τώρα πάρε μια πίπα στον φίλο μου…
• Μα...
• μου φέρνεις αντίρρηση πάλι;
• Όχι, όχι…
και κινήθηκα προς το μέρος του φίλου του. Σκεφτόμουν ότι θα μου ξανάκανε αυτό με τον κώλο μου και θα πονούσα πολύ. Έτσι δεν έφερα αντίσταση. Ο φίλος του κατέβασε το παντελόνι του και άρχισα να παίζω με τον πούτσο του μέχρι που έχυσε.
• Τώρα πήγαινε να βάλεις πάνα και ξεκινά το διάβασμα.
Πήγα μέσα και κλαίγοντας φόρεσα μια πάνα και βγήκα πάλι για να διαβάσω.
• Έλα εδώ, μου λέει. Γρήγορα κατουριέμαι...
Πήγα φοβισμένος για το τι θα μου κάνει αυτή τη φορά. Σηκώθηκε μου τράβηξε την πάνα και το παντελονάκι μου προς τα έξω και άρχισε να κατουράει στην πάνα μου. Ένοιωθα τα καυτά κατούρα του επάνω μου. Η πάνα μου δεν άντεξε και το παντελόνι μου βράχηκε.
• Σκούπισε τον με την γλώσσα σου, μου λέει.
• Τι; Δεν μπορώ, αηδία…
• Ρε γλύφε τώρα…
και μου τραβάει το κεφάλι στον πούτσο του. Έβαλα τον πούτσα του στο στόμα μου και μου κρατούσε το κεφάλι.
• Ρούφα τα όλα…
και αρχίζει πάλι να κατουράει στο στόμα μου. Έβηχα, πνιγόμουν, τι ντροπή. Από εκείνη την ημέρα ήμουν τέλειος διαφορετικός άνθρωπος. Έφυγα, πήγα σπίτι βρεγμένος με τα δικά του κατούρα, και για μια ακόμα φορά η μαμά μου με έδειρε γιατί της είπα ότι κατουρήθηκα πάνω μου. Καταλαβαίνετε πως ένιωθα. Με είχε του χεριού του. Μπορούσε να μου κάνει ότι θέλει χωρίς να μπορώ να πω κουβέντα. Είχα γίνει ο σκλάβος του.
Παρασκευή, την επόμενη μέρα που πήγα το πρωί να βάλω πάνα με περίμενε μια έκπληξη. Άνοιξε την πόρτα του μισόγυμνος και μου λέει…
• Στον καθρέφτη του μπάνιου, σου έχω ένα δώρο. Φόρεσε το και έλα στο δωμάτιο να το δω πριν φύγεις.
• Καλά...
του απάντησα. Ήμουν αρκετά περίεργος να δω τη είναι, έτσι με το που μπήκα στο μπάνιο για να βάλω πάνα πρώτα είδα το δώρο μου. Ήταν ένας δονητής τύπου σφήνα μαζί με ένα σπρέι. Όχι πολύ χοντρός αλλά σε εμένα φαινόταν τεράστιος. Ήθελε να τον χώσω στον κώλο μου. Μα αν δεν το έκανα τη πως θα με τιμωρούσε πάλι; Πήρα την απόφαση να δοκιμάσω. Έβαλα λίγο σπρέι και άρχισα να τον πιέζω στον κώλο μου. Έτσουζε παρά πολύ. Δεν είχα ξαναβάλει κάτι τέτοιο στον κώλο μου. Το πίεσα με όλη μου την δύναμη ώσπου τα κατάφερα. Σήκωσα το βρακάκι μου και πήγα μέσα. Δεν μπορούσα ούτε να περπατήσω. Ένιωθα πολύ περίεργα. Έτσουζε και πολύ. Με το μπήκα μέσα μου λέει…
• Για να δω τον κώλο σου.
Γύρισα και κατέβασα το βρακάκι μου λίγο από πίσω για να το δει.
• Τσούζει πολύ, να το βγάλω τώρα;
• Όχι... θα πας στο σχολείο με αυτό. Θα περάσω κάποια στιγμή να σε δω στο σχολείο. Αν το έχεις βγάλει θα σου μαυρίσω τον κώλο από το ξύλο.
• Μα πονάει πολύ δεν μπορώ…
• Φύγε.
Τώρα; Τι θα έκανα τώρα; Δεν μπορούσα να περπατήσω. Να μην τα πολυλογώ, πήγα στο σχολείο και κούτσαινα. Με ενοχλούσε πολύ μα είχε φύγει λίγο το τσούξιμο.. όταν όμως ήρθε η ώρα να κάτσω στο θρανίο πόναγα πολύ. Μου ήταν αδύνατον να κάτσω. Μόλις λύγιζα την μέση μου για να κάτσω πονούσα τρομερά. Είχα ιδρώσει. Πριν μπουν όλοι μέσα λέω στον διπλανό μου ότι πάω τουαλέτα. Πήγα λιπών και το έβγαλα. Μετά πήγα και κάθισα στην τάξη σαν να μην συμβαίνει τίποτα. Σκεφτόμουν ότι θα το έβαζα πριν πάω σπίτι του. Μετά από 2-3 ώρες μαθήματος χτυπάει κάποιος την πόρτα και λέει ο Χρήστος να πάει στο γραφείο του διευθυντή. Πήγα. Μόλις έφτασα εκεί βλέπω τον γείτονα μου μπροστά. Προφασίστηκε ότι ήθελε να μου δώσει κάτι κλειδιά και μόλις του δόθηκε η ευκαιρία μου είπε…
• Πάμε στις τουαλέτες, που είναι;
• Από εδώ…
Την είχα πατήσει. Είχα βγάλει τον δονητή.
• Κατέβασε το παντελόνι σου να δω.
Το κατέβασα, έβγαλα από την τσέπη μου το δονητή και του τον έδωσα.
• Δεν υπακούς ακόμα μου λέει ε…; Τώρα θα σου δείξω εγώ.
Μου κράτησε το στόμα μου κλειστό, κατέβασε το παντελόνι του και αφού του πήρα πίπα μου λέει γύρνα. Τότε κατάλαβα τη είχε σκοπό να κάνει.
• Όχι... είναι πολύ μεγάλο. Δεν μπορώ.
Πριν το καταλάβω, ένιωθα να το πιέζει στον κώλο μου. Είχε μπει μόνο το μισό πέος του όταν τα πόδια μου λύγισαν από τον πόνο. Ήθελα να φωνάξω αλλά μου κρατούσε το στόμα. Με τόσο πόνο δεν υπήρξε ηδονή. Έτσουζε πολύ. Χτυπιόμουν. Τον έβαζε πιο βαθιά, ξανά και ξανά μέχρι που μου γέμισε τον κώλο μου με χύσια. Για αρκετές μέρες δεν μπορούσα να περπατήσω. Ο κώλος μου είχε ματώσει. Πονούσα ακόμα και όταν πήγαινα τουαλέτα. Από τότε πήρα την απόφαση να μην παρακούσω ξανά, μέχρι που άρχισα να το απολαμβάνω.
Μερικές φορές ακόμα και σήμερα επιζητώ εκείνη την μέρα που με έκανε το πουτανάκι του. Μετά από ένα χρόνο και αφού πήρε μετάθεση χαθήκαμε. Δεν τον ξαναείδα από τότε. Έγινα όμως και αριστούχος στα μαθηματικά.
Ευχαριστώ που διαβάσατε την ιστορία μου.
(Copyright protected OW ref: 60129)
Δεν έχετε εξουσιοδότηση να δημοσιεύετε σχόλια. Πρέπει να έχετε συνδεθεί.
Τα σχόλια θα περάσουν από διαδικασία έγκρισης.