Σύνδεση || Εγγραφή
Αγαπητέ επισκέπτη. Σαν επισκέπτης δεν έχετε πλήρη πρόσβαση σε όλες τις λειτουργίες, και το περιεχόμενο του XStream. Οι ιστορίες που βλέπετε είναι αυτές που είχαν δημοσιευθεί πριν από μέρες.

Για να αποκτήσετε πλήρη πρόσβαση θα πρέπει πρώτα να εγγραφείτε στην online κοινότητα μας και έπειτα να ενεργοποιήσετε την πλήρη πρόσβαση που σας δίνει πλήρη δικαιώματα χρήσης των υπηρεσιών του XStream όπως... Το να βλέπετε όλες τις δημοσιευμένες ιστορίες, Nα σχολιάζετε, να επικοινωνείτε μέσω chat, Nα κάνετε video calls, Nα ανταλλάσετε φωτογραφίες και video, κλπ.

Το XStream δεν είναι απλά ένας χώρος που διαβάζετε ιστορίες. Είναι μια ενεργή κοινότητα ενηλίκων που για όσους τη δοκιμάζουν γίνεται τρόπος ζωής!

Αποποίηση ευθυνών: Όλα τα κείμενα της κατηγορίας, είναι έργα μυθοπλασίας!

Το περιεχόμενο και οι πληροφορίες που περιλαμβάνονται στο XStream.gr, συμπεριλαμβανομένων και των διαφημίσεων, με οποιονδήποτε τρόπο και εάν αυτές εμφανίζονται, δε θα πρέπει σε καμιά περίπτωση να θεωρούνται ως έγκυρες πληροφορίες, συμβουλές ή ως παραίνεση για συγκεκριμένη ενέργεια.

Περαιτέρω, ο χρήστης κατανοεί και αποδέχεται ότι, επισκεπτόμενος τις σελίδες περιεχομένου και χρησιμοποιώντας τις υπηρεσίες του XStream.gr, είναι πιθανό να εκτεθεί σε περιεχόμενο, το οποίο, για κάποια μερίδα ανθρώπων, μπορεί θα θεωρείται ως άσεμνο, απρεπές, ενοχλητικό, προσβλητικό κλπ. Σε καμία περίπτωση δε μπορεί να θεωρηθεί υπεύθυνο το XStream.gr για οποιαδήποτε βλάβη ή ζημία που τυχόν υποστούν οι χρήστες του, λόγω της έκθεσής τους σε περιεχόμενο τέτοιου είδους, καθώς μια τέτοια έκθεση γίνεται με τη ρητή προς τούτο εκπεφρασμένη βούλησή τους.

Οι χρήστες επισκέπτονται τις σελίδες περιεχομένου και υπηρεσιών με αποκλειστικά δική τους πρωτοβουλία και ευθύνη. Το XStream σε καμία περίπτωση δε μπορεί να θεωρηθεί ότι αποδέχεται ή ενστερνίζεται καθ' οιονδήποτε τρόπο τις εκφραζόμενες στις δημοσιευόμενες ιστορίες προσωπικές ιδέες ή αντιλήψεις των χρηστών που τις αποστέλλουν ή άλλων προσώπων.

Όλα τα κείμενα της κατηγορίας είναι έργα μυθοπλασίας, ανεξάρτητα από το αν ο κάθε συγγραφέας ισχυρίζεται το αντίθετο για να δώσει μεγαλύτερη έμφαση στα όσα γράφει. Ονόματα, χαρακτήρες, επιχειρήσεις, τόποι, γεγονότα και περιστατικά, είτε είναι προϊόντα της φαντασίας του συγγραφέα ή τα χρησιμοποιεί για να αποδώσει τα όσα φαντάστηκε. Οποιαδήποτε ομοιότητα με πραγματικά πρόσωπα ή πραγματικά γεγονότα, είναι καθαρά συμπτωματική. ΜΗΝ ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΕΤΕ ΝΑ ΜΙΜΗΘΕΙΤΕ στην πραγματική ζωή όσα διαβάζετε!

Το e-mail μου είναι το:
Υπόθεση: Δυο φαντάροι κάνουν πολύ παρέα αλλά ο ένας όμως βλέπει τον άλλον καθαρά ερωτικά και ψάχνει ευκαιρία να του το δείξει. Η ευκαιρία βρέθηκε μια μέρα στα ντους και έπειτα από καιρό αγαμίας, οι δύο άντρες δοκίμασαν τα ερωτικά αντρικά παιχνίδια…

Η ιστορία:

Δεν θα αναφέρω το όνομα μου, απλώς μια ιστορία που έζησα ως φαντάρος. Εδώ θέλω να αναφέρω ότι πάντοτε αναζητούσα την σεξουαλική μου ταυτότητα. Από όταν άρχισα να αντιλαμβάνομαι το σεξ, ήξερα ότι δεν ήμουν σαν τα άλλα παιδιά. Η κατάληξη, είμαι bi, αλλά ας προχωρήσω στην ιστορία μου.

Είχα καταταγεί στο πεζικό, στα δεκαεννιά μου. Προσωπικά δεν ξέρω πως ένιωθα γι’ αυτό, ένιωθα μπερδεμένος, γιατί ενώ μου άρεσαν οι κοπέλες, μου άρεσαν και οι φαντάροι! Ήταν κάτι πρωτόγνωρό τότε. Εκεί έκανα έναν φίλο, ας τον πούμε Δημήτρη για την ιστορία. Ήταν 1.82, μελαχρινός, με αρρενωπά χαρακτηριστικά, 22 ετών. Ήταν από τα παιδιά που τους πήγαινε απόλυτα η παραλλαγή. Τον έβλεπες και έλεγες ότι την είχαν ράψει γι’ αυτόν. Φαρδύς ώμους, δυνατό παιδί, μάλλον άνδρας, πιο πολύ άνδρα τον έλεγες.

Γίναμε φιλαράκια, κάναμε παρέα γιατί ούτε εγώ ήμουν πολύ κοινωνικός, και ένιωθε, όπως είχε πει, προστατευτικά απέναντι μου γιατί είχε έναν μικρότερο αδερφό. Εγώ να τονίσω ότι όποτε μου δινόταν η ευκαιρία έπαιρνα μάτι. Π.χ.: καθόμασταν σε ένα πεζούλι και ξέρετε πως πιέζονται τα "πακέτα" στην παραλλαγή και γενικά στο παντελόνι όταν κάθεσαι χαμηλά, έτσι δήθεν τυχαία, κοιτούσα το φούσκωμα που δημιουργούσε το τσίτωμα της παραλλαγής του Δημήτρη.

Το καλύτερο μου ήταν όταν μιλούσαμε για γκόμενες και καυλώναμε. Εγώ καύλωνα εις διπλούν γιατί έβλεπα την πούτσα του μέσα από την παραλλαγή σηκωμένη, και γιατί μιλούσαμε για μουνάκια και έτσι, ήμασταν πολύ κοντά και χωρίς ντροπές. Η αγαπημένη μου όμως φάση ήταν όταν είχαμε πάει για μπάνιο στις ντουζιέρες. Επιλέγαμε ώρες να είμαστε μόνοι μας γιατί δεν θέλαμε άλλους. Φανταστείτε πόση οικειότητα είχαμε μεταξύ μας, ακόμα και εγώ, που δεν ντρεπόμασταν γυμνοί ο ένας τον άλλον. Οι ντουζιέρες όπως ξέρετε δεν έχουν πόρτα ή κάτι, απλά χωρίσματα. Έτσι ο ένας βλέπει τον απέναντι αν κοιτάξει.

Ο Δημήτρης διάλεξε μια ντουζιέρα, και έτσι εγώ "τυχαία" διάλεξα την ακριβώς απέναντι του. Εκείνος άνοιξε το νερό και γύρισε πλάτη σε μένα. Έβλεπα το καλοσχηματισμένο σώμα του… ήταν αντρικό, σφιχτά πόδια, οι πλάτες γραμμωμένες, σκέτη καύλα. Εγώ σαπουνίστηκα όσο μπορούσα. Σε κάποια στιγμή συζητούσαμε κάτι και με ρώτησε γυρνώντας, και εκεί το είδα… δεν ήταν σηκωμένος φυσικά αλλά μου έφτανε. Πουτσότριχες γύρω του, κρεμόταν ανέμελα. Ήταν μεγάλο ακόμα και ξεκαύλωτο, και τα δύο περήφανα αρχίδια του, κρέμονταν από κάτω, φουσκωμένα, προφανώς από τις αγαμίες.

Ήμασταν στην αποθήκη όπλων για αγγαρεία, ήταν και τα γενέθλια του, όταν έγινε το "κακό" (όχι τόσο κακό αλλά τέλος πάντων χα χα). Ο Δημήτρης είχε χάσει τον έλεγχο της καύλας του. Συνεχώς έπιανε τον πούτσο του πάνω από την παραλλαγή και παραπονιόταν: «

-    «Πω ρε μαλάκα, δεν την παλεύω, θα σκάσει!», έλεγε συνέχεια.

Εγώ προσπαθούσα να τον ηρεμήσω αν και απολάμβανα να τον βλέπω να τον πιάνει μπροστά μου.

-    «Ρε Μήτσο, ηρέμησε ρε. Πώς κάνεις έτσι;», είπα.

-    «Ρε μαλάκα, δεν έχεις γαμήσει γκόμενα ποτέ;», είπε ρητορικά.

Αλλά όταν είδε το ύφος μου είπε:

-    «Δεν έχεις γαμήσει γκόμενα. Παρθενάκι ε;»

Εγώ γέλασα ντροπαλά.

-    «Άμα γαμήσεις γκόμενα θα καταλάβεις. Τώρα δεν έχεις ανοίξει την "συσκευασία" γι’ αυτό μιλάς…», είπε και έτριψε πάλι τον πούτσο του, που φαινόταν πρησμένος στην παραλλαγή.

Ήμασταν μόνοι και η ένταση της καύλας του απλωνόταν στην ατμόσφαιρα. Οι φαντασιώσεις μου άρχιζαν να προβάλλονται σαν πορνοταινία στο μυαλό μου, με αυτόν πρωταγωνιστή. Αποφάσισα να κάνω την κίνηση μου, μην φανταστείτε ότι είμαι καμιά κραγμένη αδερφάρα, είμαι bi, και δεν θα την έπεφτα σε κανένα τόσο άνετα, αλλά είχαμε σχεδόν γίνει αδέλφια τόσο καιρό μαζί, είχα την οικειότητα. Πλησίασα… ο Δημήτρης ήταν ακουμπισμένος στον τοίχο και ξεκουραζόταν (κουβάλησε κάτι κουτιά πριν). Το εξόγκωμα στην παραλλαγή φαινόταν έντονα.

-    «Δημήτρη, θέλω να σου κάνω ένα δώρο ρε συ…», είπα.

Εκείνος με κοίταξε απορημένος…

-    «Τι δώρο ρε μαλάκα;», είπε με φιλικό τόνο.

Εγώ συνέχισα:

-    «Αλλά θέλω να μείνει μεταξύ μας, έτσι;»

Η απορία στο βλέμμα του έγινε μεγαλύτερη. Εγώ γονάτισα και άρχισα να πιάνω το φερμουάρ του. Με σταμάτησε.

-    «Όχι ρε μαλάκα! Σήκω πάνω. Τι λες τώρα;»

Φαινόταν ότι το ήθελε πολύ αλλά δεν ήθελε να το παραδεχτεί. Τον κοίταξα…

-    «Δημήτρη, απόλαυσε το όσο κι εγώ…», είπα.

Το χέρι του αμέσως χαλάρωσε και με άφησε να γονατίσω. Βρισκόμουν μπροστά του. Πήρε πόζα, άνοιξε τα πόδια του, κατέβασα το φερμουάρ της παραλλαγής και την κατέβασα μέχρι τα μπούτια του. Ο πούτσος του ήταν σηκωμένος, 18 πόντους περίπου, γερό καυλί. Έπιασα την βάση του, και άρχισα να γλείφω απαλά το πουτσοκέφαλο το οποίο έβγαζε ήδη διαφανή υγρά (προ-ερωτικά). Μετά σιγά - σιγά κατέβηκα στον κορμό της ψωλής του. Ήταν ανάγλυφος από τις φλέβες, και έπειτα στα αρχίδια του. Τα ρούφηξα ένα - ένα στο στόμα μου. Δεν ξέρω πως βρήκα τόσα κόλπα μόνος μου, αφού δεν τα είχα ξανακάνει.

Ο Δημήτρης είχε κλείσει τα μάτια και ακουμπούσε στον τοίχο, ενώ ελαφριά «αχ» έβγαιναν από το στόμα του. Έπιασα τον πούτσο του, και τώρα τον ρούφηξα όπως είχα δει σε τσόντες. Ήταν απίστευτη εμπειρία. Ο Δημήτρης άνοιξε τα μάτια απότομα από την ένταση που το έκανα, και έπιασε το κεφάλι μου, σπρώχνοντας με στον πούτσο του. Τώρα άφησα τον Δημήτρη να κάνει παιχνίδι. Με το στόμα απλά ανοιχτό τον άφησα να μπαινοβγαίνει με το καυλί του.

-    «Είσαι φανταστικός τσιμπουκλής!», είπε και έσπρωξε λίγο παραπάνω.

Χτύπησε μέσα στο λαρύγγι, πνίγηκα για λίγο αλλά επανήλθα.

-    «Σήκω!», είπε σχεδόν ψιθυριστά και παθιασμένα.

Είχε χτυπήσει κόκκινο η καύλα του. Σηκώθηκα…

-    «Κατέβασε την παραλλαγή σου!», είπε.

Με έκανε να παγώσω. Ήξερα τι ήθελε και δεν ήμουν ακριβώς προετοιμασμένος για κάτι τέτοιο, αλλά τον έβλεπα τόσο καυλωμένο και λυπόμουν να τον αφήσω έτσι. Έτσι ξεκούμπωσα την παραλλαγή και την κατέβασα στους αστραγάλους.

-    «Σκύψε τώρα. Να, στηρίξου σε αυτό το πεζούλι…», είπε και μου έδειξε τον τοίχο.

Εγώ το έκανα, αφήνοντας τον κώλο μου απροστάτευτο στις ορέξεις ενός καυλωμένου για οκτώ μήνες φαντάρου.

-    «Θα σε ετοίμαζα αλλά δεν έχουμε χρόνο. Γι’ αυτό κοίτα να αντέξεις. Εντάξει;», είπε και χώρισε τα κωλομέρια μου με τα μεγάλα χέρια του.

Τον ένιωσα να μπαίνει καυτός μέσα στην αρχή, αλλά μετά άρχισε να τσούζει, και μετά πιο πολύ, μέχρι που το τσούξιμο είχε αρχίσει να γίνεται ανυπόφορο. Εγώ σφιγμένος έσκυβα το κεφάλι για να αντέξω.

-    «Πονάς;», με ρώτησε.

-    «Πολύ...», απάντησα εγώ.

Εκείνος τότε έσπρωξε ακόμα πιο μέσα.

-    «Έτσι θέλω να σε ξεκωλιάσω αγόρι μου!», είπε και άρχισε να κινείται ενώ ο κώλος μου τον επιβράδυνε γιατί ήταν στενός και αγάμητος.

Τόσο πόνο δεν είχα ξανανιώσει, είχα δακρύσει από πόνο. Δεν έκλαιγα εγώ, απλά τα μάτια μου είχα γεμίσει δάκρυ από τον πόνο. Άφηνα βαθιές ανάσες που με ανακούφιζαν σιγά - σιγά, ενώ ο Δημήτρης, με ξέσκιζε από πίσω. Ένιωθα τον κώλο μου να ανοίγει. Ένιωθα την καυτή πούτσα του μέσα μου. Σκυφτός έβλεπα πίσω μου τα δύο σταθερά δυνατά πόδια του, με τις αρβύλες, και καύλωνα πολύ. Με γαμούσε ασύστολα και αχόρταγα. Άφηνα μερικές κραυγές τις οποίες δεν μπορούσα να ελέγξω.

-    «Έλα, έλα… χύνω!», είπε κάποια στιγμή και γύρισα.

Με έπιασε, με γονάτισε, και άρχισε να τελειώνει στο πρόσωπο μου. Έχυνε αρκετά δευτερόλεπτα, δεν ήθελε να τελειώσει. Πόσο σπέρμα είχαν τα αρχίδια του… Εγώ είχα καλυφτεί με το σπέρμα του στο πρόσωπο. Όταν τελείωσε, έπιασε κάτι χαρτομάντιλα και μου τα έδωσε, άρχισα να σκουπίζομαι, εκείνος είχε ντυθεί όταν τελείωσα, και καθόταν αμίλητος και λυπημένος.

-    «Τι έχεις;», ρώτησα.

-    «Δεν έπρεπε να στο κάνω αυτό ρε φίλε. Δεν ξέρω τι με έπιασε…»

-    «Ηρέμησε. Ήθελα να το κάνεις. Πάντα σε γούσταρα…», είπα.

Εκείνος έδειξε έκπληκτος αλλά πιο χαρούμενος.

-    «Σίγουρα;»

-    «Ναι, αλλά θα είναι δύσκολο να κάτσω…», απάντησα εγώ χαμογελαστά.  

-    «Υπομονή, απολυόμαστε σε λίγο καιρό. Να μην χαθούμε φιλαράκι…», είπε.

Έπειτα από αυτό είμαστε ακόμα φίλοι με τον Δημήτρη. Δεν ξαναπηδηχτήκαμε ποτέ, ήταν κάτι που έγινε πάνω στην καύλα μας. Εγώ προσωπικά θα το ξαναέκανα, αλλά ο Δημήτρης προτιμούσε να μείνουμε φιλαράκια παρά να με ξεκωλιάσει πάλι. Τι να πω; Ελπίζω να σας άρεσε η ιστορία μου. Είναι αληθινή, μόνο τα ονόματα άλλαξα. Φίλε αν την διαβάζεις, να ξέρεις ότι δεν μετάνιωσα για ότι κάναμε...

(Copyright protected OW ref: 15324)

Δεν έχετε εξουσιοδότηση να δημοσιεύετε σχόλια. Πρέπει να έχετε συνδεθεί.

Τα σχόλια θα περάσουν από διαδικασία έγκρισης.