Σύνδεση || Εγγραφή
Αγαπητέ επισκέπτη. Σαν επισκέπτης δεν έχετε πλήρη πρόσβαση σε όλες τις λειτουργίες, και το περιεχόμενο του XStream. Οι ιστορίες που βλέπετε είναι αυτές που είχαν δημοσιευθεί πριν από μέρες.

Για να αποκτήσετε πλήρη πρόσβαση θα πρέπει πρώτα να εγγραφείτε στην online κοινότητα μας και έπειτα να ενεργοποιήσετε την πλήρη πρόσβαση που σας δίνει πλήρη δικαιώματα χρήσης των υπηρεσιών του XStream όπως... Το να βλέπετε όλες τις δημοσιευμένες ιστορίες, Nα σχολιάζετε, να επικοινωνείτε μέσω chat, Nα κάνετε video calls, Nα ανταλλάσετε φωτογραφίες και video, κλπ.

Το XStream δεν είναι απλά ένας χώρος που διαβάζετε ιστορίες. Είναι μια ενεργή κοινότητα ενηλίκων που για όσους τη δοκιμάζουν γίνεται τρόπος ζωής!

Αποποίηση ευθυνών: Όλα τα κείμενα της κατηγορίας, είναι έργα μυθοπλασίας!

Το περιεχόμενο και οι πληροφορίες που περιλαμβάνονται στο XStream.gr, συμπεριλαμβανομένων και των διαφημίσεων, με οποιονδήποτε τρόπο και εάν αυτές εμφανίζονται, δε θα πρέπει σε καμιά περίπτωση να θεωρούνται ως έγκυρες πληροφορίες, συμβουλές ή ως παραίνεση για συγκεκριμένη ενέργεια.

Περαιτέρω, ο χρήστης κατανοεί και αποδέχεται ότι, επισκεπτόμενος τις σελίδες περιεχομένου και χρησιμοποιώντας τις υπηρεσίες του XStream.gr, είναι πιθανό να εκτεθεί σε περιεχόμενο, το οποίο, για κάποια μερίδα ανθρώπων, μπορεί θα θεωρείται ως άσεμνο, απρεπές, ενοχλητικό, προσβλητικό κλπ. Σε καμία περίπτωση δε μπορεί να θεωρηθεί υπεύθυνο το XStream.gr για οποιαδήποτε βλάβη ή ζημία που τυχόν υποστούν οι χρήστες του, λόγω της έκθεσής τους σε περιεχόμενο τέτοιου είδους, καθώς μια τέτοια έκθεση γίνεται με τη ρητή προς τούτο εκπεφρασμένη βούλησή τους.

Οι χρήστες επισκέπτονται τις σελίδες περιεχομένου και υπηρεσιών με αποκλειστικά δική τους πρωτοβουλία και ευθύνη. Το XStream σε καμία περίπτωση δε μπορεί να θεωρηθεί ότι αποδέχεται ή ενστερνίζεται καθ' οιονδήποτε τρόπο τις εκφραζόμενες στις δημοσιευόμενες ιστορίες προσωπικές ιδέες ή αντιλήψεις των χρηστών που τις αποστέλλουν ή άλλων προσώπων.

Όλα τα κείμενα της κατηγορίας είναι έργα μυθοπλασίας, ανεξάρτητα από το αν ο κάθε συγγραφέας ισχυρίζεται το αντίθετο για να δώσει μεγαλύτερη έμφαση στα όσα γράφει. Ονόματα, χαρακτήρες, επιχειρήσεις, τόποι, γεγονότα και περιστατικά, είτε είναι προϊόντα της φαντασίας του συγγραφέα ή τα χρησιμοποιεί για να αποδώσει τα όσα φαντάστηκε. Οποιαδήποτε ομοιότητα με πραγματικά πρόσωπα ή πραγματικά γεγονότα, είναι καθαρά συμπτωματική. ΜΗΝ ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΕΤΕ ΝΑ ΜΙΜΗΘΕΙΤΕ στην πραγματική ζωή όσα διαβάζετε!

Το e-mail μου είναι το:
Υπόθεση: Ο Νίκος πιάνει δουλειά σε ένα γραφείο όπου εκεί του κάνει εντύπωση ένας συνάδελφος γύρω στα σαράντα. Του δείχνει με τρόπο ότι τον γουστάρει κι εκείνος αποφασίζει μια μέρα να τον πάει στο… αρχείο. Ο Νίκος δεν φαντάζεται τι τον περιμένει βέβαια και το αποτέλεσμα θα είναι άλλο από αυτό που περίμενε.

Η ιστορία:

Είμαι ο Νίκος και είμαι 24 ετών, ψηλό παιδί, 1.83 περίπου με αρρενωπά χαρακτηριστικά. Έχω όμως και ένα μυστικό, μια συνήθεια μάλλον… ενώ γουστάρω τρελά να γαμάω κοπέλες, που και που κάνω τσιμπούκια σε άνδρες, γιατί τα γουστάρω. Δεν μπορώ να με πω γκέι, γιατί δεν απολαμβάνω μόνο τους άνδρες, αλλά δεν με λέω ούτε και στρέιτ γιατί δεν απολαμβάνω μόνο τις γυναίκες.

Είχα πιάσει δοκιμαστικά δουλειά σε ένα γραφείο. Είχε αρκετούς και πραγματικά αναρωτιόμουν γιατί με προσέλαβαν εμένα (γιατί ήταν σίγουρο πως θα με πάρουν απλά ήθελαν δοκιμαστικό). Απέναντι μου καθόταν ένας 43άρης άνδρας, 1.80 ύψος, με γυαλιά. Είχε κάτι σέξι επάνω του, παρότι δεν έκανε κάτι για να προκαλεί. Φορούσε συνήθως μπλε πουκάμισα, που τόνιζαν το αδύνατο αλλά σφιχτό σώμα του. Έδειχνε ήσυχος υπάλληλος, από τους κλασσικούς υπαλλήλους. Έκανε την δουλειά του, έλεγε και κανένα «καλημέρα» που και που.

Κάποια στιγμή τον κοίταξα και χαμογέλασα, θέλοντας να του δηλώσω ότι τον γουστάρω. Εκείνος με κοίταξε και με το βλέμμα του, μου έδειξε τον υπολογιστή. Εγώ πήγα στον υπολογιστή και το msn, πετάχτηκε. Στο γραφείο χρησιμοποιούμε το msn για γρήγορες σημειώσεις ο ένας προς τον άλλον. Κοίταξα λοιπόν μου έγραψε:

«Τι έγινε; Γουστάρουμε;»

Πολύ προκλητική πρόταση για κάποιον σαν αυτόν. Εγώ απάντησα:

«Πώς να μην γουστάρουμε με τέτοιον άνδρα απέναντι μας;»

Εκείνος το κοίταξε και χαμογέλασε. Να μην σας κουράζω, αυτό το λογοπαίγνιο συνεχιζόταν για έναν μήνα, με καύλες και από τις δύο πλευρές. Είχε προτείνει βέβαια να βρεθούμε κάπου μετά την δουλειά αλλά εγώ, σαν παρθένος από κώλο, δεν ήθελα. Το πολύ - πολύ καμιά πίπα. Μια μέρα σηκώθηκε και είπε:

-    «Νίκο, έλα να σου δείξω επί τη ευκαιρία για το αρχείο που με ρώτησες…»

Σηκώθηκα και τον ακολούθησα σαν πουτάνα που την είχαν πληρώσει να τον υπηρετεί. Κατεβήκαμε τις σκάλες, εκεί ήταν το αρχείο, αρκετά δωμάτια με φακέλους και διάφορα άχρηστα ή χρήσιμα πράγματα. Μύριζε μούχλα αλλά είχε και μια ευχάριστη δροσιά. Ξεκλείδωσε μια πόρτα και μπήκαμε μέσα και την ξανακλείδωσε από μέσα.

-    «Λοιπόν, αφού δεν θες να βρεθούμε έξω, θα βρεθούμε εδώ…» είπε.

Εγώ γονάτισα σαν καλό πουτανάκι και άνοιξα το τζιν του. Το καυλί του δεν ήταν τεράστιο, 15-16 πόντους, με πολλές φλέβες, και ικανοποιητικό πάχος. Το έπιασα από την βάση.. ήταν μισοπρησμένο, το έβαλα στο στόμα μου, και το βασάνισα με την γλώσσα μου. Μέσα σε δύο λεπτά ήταν πέτρα, είχε γεμίσει με τα σάλια μου, ενώ ο Κώστας (έτσι τον έλεγαν) άφηνε αναστεναγμούς που δήλωναν την καύλα του. Κάποια στιγμή μου ζήτησε να σηκωθώ, πάτησε τον διακόπτη και ένα χλωμό φως άναψε. Έβγαλε από το τζιν του μια καπότα.

-    «Τι λες; Να την χρησιμοποιήσουμε;», με ρώτησε.

Εγώ δεν απάντησα γιατί δεν είχα σκεφτεί ακόμα να γαμηθώ. Εκείνος με έβαλε να σκύψω και αφού φόρεσε την καπότα άρχισε να μου τον ακουμπά στον κώλο. Εγώ σηκώθηκα απότομα.

-    «Όχι κύριε Κώστα, δεν το έχω ξανακάνει, δεν θέλω…», είπα, με ειλικρίνεια.

Εκείνος όμως έδειχνε αποφασισμένος. Με άρπαξε με δύναμη.

-    «Για όλα υπάρχει πρώτη φορά!», είπε με τόνο τελεσίδικο.

Αφού με έβαλε να σκύψω πάλι, δίνοντας μου να καταλάβω ότι δεν έχω περιθώρια για «δεν θέλω», άρχισε να μου τον κουμπώνει στον κώλο. Ένιωθα την τρυπούλα μου να καίει, και να τεντώνει στο φουλ, και όσο προσπαθούσε να μπει τόσο τέντωνε και νόμιζα θα με σκίσει. Εμένα τα αχχχ έβγαιναν βροχή, ενώ ο Κώστας μου σφαλιάρισε μερικές φορές τον κώλο, ρωτώντας με:

-    «Τι είναι αγόρι μου;»

Ένιωθα τα γόνατα μου να τρέμουν, από άγχος ή από καύλα; Δεν ξέρω. Ένιωθα τις φλέβες του στον κώλο μου, το καυλί του παλλόταν. Στάθηκε εκεί για λίγο δημιουργώντας μου πόνο.

-    «Πρέπει να ανοίξεις. Άντεξέ το λίγο…», είπε σαν να έδινε απλά οδηγίες για συνταγή φαγητού.

Εγώ έβαλα τα χέρια μου στον κώλο, λες και θα σταματούσε ο πόνος αλλά τίποτα. Ένιωσα τα ζεστά χέρια του στην μέση μου. Τραβήχτηκε δίνοντας μου νέα καύλα και ηδονή, και μετά με δύναμη μέσα, σπάζοντας τα τοιχώματα αντίστασης του κώλου μου και κάνοντας με να φωνάζω «Αααααχ!». Ευτυχώς το «αρχείο» ήταν χαμηλά, και δεν θα ακούγονταν οι φωνές. Για μια ώρα συνεχιζόταν αυτή η «επίθεση» στον κώλο μου, και τα καυτά χέρια του κρατούσαν, ενώ βογκούσε κάποιες φορές. Όταν άρχισε να χύνει μου είπε:

-    «Χύνωωωω!!!»

Τον τράβηξε έξω και βγάζοντας την καπότα μου γέμισε το ανοιχτό στόμα με ψωλόχυμα. Κατάπια και σηκώθηκα. Ο κώλος μου έτσουζε. Πήρα μια βαθιά ανάσα, και μου είπε αφού κουμπώθηκε:

-    «Τα λέμε πάνω».

Από τότε μου δείχνει πως βρίσκουμε φακέλους στο αρχείο πολύ συχνά. Χα χα!

(Copyright protected OW ref: 13332)

Δεν έχετε εξουσιοδότηση να δημοσιεύετε σχόλια. Πρέπει να έχετε συνδεθεί.

Τα σχόλια θα περάσουν από διαδικασία έγκρισης.