Σύνδεση || Εγγραφή
Αγαπητέ επισκέπτη. Σαν επισκέπτης δεν έχετε πλήρη πρόσβαση σε όλες τις λειτουργίες, και το περιεχόμενο του XStream. Οι ιστορίες που βλέπετε είναι αυτές που είχαν δημοσιευθεί πριν από μέρες.

Για να αποκτήσετε πλήρη πρόσβαση θα πρέπει πρώτα να εγγραφείτε στην online κοινότητα μας και έπειτα να ενεργοποιήσετε την πλήρη πρόσβαση που σας δίνει πλήρη δικαιώματα χρήσης των υπηρεσιών του XStream όπως... Το να βλέπετε όλες τις δημοσιευμένες ιστορίες, Nα σχολιάζετε, να επικοινωνείτε μέσω chat, Nα κάνετε video calls, Nα ανταλλάσετε φωτογραφίες και video, κλπ.

Το XStream δεν είναι απλά ένας χώρος που διαβάζετε ιστορίες. Είναι μια ενεργή κοινότητα ενηλίκων που για όσους τη δοκιμάζουν γίνεται τρόπος ζωής!

Αποποίηση ευθυνών: Όλα τα κείμενα της κατηγορίας, είναι έργα μυθοπλασίας!

Το περιεχόμενο και οι πληροφορίες που περιλαμβάνονται στο XStream.gr, συμπεριλαμβανομένων και των διαφημίσεων, με οποιονδήποτε τρόπο και εάν αυτές εμφανίζονται, δε θα πρέπει σε καμιά περίπτωση να θεωρούνται ως έγκυρες πληροφορίες, συμβουλές ή ως παραίνεση για συγκεκριμένη ενέργεια.

Περαιτέρω, ο χρήστης κατανοεί και αποδέχεται ότι, επισκεπτόμενος τις σελίδες περιεχομένου και χρησιμοποιώντας τις υπηρεσίες του XStream.gr, είναι πιθανό να εκτεθεί σε περιεχόμενο, το οποίο, για κάποια μερίδα ανθρώπων, μπορεί θα θεωρείται ως άσεμνο, απρεπές, ενοχλητικό, προσβλητικό κλπ. Σε καμία περίπτωση δε μπορεί να θεωρηθεί υπεύθυνο το XStream.gr για οποιαδήποτε βλάβη ή ζημία που τυχόν υποστούν οι χρήστες του, λόγω της έκθεσής τους σε περιεχόμενο τέτοιου είδους, καθώς μια τέτοια έκθεση γίνεται με τη ρητή προς τούτο εκπεφρασμένη βούλησή τους.

Οι χρήστες επισκέπτονται τις σελίδες περιεχομένου και υπηρεσιών με αποκλειστικά δική τους πρωτοβουλία και ευθύνη. Το XStream σε καμία περίπτωση δε μπορεί να θεωρηθεί ότι αποδέχεται ή ενστερνίζεται καθ' οιονδήποτε τρόπο τις εκφραζόμενες στις δημοσιευόμενες ιστορίες προσωπικές ιδέες ή αντιλήψεις των χρηστών που τις αποστέλλουν ή άλλων προσώπων.

Όλα τα κείμενα της κατηγορίας είναι έργα μυθοπλασίας, ανεξάρτητα από το αν ο κάθε συγγραφέας ισχυρίζεται το αντίθετο για να δώσει μεγαλύτερη έμφαση στα όσα γράφει. Ονόματα, χαρακτήρες, επιχειρήσεις, τόποι, γεγονότα και περιστατικά, είτε είναι προϊόντα της φαντασίας του συγγραφέα ή τα χρησιμοποιεί για να αποδώσει τα όσα φαντάστηκε. Οποιαδήποτε ομοιότητα με πραγματικά πρόσωπα ή πραγματικά γεγονότα, είναι καθαρά συμπτωματική. ΜΗΝ ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΕΤΕ ΝΑ ΜΙΜΗΘΕΙΤΕ στην πραγματική ζωή όσα διαβάζετε!

Το e-mail μου είναι το:

Πήρα με δυσκολία την απόφαση να τον προσκαλέσω να έρθει μαζί μου στο Μιλάνο. Του έκανα την πρόσκληση υποθέτοντας ότι θ’ αρνηθεί και δεν θα έρθει, κρατούσα όμως μια κρυφή ελπίδα να συμφωνήσει και να ταξιδέψουμε μαζί. Και δέχτηκε…

Σκέφτηκα πως το ταξίδι αυτό θα ήταν μια πρώτης τάξεως ευκαιρία να τον έχω συνεχώς δίπλα μου και να τον πείσω για το πόσο πολύ τον αγαπώ. Το ταξίδι αυτό θα ήταν αφορμή για ένα νέο ξεκίνημα στη σχέση μας. Έτσι το σκέφτηκα, δεν ξέρω τι σκέφτηκε αυτός και δέχτηκε. Το αποτέλεσμα είναι πως βρισκόμαστε στο Μιλάνο για τα εγκαίνια μιας έκθεσης και θα καθίσουμε εδώ όλο το Σαββατοκύριακο.

Κάποιες σκηνές επαναλαμβάνονται ξανά και ξανά. Είμαστε ξαπλωμένοι στο κρεβάτι του ξενοδοχείου, αγκαλιαζόμαστε, φιλιόμαστε, συζητάμε για το παρόν, για το μέλλον, γαμιόμαστε, χαιρόμαστε… δεν μου περνάει από το μυαλό, δεν του περνάει από το μυαλό πως κάποιος από τους δυο μας προσποιείται.

Μετά θα κοιμηθούμε, δηλαδή αυτός θα κοιμηθεί… εγώ θα μείνω άγρυπνος γιατί στο κάτω-κάτω είμαι υπεύθυνος για την πορεία της σχέσης μας. Εγώ είμαι αυτός που έχει ανάγκη αυτή τη σχέση και όχι το μωρό μου. Συνειδητοποιώ ότι δεν έχω το κουράγιο, δεν έχω τις αντοχές για να συνεχίσω να το κάνω. Είναι ωραία να τον έχω δίπλα μου, να κάνουμε μαζί όλα αυτά που συνηθίζουμε να κάνουμε, να είμαι ευτυχισμένος για λίγες ώρες… αλλά μετά; Μετά θα είμαι αναγκασμένος να ζω άθλια για το υπόλοιπο του χρόνου.

Δεν μπορώ να δεχτώ το γεγονός ότι το μωρό μου αποφάσισε να σταματήσει να είναι gay και να δεχτεί να αρραβωνιαστεί με την κοπέλα που του γνώρισε η μητέρα του. Δεν μπορώ να τον καταλάβω… Ή είσαι gay ή δεν είσαι… Ξυπνάς μια μέρα μετά από ένα χρόνο και λες: «Έλα μωρέ, βαρέθηκα να είμαι πούστης, δεν λέει, αλλιώς φαντάζομαι τον εαυτό μου, θέλω σιγουριά, θέλω δική μου οικογένεια, παιδιά, βαρέθηκα να γλύφω πούτσους, να με γαμάνε, να γαμάω τριχωτούς κώλους. Τι να κάνω; Α, θα γίνω straight από σήμερα και πέρα….»

Ωραία! Την απόφαση την παίρνεις εύκολα. Υπάρχουν κάποια τεχνικά θέματα που πρέπει να διορθώσεις, γιατί αν έχεις μάθει να καυλώνεις κοιτώντας πούτσους, λαχταριστά κωλαράκια, γυμνούς άντρες και γυμνασμένα, ιδρωμένα σώματα, πρέπει τώρα να μάθεις να λειτουργείς διαφορετικά. Μην γίνεις και ρεζίλι, στην κοπέλα.

Αγοράζεις μπόλικες πορνοταινίες, το Playboy, ξεκινάς να μαλακίζεσαι κοιτώντας βυζιά, τεράστια βυζιά, φουσκωτά χείλη γεμάτα υποσχέσεις και… μουνιά, πολλά μουνιά, ξυρισμένα, αξύριστα, μουνιά που περιμένουν να τα γαμήσεις. Εφευρίσκεις μια υποτιθέμενη αρρώστια για να εξαφανιστείς, το σχέδιο μπαίνει σε εφαρμογή… σε εφαρμογή μέχρι να το πάρει είδηση το ζώο.

Εγώ είμαι το ζώο… Ανίκανος να διακρίνω τα συναισθήματα από τη σαρκική απόλαυση. Την Δευτέρα θα γυρίσουμε στην Αθήνα, ο καθένας θα πάρει τον δρόμο του και τότε θα ξεκινήσει ο αγώνας… Γιατί ένα άλλο πρόσωπο, μια γυναίκα, θα τον κάνει ευτυχισμένο, θα τον κάνει να γελάει, θα του γλύφει τον πούτσο… ε, δεν μπορώ να το δεχτώ αυτό. Αισθάνομαι ένα μηδενικό.

Προσπαθώ να σηκωθώ χωρίς να τον ξυπνήσω. Πρέπει να ενεργήσω κατάλληλα. Το ταξίδι αυτό είναι η αρχή για κάτι διαφορετικό. Κάθομαι στην άκρη του κρεβατιού, τον κοιτώ, τον φαντάζομαι στην αγκαλιά μιας γυναίκας… η εικόνα αυτή χαράζεται στο μυαλό μου. Αυτή την εικόνα θα χρησιμοποιήσω σαν λάβαρο εκδίκησης.

Δεν θα επιτρέψω σε καμία να αγγίξει το σώμα του, τα μάγουλά του, τα σπαστά του μαλλιά. Δεν θα επιτρέψω σε μια γυναίκα να μου χαλάσει τη ζωή. Κλείνω τα μάτια μου. Τους βλέπω μπροστά μου, κάνουν βόλτα στην Πανεπιστημίου, περπατάνε χέρι-χέρι, κάνουν πως δεν με βλέπουν, εκνευρίζομαι. Την φιλάει, ξέρει πως τους κοιτάω, θέλει να με βασανίσει, ξέρει πως δεν είμαι ικανός για να κάνω κάτι.

Ξέρει πως πάντα δέχομαι πράγματα και καταστάσεις χωρίς πολλές-πολλές αντιρρήσεις. Το ξέρει γιατί είμαστε ζευγάρι ένα χρόνο… Λες να μου συμπεριφερθεί μ’ αυτό τον τρόπο; Ανοίγω τα μάτια μου, τον κοιτώ επίμονα για ώρα μέχρι που αυτός ξυπνάει, ανοίγει τα μεγάλα, όμορφα μάτια του, χαμογελάει… Τι να μου κάνει εμένα ένα χαμόγελο;

Καταλαβαίνει πως κάτι τρέχει. Σηκώνεται… το βλέμμα μου καρφώνεται στο φούσκωμα μπροστά στο σλιπ του… προσπαθεί να με αγγίξει. Σηκώνομαι από το κρεβάτι. Με ξέρει καλά. Ξέρει πως όταν με αγγίζει τα ξεχνώ όλα κι αυτό έχει σκοπό να κάνει και τώρα. Ξύπνησε το ζώο, μωράκι μου, ξύπνησε και καταλαβαίνει περισσότερα από όσα σου αφήνει να δεις.

Με μια σύγχυση στη φωνή του λέω πως πρέπει να μιλήσουμε, όσο το δυνατό συντομότερα γιατί η κατάσταση δεν πάει άλλο. Η φωνή μου ραγίζει από τα αναφιλητά. Έχω ένα βάρος στο σώμα που πρέπει οπωσδήποτε να το βγάλω. Ξέρει πόσο πολύ τον αγαπώ. Δεν μπορώ να θυσιάζομαι άλλο για να εξασφαλίσω την δική του αγάπη.

«Αλέξανδρε, σου εξήγησα… Δεν μπορώ, δεν μπορώ, πρέπει να με καταλάβεις»

Να τον καταλάβω… γιατί πρέπει να τον καταλάβω; Γιατί να μη θέλει να με καταλάβει αυτός; Δεν έχω όρεξη για διαφωνίες, πρέπει να δεχτώ πως σε λίγο δεν θα είμαστε μαζί, δεν είμαι σε θέση να τον κρατήσω… ή μήπως είμαι; Πέφτω στο πάτωμα, υποτίθεται πως χάνω τις αισθήσεις μου… θέλω να δω τις αντιδράσεις του. Λυπάμαι που τον κοροϊδεύω, αλλά το κάνω για το καλό της σχέσης μας. Περιμένω…

Ακούω τον ήχο του νερού στο μπάνιο. Το τέρας!!! Δεν μου δίνει καμία σημασία, δεν δίνει καμία σημασία στα κόλπα που μέχρι και τον Αλμοδοβάρ θα συγκινούσαν. Δακρύζω, είμαι ένας ηθοποιός Β΄ διαλογής που δεν καταφέρνει να πείσει κανέναν για τις υποκριτικές του ικανότητες. Το βάρος από το στομάχι μου έχει φτάσει στον λαιμό. Θεέ μου! Πάλι μόνος θα είμαι.

Τώρα το ξέρω… θέλω να εξαφανιστώ. Δεν τον φωνάζω, δεν έχω άλλο σχέδιο, τον αγαπώ, τον χρειάζομαι πραγματικά Αυτή είναι η αλήθεια. Αν μπορεί να το καταλάβει καλώς, αν όχι…

«Μ’ αγαπάς ακόμη;», τον ακούω να με ρωτά από το μπάνιο.

Είναι ανόητος. Θέλει να επιβεβαιώσει την αγάπη μου, ενώ αυτός δεν μπορεί να μου το «σ’ αγαπώ» ούτε ως ψέμα. «Όχι», του απαντώ. Του λέω ψέματα. Δεν μπορώ να του πω ότι είμαι τρελός γι’ αυτόν, ότι είμαι έτοιμος να ορμήξω στο μπάνιο, να τον αγκαλιάσω, να τον φιλήσω, να του πάρω μια πίπα… Αυτό θέλω. «Σ’ αγαπώ, μωρό μου, μικρό μου μωρό», λέω από μέσα μου. Δεν θέλω να με ακούσει.

Βγαίνει από το μπάνιο, τυλιγμένος με μια πετσέτα. Πάνω της διαγράφεται το σχήμα του πούτσου του. Με βλέπει δακρυσμένο… πλησιάζει, με φιλά… δεν του ανταποδίδω το φιλί. Τον αγαπώ περισσότερο και από την ίδια μου τη ζωή. Δεν μου δίνει την προσοχή που θέλω. Ξαπλώνει στο κρεβάτι… σκέφτομαι πως κάποια μέρα θα τα σκέφτομαι όλα αυτά και θα γελώ. Τώρα θέλω να φύγω, να φύγω και να με ικετεύει να γυρίσω πίσω.

«Κανένας δεν θα με αγαπήσει όσο εσύ…», λέει.

Δεν τον είχα πάρει είδηση. Στέκεται πίσω μου, μου το ψιθυρίζει στο αυτί, με αιφνιδιάζει. Η αναπνοή του καυτή, προκλητική… ένα ρίγος διαπερνά την σπονδυλική μου στήλη. Περιμένει να του το διαβεβαιώσω και αυτό έχω σκοπό να κάνω. «Κανείς», του απαντώ με σπασμένη αλλά ευδιάκριτη φωνή. Με αγγίζει, χαϊδεύει τα μάγουλά μου, μου λέει πως λυπάται που με στενοχωρεί, χαμογελά, ένα χαμόγελο λυπημένο, μετανιωμένο…

Τα χείλια του στα χείλια μου… τον φιλώ. Όλες οι σκέψεις, όλα τα αρνητικά συναισθήματα φεύγουν από πάνω μου. Παραδίδομαι στην αγκαλιά του… με τραβά, με οδηγεί στο κρεβάτι. Θέλω να γαμηθούμε, έστω κι αν είναι η τελευταία φορά. Είναι δικός σου ακόμα, έχω κάθε δικαίωμα να τον αγγίξω, να αγγίξω το γυμνό του κορμί, να τον ικανοποιήσω με τον δικό μου τρόπο, έτσι όπως του αρέσει. Δεν θέλω να τελειώσει αυτή η νύχτα, δεν θέλω να κλάψω, θέλω να κοιμηθώ με τον πούτσο του στο χέρι μου, να τον κρατώ σαν παιδικό παιχνίδι.

Αισθάνομαι την πίεση του σώματός του πάνω στο δικό μου, ο πούτσος του μπαινοβγαίνει μέσα μου. Μου αρέσει… δεν μου περνάει καθόλου από το μυαλό ότι μπορεί να με εκμεταλλεύεται. Την Δευτέρα ίσως να γαμάει μια γυναίκα, θα την γαμάει όπως εμένα; Θα την πιάνει από την μέση για να μπαίνει πιο εύκολα μέσα της; Δεν κάνει τίποτα για να αποκαταστήσει την σχέση μας, θα συναντιόμαστε άραγε μόνο για ένα γρήγορο γαμήσι;

Χύνουμε σχεδόν ταυτόχρονα, αυτός στην πλάτη μου, εγώ στα σεντόνια. Ξαπλώνουμε ανάσκελα, μου χαϊδεύει το κεφάλι, μου προτείνει να κοιμηθούμε… του λέω πως θα μείνω άγρυπνος γιατί φοβάμαι μήπως φύγει. Αναστενάζω… με σφίγγει στην αγκαλιά του, θέλω να κλάψω, τον ακούω να ψιθυρίζει στο αυτί μου δυο λέξεις που σπάνια λέει, δυο λέξεις που περίμενα ν’ ακούσω να βγαίνουν από τα χείλια του:

«Σ’ αγαπώ»

 

(Copyright protected OW ref: 8365 "Erotic stories archive")

Δεν έχετε εξουσιοδότηση να δημοσιεύετε σχόλια. Πρέπει να έχετε συνδεθεί.

Τα σχόλια θα περάσουν από διαδικασία έγκρισης.