Σύνδεση || Εγγραφή
Αγαπητέ επισκέπτη. Σαν επισκέπτης δεν έχετε πλήρη πρόσβαση σε όλες τις λειτουργίες, και το περιεχόμενο του XStream. Οι ιστορίες που βλέπετε είναι αυτές που είχαν δημοσιευθεί πριν από μέρες.

Για να αποκτήσετε πλήρη πρόσβαση θα πρέπει πρώτα να εγγραφείτε στην online κοινότητα μας και έπειτα να ενεργοποιήσετε την πλήρη πρόσβαση που σας δίνει πλήρη δικαιώματα χρήσης των υπηρεσιών του XStream όπως... Το να βλέπετε όλες τις δημοσιευμένες ιστορίες, Nα σχολιάζετε, να επικοινωνείτε μέσω chat, Nα κάνετε video calls, Nα ανταλλάσετε φωτογραφίες και video, κλπ.

Το XStream δεν είναι απλά ένας χώρος που διαβάζετε ιστορίες. Είναι μια ενεργή κοινότητα ενηλίκων που για όσους τη δοκιμάζουν γίνεται τρόπος ζωής!

Αποποίηση ευθυνών: Όλα τα κείμενα της κατηγορίας, είναι έργα μυθοπλασίας!

Το περιεχόμενο και οι πληροφορίες που περιλαμβάνονται στο XStream.gr, συμπεριλαμβανομένων και των διαφημίσεων, με οποιονδήποτε τρόπο και εάν αυτές εμφανίζονται, δε θα πρέπει σε καμιά περίπτωση να θεωρούνται ως έγκυρες πληροφορίες, συμβουλές ή ως παραίνεση για συγκεκριμένη ενέργεια.

Περαιτέρω, ο χρήστης κατανοεί και αποδέχεται ότι, επισκεπτόμενος τις σελίδες περιεχομένου και χρησιμοποιώντας τις υπηρεσίες του XStream.gr, είναι πιθανό να εκτεθεί σε περιεχόμενο, το οποίο, για κάποια μερίδα ανθρώπων, μπορεί θα θεωρείται ως άσεμνο, απρεπές, ενοχλητικό, προσβλητικό κλπ. Σε καμία περίπτωση δε μπορεί να θεωρηθεί υπεύθυνο το XStream.gr για οποιαδήποτε βλάβη ή ζημία που τυχόν υποστούν οι χρήστες του, λόγω της έκθεσής τους σε περιεχόμενο τέτοιου είδους, καθώς μια τέτοια έκθεση γίνεται με τη ρητή προς τούτο εκπεφρασμένη βούλησή τους.

Οι χρήστες επισκέπτονται τις σελίδες περιεχομένου και υπηρεσιών με αποκλειστικά δική τους πρωτοβουλία και ευθύνη. Το XStream σε καμία περίπτωση δε μπορεί να θεωρηθεί ότι αποδέχεται ή ενστερνίζεται καθ' οιονδήποτε τρόπο τις εκφραζόμενες στις δημοσιευόμενες ιστορίες προσωπικές ιδέες ή αντιλήψεις των χρηστών που τις αποστέλλουν ή άλλων προσώπων.

Όλα τα κείμενα της κατηγορίας είναι έργα μυθοπλασίας, ανεξάρτητα από το αν ο κάθε συγγραφέας ισχυρίζεται το αντίθετο για να δώσει μεγαλύτερη έμφαση στα όσα γράφει. Ονόματα, χαρακτήρες, επιχειρήσεις, τόποι, γεγονότα και περιστατικά, είτε είναι προϊόντα της φαντασίας του συγγραφέα ή τα χρησιμοποιεί για να αποδώσει τα όσα φαντάστηκε. Οποιαδήποτε ομοιότητα με πραγματικά πρόσωπα ή πραγματικά γεγονότα, είναι καθαρά συμπτωματική. ΜΗΝ ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΕΤΕ ΝΑ ΜΙΜΗΘΕΙΤΕ στην πραγματική ζωή όσα διαβάζετε!

Υπόθεση: Όταν δυο άντρες μένουν μόνοι κι έχουν καύλες, κανείς δεν ξέρει μέχρι που μπορεί να φτάσει…

Η ιστορία:

Ήμουν σε διακοπές και τις πρώτες δυο μέρες είχα σκυλοβαρεθεί να κάθομαι στην παραλία και να χαζεύω τον κόσμο. Τα απογεύματα έτρωγα σε μια ταβέρνα και τα βράδια άραζα σε ένα μπαράκι όπου είχα γνωρίσει τα παιδιά που το είχαν και μας έπαιρνε το πρωί χαζολογώντας και παίζοντας μουσικές. Τα ξίδια φυσικά ήταν πολλά!

Την τρίτη μέρα, πάνω που είχα αρχίσει να σκέφτομαι σοβαρά την μετακίνηση μου σε άλλο σημείο του νησιού μπας και συνέλθω απ’ τη βαρεμάρα, έγινε μια γνωριμία απ’ αυτές που δεν τις περιμένεις ποτέ. Ήταν ένα παιδί που έκανε σέρφινγκ και κάποια στιγμή καθώς κολυμπούσα παραλίγο να με χτυπήσει άσχημα. Μου ζήτησε συγνώμη κι εγώ τον στόλισα με κάποια "γαλλικά", αφού θα έπρεπε να βρίσκεται σε άλλη περιοχή κι όχι εκεί που κολυμπά ο κόσμος.

Βγήκα απ’ το νερό ταραγμένος και άραξα στην ομπρέλα μου να συνέλθω, αφού αν με είχε χτυπήσει θα μπορούσε να μου τσακίσει το κεφάλι... Σε λίγο είδα ένα νεαρό να με πλησιάζει και να μου απλώνει το χέρι με ευγένεια. Μου συστήθηκε, ήταν το παιδί που παραλίγο να με σακατέψει με την σανίδα του. Ήθελε να ζητήσει συγνώμη από κοντά και με τον τρόπο του με έπεισε να πάμε στο μπαράκι παραδίπλα να κεράσει κάτι, ως ελάχιστη ένδειξη μεταμέλειας. Τον έκοβα για 22-25 χρονών αλλά αποδείχθηκε ότι ήταν τριαντάρης με παιδική φυσιογνωμία. Μου εξήγησε ότι είναι πρωτάρης στη σανίδα και του είπα:

-    «Μου φάνηκες και πρωτάρης λόγω ηλικίας ρε συ. Δεν σου φαίνονται τα χρόνια. Σαν παιδαρέλι είσαι!»

Γέλασε και συνεχίσαμε την κουβέντα για να κλείσουμε ραντεβού για το βράδυ στο μπαράκι που συχνάζει εκείνος. Πήγα στο... ραντεβού άνετος και με την κρυφή ελπίδα ότι ο μικρός... μπορεί να έχει τίποτα γκομενάκια παρέα και να κάνω γνωριμίες. Ήπιαμε πολύ, πολύ, πολύ... και κάναμε τρομερό χαβαλέ, αλλά γκομενάκια δεν εμφανίστηκαν. Τον ρώτησα λοιπόν:

-    «Ρε Πετράκη, κι εσύ σε ξερό γήπεδο παίζεις; Τίποτα από γκομενικό;»

Έπεσε επάνω μου όπως ήταν μες στη ζαλάδα και ξεκαρδίστηκε στα γέλια, λέγοντας:

-    «Μόνο από γκόμενες δεν έχω έλλειψη ρε Νίκο. Τις έχω βαρεθεί και γι’ αυτό κανόνισα μοναχικές διακοπές. Χα χα χα... γκόμενες! Και δέκα αβγά Τουρκίας ρε μεγάλε».

Και μετά άρχισε να χορεύει σαν παλαβός βγάζοντας το μπλουζάκι του και κάνοντας ότι τρέλα του κατέβαινε ανάμεσα στον κόσμο. Φύγαμε παραπατώντας αγκαλιά σαν παλιά φιλαράκια και πήραμε το δρόμο που οδηγούσε στο σπίτι που είχα νοικιάσει, χωρίς να ξέρω που μένει ο Πέτρος. Τελικά σκέφτηκα, όπως είναι χάλια ο μικρός, δε χάλασε ο κόσμος να τον φιλοξενήσω κι έτσι έγινε.

Πέσαμε για ύπνο στο κρεβάτι και αρχίσαμε να βγάζουμε τα ρούχα μέσα στην τύφλα μας. Απ’ τη ζαλάδα γυρνούσαν όλα όποτε ακουμπούσα το κεφάλι στο μαξιλάρι και κατάλαβα ότι θα πρέπει πρώτα να ηρεμήσω πριν πέσω για ύπνο, αν δεν ήθελα να πάθω καμιά μοιραία αναρρόφηση. Άραξα λοιπόν στη βεράντα και χαλάρωνα με μια σόδα στο χέρι και καθώς γύρισα να δω τον Πετράκη, είδα ότι είχε βγάλει όλα του τα ρούχα και όπως ήταν μέσα στη σούρα, είχε καθίσει στο κρεβάτι με την πλάτη στον τοίχο και χάιδευε τον πούτσο του! Έκανα πως δεν βλέπω μέσα στο ημίφως του δωματίου και του είπα:

-    «Να πιάσω μια σόδα μπας και ηρεμήσεις;»

-    «Νίκο, έλα εδώ να χαρείς, γιατί είμαι λιάρδα...» τον άκουσα να λέει.

Αυτό όμως που έβλεπα απ’ τη βεράντα δεν ήταν κάποιος που δεν καταλαβαίνει τι του γίνεται... ο πούτσος του ήταν σηκωμένος και εκείνος τον χάιδευε ενώ με το άλλο χέρι έπαιζε με τον κώλο του! Τότε κατάλαβα ότι κι εγώ είχα καυλώσει με αυτό που έβλεπα. Μικρός είχα κάνει κάτι "αγορίστικα" παιχνίδια με φίλους, που χαϊδευόμασταν και χύναμε μιλώντας για γκόμενες, αλλά ως εκεί. Τον πλησίασα μέσα στο ημίφως, έσκυψα, του ακούμπησα το κεφάλι, πλησίασα κοντά και του είπα:

-    «Καύλες Πετράκη;»

Τότε η φωνή του άλλαξε και μου είπε παθιάρικα:

-    «Έλα δίπλα μου να ξεκαυλώσουμε μαζί και μη ρωτάς πολλά…»

Δεν χρειάστηκε να πει κάτι άλλο. Η εξήγηση του ήταν πολύ αντρίκια και μου άρεσε. Ξάπλωσα δίπλα του και αμέσως γύρισε και άρχισε να με φιλάει στο στήθος. Ο πούτσος μου κόντευε να σπάσει. Ήταν απ’ τα παιδιά που κάνουν αποτρίχωση, το δέρμα του ήταν απαλό και τα χείλη του έσταζαν μέλι.

Αγκαλιαστήκαμε και αρχίσαμε να φιλιόμαστε χωρίς να έχει πάρει κάποιο ρόλο ο καθένας. Πιάσαμε ο ένας τον πούτσο του άλλου και κοντέψαμε να τα σπάσουμε απ’ την καύλα. Γυρίσαμε και πήραμε ο ένας τον πούτσο του άλλου στο στόμα και ρουφούσαμε αχόρταγα τα καυλιά μας μέχρι που ένιωσα στο στόμα μου τα χύσια του. Θες λίγο η ζαλάδα, λίγο η τρελή καύλα, η αύρα μιας νύχτας εντελώς τρελής, τον άφησα να χύσει στο στόμα μου και σε λίγο έκανα κι εγώ το ίδιο.

Η βραδιά τελείωνε, καθώς ήδη έξω χάραζε αλλά όχι και η τρελή ιστορία μας. Μια ιστορία πέρα για πέρα αντρική και με πολύ αλάτι και πιπέρι. Επειδή γράφω με λεπτομέρειες, τη συνέχεια θα την δημοσιεύσω σε λίγες μέρες και σας υπόσχομαι ότι η εξέλιξη αυτής της συνάντησης ήταν εντελώς μα εντελώς τρελή και ευχάριστα απρόβλεπτη.

(Copyright protected OW ref: 41705)

Δεν έχετε εξουσιοδότηση να δημοσιεύετε σχόλια. Πρέπει να έχετε συνδεθεί.

Τα σχόλια θα περάσουν από διαδικασία έγκρισης.