Σύνδεση || Εγγραφή
Αγαπητέ επισκέπτη. Σαν επισκέπτης δεν έχετε πλήρη πρόσβαση σε όλες τις λειτουργίες, και το περιεχόμενο του XStream. Οι ιστορίες που βλέπετε είναι αυτές που είχαν δημοσιευθεί πριν από μέρες.

Για να αποκτήσετε πλήρη πρόσβαση θα πρέπει πρώτα να εγγραφείτε στην online κοινότητα μας και έπειτα να ενεργοποιήσετε την πλήρη πρόσβαση που σας δίνει πλήρη δικαιώματα χρήσης των υπηρεσιών του XStream όπως... Το να βλέπετε όλες τις δημοσιευμένες ιστορίες, Nα σχολιάζετε, να επικοινωνείτε μέσω chat, Nα κάνετε video calls, Nα ανταλλάσετε φωτογραφίες και video, κλπ.

Το XStream δεν είναι απλά ένας χώρος που διαβάζετε ιστορίες. Είναι μια ενεργή κοινότητα ενηλίκων που για όσους τη δοκιμάζουν γίνεται τρόπος ζωής!

Αποποίηση ευθυνών: Όλα τα κείμενα της κατηγορίας, είναι έργα μυθοπλασίας!

Το περιεχόμενο και οι πληροφορίες που περιλαμβάνονται στο XStream.gr, συμπεριλαμβανομένων και των διαφημίσεων, με οποιονδήποτε τρόπο και εάν αυτές εμφανίζονται, δε θα πρέπει σε καμιά περίπτωση να θεωρούνται ως έγκυρες πληροφορίες, συμβουλές ή ως παραίνεση για συγκεκριμένη ενέργεια.

Περαιτέρω, ο χρήστης κατανοεί και αποδέχεται ότι, επισκεπτόμενος τις σελίδες περιεχομένου και χρησιμοποιώντας τις υπηρεσίες του XStream.gr, είναι πιθανό να εκτεθεί σε περιεχόμενο, το οποίο, για κάποια μερίδα ανθρώπων, μπορεί θα θεωρείται ως άσεμνο, απρεπές, ενοχλητικό, προσβλητικό κλπ. Σε καμία περίπτωση δε μπορεί να θεωρηθεί υπεύθυνο το XStream.gr για οποιαδήποτε βλάβη ή ζημία που τυχόν υποστούν οι χρήστες του, λόγω της έκθεσής τους σε περιεχόμενο τέτοιου είδους, καθώς μια τέτοια έκθεση γίνεται με τη ρητή προς τούτο εκπεφρασμένη βούλησή τους.

Οι χρήστες επισκέπτονται τις σελίδες περιεχομένου και υπηρεσιών με αποκλειστικά δική τους πρωτοβουλία και ευθύνη. Το XStream σε καμία περίπτωση δε μπορεί να θεωρηθεί ότι αποδέχεται ή ενστερνίζεται καθ' οιονδήποτε τρόπο τις εκφραζόμενες στις δημοσιευόμενες ιστορίες προσωπικές ιδέες ή αντιλήψεις των χρηστών που τις αποστέλλουν ή άλλων προσώπων.

Όλα τα κείμενα της κατηγορίας είναι έργα μυθοπλασίας, ανεξάρτητα από το αν ο κάθε συγγραφέας ισχυρίζεται το αντίθετο για να δώσει μεγαλύτερη έμφαση στα όσα γράφει. Ονόματα, χαρακτήρες, επιχειρήσεις, τόποι, γεγονότα και περιστατικά, είτε είναι προϊόντα της φαντασίας του συγγραφέα ή τα χρησιμοποιεί για να αποδώσει τα όσα φαντάστηκε. Οποιαδήποτε ομοιότητα με πραγματικά πρόσωπα ή πραγματικά γεγονότα, είναι καθαρά συμπτωματική. ΜΗΝ ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΕΤΕ ΝΑ ΜΙΜΗΘΕΙΤΕ στην πραγματική ζωή όσα διαβάζετε!

Ήταν μια συνηθισμένη μέρα που γύριζα από τη δουλειά με το αστικό λεωφορείο.
Ανοιξιάτικο βραδάκι, στο κέντρο της Αθήνας, την ώρα που έκλειναν τα μαγαζιά.
Το λεωφορείο είχε αρκετό κόσμο και ένιωσα πολύ τυχερός που μπροστά μου, όρθια, στεκόταν μια πολύ ωραία γυνάικα. Δεν την έβλεπα καλά, αλλά φαινόταν περιποιημένη, καλοχτενισμένη με φοβερό στητό κώλο. Ένα μεθυστικό άρωμα έφτανε μέχρι εμένα, σίγουρα πολύ καλύτερο από τις ιδρωτίλες που μύριζε συνήθως κανείς στο λεωφορείο τέτοια εποχή.

Φορούσε και ένα όμορφο κόκκινο φόρεμα, στενό πάνω, με την πλάτη έξω, φαρδύ κάτω, λίγο πάνω από το γόνατο. Γενικά τρελένομαι γι αυτό το ντύσιμο στις γυναίκες, κυρίως όταν δεν φορούν καλσόν. Εγώ φορούσα φαρδύ παντελόνι και μποξεράκι, οπότε η μυρωδιά, η ιδέα για τα γυμνά, χωρίς κάλτσες πόδια και το φοβερό της κώλο, σε απόσταση λίγα χιλιοστά από μένα, με είχαν κάνει να τρέμω από ένταση και καύλα. Ο κόσμος γινόταν όλο και περισσότερος και το στριμωξίδι ήταν αναπόφευκτο. Βρέθηκα λοιπόν να ακουμπάω στον κώλο της εντελώς φυσιολογικά, χωρίς να φανεί ότι το έκανα από πρόθεση.

Τώρα ήταν που το παντελόνι μου είχε γίνει σαν αντίσκηνο κι ότι κι αν έκανα, ήταν αδύνατον να της το κρύψω. Σίγουρα ένιωθε την ψωλή μου να την ακουμπάει στα κωλομάγουλα, πάνω από τα ρούχα. Κράταγα τα χέρια μου ψηλά, στα χερούλια και είχα κοκκινίσει από ντροπή. Εγώ είμαι 33, (εκείνη έδειχνε συνομήλικη, γύρω στα 30-35 κρίνοντας από τα χέρια της) και φοβόμουν ότι θα έτρωγα σύντομα μια τσάντα στο κεφάλι και θα γινόμουν ρόμπα. Το κούνημα του λεωφορείου μέσα στην κίνηση βοηθούσε (ή επιβάρρυνε) την κατάσταση και η ψωλή μου ήταν έτοιμη να εκραγεί.

Ξαφνικά συνειδητοποιώ ότι δεν ήταν μόνο το κούνημα του λεωφορείου.
Η τύπισσα κούναγε τον κώλο της σε κυκλικές κινήσεις, κάνοντας απαλό μασάζ στο φουσκωμένο μου όργανο. Δεν ήμουν σίγουρος, αλλά πήρα τη μεγάλη απόφαση και κατέβασα το ένα χέρι μου ανάμεσά μας. Μόλις γύρισα την παλάμη μου και την ακούμπησα πάνω στο κωλομέρι της, ένιωσα ένα τρέμουλο και είμαι σίγουρος πως άκουσα ένα ξεφύσημα ανακούφισης και καύλας ταυτόχρονα από το μέρος της.

Ήμουν φοβερά ταραγμένος και πίστευα ότι αυτό θα είναι και το μόνο που θα «πάρω» από τηνκυρία αυτή, ένα χάδι στον κώλο της.

Εκείνη όμως φαίνεται ότι είχε αντίθετη άποψη, γιατί νιώθω το αριστερό χέρι της να ακουμπάει στο μπροστινό μέρος του παντελονιού μου και να χαϊδεύει πάνω κάτω το εργαλείο μου. Πήρα θάρρος τότε και άρχισα να της χαϊδεύω κι εγώ το κωλομάγουλο απαλά και με κυκλικές κινήσεις. Η αντίδρασή της ήταν ένα στιγμιαίο δυνατό σφίξιμο στην ψωλή μου, που σχεδόν με έκανε να ουρλιάξω.Συνέχισα την κίνησή μου, κατεβάζοντας το χέρι μου προς τα κάτω. Κοιτάζοντας γύρω μου, βλέποντας όλους τους άλλους να κοιτάζουν προς την αντίθετη μεριά θεώρησα ότι πρέπει να βιαστώ.

Έβαλα λοιπόν το χέρι μου κάτω από το φόρεμα και ένιωσα το γυμνό της πόδι. Ήταν φανερό ότι είχε κι εκείνη καυλώσει, γιατί όπως ήμουν κολλημένος πίσω της ένιωθα την αναπνοή της βαριά. Δεν μου είχε ρίξει ούτε μια ματιά, αλλά αυτό δεν με ένοιαζε καθόλου. Ίσως η ιδέα ότι ένας άγνωστος χαϊδεύει τον κώλο της ανάμεσα σε 100 άλλους ανθρώπους, να την είχε καυλώσει κι αυτήν.

Ανηφορίζοντας το χέρι μου στο πίσω μέρος του ποδιού της, φτάνω να χαϊδεύω τα γυμνά της κωλομέρια και παθαίνω πλάκα. Η τύπισσα ή δεν φοράει τίποτε κάτω από το φόρεμα, ή φοράει στρινγκ. Είμαι πολύ περίεργος, αλλά δεν βιάζομαι. Το λεωφορείο έχει κολλήσει στην Πανεπιστημίου, και κατηφορίζει αργά, πάρα πολύ αργά.Στο μεταξύ τη νιώθω να ψάχνει για το φερμουάρ μου. Ανταποδίδω, βάζοντας τα δάχτυλά μου στην κωλοχαράδρα της. Τελικά δεν φοράει τίποτε!!. Κοιτάζω γύρω να δω αν μας βλέπει κανείς και βλέπω δεξιά μου έναν πιτσιρικά με τα φροντιστηριακά βιβλία στο χέρι, γύρω στα 17 να κοιτάζει προς το μέρος μας. Το σαγώνι του είναι κρεμασμένο και τα μάτια γουρλωμένα. Δεν κωλώνω καθόλου, αφού μάλλον κι αυτός από τη ζήλια θα έχει σκάσει.

Αρχίζω να κουνάω το χέρι μου άνετα ανάμεσα στα κωλομάγουλά της.
Κατηφορίζω, και βασανιστικά αργά φτάνω στα μουνόχειλά της και τα ανοίγω βάζοντας ένα δάχτυλο ανάμεσά τους. Γλιστράει απελπιστικά, το νιώθω σχεδόν να ρουφιέται μέσα στην τρύπα της. Η γκόμενα νιώθωντας τη διείσδηση φαίνεται να τα χάνει στιγμιαία, γιατί σταματάει κάθε απόπειρα να ανοίξει το φερμουάρ μου και απλά με σφίγκει με δύναμη.
\"Αυτό θέλεις\", της ψυθιρίζω στο αυτί και αυτή για απάντηση κουνάει λίγο κυκλικά το κορμί της, σπάει λίγο τη μέση της, πετάει τον κώλο της προς τα πίσω και ρουφάει ακόμα βαθύτερα το δάχτυλό μου.

Αρχίζω να της το βάζω και να το βγάζω απαλά, κουνώντας το ταυτόχρονα μια προς την κλειτορίδα της και μια προς την κωλοτρυπίδα της, έχοντας μουσκέψει όλη την περιοχή με τα υγρά της. Φαίνεται πως το υγρό μου δάχτυλο πάνω στην κλειτορίδα της κάνει καλή δουλειά, γιατί τα υγρά της έχουν μουσκέψει τον τόπο.

\"Σ΄αρέσει λοιπόν, έ, γουστάρεις να σε πηδάει με το δάχτυλο ένας άγνωστος μέσα στο λεωφορείο!!\" της λέω, χωρίς να περιμένω απάντηση, αν και αρχίζει να κουνάει το κεφάλι της γνέφοντας θετικά.

Έχουμε ήδη μπει στην 3η Σεπτεμβρίου.

Όχι ότι με ένοιαζε, μαζί της πήγαινα μέχρι και στη Θεσαλονίκη έτσι όρθιος πίσω της. Ο δε τυπάκος παραδίπλα, έχει τρελαθεί και με το βλέμα του με ενθαρρύνει να προχωρήσω κι άλλο.Εκείνη ξαναρχίζει το έργο της με το φερμουάρ μου. Μόλις το κατεβάζει, το μποξεράκι μου ήταν εύκολη υπόθεση. Βρίσκει το άνοιγμα και ακουμπάει την ψωλή μου.

Με εκπλήσσει καθώς δεν την αρπάζει, δεν την σφίγγει, απλά την ακουμπάει με τα δάχτυλα, τη χαϊδεύει απαλά, αναγνωριστικά, σε όλο της το μήκος όσο εγώ συνεχίζω το έργο μου. Το εργαλείο μου δεν είναι πια ανθρώπινο, νιώθω σαν ρόμποκοπ, έχει γίνει σιδερένιο.Χωρίς να μου την σφίξει ακόμη, συνεχίζει προς τα κάτω και νιώθω τα νύχια της να ακουμπάνε απαλά τα μπαλάκια μου και να τα χαϊδεύουν. Μετά ανηφορίζει και ακουμπάει στο φουσκωμένο κεφάλι, κατηφορίζει πάλι και τυλίγει απαλά δύο δάχτυλα γύρω της. Αρχίζει να κουνάει το χέρι της μαλακά πάνω κάτω, όσο της επέτρεπε η γωνία που βρισκόταν.

Η αίσθηση ήταν απερίγραπτη, αν και δεν ήμουν παρθένος, τέτοια καύλα δεν είχα ξανανιώσει ποτέ στη ζωή μου (ούτε ξανάνιωσα από τότε).
Έχω χώσει τώρα τα τρία μου δάχτυλα στο υγρό της τούνελ, ενώ το μεγάλο μου δάχτυλο ακουμπάει σε κάθε είσοδό μου την κωλοτρυπίδα της.

Νιώθω την πίσω πόρτα της να πάλλεται κάθε φορά που πλησιάζω το δάχτυλό μου ενώ το μουνί της έχει γίνει λίμνη.Ένιωσα έτοιμος να χύσω την πυχτή μου κρέμα και της το έδειξα αγκομαχώντας και βογκώντας πάνω στο γυμνό της ώμο.Εκείνη, καταλαβαίνοντάς το, έσφιξε λίγο περισσότερο το εργαλείο μου με το έμπειρο χέρι της και άρχισε να μου τον παίζει γρηγορότερα.Και τότε είμαι σίγουρος ότι η κυρία άρχισε να τελειώνει, καθώς ολόκληρο το σώμα της άρχισε να τρέμει και το μουνί της να συσπάται με τρελούς ρυθμούς. Έχυνε πάνω στα δάχτυλά μου και ένιωθα σα να τα μαγκώνει μέγγενη και να τα ξαναφήνει.

Αφού τελείωσε, αποφάσισα να ικανοποιήσω κι εγώ τα γούστα μου. Σαν γνήσιος έλληνας, τρελαίνομαι για την \"πίσω πόρτα του παραδείσου\". Τραβάω λοιπόν τα μουσκεμένα μου δάχτυλα κι αρχίζω να σπρώχνω ένα στην κωλοτρυπίδα της. Τι να σπρώχνω δηλαδή! Ήταν τόσο μουσκεμένο, που το ένοιωσα να περνάει μέχρι μέσα με φοβερή ευκολία, ξεπερνώντας το σφιγκτήρα της, βουλιάζοντας ολόκληρο σαν να το έσπρωχνα σε βούτυρο. Χώνοντας κι ένα δεύτερο δάχτυλο, δεν πρόλαβα καν να τα κουνήσω και έφτασα κι εγώ στα όριά μου.

Μόλις ένιωσα την κωλοτρυπίδα της να μου ρουφάει έτσι δύο δάχτυλα, ένιωσα ένα φοβερό πόνο στα αρχίδια μου, καθώς άρχισαν να σπρώχνουν προς τα πάνω αγριεμένα πηχτά χύσια. Εκείνη φαίνεται πως ένιωσε το σπασμό, γιατί με το χέρι της αγκάλιασε το πουτσοκέφαλό μου, βάζοντας το κέντρο της παλάμης της σαν ομπρέλα μπροστά, ενώ με τα ακροδάχτυλά της συνέχισε να μου την παίζει. Ήταν μια κίνηση σα να θέλει να αρμέξει όλο μου το υγρό. Τα χύσια μου πετάχτηκαν μέσα στην παλάμη της με φοβερή δύναμη. Σχεδόν πλημμύρισαν τον τόπο. Δεν έχω χύσει ποτέ τόσο δυνατά και τόσο πολύ. Εκείνη μάζεψε όσο χύσι μπορούσε και τράβηξε το χέρι της πάλι μπροστά, ανασαίνοντας ακόμη βαριά.

Ήταν ώρα να μαζέψω κι εγώ το δικό μου χέρι, τακτοποιώντας όσο μπορούσα το φόρεμά της πάλι στη θέση του.

\"Με λένε Κώστα\", ήταν το μόνο που μου ήρθε τότε στο μυαλό, ενώ εκείνη, γυρίζοντας ελαφρά το κεφάλι της για πρώτη φορά μου απάντησε:\"Κι εμένα Aννα και χάρηκα πολύ!\"

(Copyright protected OW ref: 8389 "Straight erotic stories archive")

Δεν έχετε εξουσιοδότηση να δημοσιεύετε σχόλια. Πρέπει να έχετε συνδεθεί.

Τα σχόλια θα περάσουν από διαδικασία έγκρισης.