Φοιτητικές αναμνήσεις

Η ιστορία διαδραματίστηκε πριν από λίγα χρόνια που ήμουν στην Αγγλία για μεταπτυχιακό.

Ήμουνα ψάρι, νέος, ορεξάτος και είχα την εντύπωση ότι, ότι πέσει μπροστά μου, θα το τσακίσω. Μαλακίες βέβαια γιατί εγώ το ήξερα. Ήταν βραδύ, ήταν αρχές ακόμη και στο πανεπιστήμιο είχαν οργανώσει γιορτή υποδοχής για τους καινούριους φοιτητές. Πάμε λέω στον κολλητό μου που είχαμε πάει μαζί στην Αγγλία.

Στο πάρτι ήταν πάρα πολύς κόσμος. Έχανε η μάνα το παιδί και... Βρήκαμε μια γωνία να ελέγχουμε (τι να ελέγχουμε δηλαδή, να κοιτάμε καλύτερα) Πάρα πολύς κόσμος, με τους περισσότερους Κινέζους. Βαρεμάρα, αηδία, η μπύρα νερωμένη μέχρι αηδίας, οπότε λέω στο τακίμι, «ουίσκι εδώ δεν έχουν, γιατί φημίζονται;» Έχουν μου λέει αλλά είναι “pay-to-play”.

Το νερό, η μπύρα δηλαδή ήταν τσάμπα, αλλά για το ουίσκι έπρεπε να πληρώσεις. Δε γαμιέται λέω να το πληρώσω που πίνω νερό τόση ώρα λες και θα κάνω εξετάσεις ούρων. Και κατευθύνθηκα στο bar που ήτανε δίπλα στην είσοδο. Βαβούρα, φασαρία, κόσμος, αλλά εγώ αποφασισμένος να πάρω ουίσκι.

Κάνανε τσιριμόνιες στην αρχή, θέλανε διαβατήριο, λες και δεν φαινόταν ότι ήμουνα πάνω από τα 18. Κοντά 25 ήμουνα, αλλά οι Άγγλοι είναι πολύ μαλάκες με τους κανόνες, τους τύπους και αυτά. Τέλος πάντων για να τελειώνουμε, δίνω διαβατήριο και παίρνω το ουίσκι.

Μια τύπισσα δίπλα μου, που παρακολουθούσε το όλο νταβαντούρι γέλαγε. Όταν τελειώνω τη βλέπω πιο χαλαρά,. Η γκόμενα ήταν μια μαύρη γκόμενα. Λίγο πιο κοντή από μένα, 1.86, με καλό βυζί, με πεταχτό κώλο και δύο χείλια, αστέρια για τσιμπούκια. Το όνομα σου, το όνομα μου, από που είσαι, από που είμαι, τι κάνεις και τα λοιπά. Εκεί βέβαια ξέχασα την πατρίδα μου, το όνομα μου βοήθαγε και έτσι το έπαιξα Ιταλός. Εκείνη ήταν από τη Νότια Αγγλία, (εμείς τότε ήμασταν στο Newcastle), τη έλεγαν Σούζαν (σπάνιο εκεί) και είχε έρθει με κάποια φίλη της να γραφτεί (η φίλη).

Να μην τα πολυλογώ θα ήπια 3-4 ουίσκι εγώ, η Σούζαν μάλλον τα ίδια, είχαμε αρχίσει τις διαχύσεις και αποφασίζουμε να την κάνουμε. Ούτε θυμάμαι πως φτάσαμε σπίτι. Ας είναι καλά ο Πακιστανός ταρίφας και το χαρτάκι με τη διεύθυνση που είχα (σα βλάχος κινούμουν τότε). Φτάσαμε, αλλά μέχρι τότε η γκόμενα με είχε τρελάνει. Το μπαζούκας μου είχε χάσει τον έλεγχο. Χτύπαγε τρελό συναγερμό, Όταν πια μπαίνουμε στο σπίτι αρχίζει το πανηγύρι. Πέφτει σχεδόν αμέσως στα γόνατα και ξεκουμπώνει το παντελόνι μου για να πάρει τον πούτσο μου στο στόμα

Αυτός που ασφυκτιούσε τόση ώρα μέσα στο παντελόνι, ήταν περήφανος κάγκελο. Συνήθως κρατιέμαι, αλλά ήταν τόσο καλή που δεν άντεξα πολύ και άδειασα όλο το φορτίο μου στο στόμα της. Και αυτή το ρούφηξε όλο και το κατάπιε μέχρι την τελευταία σταγόνα (να μη με προσβάλει κιόλας!!!)

Συνήθως όταν τελειώσω, έχω τελειώσει για κάποια ώρα. Αλλά η Σούζαν ήταν τόσο καυτή με αποτέλεσμα να πιάσω δουλειά!!! αμέσως. Το στήθος της, το οποίο ήταν από την αρχή ο απαγορευμένος καρπός, κρυβόταν σε ένα σέξι μπεζ σουτιέν το οποίο έκανε τρελή αντίθεση με το μαύρο της δέρμα. Το τράβηξα και άρχισα να γλύφω και να δαγκώνω τις ρώγες της για κάνα πεντάλεπτο.

Βέβαια ο χρόνος τέτοια ώρα ήταν σχετικός μια και όπως ήμουν μόνο χρόνο δεν μπορούσα να υπολογίσω. Γυρίσαμε σε 69 και συνέχισε να μου τρομπάρει τον μισοπεσμένο πούτσο και εγώ είχα το μουνάκι της μπροστά μου. Έγλειφα και την γάμαγα με τη γλώσσα μου η οποία τιμούσε τη μαύρη δύναμη. Θα έκανα καλή δουλειά γιατί την άκουσα να βογκάει με ευχαρίστηση και καύλα.

Ο πούτσος μου είχε σκληρύνει και πάλι. Τη γύρισα για να τη βλέπω και της τον έσπρωξα από μπροστά στο μουνί της. Το έσπρωχνα όλο με γρήγορες και δυνατές κινήσεις, ενώ της δάγκωνα τις ρώγες. Σε λίγο τελείωσε. Πρέπει να έχυσε το Νιαγάρα και ταυτόχρονα κι εγώ άδειασα και πάλι.

Όλο το υπόλοιπο βράδυ το περάσαμε έτσι Φόρτωνα, άδειαζα. Για τον κώλο δεν έκανα κίνηση. Γιατί να το κρύψουμε; Αλλά αυτό το καλωσόρισμα στην Αγγλία μου έχει μείνει αξέχαστο. Και αν τίποτα δε μάθαμε συνεισφέραμε στις σχέσεις Αγγλίας Ελλάδας. Γιατί το Ιταλός το πρωί της είπα ότι δεν είμαι.

Τη Σούζαν την ξαναείδα άλλες δυο - τρεις φορές. Τη φίλη... την είδα, αλλά δεν άξιζε μία. Λευκή, χοντρή και άσχημη.