Σύνδεση || Εγγραφή
Αγαπητέ επισκέπτη. Σαν επισκέπτης δεν έχετε πλήρη πρόσβαση σε όλες τις λειτουργίες, και το περιεχόμενο του XStream. Οι ιστορίες που βλέπετε είναι αυτές που είχαν δημοσιευθεί πριν από μέρες.

Για να αποκτήσετε πλήρη πρόσβαση θα πρέπει πρώτα να εγγραφείτε στην online κοινότητα μας και έπειτα να ενεργοποιήσετε την πλήρη πρόσβαση που σας δίνει πλήρη δικαιώματα χρήσης των υπηρεσιών του XStream όπως... Το να βλέπετε όλες τις δημοσιευμένες ιστορίες, Nα σχολιάζετε, να επικοινωνείτε μέσω chat, Nα κάνετε video calls, Nα ανταλλάσετε φωτογραφίες και video, κλπ.

Το XStream δεν είναι απλά ένας χώρος που διαβάζετε ιστορίες. Είναι μια ενεργή κοινότητα ενηλίκων που για όσους τη δοκιμάζουν γίνεται τρόπος ζωής!

Αποποίηση ευθυνών: Όλα τα κείμενα της κατηγορίας, είναι έργα μυθοπλασίας!

Το περιεχόμενο και οι πληροφορίες που περιλαμβάνονται στο XStream.gr, συμπεριλαμβανομένων και των διαφημίσεων, με οποιονδήποτε τρόπο και εάν αυτές εμφανίζονται, δε θα πρέπει σε καμιά περίπτωση να θεωρούνται ως έγκυρες πληροφορίες, συμβουλές ή ως παραίνεση για συγκεκριμένη ενέργεια.

Περαιτέρω, ο χρήστης κατανοεί και αποδέχεται ότι, επισκεπτόμενος τις σελίδες περιεχομένου και χρησιμοποιώντας τις υπηρεσίες του XStream.gr, είναι πιθανό να εκτεθεί σε περιεχόμενο, το οποίο, για κάποια μερίδα ανθρώπων, μπορεί θα θεωρείται ως άσεμνο, απρεπές, ενοχλητικό, προσβλητικό κλπ. Σε καμία περίπτωση δε μπορεί να θεωρηθεί υπεύθυνο το XStream.gr για οποιαδήποτε βλάβη ή ζημία που τυχόν υποστούν οι χρήστες του, λόγω της έκθεσής τους σε περιεχόμενο τέτοιου είδους, καθώς μια τέτοια έκθεση γίνεται με τη ρητή προς τούτο εκπεφρασμένη βούλησή τους.

Οι χρήστες επισκέπτονται τις σελίδες περιεχομένου και υπηρεσιών με αποκλειστικά δική τους πρωτοβουλία και ευθύνη. Το XStream σε καμία περίπτωση δε μπορεί να θεωρηθεί ότι αποδέχεται ή ενστερνίζεται καθ' οιονδήποτε τρόπο τις εκφραζόμενες στις δημοσιευόμενες ιστορίες προσωπικές ιδέες ή αντιλήψεις των χρηστών που τις αποστέλλουν ή άλλων προσώπων.

Όλα τα κείμενα της κατηγορίας είναι έργα μυθοπλασίας, ανεξάρτητα από το αν ο κάθε συγγραφέας ισχυρίζεται το αντίθετο για να δώσει μεγαλύτερη έμφαση στα όσα γράφει. Ονόματα, χαρακτήρες, επιχειρήσεις, τόποι, γεγονότα και περιστατικά, είτε είναι προϊόντα της φαντασίας του συγγραφέα ή τα χρησιμοποιεί για να αποδώσει τα όσα φαντάστηκε. Οποιαδήποτε ομοιότητα με πραγματικά πρόσωπα ή πραγματικά γεγονότα, είναι καθαρά συμπτωματική. ΜΗΝ ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΕΤΕ ΝΑ ΜΙΜΗΘΕΙΤΕ στην πραγματική ζωή όσα διαβάζετε!

Τα λιγοστά αυτοκίνητα στον δρόμο, μόλις την πέρνανε χαμπάρι πατάγανε το κλάξον μέχρι που χάνονταν στο βάθος του δρόμου.

Δεν πήγανε σπίτι όμως. Μισή ώρα αργότερα παρκάριζε το αυτοκίνητο σε μια πάροδο της Ηπείρου λίγο πριν την οδό Πατησίων.
-  «Τι ήρθαμε να κάνουμε εδώ;» τον ρώτησε.
-  «Να δούμε τον Αντρέα» της αποκρίθηκε. «Από τότε που έσπασε το πόδι του με το μηχανάκι δεν τον έχω δει. 5 λεπτά και φεύγουμε.»

Στην πραγματικότητα ήθελε να τρενάρει λίγο ακόμα τον οργασμό της. Ήξερε ότι όσο τον καθυστερούσε τόσο πιο δυνατό, βροντερό, σεισμογονικό παρόν θα της έδινε όταν τελικά θα τον άφηνε να ξεχυθεί από μέσα της. Πάτησαν το κουδούνι αρκετές φορές ώσπου να τον ξυπνήσουν και περίμεναν ακόμα περισσότερο ώσπου να τους ανοίξει την πόρτα. Ο Αντρέας μόλις είχε προλάβει να σκεπαστεί με το σεντόνι όταν μπήκαν στο διαμέρισμα και έκλεισαν την πόρτα πίσω τους.

Μετά τα συνηθισμένα, ‘πως από δω’ και ‘τι κάνεις’, ‘καλά’, του είπαν για τις φάσεις που έγιναν στο κλαμπ.
-  «Δηλαδή; Δεν φοράς τίποτα από κάτω;» τη ρώτησα τάχα σαν να μη το πίστευε.
-  «‘Όχι. Κοίτα!» του λέει και με μιας σηκώνει την μίνι όσο έπαιρνε και κάνει μια στροφή, να του δείξει τα προσόντα της!.
-  «Είσαι και η πρώτη» της είπε. «Αλλά ίσως θα ήταν καλύτερα αν το ξύριζες τελείως»
-  «Δεν χρειάζεται ξύρισμα» του είπε, «είναι τόσο απαλό που ούτε καν γαργαλάει»
-  «Ε! Αυτό πια δεν το πιστεύω» είπε ο Αντρέας κλείνοντας το μάτι στον Δάντη.
Η Τζένη κοίταξε για μια στιγμή τον Δάντη, σαν να ήθελε να πάρει την συγκατάθεση του, ή να δει τις προθέσεις του. Της χαμογέλασε σαν να της έδινε το οκ. Η Τζένη πλησίασε αργά το κρεβάτι που ήταν μισοξαπλωμένος ο Αντρέας. Έβαλε το δεξί πόδι της στο κρεβάτι και αργά-αργά ανασήκωσε τη φούστα της μέχρι την μέση της.
-   «Δες και μόνος σου» του είπε.

Αυτός χωρίς δισταγμό άπλωσε το χέρι του και το ‘χωσε ανάμεσα στα μπούτια της. Δεν τον πολυενδιέφερε το απαλό του τριχώματος, όσο εκείνα τα ροδαλά, υγρά μουνοχειλάκια που φάνταζαν προκλητικά μπροστά στα γουρλωμένα για σεξ μάτια του. Τα άγγιξε απαλά και αμέσως ένοιωσε τον ερωτικό χυμό της να κυλάει στα δάκτυλα του. Τράβηξε το χέρι του και έγλυψε τα δάκτυλα του. Η Τζένη δεν κουνήθηκε από την θέση της. Περίμενε. Ξανάπλωσε το χέρι του κι αυτή την φορά έχωσε το μεσαίο δάκτυλο στο καταμουσκεμένο μουνάκι της ενώ με τον αντίχειρα, έψαχνε για την κλειτορίδα της. Όχι ότι δηλαδή ήταν και δύσκολο να την βρει, έτσι σκληρή που ήταν από τον ξέφρενο ερωτικό παροξυσμό που την κατακυρίευε....

Η Τζένη άφησε ένα πνιχτό βογγητό και γύρισε πάνω από τον ώμο της να δει τον Δάντη. Δεν μπόρεσε να συναντήσει το βλέμμα του μιας και εκείνη την στιγμή προσπαθούσε εναγωνίως να ‘ταχτοποιήσει’ το εργαλείο του που κόντευε να ανοίξει τρύπα στο λινό παντελόνι του. Με την άκρη του ματιού της όμως είδε το αριστερό χέρι του Αντρέα κάτω από το σεντόνι να έχει χουφτώσει εκείνο το ρόπαλο του μπέϊζ μπολ που είχε για καυλί.

Δεν άντεξε άλλο! Έτσι την επόμενη φορά που ο Αντρέας τράβηξε το χέρι του από το μουνί της, για να γλείψει τον χυμό της από τα δάκτυλα του, έβγαλε τα στιλέτο, κι ανέβηκε στο κρεβάτι. Με τη μίνι να είναι ακόμα τυλιγμένη γύρω από την μέση της, το μουνί της και το κωλαράκι της δόθηκαν μεγαλοπρεπέστατα στην κοινή θέα των δυο αντρών, που συνεπαρμένοι από την εξέλιξη είχαν μείνει άφωνοι κι ανήμποροι ν’ αντιδράσουν.

Η Τζένη προσεκτικά για να μην πατήσει πάνω στο γυψαρισμένο πόδι, στάθηκε στη μέση του κρεβατιού, έχοντας τον Αντρέα, κυριολεκτικά ανάμεσα στα πόδια της. Σιγά - σιγά κατέβηκε ώσπου ένοιωσε το έτοιμο να εκραγεί καυλί του Αντρέα ανάμεσα στα μπούτια της. Τελικά γονάτισε και έκατσε πάνω του. Τώρα πια μόνο το λεπτό σεντονάκι διαχώριζε τα δυο κορμιά.

Η Τζένη άρχισε να κινείται ρυθμικά πάνω-κάτω. Τα μπούτια της πίεζαν τα πλευρά του Αντρέα, το μουνί της ήταν ακριβώς πάνω στο καυλί του και τα χέρια της να παίζουν με τις ρώγες της.
Ήταν σαν, νοιώθοντας ένοχη που τον είχε φτάσει σε τέτοιο ερωτικό παροξυσμό νωρίτερα, να ήθελε να τον ανακουφίσει, τραβώντας του μαλακία με το μουνί της, αλλά ταυτόχρονα να κρατήσει και τα προσχήματα, έχοντας το σεντόνι ανάμεσα τους.

Ο οργασμός του Αντρέα δεν άργησε να φτάσει. Μ’ ένα μακρόσυρτο βογκητό που προσπαθούσε να σκεπάσει από τους λεπτούς τοίχους των διπλανών διαμερισμάτων, άφησε το σπέρμα του να κυλήσει πάνω στην κοιλιά του, κάνοντας έναν τεράστιο λεκέ στο σεντόνι.
Η Τζένη συνέχισε το ρυθμικό κούνημα της σαν να ήθελε να τον στραγγίξει τελείως. Όταν τελικά οι παλμοί του Αντρέα άρχισαν να επανέρχονται στον κανονικό τους ρυθμό, πετάγεται επάνω, πάει γρήγορα μέχρι την τουαλέτα και γυρίζει αμέσως με το χαρτί υγείας. Το πετάει προς το μέρος του Αντρέα, αρπάζει τα στιλέτος, και τα κλειδιά από το τραπέζι και σχεδόν διατάζει τον Δάντη: «Πάμε».

Φτάσανε στο αυτοκίνητο. Η ώρα κόντευε 4:30. Η κίνηση ήταν λιγοστή σ’ αυτόν τον δρόμο. Αν και δεν ήταν πλέον νύχτα οι σκιές από τις πολυκατοικίες και τα δέντρα ανακατεύονταν με τις φιγούρες των ανθρώπων.

Άνοιξε το αυτοκίνητο και τον έσπρωξε στο πίσω κάθισμα. Μπαίνοντας μέσα κι αυτή πάτησε τις ασφάλειες. Ως δια μαγείας του έβγαλε έξω το καυλί και πριν καν φέρει αντιρρήσεις είχε κάτσει πάνω του, βυθίζοντας το στο γεμάτο ερωτική λαβα μουνί της, που δίψαγε για έρωτα και εκλιπαρούσε για τον ερχομό της απώτατης ερωτικής ηδονής!

-  «Μην τολμήσεις να χύσεις!» τον διέταξε.
-  «Όχι γλυκιά μου, εσύ πρώτα...», της απάντησε.
Αλλά άλλο να το λες κι άλλο να το κάνεις. Στο μυαλό του σαν ταινία πέρασαν όλα τα γεγονότα της βραδιάς αυτής, και μόλις έφτασε στην σκηνή με την Τζένη καθισμένη πάνω στο καυλί του Αντρέα, έστω κι αν το σεντόνι εμπόδιζε την ολοκληρωτική επαφή, δεν μπόρεσε να το κρατήσει άλλο και της τα έδωσε όλα. Δεν κράτησε τίποτα πίσω. Η λεκάνη του πετάχτηκε με μιας τόσο ψηλά και τόσο δυνατά, που έκανε το κεφάλι της να χτυπήσει στον ουρανό του αυτοκίνητου. Η Τζένη κόντευε κι αυτή μα ήξερε ότι όσο κι αν προσπαθούσε να κρατήσει το καυλί του μέσα της, δεν θα προλάβαινε.

Ανασηκώθηκε. Έξω 1-2 περαστικοί σταμάτησαν αν δουν τι τρέχει. Δεν τους έδωσε σημασία. Έσπρωξε τον Δάντη ανάσκελα στο κάθισμα, πέρασε το ένα γόνατο πίσω από το κεφάλι του και αφού έφερε το μουνί της πάνω από το στόμα του, τον ικέτεψε:
-  «γλείψε με σε παρακαλώ, κοντεύω!»
Δεν θα μπορούσε να μην υποκύψει στην έκκληση της. Αφού προσπάθησε διακριτικά και γρήγορα να ξεφορτωθεί όσο το δυνατόν περισσότερα από τα χύσια του, πριν χώσει την γλώσσα του μέσα της, άρχισε να την γλείφει. Μια στην κλειτορίδα, μια στα χείλη, μια στον κόλπο.

Ένοιωσε το κορμί της να σπαρταράει σαν ψάρι στην στεριά. Συνέχισε να βυζαίνει την κλειτορίδα και μετά να την μαστιγώνει με την γλώσσα, να πιπιλάει τα μουνοχειλάκια της και να βυζαίνει τα υγρά του κόλπου της που ανακατωμένα με το υπόλοιπο από το δικό του σπέρμα ανέδιδαν μια νέα Αφροδισιακή γεύση και οσμή.

Η κραυγή της θα πρέπει να ακούστηκε ίσα με δύο τετράγωνα και από τον πρώτο ως τον τελευταίο όροφο κάθε πολυκατοικίας. Η λεκάνη της με τη σύσπαση που ακολούθησε τον οργασμό της έπεσε σαν γροθιά στο σαγόνι του Δάντη, που άκουσε τα δόντια του να τρίζουν.

Έμειναν έτσι για μερικά δευτερόλεπτα. Οι 2-3 περαστικοί είχαν πληθύνει και η νύχτα πια ανήκε στο παρελθόν. Με κόπο ο Δάντης κατάφερε να την βγάλει από πάνω του. Ευτυχώς βρήκε τα κλειδιά αμέσως και χωρίς να ανοίξει πόρτα ή παράθυρα πέρασε μπροστά κι έβαλε μπρος την μηχανή.

Η Τζένη γυμνή στο πίσω κάθισμα, ούτε που προσπάθησε να κουνηθεί από την θέση της. Ευτυχώς που σήμερα ήταν Κυριακή και η κίνηση στους δρόμους μηδαμινή.
Φτιάσανε στο σπίτι σε λιγότερο από 20 λεπτά και να που ήταν τυχεροί και βρήκαν θέση να παρκάρουν λίγο πριν την είσοδο της πολυκατοικίας. Η Τζένη κοιμόταν στο πίσω κάθισμα. Έριξε μια ματιά γύρω του. Δεν κουνιόταν φύλλο, αλλά έπρεπε να βιαστεί. Μάζεψε τα ρούχα της, την τράβηξε έξω από το αυτοκίνητο και την πήρε έτσι γυμνή αγκαλιά και την ανέβασε ‘τρέχοντας’ στον πρώτο όροφο.

«Ουφ! Ευτυχώς που δεν μας πήρε κανείς χαμπάρι» σκέφτηκε ο Δάντης.

Αλλά... έτσι νόμιζε......!

Συνεχίζεται…

(Copyright protected OW ref: 8389 "Straight erotic stories archive")

Δεν έχετε εξουσιοδότηση να δημοσιεύετε σχόλια. Πρέπει να έχετε συνδεθεί.

Τα σχόλια θα περάσουν από διαδικασία έγκρισης.