Περί σπαθιών και διεισδύσεων

Τι θα ήθελες να μάθεις απόψε; Κάθε επίσκεψη μου στο χώρο σου οφείλει ένα δίδαγμα, μια γνώση. Έχεις ακούσει για το διαχωρισμό των βιβλίων; Πόσες και πόσες κατηγορίες υπάρχουν για να επιλέξει κάποια τι θα ήθελε να διαβάσει! Δράμα, ρομάντζο, κωμικά. Όχι! Θα σου πω για φαντασία. Από τη γενική επιστημονική, στις αρχές του εικοστού αιώνα ξεπετάχτηκαν πολλά είδη. Ηρωική, τρόμου και λοιπά. Μια υποκατηγορία της ηρωικής φαντασίας είναι η επονομαζόμενη Ξίφη και Μαγεία! Σου έχω πει ήδη για μαγεία. Ήρθε η ώρα να κουβεντιάσουμε για ξίφη.

Κατ' αρχήν θα πρέπει να διαχωρίσουμε τα είδη που υπάρχουν! Είμαι σίγουρη πως έχεις κάποια ιδέα, αλλά θα σου μιλήσω γενικά. Υπάρχουν κοντά σπαθιά, κανονικά, μακριά, μακριά με πλατιά λάμα, μεγάλα, μπάσταρδα (μεταξύ μακριών και μεγάλων σε μήκος λάμας), γιαταγάνια, λεπτά. Κάθε πολιτισμός αναπτύσσοντας τη σιδηρουργεία, εφηύρε και πως να φτιάχνει όπλα. Χαλκός, ορείχαλκος, χρυσός, σίδηρος και τέλος ατσάλι. Φυσικά γνωρίζεις πως οι μεγάλοι μάστορες κατάγονται από την Ιαπωνία. Υπάρχουν αρχαία ιαπωνικά σπαθιά που μπορούν να κόψουν μεταξένιο ύφασμα καθώς εκείνο πέφτει από ψηλά. Η πιο γνωστή εικόνα ανήκει στην ταινία Σωματοφύλακας. Ίσως έχεις ακούσει για τα σπαθιά της Δαμασκού; Πάμε πιο δυτικά! Στο Μπιλμπάο της Ισπανίας. Όταν οι Άραβες είχαν κατακτήσει την Ισπανία, πολλοί σιδηρουργοί του Τολέδο, που κατείχαν τα μυστικά της σφυρηλασίας του ατσαλιού, θανατώθηκαν. Το Τολέδο ήταν γνωστό για το πιο σκληρό ατσάλι που παρήγαγε!

Κατά έναν τρόπο παράδοξο μια οικογένεια διασώθηκε εξαιτίας της αγάπης. Ένας Σαρακηνός ερωτεύτηκε τρελά την κόρη του σιδερά και την παντρεύτηκε. Αυτός και όλη η οικογένεια μετέβησαν από το Τολέδο στο Μπιλμπάο. Εκεί έγινε για πρώτη φορά η πρόσμιξη του ατσαλιού. Ισπανικό με Δαμασκηνό. Το δημιούργημα ήταν απίστευτο, αλλά ο χρόνος κατεργασίας και επεξεργασίας ήταν μεγάλος. Ένα μακρύ σπαθί του Μπιλμπάο μπορούσε να σπάσει ταυτόχρονα δύο σπαθιά που ήταν φτιαγμένα με την τεχνοτροπία του Τολέδο και της Δαμασκού, χωρίς καν η λάμα του να πάθει την παραμικρή ζημιά! Θες ακόμα μεγαλύτερη σύγκριση; Ένα σπαθί από το Μπιλμπάο μπορεί να κόψει μια Μασαμούνε κατάνα. Εύκολα!

Η Ελβετία είναι ωραία χώρα! Βρισκόμενη σε μεγάλο ύψος έχει μια ιδιαίτερη χλωρίδα. Τα τοπία δε στις Άλπεις είναι μαγευτικά! Η πόλη Νταβός βρίσκεται σε υψόμετρο περίπου 1560 μέτρων και είναι η ψηλότερη πόλη στην Ευρώπη. Φυσικά έχεις ακούσει για το παγκόσμιο οικονομικό φόρουμ που φιλοξενείται μια φορά το χρόνο. Επίσης υπάρχουν τα χιονοδρομικά κέντρα! Τέλος υπάρχει ένα ιδιωτικό κλαμπ.

Σε αυτό το κλαμπ απαγορεύονται οι φωτογραφικές μηχανές, τα κινητά, οι κάμερες και γενικά οποιοδήποτε μέσο μαγνητοφώνησης. Δύο φορές την ημέρα ο χώρος ελέγχεται για μικρόφωνα, κοριούς κλπ. Για να αποκτήσει πρόσβαση κάποιος στο κλαμπ, πρέπει να διαθέτει οικονομικό χαρτοφυλάκιο μεγάλου μεγέθους. Οι υπάλληλοι που προσλαμβάνονται για οποιοδήποτε πόστο ελέγχονται εξονυχιστικά και πρέπει να περάσουν από τεστ προσωπικότητας καθώς και ψυχολογικά. Αυτό το ιδιωτικό οίκημα διαθέτει εστιατόριο, μπαρ, χώρο ψυχαγωγίας με μπιλιάρδο, βελάκια, σκακιέρες και φυσικά στριπτίζ. Αν και υπάρχουν κλίνες, οι πελάτες σπάνια διανυκτερεύουν. Η οροφή του δε είναι περασμένη με σύρματα χαλκού και σχηματίζει ένα κλουβί Φαραντέι. Στην ουσία είναι ένα κλειστό κλαμπ για κύριους της ας πούμε υψηλής κοινωνίας.

Οι κοπέλες που προσλαμβάνονται για την ψυχαγωγία είναι εποχιακές. Δουλεύουν μόνο τρεις μήνες και είναι πολύ σπάνιο να επεκτείνουν το συμβόλαιο τους για άλλους τρεις. Μια ειδική εταιρία προστασίας και ασφάλειας αναλαμβάνει τον έλεγχο και οι συνεντεύξεις γίνονται είτε στη Νέα Υόρκη ή το Παρίσι. Η κάθε συνέντευξη ξεκινά με τεστ προσωπικότητας και ψυχολογίας, όπου οι γυναίκες απαντούν σε πολλαπλές ερωτήσεις. Κατά τη διάρκεια αυτών των απαντήσεων, η εταιρία ελέγχει το ιστορικό των γυναικών. Στη συνέχεια εισέρχονται σε ένα μεγάλο δωμάτιο. Εκεί δίνουν δακτυλικό αποτύπωμα και μια κάμερα τους βγάζει φωτογραφία προσώπου. Όσο το σύστημα ψάχνει για τυχόν παραβάσεις ξεκινά η τελική συνέντευξη. Η κοπέλα πρέπει να γδυθεί χωρίς ντροπή. Να είναι καθαρή και άψογα ξυρισμένη. Να επιδείξει τις ικανότητες της σε εξωτικούς χορούς και τέλος να περάσει έναν ανιχνευτή αλήθειας, όπου οι ερωτήσεις είναι πολύ τολμηρές.

Στη συνέχεια μετρούν όλες τις διαστάσεις του σώματός της. Στο τέλος αν ενδιαφέρονται της αναφέρουν πως θα την ειδοποιήσουν και της δίνουν μια δίαιτα που πρέπει να ακολουθήσει αυστηρά για ένα μήνα. Πριν αποχωρήσει η κοπέλα παίρνει μια προκαταβολή και λαμβάνει γνώση του συμβολαίου της. Όχι μόνο το οικονομικό κομμάτι, αλλά πως για αυτόν τον μήνα θα παρακολουθείται και τέλος πως θα πρέπει να υπογράψει κλειστό συμφωνητικό ότι όχι μόνο δέχεται την παρακολούθηση, αλλά και δεν πρέπει να επικοινωνήσει με κανέναν σχετικά για την εργασίας της μέχρι τη λήξη του συμβολαίου. Επιπλέον μετά την περάτωση θα υπογράψει εκ νέου συμφωνητικό μη αποκάλυψης γνώσεων ή στοιχείων των ατόμων που περιήλθε σε επαφή ακόμα και αν είναι για κατάθεση σε επιτροπή τη Γερουσίας ή οποιουδήποτε άλλου κοινοβουλίου και δικαστηριακής αίθουσας. Αυτά τα συμφωνητικά ορίζουν πως σε πιθανή παράβαση τους η κοπέλα θα συλληφθεί όπου κι αν βρίσκεται!

Ξέρω τι σκέφτεσαι. Δε γίνονται αυτά! Μοιάζουν με κατασκοπευτικό μυθιστόρημα. Και εσύ τα αποκαλύπτεις; Δεν υπάρχει πουθενά στο συμβόλαιο η παραμικρή ρήτρα για τη μη συζήτηση του συμβολαίου μετά την περάτωση της εργασίας και την πάροδο τριών χρόνων από αυτή. Το μόνο που ισχύει είναι η μη κατάθεση σε οποιαδήποτε δικαστική αίθουσα. Loophole που στα ελληνικά σημαίνει υπεκφυγή, παραθυράκι ή μαγκιά αν προτιμάς.

Η εργασία στο σαλέ μπορεί να "γίνει" πολλαπλή. Δεν είναι μόνο η διασκέδαση και η ψυχαγωγία των αντρών, αλλά και η πιθανότητα του "μπόνους". Προσωπικό μασάζ, χορός και φυσικά σεξουαλική επαφή. Αυτά τα επιπλέον χρήματα εισρέουν καθαρά στις τσάντες μας και είναι στο χέρι μας αν τα διεκδικήσουμε ή όχι. Βέβαια καμιά κοπέλα δε θα πει όχι μετά τα τεστ που έχει περάσει και τον κόπο που έκανε να προσληφθεί. Εκτός από εμένα! Σε τι διαφέρω; Ο στόχος μου ήταν πολύ προσωπικός.

Κατά τη διάρκεια και λίγο μετά του συνεδρίου στο Νταβός, η κίνηση στο σαλέ ήταν πάντοτε αυξημένη. Πλούσιοι και ισχυροί επισκέπτονταν το κλαμπ και απολάμβαναν την ιδιωτικότητα. Ο μέσος όρος ηλικίας τους ήταν κοντά στα πενηνταπέντε έτη. Φτασμένοι που παρέδιδαν την πατροπαράδοτη τήβεννο σε πιο νέους. Οι κοπέλες να παρουσιάζουν το πρόγραμμα τους ή να συντροφεύουν τους άντρες στο μπαρ και στο κέντρο ψυχαγωγίας. Η μυρωδιά του παλιού κονιάκ, μπράντι, ουίσκι, βότκας αναμεμειγμένη με πανάκριβα πούρα.

Περιφερόμουν στο χώρο αναψυχής. Μια παρτίδα σκάκι εξελισσόταν μεταξύ ανατολής και δύσης. Ουίσκι εναντίον κονιάκ. Φορούσα ψηλοτάκουνες γόβες, διχτυωτό καλσόν, κοντό σορτσάκι που αναδείκνυε τον κώλο μου, όλα μαύρα. Από πάνω λευκό μακρυμάνικο πουκάμισο δεμένο στο στέρνο χωρίς στηθόδεσμο, με τα τρία πάνω κουμπιά ανοιχτά. Σμαράγδι στον αφαλό και τα μαλλιά σε δύο πλεξούδες δεμένες με τριπλό κόμπο. Ελαφρύ μεηκάπ και τόνισμα των ματιών μου. Άρωμα από γιασεμί και τριαντάφυλλο του οίκου Μπάκαρα!

Το παχύ περσικό χαλί απορροφούσε τον ήχο των τακουνιών. Το βλέμμα μου καθηλώθηκε στη σκακιέρα. Η παρτίδα είχε ξεκινήσει με Σικελική άμυνα και τη βαριάντα του Δράκου από τα μαύρα και είχε εξελιχθεί με προβλεπόμενο τρόπο. Κανένα λάθος εκατέρωθεν και ανταλλαγές πιονιών και κομματιών μέχρι ενός σημείου. Ο ουίσκι που έπαιζε με τα λευκά, στράφηκε προς το μέρος μου και με κοίταξε σχεδόν λάγνα. Ο κονιάκ μου έριξε επίσης ένα βλέμμα καθώς σκεφτόταν την επόμενη κίνηση του. Στο χέρι μου κρατούσα ένα ποτήρι με παλιό κρασί που μου είχε ανοίξει ένας άλλος και που πετούσε βελάκια ανταγωνιζόμενος με έναν νεαρότερο του.

- Νι ντιελέι εταβά, είπα στον κονιάκ όταν πήγε να κάνει μικρό ροκέ.

Αυτή τη φορά με κοίταξε καλύτερα. Ο ουίσκι με ρώτησε στα αγγλικά τι είπα στον αντίπαλο του. Του απάντησα να μην κάνει αυτή την κίνηση.

- Δηλαδή μου λες ότι υπάρχει καλύτερη κίνηση, ρώτησε ο άντρας με το κονιάκ στα αγγλικά αυτή τη φορά.

- Ναι! Αλλά αν παίζετε με κάποιο στοίχημα δεν έπρεπε να επέμβω. Με συγχωρείτε. Μου αρέσει τόσο πολύ το σκάκι, απάντησα με καλλικέλαδη φωνή και χαμόγελο που τους έκανε προσωρινά να ξεχαστούν.

- Αν σου παραχωρήσω τη θέση μου, είπε τα χρήματα δικά σου.

- Εγώ τι κερδίζω, ρώτησε ο άντρας με το ουίσκι.

- Κάνε ένα παζάρι μαζί της, απάντησε ο άλλος.

- Θα σου χορέψω τον χορό της κοιλιάς, απάντησα εγώ κλείνοντας το αριστερό μου μάτι πονηρά. Πριβέ!

- Σύμφωνοι!

Ο άντρας με το κονιάκ έκανε κίνηση να σηκωθεί για να καθίσω, αλλά τον σταμάτησα. Με το ελεύθερο χέρι μετακίνησα τον αξιωματικό στην απέναντι πλευρά της σκακιέρας για να τον θυσιάσω. Ο άλλος άντρας γέλασε και αμέσως έκοψε με τη βασίλισσα του.

- Δεν είσαι τόσο καλή, είπε.

- Μετακίνησα το πιόνι της καθέτου Ζήτα ένα βήμα μπροστά κάνοντας αποκάλυψη και επίθεση σε έναν ίππο.

- Ρουά! είπα και συμπλήρωσα. Ματ σε τρεις κινήσεις!

Εκείνος το εξέτασε για λίγο και αντί να παραδοθεί εξακολούθησε την παρτίδα. Τρεις αναγκαστικές κινήσεις αργότερα τον άκουσα να βρίζει δυνατά! Παρόλα αυτά σηκώθηκε, έβαλε το χέρι του στην αριστερή εσωτερική τσέπη του κουστουμιού, έβγαλε ένα μάτσο δολάρια τυλιγμένα με χρυσό πιαστράκι και αφού το τράβηξε μου τα έδωσε στο χέρι. Του χαμογέλασα και τον φίλησα στο μάγουλο, ενώ του ψιθύρισα στο αυτί:

- Πάμε για εκείνον τον χορό για να μη σε αφήσω παραπονεμένο!

Λίγη ώρα αργότερα βρεθήκαμε σε ένα από τα προσωπικά δωμάτια-σαλόνια. Εγώ είχα αλλάξει εντελώς την αμφίεση μου. Είχα φορέσει μια παραδοσιακή στολή για τον χορό και έβαλα την κατάλληλη μουσική στο στερεοφωνικό σύστημα. Γοφοί, σώμα, κοιλιά, μέση, πόδια, χέρια κινούνταν με απόλυτη αρμονία μπροστά στο ολοένα αυξανόμενο λάγνο βλέμμα του θεατή μου. Όταν άρχισα να αφαιρώ πέπλα, τον είδα να σκουπίζει τον ιδρώτα από το πρόσωπό του, με το μαντήλι του. Γύρισα με πλάτη προς αυτόν και πλέον του χόρευα με το κωλαράκι μου καλυπτόμενο από μια λεπτή γραμμή υφάσματος! Το χέρι του απλώθηκε, χούφτωσε και δέχτηκε ένα χτύπημα από το δικό μου.

- Πόσα θες;... ρώτησε κραυγάζοντας ενώ το χέρι του πήγε ασυναίσθητα στο παντελόνι και έτριψε το σίγουρα πρησμένο όργανό του.

- Δεν είμαι ιερόδουλη, του απάντησα σαρκαστικά και κινήθηκα προς το στερεοφωνικό. Έκλεισα τη μουσική, μάζεψα τα κομμάτια της ενδυμασίας μου και βγήκα από το δωμάτιο. Τον είχα κάνει Τούρκο που λέμε εδώ στην Ελλάδα!

Μισή ώρα αργότερα μιλούσα με έναν από τους ιδιοκτήτες του κλαμπ. Του ανέφερα πως δεν υπάρχει πουθενά στο συμβόλαιο μου να κάνω την πουτάνα και πως αν μου έλεγαν κάτι τέτοιο θα σήμαινε ρήξη συμβολαίου από μέρους τους. Ριψοκινδύνευα βέβαια να με τερματίσουν, όμως δε με ενδιέφερε κάτι τέτοιο εκείνη τη στιγμή. Μου είπε να περιμένω στην υποδοχή, ενώ ο ίδιος πήγε να συνομιλήσει με τον άντρα που έπινε ουίσκι. Λίγο αργότερα με απέλυσαν, αφού με πλήρωσαν το μισθό μου και υπέγραψα το συμφωνητικό. Μαζεύοντας τα πράγματά μου και τις βαλίτσες μου, ο άντρας με το κονιάκ με σταμάτησε, καθώς οι "συνοδοί" μου βρίσκονταν δίπλα μου.

- Τι συνέβη, ρώτησε στα Ρώσικα.

- Με απέλυσαν επειδή δεν είμαι πουτάνα, του απάντησα. Δεν ήθελα να κακοκαρδίσω τον φίλο σου που έχασε στο σκάκι και έτσι αποφάσισα να του χορέψω. Όμως εκείνος ήθελε κι άλλα!

- Δεν είναι φίλος μου, μου είπε και με κοίταξε με ενδιαφέρον. Θέλω να μιλήσω με την κοπέλα προσωπικά, είπε στους συνοδούς μου και πήγαμε παραπέρα. Κατόπιν συνέχισε. Συγχώρεσε με αν κάνω λάθος, αλλά οι κοπέλες εδώ νομίζω πως είναι και "συνοδοί".

- Αυτό το κανονίζουν οι κοπέλες. Εγώ δεν είμαι κάτι τέτοιο.

- Έχασες πολλά λεφτά με την απόλυση σου;… με ρώτησε με ενδιαφέρον.

- Δε με νοιάζουν τα χρήματα, αλλά η αξιοπρέπεια μου. Πρέπει να φύγω. Δεν ξέρω αν μπεις σε μπελάδες που μου μιλάς, του απάντησα με χαμηλωμένο βλέμμα.

- Περίμενέ με έξω, μου είπε.

Δέκα λεπτά αργότερα ένα ελικόπτερο μας πήρε από το σαλέ και βρεθήκαμε στο αεροδρόμιο όπως του το ζήτησα.

- Πού θα πας;… με ρώτησε όταν κατέβασα τις βαλίτσες μου.

- Στο Παρίσι, αν βρω πτήση.

- Είσαι τυχερή, μου δήλωσε με δήθεν έκπληξη. Κι εγώ πάω στο Παρίσι. Το προσωπικό μου τζετ είναι έτοιμο.

- Κοίτα, του είπα με χαμόγελο. Ευχαριστώ για τη μεταφορά και το ενδιαφέρον, αλλά…

- Θα έχεις ευρύτερο χώρο για να τεντώσεις τα πανέμορφα πόδια σου, μου απάντησε. Εξάλλου δε μου κάνει κόπο να σε μεταφέρω.

Έκανα πως το σκέφτομαι καθώς εκείνος μου χαμογελούσε και έγερνε συγκαταβατικά προς το μέρος μου.

- Εντάξει, του είπα. Πότε μπορούμε να αναχωρήσουμε;

- Τώρα, μου απάντησε και σύντομα μπαίναμε στο τζετ.

Καθώς η πτήση ξεκίνησε, με ρώτησε αν ήθελα να πιω σαμπάνια ή κάτι άλλο. Εγώ αντιπρότεινα με χαριτωμένο τρόπο να δοκιμάσω ένα ποτήρι από το ποτό που προτιμούσε αυτός. Ένα μπουκάλι απίστευτα παλιού κονιάκ άνοιξε και σερβιρίστηκε σε μεγάλα κρυσταλλένια ποτήρια. Αντέγραφα όλες τις κινήσεις του κουνώντας το ποτήρι, χαμογελώντας και στρέφοντας το σώμα μου προς το μέρος του.

- Είσαι πολλή όμορφη, μου είπε κάποια στιγμή. Δε θέλω όμως να με παρεξηγήσεις, συνέχισε σηκώνοντας τα χέρια ψηλά από τους αγκώνες και πάνω. Καταλαβαίνω ότι ήθελες να εργαστείς στο κλαμπ και είχες πιθανώς την ελπίδα να μην σου την πέσουν και σε αναγκάσουν να κάνεις κάτι που δεν θες. Εγώ απλά θέλω να σε γνωρίσω και να με γνωρίσεις. Να βγούμε για δείπνο ή ένα ποτό. Ότι θες εσύ!

Χαμογέλασα και άφησα να μου ξεφύγει ένα μικρό χαχανητό καθώς τον κοιτούσα ίσια στα μάτια.

- Δηλαδή αυτή τη στιγμή δεν έχουμε βγει για ένα πότο;… τον ρώτησα μετακινώντας αργά το σώμα μου πέρα δώθε και σταυρώνοντας τα πόδια μου.

- Έχουμε;… ρώτησε περισσότερο τον εαυτό του και το πρόσωπό του φωτίστηκε. Εννοώ αν θες εσύ, τότε ΝΑΙ έχουμε βγει για ποτό.

Σήκωσα το ποτήρι μου, έγειρα προς το μέρος του και τσουγκρίσαμε απαλά.

- Nazdarovya! είπαμε ταυτόχρονα.

Κατά τη διάρκεια της πτήσης κουβεντιάσαμε για διάφορα θέματα. Όταν προσγειωθήκαμε μια λιμουζίνα με μετέφερε στο σπίτι που νοίκιαζα και ο ίδιος με βοήθησε να ανεβάσω τις βαλίτσες μου. Έκανα πως δεν πρόσεξα το συνοδευτικό όχημα της δικής του προσωπικής φρουράς που μας ακολουθούσε. Στην πόρτα του σπιτιού τον καληνύχτισα και περίμενα. Εκείνος με κοίταξε στα μάτια. Μετακίνησα το σώμα μου ελαφριά προς το μέρος του και επιτέλους έσκυψε και με φίλησε. Τα χέρια μου τυλίχτηκαν γύρω από το λαιμό του και ανταποκρίθηκα στο βαθύ φιλί του. Κατόπιν τον καληνύχτισα και έκλεισα πίσω μου την πόρτα.

Την άλλη μέρα κατά τις εννιά το πρωί το κουδούνι μου χτύπησε και ένας νεαρός μου παρέδωσε ένα τεράστιο μπουκέτο από τριαντάφυλλα και γιασεμί σαν το άρωμα που φορούσα. Τον είδα να περιμένει και νόμιζα πως ήταν για φιλοδώρημα, αλλά μου έδειξε την κάρτα μέσα στην ανθοδέσμη που έγραφε το εξής:

"Καλημέρα! Ελπίζω να σε δω στο καφέ Μιραμπέλ για δεκατιανό. Πες ναι στον κούριερ".

- Ουί!

Έβγαλε ένα άλλο πακέτο από την τσάντα του και αφού το άνοιξε μπροστά μου είδα ένα φορητό τηλέφωνο.

- Πατήστε ταχεία κλίση με το πρώτο πλήκτρο, μου είπε.

Πάτησα και μετά από δύο χτύπους με καλημέρισε ο επίδοξος εραστής μου. Του δήλωσα πως ήθελα να έρθω, αλλά δεν ήξερα αν θα προλάβω. Εκείνος μου είπε πως μια λιμουζίνα θα με περιμένει ότι ώρα κι αν κατέβω. Του απάντησα με χαμόγελο ότι θα είμαι σύντομη και το έκλεισα. Πήγα προς την τσάντα μου να δώσω κατιτίς στον μεταφορέα ενώ εκείνος έκανε μεταβολή.

- Περίμενε, του είπα

- Δεσποινίς! Είμαι πληρωμένος, μου απάντησε. Καλή σας ημέρα.

- Σε παρακαλώ, επέμεινα και του έδωσα είκοσι ευρώ. Υποκλίθηκε και έφυγε.

Δεκαπέντε λεπτά αργότερα κατέβηκα από την πολυκατοικία και είδα παρκαρισμένη μια λιμουζίνα απ' έξω. Ο οδηγός ήταν μπροστά από την πόρτα και με υπόκλιση μου την άνοιξε. Μισή ώρα αργότερα βρέθηκα στο καφέ. Εκείνος με περίμενε και σηκώθηκε από το τραπέζι. Με συνόδεψε και τράβηξε την καρέκλα για να καθίσω.

- Νόμιζα πως θα είχε περισσότερη κίνηση, του είπα κοιτώντας τα άδεια τραπέζια.

- Το έκλεισα μόνο για εμάς, μου απάντησε χαμηλώνοντας το βλέμμα.

Του έπιασα το χέρι και έτριψα με τον αντίχειρα μου την κούρμπα μεταξύ αντίχειρα και δείκτη.

- Σ' ευχαριστώ για τα λουλούδια. Ήταν υπέροχα.

Φιλώντας μου το χέρι που τον κρατούσα μου απάντησε.

- Παρακαλώ. Και το τηλέφωνο να ξέρεις ότι δεν μπορεί να εντοπιστεί. Δε διαθέτει GPS. Μιας και μου είπες ότι σου είχαν δημιουργήσει προβλήματα στο παρελθόν.

- Όλα τα σκέφτεσαι, του απάντησα όσο πιο χαριτωμένα μπορούσα.

Αφού προγευματίσαμε με ρώτησε τι θα ήθελα να κάνουμε. Του απάντησα διστακτικά πως θα επιθυμούσα να τον δω σε δικό του περιβάλλον. Σε ότι το άρεσε. Μου δήλωσε με λίγο φόβο πως ίσως να μην απολάμβανα τα ίδια γούστα και του απάντησα ότι δεν το γνωρίζαμε αυτό.

Αργότερα βρεθήκαμε σε μια σχεδόν ιδιωτική έκθεση όπλων και πανοπλιών του μεσαίωνα από πολλά κράτη. Ένας ας πούμε ξεναγός που βασικά ήταν και καθηγητής ιστορίας μας οδήγησε μπροστά σε διάφορα ξίφη, ασπίδες, κεφαλοθραύστες, τσεκούρια και πανοπλίες. Διαπίστωσα πως ο νέος μου φίλος ενδιαφερόταν για τις πολιτιστικές διαφορές και τις προελεύσεις των σπαθιών. Έκανε πολύ συγκεκριμένες ερωτήσεις στον καθηγητή. Μπήκα κι εγώ στο χορό αναφέροντας πως το ατσάλι του Τολέδο ήταν πιο σκληρό από το Ιαπωνικό. Ο καθηγητής ανέφερε τη μεταλλουργική επεξεργασία.

- Όσο καλοί κι αν είναι οι Ιάπωνες, είπα στον φίλο μου όταν βγαίναμε από την έκθεση, προτιμώ τους Ευρωπαίους. Καταραμένοι σχιστομάτηδες, συμπλήρωσα ειρωνικά.

Μου χαμογέλασε με ειλικρίνεια και συμφώνησε μαζί μου.

- Θες να πάμε για γεύμα;… με ρώτησε στη λιμουζίνα.

- Θέλω, αλλά να μην πας και κλείσεις ολόκληρο εστιατόριο, του απάντησα.

Περίπου τρία τέταρτα αργότερα βρεθήκαμε σε μεγάλο ξενοδοχείο που διέθετε γνωστό σεφ. Πριν βγούμε από το όχημα με ρώτησε αυτό που περίμενα να ακούσω.

- Γιατί έδωσες φιλοδώρημα στον κούριερ;

Εγώ βέβαια έκανα την έκπληκτη και λίγο τη θυμωμένη, αλλά ήξερα ότι είχε προετοιμαστεί.

- Ένοιωσα λίγο ντροπή, του είπα τελικά. Και είναι κρίμα. Αυτοί οι άνθρωποι περιμένουν από το φιλοδωρήματα παρά από την εργασία τους. Τους εκτιμώ! Δε με ενδιέφερε τι του έδωσες εσύ! Εγώ έχω μάθει να δίνω!

- Είσαι αληθινή;… με ρώτησε.

- Είμαι αυτή που είμαι. Τίποτα λιγότερο, τίποτα περισσότερο! Και κατάλαβα ότι αλλάξαμε διαδρομή. Είχες κλείσει εστιατόριο σωστά;

- Ναι!

- Ευχαριστώ, αλλά δεν χρειάζομαι τέτοιες επιδείξεις. Αν δεν ήθελα δε θα ήμουν εδώ.

- Δηλαδή… είπε δισταχτικά.

Βγήκαμε από τη λιμουζίνα, του έπιασα το πρόσωπο και τον φίλησα με απόκοσμο πάθος. Έχασε την αναπνοή του!

- Πάμε, του είπα και του έκλεισα το μάτι.

Αφού γευματίσαμε, βρεθήκαμε σε μια πολυτελή σουίτα του ξενοδοχείου. Εκείνος με φιλούσε και μου έβγαζε αργά τα ρούχα. Τον άφησα να πάρει το χρόνο του. Όταν βρέθηκα εντελώς γυμνή στο κρεβάτι μου όργωσε το κορμί με φιλιά, απαλά δαγκώματα και ρουφήγματα και τρύγησε το μουνάκι μου και τις θηλές μου. Με έγλειφε παθιασμένα για πολλή ώρα εκθειάζοντας ενίοτε το άρωμά μου. Εγώ αφέθηκα στις περιποιήσεις της γλώσσας του και του στόματος του. Τα μάτια μου σκούρυναν και όσο βρισκόταν ανάμεσα στα πόδια μου τελείωσα απολαυστικά.

Είχε γδυθεί και ο ίδιος, αλλά δεν επιδίωξε να μπει μέσα μου ή να μου ζητήσει να κάνω κάτι ανάλογο. Αν και το σκληρό από την καύλα εργαλείο του τριβόταν στο μπούτι μου, εκείνος εργαζόταν για τη δική μου απόλαυση. Κάποια στιγμή τον τράβηξα κοντά μου και τον φίλησα με πάθος στο στόμα.

- Σε θέλω μέσα μου τώρα… του είπα και με το χέρι μου οδήγησα την πούτσα του στο μουνάκι μου.

Με τα υγρά που είχα κατεβάσει εισχώρησε με ευκολία. Αναστέναξα δυνατά καθώς το κοντάρι του βυθίστηκε μέσα μου.

- Χύνω ξανά, του δήλωσα και το εννοούσα. Γάμα με!

Ξεκίνησε να μπαινοβγαίνει με δύναμη και ταχύτητα, καθώς τα πόδια μου πέρασαν πίσω από τις γάμπες του. Ο κόλπος μου συσπώνταν ανεξέλεγκτα και ο οργασμός που είχα αναπτύχθηκε σε κάτι πιο δυνατό που απλώθηκε ακαριαία σε όλες μου τις απολήξεις. Τα μάτια μου έκλεισαν! Τα χέρια μου τον πίεζαν στην πλάτη για να τον νιώσω πιο κοντά μου κι εγώ αναστέναζα και βογκούσα απολαυστικά.

- Χύσε μαζί μου, τον παρακάλεσα καθώς το σώμα μου έτρεμε.

- Ναι…

κραύγασε και αύξησε την ταχύτητα του. Ένοιωσα τα χύσια του να εκτοξεύονται μέσα μου και το μουνάκι μου για ακόμα μια φορά συσπάστηκε για να ρουφήξει το εργαλείο του. Καθώς τελείωνε διαπίστωσα πως το σώμα του έτρεμε ολόκληρο και χαμογέλασα.

Έπεσε πάνω μου και παρέμεινε μέσα μου, ενώ εγώ τον είχα αγκαλιάσει. Πέρασαν περίπου πέντε λεπτά και εκείνος έκανε να σηκωθεί, αλλά τον έσπρωξα στο πλάι. Τραβήχτηκα από την πούτσα του και στα γρήγορα βρέθηκα να του την παίζω καθώς του έγλειφα τα ξυρισμένα αρχίδια. Στη συνέχεια η γλώσσα μου χάιδεψε το στέλεχος που άρχισε να καυλώνει εκ νέου. Πιπίλισα για λίγο τη βάλανο και έριξα μικρά χτυπηματάκια με την άκρη της γλώσσας μου στο πίσω μέρος του ουρητήρα. Κατέβασα το πετσάκι μέχρι κάτω και κατάπια σιγά-σιγά ολόκληρο το παλούκι του μέχρι τα αρχίδια. Αφού προσαρμόστηκα στο μέγεθος ξεκίνησα με μαεστρία να τον τσιμπουκώνω, ανεβοκατεβάζοντας το στόμα μου στο σκληρό πλέον καυλί. Τα μάτια μου είχαν στραφεί προς αυτόν και το πρόσωπό μου χαμογελούσε. Το χέρι μου χούφτωσε και μάλαξε απολαυστικά τα αρχίδια του. Για ακόμα τρία λεπτά συνέχιζα με αμείωτο ρυθμό και τον άκουσα να αναστενάζει προειδοποιώντας με ότι θα τελειώσει. Συνέχισα πιο γρήγορα και σύντομα ο λαιμός και το στόμα μου πλημμύρισε με το σπέρμα του. Η λεκάνη του τιναζόταν κι εγώ συνέχισα το έργο μου.

Αφού κατάπια κάθε σταγόνα τον πλησίασα κι εκείνος με φίλησε με το ίδιο πάθος που είχε νιώσει στιγμές νωρίτερα.

- Θες να σταματήσω, τον ρώτησα πονηρά και με χαμόγελο. Ή να συνεχίσω;

- Δώσε μου δέκα λεπτά να συνέρθω σε παρακαλώ.

- Τρία!

Πραγματικά τρία λεπτά αργότερα η πούτσα του ξαναβρέθηκε στο στόμα μου. Με το κατάλληλο γλείψιμο στυλώθηκε και τον καβάλησα. Τα πόδια μου στηρίχθηκαν στο ύψος της κοιλιάς του και εγώ κρατώντας από πίσω τα μπούτια του άρχισα να χοροπηδάω στο ορθωμένο κοντάρι του. Λίγο αργότερα ξεκίνησα να κάνω και κυκλικές κινήσεις πάνω του. Εκείνος με τα χέρια του με συγκρατούσε, αλλά δεν επενέβαινε στο ρυθμό που τον γαμούσα. Σε κάποια στιγμή, με την πρησμένη του βάλανο μέσα μου, ανασηκώθηκα και έκανα στροφή 180 μοιρών. Πλέον με είχε πλάτη κι εγώ κάθισα με τα γόνατα, αντί για τις πατούσες. Ξεκίνησα να κουνιέμαι όπως γούσταρα, αλλά το κωλαράκι μου και το σώμα μου του έδειχναν να πάρει την πρωτοβουλία.

Ανασηκώθηκε και με έπιασε από τη μέση. Με την ψωλή του καρφωμένη ακόμα μέσα μου με έβαλε στα τέσσερα και ξεκίνησε να με γαμάει στα γρήγορα. Ο κώλος μου ήταν τουρλωμένος και το στήθος μου μαζί με το κεφάλι ακουμπούσαν μόνο στο κρεβάτι. Χύσαμε ξανά μαζί σε αυτή τη στάση και πέσαμε αποκαμωμένοι ανάποδα από τα μαξιλάρια.

Μετά από αρκετή ώρα βρεθήκαμε σε ένα ερωτικό 69 με τα κορμιά μας αντικριστά στο πλάι. Μου άρεσε πολύ ο τρόπος που με έγλειφε και απόλαυσα το σεξ μαζί του. Το βραδάκι αφού φάγαμε κάτι και κάναμε μπάνιο μαζί, του ζήτησα να μου γαμήσει το κωλαράκι αργά και προσεκτικά. Πραγματικά με γάμησε με τον τρόπο που του ζήτησα για αρκετή ώρα και καθώς το μουνάκι μου ανοιγόκλεινε παραπονεμένο, του ζήτησα να με σκίσει με όλο του το πάθος και χύσαμε εκ νέου απολαυστικά.

Εκείνος έπεσε αποκαμωμένος στο κρεβάτι και αφού αποκοιμήθηκε, ξεγλίστρησα από την αγκαλιά του, άφησα ένα μήνυμα σε χαρτί στο κομοδίνο και έφυγα χρησιμοποιώντας τον ανελκυστήρα του προσωπικού. Όταν βρέθηκα στο διαμέρισμα που νοίκιαζα, πήρα όλα τα προσωπικά μου είδη και τα ρούχα μου και εξαφανίστηκα χωρίς να αφήσω ίχνος. Καθώς ανέτελλε ο ήλιος στο Παρίσι, εγώ βρισκόμουν στο τρένο που διέσχιζε τη Μάγχη. Αντί να πάω στο Λονδίνο, μετέβηκα στο Χίθροου και πήρα την πτήση για Κάιρο όπως το είχα υπολογίσει.

Τρεις νύχτες αργότερα βρισκόμουν στο Μπιλμπάο και του τηλεφώνησα από το ξενοδοχείο που διέμενα. Το γράμμα που του είχα αφήσει ανέφερε πως έπρεπε να λείψω για μερικές ημέρες, γιατί φοβόμουν ότι με παρακολουθούσαν άτομα σταλμένα από το κλαμπ. Το άλλο πρωί η πόρτα στο δωμάτιο μου χτύπησε και ήταν αυτός με μια ακόμα μεγάλη ανθοδέσμη στο χέρι. Μου είπε πως πραγματικά με παρακολουθούσαν και με διαβεβαίωσε πως κάλυψα τα ίχνη μου. Μάλιστα έθεσε στη διάθεση μου την προσωπική του φρουρά. Του είπα ότι δεν ήταν απαραίτητο και περάσαμε ένα ακόμα ευχάριστο διήμερο γεμάτο με παθιασμένο σεξ.

Ήξερα πως έπρεπε να επιστρέψει στις επιχειρήσεις του σύντομα, αλλά θα διέμενε στο Μπιλμπάο αρκετό καιρό για να ελέγξει ένα υποκατάστημα-παράρτημα που είχε ανοίξει στην πόλη. Με πλάγιο τρόπο του ζήτησα να με βοηθήσει να επενδύσω σε μια παραδοσιακή χασιέντα ένα χιλιόμετρο μακριά από την πόλη. Καθώς μετέφερα τα χρήματά μου σε ένα κοινό λογαριασμό εκείνος έκανε τις απαραίτητες κινήσεις για την αγορά. Η αγροικία με το παλιό κτίριο ανήκε στο όνομά του, αλλά το υπέδαφος και οτιδήποτε ορυκτό ανήκε σε εμένα. Μου πρότεινε να ανακαινίσουμε το κτίριο κι εγώ προφασίστηκα πως ήθελα να το δω καλύτερα.

Έτσι την επόμενη μέρα επισκέφθηκα το μέρος με δύο ακόμα άτομα. Δε μου πήρε πάνω από μισή ώρα να εντοπίσω το αρχαίο και μπαζωμένο πλέον πηγάδι που δεν αντλούσε νερό. Με τη βοήθεια ορειβατικών σκοινιών κατέβηκα περίπου ως τη μέση. Εκεί αφού εντόπισα τη διαφορετική διάβρωση, σκάλισα μια μεγάλη κοτρόνα και ξέθαψα αυτό που έψαχνα. Δύο ζεύγη από μακριά και κοντά σπαθιά με τις κλασσικές ισπανικές ιντάλγκο χειρολαβές. Αν και οι λάμες ήταν σκονισμένες, το ατσάλι έλαμψε καθάριο στον ήλιο. Χαμογέλασα πονηρά στον εαυτό μου. Καταχώρησα τα ξίφη σαν ιδιοκτησία μου με τους υπεύθυνους αρχαιοτήτων να επικυρώνουν την πράξη επιτόπου. Άλλωστε τα σπαθιά δεν ανήκαν στη γενική κατηγορία των αρχαιοτήτων, αλλά ούτε και των κειμηλίων. Αφού γυρίσαμε στην πόλη και υπογράφηκαν τα υπόλοιπα απαραίτητα έγγραφα, έφυγα χαρούμενη για το αεροδρόμιο.




Copyright protected OW ref: 185734