Κάπου εκεί στο μακρινό 2016 σε μια επαρχιακή πόλη στην Θράκη μια κοπέλα 30 ετών, μελαχρινή, με ωραίο σώμα αν και κοντούλα (εγώ δηλαδή) έψαχνε για δουλειά. Μέχρι που ένα πρωί έπεσε στα χέρια μου μια αγγελία εργασίας σε ένα κατάστημα. Αμέσως πήρα τηλέφωνο και κανόνισα συνέντευξη για το επόμενο απόγευμα (το κατάστημα εννοείται ότι για ευνόητους λόγους δεν θα το αναφέρω μιας και στην τοπική κοινωνία είναι πασίγνωστο).
Το επόμενο απόγευμα λοιπόν ετοιμάστηκα και πήγα για την συνέντευξη. Φόρεσα ένα μαύρο απλό μπλουζοφόρεμα μπεζ, καλσόν και μποτάκια ψηλοτάκουνα. Εκεί με υποδέχθηκε η γραμματέας του καταστήματος και με ενημέρωσε ότι θα έπρεπε να περιμένω λίγο τον υπεύθυνο να τελειώσει με ένα πελάτη που είχε και αμέσως μετά θα με δει.
Μετά από ένα 20λέπτο περίπου η πόρτα του γραφείου άνοιξε και ένας ψηλός, καστανόξανθος, 35αρης περίπου, μου ζήτησε με ένα τεράστιο υπέροχο χαμόγελο να περάσω μέσα. Μπαίνοντας μέσα με ρώτησε αν ήθελα ένα καφέ ή χυμό η οτιδήποτε και μου συστήθηκε ως ο υπεύθυνος - προϊστάμενος του καταστήματος (το αφεντικό διεύθυνε υποκατάστημα σε διπλανή πόλη). Η έλξη που ένιωσα για τον Βασίλη, τον υπεύθυνο δηλαδή ήταν κάτι που δεν είχα ξανανιώσει πότε. Αυτός μου μιλούσε και εγώ τον φανταζόμουν στο κρεβάτι μου να με σκίζει. Τέλος πάντων για να μην πολυλογώ πήρα την θέση της πωλήτριας στο κατάστημα με σύμβαση 2 μηνών για δοκιμή. Χαιρετηθήκαμε μου ευχήθηκε για μια καλή συνεργασία και έφυγα. Όλο το βράδυ δε μπορούσα να ησυχάσω, το μουνάκι μου έσταζε συνέχεια όσο τον σκεφτόμουνα και ο δονητής μου προσπαθούσε να σβήσει την καύλα μου.
Η επόμενη μέρα με βρήκε με τη στολή μου, (καφέ φούστα πένσιλ, λευκό πουκάμισο, μπεζ καλσόν και μαύρες γόβες με χαμηλό τακούνι) στο γραφείο του υπεύθυνου μιας και εκεί μου ζήτησε να τον περιμένω. Περίπου στις 8:00 ήρθε και ο Βασίλης ντυμένος με ένα μαύρο τζιν, γαλάζιο πουκάμισο και μαύρο σακάκι. Με καλημέρισε και μου πρότεινε να με κεράσει ένα καφέ και να πάμε να γνωρίσουμε τους συναδέλφους μου. Έτσι και έγινε. Σε όλο αυτό το διάστημα παρατηρούσα τον τρόπο που μιλούσε και την συμπεριφορά του καθώς και το ότι όλοι οι συνάδελφοι του μιλούσαν λες και ήταν φιλαράκι τους και όχι προϊστάμενος τους. Αμέσως μετά με άφησε να γνωριστώ καλύτερα με τα παιδιά όσο θα έπινα τον καφέ μου και έφυγε για να πάει στο γραφείο του ζητώντας μου σε 20 λεπτά να πάω να τον παρώ ώστε να μου εξηγήσει την δουλειά και να με ξεναγήσει στο κατάστημα. Όλοι οι συνάδελφοι στο 20λεπτο αυτό με ενημέρωσαν ότι πρόκειται για έναν υπέροχο άνθρωπο με πολύ χιούμορ και πολλά χρόνια εμπειρίας (περίπου 12) μιας και ήταν ο πρώτος υπάλληλος του καταστήματος που το αφεντικό τον εμπιστεύεται με κλειστά τα μάτια αλλά και πολύ αυστηρός και δίκαιος συνάμα στην δουλειά του.
Το 20λέπτο πέρασε και εγώ ήμουν ήδη έξω από το γραφείο του και χτυπούσα την πόρτα. Παρακαλώ ακούστηκε η μπάσα φωνή του και μπήκα μέσα. Αμέσως έσβησε το τσιγάρο του, χαμογέλασε και σηκώθηκε για να με ξεναγήσει. Η ξενάγηση κράτησε σχεδόν όλη τη μέρα μαζί με τις οδηγίες του για το τι θέλει από μένα και πως μπορώ να κάνω πιο εύκολη την δουλειά μου. Σε όλη αυτή την ώρα δεν μπορούσα να ξεκολλήσω τα μάτια μου από πάνω του και συνέχεια έψαχνα τρόπους να τον αγγίζω, νομίζω ότι καταλάβαινε τις προθέσεις μου αλλά δεν προσπαθούσε να τις αποφύγει και αυτό μου έδινε κουράγιο να συνεχίζω.
Οι μέρες πέρναγαν και εγώ σε κάθε συνάντηση μας προσπαθούσα να είμαι κοντά του καθώς επίσης να βρίσκω συνέχεια δικαιολογίες για να τον ενοχλώ στο γραφείο του, μέχρι που μια ωραία μέρα, Τετάρτη ήταν θυμάμαι τελειώνοντας την δουλειά μου κατά τις 16: 00 μου ζήτησε να πάω από το γραφείο του.
- Πως σου φαίνεται μέχρι τώρα η θέση σου;… με ρώτησε.
- Πολύ ευχαριστημένη… απάντησα ενώ παράλληλα έπαιζα με τη γόβα μου βγάζοντας την και ξαναβάζοντας την .
- Σε πονάνε τα πόδια;… με ρώτησε χαμογελώντας.
- Ναι… του είπα κι εγώ, όλο το πρωί αντέχω αλλά προς το μεσημέρι μου βγαίνει η κούραση και πρέπει να περιμένω και όρθια το αστικό μισή ώρα αφού σχολάσω.
Δε μίλησε, μόνο σηκώθηκε και ήρθε κοντά μου ζητώντας μου να κάτσω στον καναπέ και να βγάλω τις γόβες.
- Μα... πήγα να πω αλλά με διέκοψε λέγοντας μου ότι δε θα χάσω αν το κάνω.
Αμέσως εκτέλεσα την εντολή του και έκατσα στον καναπέ με τα πόδια επάνω, ο Βασίλης ήρθε δίπλα μου και άρχισε να μου κάνει μασάζ στις γάμπες. Με το πρώτο άγγιγμα του ήταν σα να με χτύπησε ρεύμα και το κατάλαβε.
- Ηρέμησε, μου είπε θα νοιώσεις καλύτερα.
- Και αν μας δει κανένας;… ρώτησα.
- Ε εντάξει, δεν κάνουμε και κάτι κακό, είπε.
Συνέχισε να με τρίβει στις γάμπες κατέβαινε πιο κάτω στους αστραγάλους στα δάχτυλα και ξανά στις γάμπες.
- Έχεις υπέροχα πόδια μου είπε.
- Σας ευχαριστώ.
- Ε όχι και πληθυντικός.
- Συγνώμη, σε ευχαριστώ.
- Νιώθεις καλύτερα τώρα;
- Ναι, αν και κάπως περίεργα.
- Γιατί;
- Ε… να, το γραφείο, οι συνάδελφοι, ποιος ξέρει τι μπορεί να σκεφτούν.
- Α οκ πάμε σπίτι σου τότε ή στο δικό μου.
Έμεινα άφωνη δεν ήξερα τι να πω απλά τον κοιτούσα να χαϊδεύει πλέον τα πόδια μου και να ανεβαίνει πάνω από το γόνατο.
- Κοίτα έχω καταλάβει ότι σ’ αρέσω και ομολογώ ότι και εμένα μου αρέσεις, μεγάλα παιδιά είμαστε, οπότε αν θέλεις κι εσύ μπορούμε να προχωρήσουμε, χωρίς περαιτέρω ιστορίες όμως, δε μ’ αρέσει η δέσμευση.
- Ομολογώ ότι με εκκλήσεις Βασίλη.
- Απλά λέω αυτό που φοβάσαι να πεις.
- Πάμε σπίτι μου, δε θέλω να λένε διάφορα οι συνάδελφοι.
- Πάμε.
Ξεκινήσαμε για το σπίτι μου. Ήδη εγώ είχα γεμίσει υγρά και κατά την διαδρομή δε σταμάτησε να με χαϊδεύει στα πόδια. Φτάσαμε στο σπίτι και του όρμησα κατευθείαν μόλις έκλεισε η πόρτα πίσω μας. Τον οδήγησα στο κρεβάτι μου και ξεκίνησα να τον γδύνω.
Ξαφνικά και ενώ είχε μείνει μόνο με το παντελόνι με πέταξε στο κρεβάτι και ήρθε από πάνω μου, άνοιξε το πουκάμισο, παραμέρισε το σουτιέν και άρχισε να γλείφει τις ρώγες μου τις καυλωμένες. Σειρά είχε η φούστα μου. Την ξεκούμπωσε και την κατέβασε. Πλέον είχα μείνει μόνο με τις μπεζ κάλτσες μου (εκείνη την μέρα είχα αποφασίσει να φορέσω κάλτσες και όχι καλσόν) το μαύρο στρινγκάκι μου και το σουτιέν. Με μια πολύ απαλή κίνηση κατέβασε το στρινγκάκι μου και άρχισε να με γλείφει. Το έκανε τόσο υπέροχα που ήθελα να ουρλιάξω από καύλα. Σε θέλω μέσα μου, του είπα.
- Όχι κοριτσάκι πρώτα θα χύσεις στο στόμα μου 2-3 φορές και μετά θα χύσεις τον πούτσο μου.
- Σε παρακαλώ… είμαι πολύ καυλωμένη!
- Παρακάλα, μ’ αρέσει.
Η καύλα μου πλέον ήταν τεράστια. Δεν είχα ξαναχύσει πότε έτσι, κόντευα να τρελαθώ από ηδονή. Τον τράβαγα από τα μαλλιά, του πίεζα το κεφάλι στο μουνί μου, τον γρατζουνούσα στους ώμους και αυτός δε σταμάταγε με τίποτα.
Σε κάποια στιγμή και αφού με είχε τρελάνει στο γλείψιμο, σηκώθηκε, κατέβασε το παντελόνι και το μποξεράκι του και μια ψωλή, όχι τεράστια αλλά πολύ χοντρή, πετάχτηκε έξω. Μου άνοιξε τα πόδια απαλά και μπήκε μέσα μου. Επιτέλους τον είχα μέσα μου να με γαμάει αργά αλλά δυνατά. Ήταν τρυφερός και βάρβαρος μαζί, ήταν το όνειρο μου που γινόταν πραγματικότητα. Τα αρχίδια του χτυπάγανε πάνω μου και καύλωνα μόνο με τον ήχο. Με γαμούσε υπέροχα, τι ιεραποστολικό, τι στα 4, τι κουταλάκι, τι αμαζόνα, όλες τις στάσεις κάναμε και σε όλες δε σταμάτησα να φωνάζω ότι είναι ο γαμιάς μου.
Δεν ξέρω πόση ώρα με ξέσκιζε αλλά άρχισα να κουράζομαι και το κατάλαβε. Κατέβηκε από πάνω μου και ξάπλωσε, ώστε να βλέπω πολύ καλά το παλούκι που με κάρφωνε τόση ώρα.
Γύρισα, το έβαλα ανάμεσα στις πατούσες μου και άρχισα να τον μαλακίζω με τα ποδαράκια μου μέσα στις νάιλον κάλτσες μου. Κόντευε να χύσει, άρχισε να χτυπιέται και να τεντώνει τα πόδια του. Τον έβαλα μέσα στο στόμα μου και μια τεράστια ποσότητα από καυτό σπέρμα πλημμύρισε το λαιμό μου και όλη μου τη στοματική κοιλότητα. Ήταν υπέροχο, ήταν από τα πιο καλά γαμήσια που έκανα ποτέ
Από τότε βρισκόμαστε που και που πάλι μετά τη δουλειά 5-6 φορές τον χρόνο και γαμιόμαστε σαν να μην υπάρχει αύριο. Περιττό να αναφέρω ότι μέχρι και σήμερα εργαζόμαστε μαζί.
Copyright protected OW ref: 184185
Το επόμενο απόγευμα λοιπόν ετοιμάστηκα και πήγα για την συνέντευξη. Φόρεσα ένα μαύρο απλό μπλουζοφόρεμα μπεζ, καλσόν και μποτάκια ψηλοτάκουνα. Εκεί με υποδέχθηκε η γραμματέας του καταστήματος και με ενημέρωσε ότι θα έπρεπε να περιμένω λίγο τον υπεύθυνο να τελειώσει με ένα πελάτη που είχε και αμέσως μετά θα με δει.
Μετά από ένα 20λέπτο περίπου η πόρτα του γραφείου άνοιξε και ένας ψηλός, καστανόξανθος, 35αρης περίπου, μου ζήτησε με ένα τεράστιο υπέροχο χαμόγελο να περάσω μέσα. Μπαίνοντας μέσα με ρώτησε αν ήθελα ένα καφέ ή χυμό η οτιδήποτε και μου συστήθηκε ως ο υπεύθυνος - προϊστάμενος του καταστήματος (το αφεντικό διεύθυνε υποκατάστημα σε διπλανή πόλη). Η έλξη που ένιωσα για τον Βασίλη, τον υπεύθυνο δηλαδή ήταν κάτι που δεν είχα ξανανιώσει πότε. Αυτός μου μιλούσε και εγώ τον φανταζόμουν στο κρεβάτι μου να με σκίζει. Τέλος πάντων για να μην πολυλογώ πήρα την θέση της πωλήτριας στο κατάστημα με σύμβαση 2 μηνών για δοκιμή. Χαιρετηθήκαμε μου ευχήθηκε για μια καλή συνεργασία και έφυγα. Όλο το βράδυ δε μπορούσα να ησυχάσω, το μουνάκι μου έσταζε συνέχεια όσο τον σκεφτόμουνα και ο δονητής μου προσπαθούσε να σβήσει την καύλα μου.
Η επόμενη μέρα με βρήκε με τη στολή μου, (καφέ φούστα πένσιλ, λευκό πουκάμισο, μπεζ καλσόν και μαύρες γόβες με χαμηλό τακούνι) στο γραφείο του υπεύθυνου μιας και εκεί μου ζήτησε να τον περιμένω. Περίπου στις 8:00 ήρθε και ο Βασίλης ντυμένος με ένα μαύρο τζιν, γαλάζιο πουκάμισο και μαύρο σακάκι. Με καλημέρισε και μου πρότεινε να με κεράσει ένα καφέ και να πάμε να γνωρίσουμε τους συναδέλφους μου. Έτσι και έγινε. Σε όλο αυτό το διάστημα παρατηρούσα τον τρόπο που μιλούσε και την συμπεριφορά του καθώς και το ότι όλοι οι συνάδελφοι του μιλούσαν λες και ήταν φιλαράκι τους και όχι προϊστάμενος τους. Αμέσως μετά με άφησε να γνωριστώ καλύτερα με τα παιδιά όσο θα έπινα τον καφέ μου και έφυγε για να πάει στο γραφείο του ζητώντας μου σε 20 λεπτά να πάω να τον παρώ ώστε να μου εξηγήσει την δουλειά και να με ξεναγήσει στο κατάστημα. Όλοι οι συνάδελφοι στο 20λεπτο αυτό με ενημέρωσαν ότι πρόκειται για έναν υπέροχο άνθρωπο με πολύ χιούμορ και πολλά χρόνια εμπειρίας (περίπου 12) μιας και ήταν ο πρώτος υπάλληλος του καταστήματος που το αφεντικό τον εμπιστεύεται με κλειστά τα μάτια αλλά και πολύ αυστηρός και δίκαιος συνάμα στην δουλειά του.
Το 20λέπτο πέρασε και εγώ ήμουν ήδη έξω από το γραφείο του και χτυπούσα την πόρτα. Παρακαλώ ακούστηκε η μπάσα φωνή του και μπήκα μέσα. Αμέσως έσβησε το τσιγάρο του, χαμογέλασε και σηκώθηκε για να με ξεναγήσει. Η ξενάγηση κράτησε σχεδόν όλη τη μέρα μαζί με τις οδηγίες του για το τι θέλει από μένα και πως μπορώ να κάνω πιο εύκολη την δουλειά μου. Σε όλη αυτή την ώρα δεν μπορούσα να ξεκολλήσω τα μάτια μου από πάνω του και συνέχεια έψαχνα τρόπους να τον αγγίζω, νομίζω ότι καταλάβαινε τις προθέσεις μου αλλά δεν προσπαθούσε να τις αποφύγει και αυτό μου έδινε κουράγιο να συνεχίζω.
Οι μέρες πέρναγαν και εγώ σε κάθε συνάντηση μας προσπαθούσα να είμαι κοντά του καθώς επίσης να βρίσκω συνέχεια δικαιολογίες για να τον ενοχλώ στο γραφείο του, μέχρι που μια ωραία μέρα, Τετάρτη ήταν θυμάμαι τελειώνοντας την δουλειά μου κατά τις 16: 00 μου ζήτησε να πάω από το γραφείο του.
- Πως σου φαίνεται μέχρι τώρα η θέση σου;… με ρώτησε.
- Πολύ ευχαριστημένη… απάντησα ενώ παράλληλα έπαιζα με τη γόβα μου βγάζοντας την και ξαναβάζοντας την .
- Σε πονάνε τα πόδια;… με ρώτησε χαμογελώντας.
- Ναι… του είπα κι εγώ, όλο το πρωί αντέχω αλλά προς το μεσημέρι μου βγαίνει η κούραση και πρέπει να περιμένω και όρθια το αστικό μισή ώρα αφού σχολάσω.
Δε μίλησε, μόνο σηκώθηκε και ήρθε κοντά μου ζητώντας μου να κάτσω στον καναπέ και να βγάλω τις γόβες.
- Μα... πήγα να πω αλλά με διέκοψε λέγοντας μου ότι δε θα χάσω αν το κάνω.
Αμέσως εκτέλεσα την εντολή του και έκατσα στον καναπέ με τα πόδια επάνω, ο Βασίλης ήρθε δίπλα μου και άρχισε να μου κάνει μασάζ στις γάμπες. Με το πρώτο άγγιγμα του ήταν σα να με χτύπησε ρεύμα και το κατάλαβε.
- Ηρέμησε, μου είπε θα νοιώσεις καλύτερα.
- Και αν μας δει κανένας;… ρώτησα.
- Ε εντάξει, δεν κάνουμε και κάτι κακό, είπε.
Συνέχισε να με τρίβει στις γάμπες κατέβαινε πιο κάτω στους αστραγάλους στα δάχτυλα και ξανά στις γάμπες.
- Έχεις υπέροχα πόδια μου είπε.
- Σας ευχαριστώ.
- Ε όχι και πληθυντικός.
- Συγνώμη, σε ευχαριστώ.
- Νιώθεις καλύτερα τώρα;
- Ναι, αν και κάπως περίεργα.
- Γιατί;
- Ε… να, το γραφείο, οι συνάδελφοι, ποιος ξέρει τι μπορεί να σκεφτούν.
- Α οκ πάμε σπίτι σου τότε ή στο δικό μου.
Έμεινα άφωνη δεν ήξερα τι να πω απλά τον κοιτούσα να χαϊδεύει πλέον τα πόδια μου και να ανεβαίνει πάνω από το γόνατο.
- Κοίτα έχω καταλάβει ότι σ’ αρέσω και ομολογώ ότι και εμένα μου αρέσεις, μεγάλα παιδιά είμαστε, οπότε αν θέλεις κι εσύ μπορούμε να προχωρήσουμε, χωρίς περαιτέρω ιστορίες όμως, δε μ’ αρέσει η δέσμευση.
- Ομολογώ ότι με εκκλήσεις Βασίλη.
- Απλά λέω αυτό που φοβάσαι να πεις.
- Πάμε σπίτι μου, δε θέλω να λένε διάφορα οι συνάδελφοι.
- Πάμε.
Ξεκινήσαμε για το σπίτι μου. Ήδη εγώ είχα γεμίσει υγρά και κατά την διαδρομή δε σταμάτησε να με χαϊδεύει στα πόδια. Φτάσαμε στο σπίτι και του όρμησα κατευθείαν μόλις έκλεισε η πόρτα πίσω μας. Τον οδήγησα στο κρεβάτι μου και ξεκίνησα να τον γδύνω.
Ξαφνικά και ενώ είχε μείνει μόνο με το παντελόνι με πέταξε στο κρεβάτι και ήρθε από πάνω μου, άνοιξε το πουκάμισο, παραμέρισε το σουτιέν και άρχισε να γλείφει τις ρώγες μου τις καυλωμένες. Σειρά είχε η φούστα μου. Την ξεκούμπωσε και την κατέβασε. Πλέον είχα μείνει μόνο με τις μπεζ κάλτσες μου (εκείνη την μέρα είχα αποφασίσει να φορέσω κάλτσες και όχι καλσόν) το μαύρο στρινγκάκι μου και το σουτιέν. Με μια πολύ απαλή κίνηση κατέβασε το στρινγκάκι μου και άρχισε να με γλείφει. Το έκανε τόσο υπέροχα που ήθελα να ουρλιάξω από καύλα. Σε θέλω μέσα μου, του είπα.
- Όχι κοριτσάκι πρώτα θα χύσεις στο στόμα μου 2-3 φορές και μετά θα χύσεις τον πούτσο μου.
- Σε παρακαλώ… είμαι πολύ καυλωμένη!
- Παρακάλα, μ’ αρέσει.
Η καύλα μου πλέον ήταν τεράστια. Δεν είχα ξαναχύσει πότε έτσι, κόντευα να τρελαθώ από ηδονή. Τον τράβαγα από τα μαλλιά, του πίεζα το κεφάλι στο μουνί μου, τον γρατζουνούσα στους ώμους και αυτός δε σταμάταγε με τίποτα.
Σε κάποια στιγμή και αφού με είχε τρελάνει στο γλείψιμο, σηκώθηκε, κατέβασε το παντελόνι και το μποξεράκι του και μια ψωλή, όχι τεράστια αλλά πολύ χοντρή, πετάχτηκε έξω. Μου άνοιξε τα πόδια απαλά και μπήκε μέσα μου. Επιτέλους τον είχα μέσα μου να με γαμάει αργά αλλά δυνατά. Ήταν τρυφερός και βάρβαρος μαζί, ήταν το όνειρο μου που γινόταν πραγματικότητα. Τα αρχίδια του χτυπάγανε πάνω μου και καύλωνα μόνο με τον ήχο. Με γαμούσε υπέροχα, τι ιεραποστολικό, τι στα 4, τι κουταλάκι, τι αμαζόνα, όλες τις στάσεις κάναμε και σε όλες δε σταμάτησα να φωνάζω ότι είναι ο γαμιάς μου.
Δεν ξέρω πόση ώρα με ξέσκιζε αλλά άρχισα να κουράζομαι και το κατάλαβε. Κατέβηκε από πάνω μου και ξάπλωσε, ώστε να βλέπω πολύ καλά το παλούκι που με κάρφωνε τόση ώρα.
Γύρισα, το έβαλα ανάμεσα στις πατούσες μου και άρχισα να τον μαλακίζω με τα ποδαράκια μου μέσα στις νάιλον κάλτσες μου. Κόντευε να χύσει, άρχισε να χτυπιέται και να τεντώνει τα πόδια του. Τον έβαλα μέσα στο στόμα μου και μια τεράστια ποσότητα από καυτό σπέρμα πλημμύρισε το λαιμό μου και όλη μου τη στοματική κοιλότητα. Ήταν υπέροχο, ήταν από τα πιο καλά γαμήσια που έκανα ποτέ
Από τότε βρισκόμαστε που και που πάλι μετά τη δουλειά 5-6 φορές τον χρόνο και γαμιόμαστε σαν να μην υπάρχει αύριο. Περιττό να αναφέρω ότι μέχρι και σήμερα εργαζόμαστε μαζί.
Copyright protected OW ref: 184185
Δεν έχετε εξουσιοδότηση να δημοσιεύετε σχόλια. Πρέπει να έχετε συνδεθεί.
Τα σχόλια θα περάσουν από διαδικασία έγκρισης.