Σύνδεση || Εγγραφή
Αγαπητέ επισκέπτη. Σαν επισκέπτης δεν έχετε πλήρη πρόσβαση σε όλες τις λειτουργίες, και το περιεχόμενο του XStream. Οι ιστορίες που βλέπετε είναι αυτές που είχαν δημοσιευθεί πριν από μέρες.

Για να αποκτήσετε πλήρη πρόσβαση θα πρέπει πρώτα να εγγραφείτε στην online κοινότητα μας και έπειτα να ενεργοποιήσετε την πλήρη πρόσβαση που σας δίνει πλήρη δικαιώματα χρήσης των υπηρεσιών του XStream όπως... Το να βλέπετε όλες τις δημοσιευμένες ιστορίες, Nα σχολιάζετε, να επικοινωνείτε μέσω chat, Nα κάνετε video calls, Nα ανταλλάσετε φωτογραφίες και video, κλπ.

Το XStream δεν είναι απλά ένας χώρος που διαβάζετε ιστορίες. Είναι μια ενεργή κοινότητα ενηλίκων που για όσους τη δοκιμάζουν γίνεται τρόπος ζωής!

Αποποίηση ευθυνών: Όλα τα κείμενα της κατηγορίας, είναι έργα μυθοπλασίας!

Το περιεχόμενο και οι πληροφορίες που περιλαμβάνονται στο XStream.gr, συμπεριλαμβανομένων και των διαφημίσεων, με οποιονδήποτε τρόπο και εάν αυτές εμφανίζονται, δε θα πρέπει σε καμιά περίπτωση να θεωρούνται ως έγκυρες πληροφορίες, συμβουλές ή ως παραίνεση για συγκεκριμένη ενέργεια.

Περαιτέρω, ο χρήστης κατανοεί και αποδέχεται ότι, επισκεπτόμενος τις σελίδες περιεχομένου και χρησιμοποιώντας τις υπηρεσίες του XStream.gr, είναι πιθανό να εκτεθεί σε περιεχόμενο, το οποίο, για κάποια μερίδα ανθρώπων, μπορεί θα θεωρείται ως άσεμνο, απρεπές, ενοχλητικό, προσβλητικό κλπ. Σε καμία περίπτωση δε μπορεί να θεωρηθεί υπεύθυνο το XStream.gr για οποιαδήποτε βλάβη ή ζημία που τυχόν υποστούν οι χρήστες του, λόγω της έκθεσής τους σε περιεχόμενο τέτοιου είδους, καθώς μια τέτοια έκθεση γίνεται με τη ρητή προς τούτο εκπεφρασμένη βούλησή τους.

Οι χρήστες επισκέπτονται τις σελίδες περιεχομένου και υπηρεσιών με αποκλειστικά δική τους πρωτοβουλία και ευθύνη. Το XStream σε καμία περίπτωση δε μπορεί να θεωρηθεί ότι αποδέχεται ή ενστερνίζεται καθ' οιονδήποτε τρόπο τις εκφραζόμενες στις δημοσιευόμενες ιστορίες προσωπικές ιδέες ή αντιλήψεις των χρηστών που τις αποστέλλουν ή άλλων προσώπων.

Όλα τα κείμενα της κατηγορίας είναι έργα μυθοπλασίας, ανεξάρτητα από το αν ο κάθε συγγραφέας ισχυρίζεται το αντίθετο για να δώσει μεγαλύτερη έμφαση στα όσα γράφει. Ονόματα, χαρακτήρες, επιχειρήσεις, τόποι, γεγονότα και περιστατικά, είτε είναι προϊόντα της φαντασίας του συγγραφέα ή τα χρησιμοποιεί για να αποδώσει τα όσα φαντάστηκε. Οποιαδήποτε ομοιότητα με πραγματικά πρόσωπα ή πραγματικά γεγονότα, είναι καθαρά συμπτωματική. ΜΗΝ ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΕΤΕ ΝΑ ΜΙΜΗΘΕΙΤΕ στην πραγματική ζωή όσα διαβάζετε!

Η μέρα που τη γνώρισα, προ καραντίνας, είχε ξεκινήσει με τους χειρότερους οιωνούς. Ξύπνησα με φοβερή βαρεμάρα, καθώς άλλη μια μέρα θα ήμουν εισηγητής σεμιναρίου σε ένα αντικείμενο που γνώριζα πάρα πολύ καλά και που ειλικρινά… είχα βαρεθεί να παρουσιάζω σε μη-γνώστες. Είμαι 27 ετών, νομικός και λόγω της συνεργασίας μου με εταιρεία είμαι κάποιες μέρες εισηγητής σε επαγγελματικά σεμινάρια. Από τη δεύτερη φορά στη ζωή μου που παρουσίασα σε σεμινάριο, αντιλήφθηκα μία μεγάλη αντίφαση. Από τη μία, είμαι πολύ καλός σε αυτό, σύμφωνα με τις εντυπώσεις των συμμετεχόντων πάντα, πολύ επικοινωνιακός, κατανοητός, ενθουσιώδης ομιλητής. Από την άλλη, κατάλαβα ότι ποτέ δε θα μπορούσα να γίνω εκπαιδευτικός. Πολύ απλά βαριέμαι να παρουσιάζω το ίδιο, γνώριμο σε μένα αντικείμενο ξανά και ξανά. Τα χρήματα ήταν καλά όμως και άλλη μια μέρα ξεκινούσε.

Σιχαίνομαι το επίσημο ντύσιμο, πλην όμως είναι απαραίτητο, ειδικά όταν εκπροσωπείς πελάτη σου. Εκείνη τη μέρα ντύθηκα λίγο πιο τολμηρά ίσως. Φόρεσα το σκούρο γκρι παντελόνι του κοστουμιού μου, όχι όμως το σακάκι μου από πάνω. Από πάνω φόρεσα ένα κόκκινο πουλόβερ με το πουκάμισο από μέσα, ίσα να φαίνεται μόνο ο γιακάς. Πάντα με φοβίζει η ιδέα της προκατάληψης απέναντί μου, καθώς είμαι μικρός διδάσκοντας πάντα σε μεγαλύτερους επαγγελματίες. Το smart casual ντύσιμο ενισχύει την προκατάληψη, ενισχύει όμως και την αυτοπεποίθησή μου, καθώς γουστάρω απίστευτα να νομίζουν ότι θα ακούσουν μαλακίες από τον μικρό, πρόχειρα ντυμένο δικηγόρο, αλλά όταν ανοίγω το στόμα μου, να κλείνουν εκείνοι το δικό τους. Φορώντας, τέλος, το δυνατό άρωμά μου, κατευθύνθηκα στο πολυτελές ξενοδοχείο που γινόταν το σεμινάριο.

Όταν έφτασα, εκείνη βρισκόταν ήδη στο χώρο του σεμιναρίου. Όταν την αντιλήφθηκα, με τρύπησε αυτό το στιγμιαίο σοκ αμηχανίας που παθαίνουν οι άντρες όταν βλέπουν μια ασύλληπτα όμορφη γυναίκα. Σε αυτήν την κατάσταση σοκ, όλες σου οι αισθήσεις επιμένουν να καρφώσεις το βλέμμα πάνω της και το μυαλό σου αντιδρά, προσπαθώντας να σε ξυπνήσει και να σε επαναφέρει στις κοινωνικές νόρμες. Από την αμηχανία μου πήγα και έδωσα χειραψία και συστήθηκα σε όλους τους παρευρισκόμενους. Όταν πια έπιασα το δικό της χέρι, η μέρα μου είχε ήδη φτιάξει.

Ας αναφέρω μόνο το αρχικό του ονόματός της. Την έλεγαν Λ. Συνάδελφος δικηγόρος σε εταιρεία δορυφορικών συστημάτων. Πρέπει να ήταν γύρω στα 30 με 35. Ήταν καστανόξανθη, με μαλλιά πλούσια, λιονταρίσια θα έλεγα, τα οποία περιόριζε με έναν αρχοντικό, κομψό κότσο. Τα μάτια της είχαν το χρώμα σκούρου κεχριμπαριού, σαν το βαθύ πορτοκαλί του ήλιου όταν δύει. Ήταν στολισμένα με ένα σκούρο μολύβι και μία ελαφριά ροζ σκιά ματιών. Το πρόσωπό της ήταν λιγνό και συμμετρικό, με μία τέλεια μυτούλα και καλοσχηματισμένα μάγουλα. Η έκφρασή της ήταν γλυκιά, ευγενική αλλά ταυτόχρονα και αλεπουδίσια, πονηρή. Τα χείλη της ήταν μεσαίου μεγέθους, με μία λεπτή ροζ απόχρωση που δεν ήσουν σίγουρος αν ήταν από κραγιόν ή φυσικά. Φορούσε πολύ επίσημα ρούχα, ένα μπεζ σακάκι με λευκό πουκάμισο και μια φαρδιά επίσης μπεζ παντελόνα από κάτω. Οι όλες αποχρώσεις της σε συνδυασμό με την έκφρασή της μου θύμιζαν αλεπού θα έλεγα. Το γεγονός ότι ήταν δικηγόρος την έκανε ακόμα πιο θελκτική μέσα μου. Με τα χρόνια έχω αποκτήσει ένα μικρό φετίχ για τις γυναίκες με γνώσεις, αυτοπεποίθηση και εξουσία. Τέλος, όσο είμαι ακόμα στο θέμα των φετίχ μου και μιας και ξεκίνησα με το χέρι της, είχε πανέμορφα δάχτυλα χεριών. Λεπτά, μακριά δάχτυλα που κατέληγαν σε ανοιχτά ροζ περιποιημένα νύχια.

Όπως εύκολα αντιλαμβάνεστε, είχα πάθει λίγο την πλάκα μου.

Το σεμινάριο κύλησε πολύ καλά. Με πολύ αυξημένο ηθικό και διάθεση εντυπωσιασμού έδωσα τον καλύτερό μου εαυτό. Μερικές μέρες πριν είχα μάθει ότι με πήραν στο μεταπτυχιακό που ήθελα στο εξωτερικό και δεν δίσταζα να μπολιάζω την κουβέντα με σχετικά θέματα του κλάδου. Προσπαθούσα μάλλον μάταια να μην έχω το βλέμμα μου καρφωμένο συνέχεια πάνω της. Στο μεσημεριανό διάλειμμα φαγητού με πλησίασε εκείνη και η συνάδελφός της από την εταιρεία, για να συζητήσουμε για διαφορά επαγγελματικά θέματα που τους απασχολούσαν. Πέρασα χρόνο μαζί της, έχοντας πια κάθε δικαιολογία να χαζεύω αυτό το αγγελικό πλάσμα. Έδειξαν μεγάλο ενδιαφέρον για το θέμα και συζητήσαμε έντονα για το πως θα μπορούσε να υλοποιηθεί ένα έργο από εμένα για την εταιρεία τους. Η συζήτηση πήγε εξαιρετικά, γελάσαμε, ανταλλάξαμε κάρτες και όταν η μέρα τελείωσε, είχε κερδίσει επάξια ως την καλύτερη ημέρα σεμιναρίων μου μέχρι τότε. Η ιστορία όμως είχε μόνο αρχίσει.

Μετά από μερικές ημέρες έλαβα τηλεφώνημα από την Λ. Δεν πίστευα στα μάτια μου. Ήθελε να συζητήσουμε για την πιθανή συνεργασία μας και μαζί με την project manager είχαν διάφορες απορίες για το έργο. Οι αρχικές τηλεφωνικές συζητήσεις καρποφόρησαν και την επόμενη εβδομάδα βρισκόμουν στα γραφεία της εταιρείας τους, μαζί με τον διευθυντή της εταιρείας που συνεργάζομαι, για να παρουσιάσουμε το έργο. Η συνάντηση εκείνη ήταν επίσης πολύ θερμή, είχαμε μιλήσει και 2-3 φορές στο τηλέφωνο και είχε αρχίσει να αναπτύσσεται μια πολύ καλή επαγγελματική σχέση, ίσως και συμπάθεια. Η παρουσίασή μας όμως δεν τους ικανοποίησε. Μας ενημέρωσαν με e-mail για την απόρριψη της προσφοράς μας. Όμως την ίδια μέρα το τηλέφωνό μου χτύπησε ξανά.

Ήταν εκείνη. Μου εξήγησε ότι απέρριψαν την προσφορά μας γιατί προσπαθήσαμε να τους πουλήσουμε κι άλλα projects πέρα από το αρχικώς συμφωνηθέν και γιατί ένα μεγάλο κομμάτι της δουλειάς μπορούσε να το καλύψει το IT τμήμα της εταιρείας τους. Επομένως, με κάλεσε για να δει αν μπορούσαν να συνεργαστούν μόνο μαζί μου, για το καθαρά νομικό κομμάτι, λόγω της εξειδίκευσής μου. Κανονίσαμε τις λεπτομέρειες, όλα όσα χρειάζονταν για να μην καρφωθώ στη δική μου εταιρεία και συμφωνήσαμε.

Εκείνες τις μέρες, η σχέση μας ξεκίνησε να γίνεται πιο προσωπική. Ξεκινήσαμε να ανταλλάσσουμε e-mails για τη δουλειά, αλλά και προσωπικά μηνύματα μέσω Linkedin, για όσα δε μπορούσαμε να πούμε στα e-mails που φαίνονται. Η κουβέντα έγινε σχεδόν καθημερινή, ώρες-ώρες και καθαρά προσωπική. Λέγαμε για τα συναδελφικά μας, για τις ζωές μας, για τα χόμπι μας. Η απόλυτη αλήθεια είναι ότι αν ήταν συνομήλική μου ή αν δεν ήταν τόσο όμορφη, ίσως είχα χάσει το ενδιαφέρον μου. Ήταν σίγουρα μια έξυπνη κοπέλα, πλην όμως αρκετά mainstream στα ενδιαφέροντά της και τολμώ να πω με πολύ απογοητευτικές επιλογές στη ζωή της. Παρ’ όλα αυτά, μέσα μου έβραζα για αυτή σεξουαλικά.

Αναπόφευκτα προσπάθησα να φέρω την κουβέντα προς τα εκεί, πετώντας διάφορα για το πως είμαι οργισμένος με μια πρώην μου ή για το πως μου έχει λείψει μια καλή σχέση και η καλοπέραση με μια κοπέλα. Χωρίς να το καταλάβουμε, συζητούσαμε πια για κάθε άλλο θέμα πέρα από την δουλειά. Ώσπου μια μέρα, έπρεπε να βρεθούμε πάλι από κοντά, για να μου δώσει διάφορα έγγραφα και συμβάσεις προς μελέτη και τροποποίηση. Κανόνισα να περάσω να τα πάρω το απόγευμα από την εταιρεία της. Προετοιμάστηκα και πέταξα το υπονοούμενό μου:

- Θα περάσω κατά τις 17.30. Και επί τη ευκαιρία θα καθίσω στο Χ μαγαζί εκεί στη γειτονιά σας, για φαγητό και διάβασμα για το μεταπτυχιακό μου.

Το υπονοούμενό μου έπιασε και στις 19.00 ήρθε να καθίσει μαζί μου για καφέ. Από την πρώτη στιγμή σε εκείνον τον καφέ, ήταν ολοφάνερο πως υπήρχε από κοινού δόλος.

Με αφορμή τη δοκιμή κρασιών που είχα στο πορτ μπαγκάζ μου (λόγω της δουλειάς του πατέρα μου έχω πρόσβαση σε πολύ καλά κρασιά), μπήκαμε στο αμάξι μου με κατεύθυνση το σπίτι της, στη Γλυφάδα. Εσφαλμένα ίσως νομίζατε ότι φτάσαμε στο ψητό της ιστορίας. Και ναι μεν, ενώ εκείνη τη μέρα προχωρήσαμε, η σημερινή ιστορία περί αντιστροφής ρόλων, αφορά μια άλλη, επόμενη μέρα.

Εκείνη τη μέρα πάντως, αδειάσαμε σχεδόν δύο μπουκάλια κόκκινο κρασί και απόλαυσα την Λ. για πρώτη φορά. Υπήρχε αμηχανία, υπήρχαν ενοχές λόγω της επαγγελματικής συνεργασίας, όμως αυτά τα στοιχεία καθιστούσαν την ατμόσφαιρα εκρηκτική. Ήταν μία απίστευτη εμπειρία πρώτης φοράς και στο τέλος χαμογελούσα σαν χάνος χαζεύοντάς τη να κρύβει το σώμα της με μία κατευθείαν βγαλμένη από το Χόλιγουντ μπορντό σατέν νυχτικιά.

Στα επόμενα καυτά πρωινά, απογεύματα και βράδια που ακολούθησαν μαζί της, προέκυψε το δικό της, μεγάλο φετίχ. Το λεγόμενο στα αγγλικά freeuse. Ήταν μία μορφή υποταγής. Της άρεσε η ιδέα να αποτελεί αντικείμενο στα χέρια του άλλου και να την χρησιμοποιεί όπως εκείνος θέλει. Ήθελε να μπαίνει στο σπίτι μου και να την αρπάζω από τον λαιμό χωρίς καμία ερώτηση. Ήθελε να της ζητάω να βγάζει τα ρούχα της και να με υπακούει. Ήθελε να της γαμάω το στοματάκι και να της δίνω ανελέητα σφαλιάρες ή να την πνίγω. Ήθελε να τη φέρνω στα σωματικά όριά της. Ο δικός της οργασμός δεν την ένοιαζε καν.

Για μένα, αυτό ήταν κάτι καινούριο. Εμένα, απεναντίας, μου αρέσει πολύ να περιποιούμαι μια γυναίκα. Να την γλείφω με τις ώρες, να την χαϊδεύω, να της κάνω μασάζ. Επίσης όταν κάνω μια γυναίκα να τελειώνει, νιώθω Θεός. Και ξαφνικά, εκείνη ήθελε να υποδυθώ κάποιο ρόλο που δεν ήξερα καλά και που δεν ένιωθα τελείως άνετα με αυτόν.

Κάθε φορά με ξεκλείδωνε όλο και περισσότερο. Μου εξηγούσε κάθε φορά πως δεν την ενδιαφέρει να χύσει, αφού όλο αυτό την καυλώνει τόσο πολύ που προτιμάει να χύνει μετά στο σπίτι μόνη της, ενώ φαντασιώνεται πόσο καλό κορίτσι ήταν και πόσο με ικανοποίησε προηγουμένως. Με έπεισε μπορώ να πω. Ήταν πολύ πειστική, θα έλεγα. Σιγά-σιγά στις συναντήσεις μας, ήταν πολύ συνηθισμένο να την πηδάω με όποιον τρόπο μου κατέβει στο μυαλό, να την πετάω από τοίχο σε τοίχο και από έπιπλο σε έπιπλο, και όταν τελείωνα, να την βάζω να κάθεται μπρούμυτα στο κρεβάτι μου για να χουφτώνω και να μυρίζω το κορμί της για όσο γουστάρω.

Όλα αυτά μέχρι εκείνο το απόγευμα.

Μου είχε στείλει μήνυμα νωρίτερα. «Θα έρθω, όμως έχω νεύρα, πολλά νεύρα, θα σου πω από κοντά».

Μπήκε μέσα στο σπίτι μου με τα μαλλιά της κάτω, φορώντας μία επίσημη φούστα, γόβες και πουκάμισο. Δεν της όρμησα αμέσως, γιατί ακριβώς με είχε προειδοποιήσει ότι είχε νεύρα και εγώ είχα προετοιμαστεί για τσάι και συμπάθεια. Πόσο λάθος έκανα.

Αντί να την αρπάξω εγώ, με άρπαξε αυτή. Με άρπαξε από τον λαιμό και με κόλλησε στον τοίχο.

- Έχω πολλά νεύρα σήμερα», μου είπε με φωνή που κόχλαζε θυμό.

Μου έσφιξε το λαιμό και με φίλησε με δύναμη στο στόμα. Άρπαξε τον πούτσο μου πάνω από το τζιν και έσφιξε δυνατά. Είχα καυλώσει ακαριαία. Εμένα η προτίμησή μου, άλλωστε, είναι να είμαι εγώ «από κάτω». Έβγαλε τη γλώσσα της και επιτέθηκε στον λαιμό μου, γλείφοντας μέχρι το αυτί μου και δαγκώνοντάς το. Εκείνο το απόγευμα δε μύριζε τόσο τέλεια όπως πάντα. Το άρωμά της είχε ξεθωριάσει, προφανώς από μια ολόκληρη μέρα στα δικαστήρια και στο γραφείο. Μου έκανε εντύπωση που δεν το είχε ανανεώσει, όπως έκανε συνήθως. Μύριζε πολύ γήινα, πολύ θηλυκά, πολύ ανθρώπινα. Με κοίταξε βαθιά στα μάτια σα να ήθελε να μου μιλήσει. Το κεχριμπάρι σήμερα ήταν σκοτεινό, πολύ σκοτεινό. Δεν ήταν καλά, ίσως είχε συμβεί κάτι σοβαρό και είχε θυμώσει τόσο πολύ. Ομολογώ ότι ήταν λίγο τρομακτική, αλλά ταυτόχρονα, ήταν κόλαση.

Άφησε το λαιμό μου και γράπωσε με το αριστερό της χέρι τα μαλλιά μου και με το δεξί της τον ώμο μου. Με πίεσε με δύναμη προς τα κάτω. Δε μπορούσε να με ρίξει κάτω, κατάλαβα όμως τι ήθελε να κάνει και ασυναίσθητα γονάτισα μπροστά της, όντας ακόμα στο χωλ του σπιτιού μου.

Έκανε ένα βήμα προς τα πίσω, χωρίς καν να με κοιτάει. Χωρίς να βιάζεται, έβγαλε το πουκάμισό της και μετά το σουτιέν της και τα πέταξε κάτω. Στη συνέχεια, ακόμα χωρίς να με κοιτάει, έσκυψε και έβγαλε την δεξιά της γόβα. Σκυμμένη, στο ύψος μου, μου έδωσε ένα μικρό, μάλλον αυθόρμητο φιλί, που με ξετρέλανε. Στη συνέχεια σηκώθηκε ξανά και έβγαλε τη φούστα της και στην συνέχεια το στρινγκάκι της. Έκλεισε για λίγο τα μάτια της, και έβαλε τα χέρια στην μέση της, ολόγυμνη και τεντώθηκε. Εγώ είχα παγώσει, γονατισμένος μπροστά της, χάζευα με κομμένη ανάσα.

Όταν άνοιξε ξανά τα μάτια της και επανήλθε, μου επιτέθηκε ξανά. Άνοιξε τα πόδια της, όρθια μπροστά μου και με έπιασε με το ένα χέρι από το μαλλί, φέρνοντάς με βιαίως μπροστά στο μουνί της.

- Φάε με…

μου είπε. Και ασφαλώς υπάκουσα. Όταν οι ρόλοι αντιστρέφονται, συμβαίνει κάτι μοναδικό μέσα μας. Η δυναμική της σχέσης μας μέχρι τώρα ήταν απολύτως αντίστροφη. Είχα συνηθίσει να βλέπω τα χείλη της πρησμένα, τα μάτια της πασαλειμμένα με χαλασμένο make-up, τον κώλο της κατακόκκινο. Είχα σχεδόν ξεχάσει τη γεύση του μουνιού της, τα χέρια της πάνω μου, τον πούτσο μου ανικανοποίητο.

Κι όμως, είχε νεύρα και ξεσπούσε πάνω μου. Είχα εκστασιαστεί, τα γόνατά μου πονούσαν, το κορμί μου όλο είχε λυγίσει σε μια περίεργη στάση για να μπορώ να τη γλείφω καλά, να την υπηρετώ. Το μυαλό μου έκαιγε, εγκεφαλικά ήταν η απόλυτη καύλα όλο αυτό. Έβαλα τα δυνατά μου, όσο κι αν με έπνιγε το μουνί της και με πονούσε η δύναμη στα μαλλιά και στο κεφάλι μου. Τα γένια μου είχαν γίνει μούσκεμα και είχα ζαλιστεί από τη στάση, την καύλα και αυτήν την ιδρωμένη, θηλυκή μυρωδιά της.

Ξαφνικά τράβηξε προς τα πίσω το κεφάλι μου και με το πόδι της στο στήθος μου, με έσπρωξε προς τον τοίχο. Έσκυψε, και μου έδωσε μια σφαλιάρα. Αυτό κι αν ήταν απροσδόκητο! Με κοίταξε με μίσος, ενώ εγώ την κοίταζα με απορία. Βρήκε την ισορροπία της στο έπιπλο του χωλ του σπιτιού μου και σήκωσε το πόδι της πιο ψηλά. Έφερε τα δάχτυλα των ποδιών της στο στόμα μου και με έσπρωξε για να το ανοίξω. Υπάκουσα, χωρίς να μπορώ να κάνω διαφορετικά. Ο εγκέφαλός μου κάηκε ακόμα περισσότερο. Αυτή η κίνηση ήταν ακόμα καλύτερη από τις προηγούμενες. Τα πόδια της είχαν κι αυτά αυτήν την ανθρώπινη, όχι ευχάριστη, αλλά ούτε και δυσάρεστη μυρωδιά και γεύση. Δε μπορούσα να δω καλά γιατί τα είχα στο στόμα μου, πρόλαβα όμως να ρίξω μια ματιά στο μαύρο χρώμα των νυχιών των ποδιών της, κάτι που ξέρει ότι είναι το αγαπημένο μου.

Θυμάμαι ότι είχα καυλώσει απίστευτα, που αυθόρμητα γύρισα τα πόδια μου και έκατσα πίσω με την πλάτη κολλημένη στον τοίχο. Έψαξα το κουμπί του τζιν μου και το ξεκούμπωσα. Όσο χωρούσαν τα χέρια μου τα έβαλα μέσα και ξεκίνησα να τρίβω τον πούτσο μου.

Όλα αυτά έγιναν αστραπιαία. Μέχρι να προλάβω να βάλω τα χέρια μου μέσα στο εσώρουχό μου, με είχε χτυπήσει ξανά. «Τι κάνεις εκεί;…», μου φώναξε. «Θέλω να δω κι εγώ».

Κατέβασε το πόδι της και το ακούμπησε στον καβάλο μου. Το μαύρο t-shirt μου και το τζιν μου γέμισαν σάλια. Άρχισε να πιέζει με δύναμη, σαν να προσπαθεί να τον βγάλει έξω. Τη βοήθησα και τον έβγαλα έξω. Ξεκίνησε να του κάνει διάφορα με το ένα πόδι, όχι να τον παίζει, αλλά σαν να τον χτυπάει απαλά, με διάφορους τρόπους. Είχα γίνει πέτρα, πραγματικά.

«Βαρέθηκα…», μου είπε, «Πάμε μέσα.». Με τράβηξε και με οδήγησε στην κρεβατοκάμαρά μου. Με πέταξε με δύναμη πάνω στο κρεβάτι και με τράβηξε από την μπλούζα μέχρι να φτάσω στην κορυφή του κρεβατιού. Έτσι όπως ήμασταν, εγώ ακόμα ντυμένος με τον πούτσο μου έξω και εκείνη γυμνή, φορώντας μόνο την αριστερή της γόβα και τα δαχτυλίδια της, γαντζώθηκε αποφασιστικά από το ξύλο της κεφαλής του κρεβατιού μου και καβάλησε το πρόσωπό μου.

Περίμενα πως θα καθόταν σχετικά ακίνητη, ώστε να αναλάβω το γλείψιμο και τον οργασμό της. Είπαμε όμως, οι ρόλοι αντιστράφηκαν εκείνο το απόγευμα. Όπως γάμησα τόσες φορές το στοματάκι της, σήμερα φαίνεται πως ήθελε εκείνη να κάνει το ίδιο.

Δε μου άφηνε χώρο, όχι να κουνήσω την γλώσσα μου όπως ξέρω και θέλω, αλλά ούτε να αναπνεύσω. Στηριζόταν στο ξύλο και πηδούσε το στόμα μου με δύναμη και εντελώς ανεξέλεγκτα. Δεν ήθελε να τη γλείψω, απλώς έτριβε το μουνί της δυνατά στα χείλη μου, το πηγούνι, τη μύτη μου, μπροστά – πίσω, κυκλικά και όπως αλλιώς γούσταρε. Ανά διαστήματα την ένιωθα να «καθίζει» το σώμα της λίγο προς τα πίσω και καταλάβαινα ότι ήθελε να βγάλω τη γλώσσα μου έξω και τότε τη βύθιζα βαθιά στην τρυπούλα της.

Ήταν ένα ντελίριο αισθήσεων για μένα. Ένα μείγμα ενθουσιασμού, υποταγής και εκτόνωσης. Φυσικά, μετά από λίγη ώρα που χρησιμοποιούσε το πρόσωπό μου σαν προσωπικό της δονητή, έκανε μια μικρή παύση και μου ζήτησε να αρχίσω να παίζω με τη γλώσσα μου. Υπάκουσα. Έβγαλα την γλώσσα μου έξω, τη σκλήρυνα όσο μπορούσα και ξεκίνησα να παίζω με την κλειτορίδα της γρήγορα και δυναμικά. Δεν έμεινε ακίνητη ούτε τώρα, συνέχισε τους βίαιους κραδασμούς πάνω μου, μόνο που αυτή τη φορά ήθελε να χύσει. Κάτι το οποίο δεν άργησε να γίνει και παρόλο που δε μπορούσα να δω αφού μέχρι και τα μάτια μου είχαν πλημμυρίσει από τα υγρά της, την άκουσα να ουρλιάζει σα ζώο και να ξεσπά τον οργασμό της πάνω μου.

Όταν σταμάτησε να τρέμει, κατέβηκε από πάνω μου και σωριάστηκε δίπλα μου στο κρεβάτι. Σκούπισα το πρόσωπό μου και την κοίταξα. Εκείνη δε με κοιτούσε. Ανάσαινε βαριά και είχε κλειστά τα μάτια της ξαπλωμένη ανάσκελα. Δεν ήξερα τι να κάνω, καθώς εκείνη είχε το πάνω χέρι ακόμα. Χωρίς να το καταλάβω, άρχισα να παίζω τον πούτσο μου, που από την τόση καύλα ήταν πρησμένος και κατακόκκινος.

Την ένιωθα σιγά-σιγά να αναδεύεται και να τεντώνεται σαν γατούλα. Με τα μάτια της ακόμη κλειστά έφερε το δεξί της πόδι, το γυμνό πόδι, στα αρχίδια μου και άρχισε να παίζει απαλά μαζί τους. Καύλα! Σύντομα έστριψε το σώμα της και έφερε και το άλλο πόδι με τη γόβα στον πούτσο μου και άρχισε να μου τον τρίβει απαλά. Ήμουν στον παράδεισο. Και έτοιμος να χύσω. Δε με άφησε όμως.

Σηκώθηκε απότομα και χωρίς να προλάβω να καταλάβω τι συμβαίνει, με καβάλησε κανονικά. Θα προτιμούσα να το κάνει σαν βατραχάκι βέβαια, όπως η Ε, αλλά και αυτό ήταν πολύ καλό (Ε, αν το διαβάζεις, έλα να το ξανακάνουμε κάποια μέρα βρε, μπορείς να το εκλάβεις αυτό σαν επίσημη πρόσκληση). Έτρεμα από την καύλα και πάλευα να μη χύσω, ενώ την άκουγα να λέει διάφορα. Έπιανα ακατάληπτες λέξεις και φράσεις, όπως «αγοράκι» ή «είσαι καλός μαθητής». Δεν ήξερα αν έπρεπε να χύσω, γι’ αυτό προσπαθούσα να κρατηθώ όσο περισσότερο μπορούσα.

Ευτυχώς μου έλυσε την απορία γρήγορα. Μετά από μερικά βασανιστικά λεπτά σηκώθηκε, ξάπλωσε μπρούμυτα μπροστά μου και όρμησε με το στόμα της στα αρχίδια μου. Ξεκίνησε να τα γλείφει παθιασμένα, ενώ με τα χέρια της έτριβε τον πούτσο μου πάνω στο σώμα μου. Και ξαφνικά, βύθισε τα νύχια της στο εσωτερικό των μηρών μου και έχωσε το στόμα της πιο χαμηλά, προσπαθώντας να φτάσει στον κώλο μου. Το κατάλαβα, σοκαρίστηκα, αλλά πάλι ενστικτωδώς αντέδρασα και σήκωσα το κορμί μου προς τα πάνω. Ευτυχώς είχα κάνει, όπως πάντα, τέλειο μπάνιο και ένιωθα πεντακάθαρος ώστε να μπορεί να κάνει ό, τι θέλει πάνω μου. Όμως αυτό ήταν εντελώς απροσδόκητο. Με έστειλε αδιάβαστο εντελώς, η αίσθηση ήταν μοναδική και σχεδόν αμέσως άρχισα να κλυδωνίζομαι επικίνδυνα και να μην αντέχω. «Θα χύσω», ξεφώνισα και το μόνο που έκανε ως αντίδραση, είναι να βγάλει ένα δυνατό μουγκρητό και να χώσει την γλώσσα της ακόμα πιο βαθιά στον κώλο μου. Τα χέρια της με έπαιζαν με μανία και μέσα σε δευτερόλεπτα έχυσα τόσο δυνατά, που μια ποσότητα σπέρματος πετάχτηκε στο μάγουλό μου και στο ξύλο του κρεβατιού μου.

Ικανοποιημένη, ξέπνοη, εξουθενωμένη, σωριάστηκε πάλι δίπλα μου. Μετά από λίγα δευτερόλεπτα, μου είπε σιγανά «Είσαι καλός μαθητής τελικά».




Copyright protected OW ref: 176665



Δεν έχετε εξουσιοδότηση να δημοσιεύετε σχόλια. Πρέπει να έχετε συνδεθεί.

Τα σχόλια θα περάσουν από διαδικασία έγκρισης.