Έτοιμοι από καιρό

Την Ειρήνη τη γνώρισα σε διακοπές σε κοινή παρέα. Φοιτητές και οι δύο. Γνωριμία την τελευταία μέρα των διακοπών μας, οπότε δε γνωριστήκαμε και τόσο καλά. Ανταλλάξαμε ωστόσο τηλέφωνα και δώσαμε υπόσχεση συνάντησης για καφέ με το νέο ακαδημαϊκό έτος. Ήπιαμε αρκετούς καφέδες και ενώ τη γούσταρα πολύ δεν έκανα ποτέ το πρώτο βήμα. Ήμαστε φιλαράκια. Της έλεγα τις σχέσεις μου, αυτή τις δικές της. Ένας ώμος για τα κλάματά της όταν ήταν απογοητευμένη από τις σχέσεις της. Μία παρέα για ποτό όταν ήμουν απογοητευμένος από τις δικές μου. Ποτέ δεν κάναμε κάτι. Τα χρόνια πέρασαν και καταλήξαμε και οι δύο παντρεμένοι. Εγώ γαμπρός στην επαρχία, αυτή στην πόλη που ήμαστε φοιτητές. Είχαμε γνωριστεί οικογενειακά, οπότε όταν η δουλειά με έφερε στην πόλη τους ήταν επιβεβλημένη μία επίσκεψη.

Άριστοι οικοδεσπότες, μου έκαναν το τραπέζι, ήπιαμε τα κρασιά μας και είχαμε αράξει στο σαλόνι τους λέγοντας τα κλασσικά για δουλειές κλπ. Ξαφνικά το κινητό του άντρα της Ειρήνης κτυπά και πρέπει να φύγει άμεσα στην δουλειά του. Ετοιμάστηκα να φύγω κι εγώ μα με σταμάτησαν και οι δύο. "Κάτσε λίγο να τα πούμε. Θα φύγετε όλοι;" βιάστηκε να πει η Ειρήνη. Με τα πολλά έφυγε ο άντρας της και μείναμε τα δύο φιλαράκια να πίνουμε και να λέμε ο ένας στον άλλο τον πόνο του.

Τα μπουκάλια με το κρασί άδειασαν, χαλαρώσαμε αρκετά. Τηλεφώνημα από τον άντρα της και νέα ενημέρωση ότι θα καθυστερήσει αρκετά. Σηκώνεται η Ειρήνη να φέρει νέο μπουκάλι, αλλά παραπατά, πέφτει πάνω μου και αστραπιαία ο πούτσος μου πήρε τα πάνω του! Τέτοια άμεση αντίδραση με άγγιγμα ούτε ως έφηβος.

- Τί έχουμε εδώ; Ξύπνησε ο φιλαράκος σου;… χαχάνισε η Ειρήνη.

- Μάλλον Ειρήνη μου, εσύ τον ξύπνησες.

- Άστα αυτά… τι είδε και σηκώθηκε μωρέ;

- Όπως από παλιά, εσένα Ειρηνάκι…

Η Ειρήνη δεν συνέχισε τη στιχομυθία με τα υπονοούμενα και πήγε προς την κουζίνα για να φέρει - όπως είπε - νέο μπουκάλι κρασί.

- Ειρήνη μήπως το παρακάνουμε; Πόσο κρασί θα πιούμε; Θα φύγω σε λίγο…

της λέω, προσπαθώντας να διαλύσω την ατμόσφαιρα με τα πειράγματα. Ξαφνικά χαμήλωσαν τα φώτα στο σαλόνι και μεμιάς έστριψα να δω τι συμβαίνει.

- Καλά μη βιάζεσαι και τόσο…

απαντά επιστρέφοντας η Ειρήνη, αλλά το σοκ μου ήταν μεγάλο βλέποντάς την γυμνή. Επιτέλους θα την γαμούσα! Οι καύλες τόσων ετών θα λάμβαναν πολύ σύντομα τέλος. Ξεγυμνώθηκα αμέσως και μείναμε και οι δύο γυμνοί αντίκρυ κοιτάζοντας ο ένας τον άλλο κατάματα. Ο πούτσος κόντευε να σκάσει. Η Ειρήνη έχει πιάσει τα μαλλιά της κοτσίδα, γονατίζει και τον βάζει στο στόμα της. Επιτέλους! Το τσιμπούκι που είχα ονειρευτεί χρόνια τώρα γινόταν πραγματικότητα. Η γλώσσα της περιεργαζόταν τον πούτσο μου σε όλο του το μήκος. Αφέθηκα στη γλώσσα της. Ζούσα το όνειρό μου. Δεν ήταν λίγες οι φορές που γαμούσα την Ξένια – την γυναίκα μου – και σκεφτόμουνα ότι ξέσκιζα την Ειρήνη. Ξέρω πως δεν ακούγεται σωστό αυτό, αλλά η Ειρήνη είναι η καψούρα μου και τώρα ρουφάει με μανία τον πούτσο μου.

Δεν αντέχω άλλο και αρχίζω και χύνω στο στόμα της. Τουλάχιστον τρεις ριπές με καυτό σπέρμα πέφτουν στο στόμα και στο πρόσωπό της. Η Ειρήνη με κοιτάει και χαμογελάει.

- Τόσο γρήγορα; μου λέει.

- Δεν ξέρεις πόσα χρόνια περίμενα αυτή τη στιγμή απαντώ.

- Ποια στιγμή μωρέ; Να χύσεις στο στόμα μου;

- Να χύσω παντού πάνω σου της λέω…

Καθόμαστε όπως είμαστε γυμνοί στον καναπέ και πίνουμε λίγο ακόμα κρασάκι και αρχίζουμε να χαμουρευόμαστε μέχρι που ο πούτσος ήταν και πάλι έτοιμος. Την ξαπλώνω στον καναπέ και αρχίζω να της γλείφω το υγρό μουνάκι της. Έτοιμο ήταν. Δεν ήθελε σάλιωμα, αλλά - όπως καταλαβαίνετε - όλα μου τα απωθημένα τόσων ετών ήθελα να τα ζήσω. Υπέροχο μουνί, ξυρισμένο εντελώς, έτοιμο για γλείψιμο και ξέσκισμα. Η Ειρήνη έχει κλειστά τα μάτια της και με αφήνει να κάνω παιχνίδια με την γλώσσα μου στο μουνί της. Χαμένος μέσα στον κόλπο της την ακούω να ψελλίζει "Βαλ' τον"…

Όπως ήμουνα μπήκα μέσα της. Ο πούτσος κολυμπούσε στο μουνάκι της. Ξάπλωσα πάνω της και τα χείλη μας ενώθηκαν. Η ανάσα της καυτή. Το σώμα της έκαιγε. Το γαμήσι ήταν αργό, δεν υπήρχε βιασύνη. Χρόνος υπήρχε. Δεν ήθελα να χύσω γρήγορα. Βγήκα από μέσα της, έκατσα στον καναπέ και της είπα να κάτσει πάνω μου. Τη γαμούσα και θήλαζα με μανία τα στήθη της. Τα χέρια μου χάιδευαν την κωλάρα της και τα δάκτυλά μου μάλαζαν την τρυπούλα της.

- Θέλεις και κωλαράκι αχόρταγε;… μου ψιθυρίζει στο αυτί.

- Όλα τα θέλω…

της λέω και η Ειρήνη στήνεται στα τέσσερα ώστε να έχω θέα το κωλαράκι της. Δε δυσκολεύτηκα να μπω. Τον είχε δουλεμένο η φίλη μου. Με τέτοια κωλάρα θα ήταν μεγάλη έκπληξη αν δεν της τον είχε ανοίξει κάποιος. Τη γαμούσα με δύναμη και η Ειρήνη δάγκωνε τα μαξιλάρια του καναπέ για να μην ακουστεί στην πολυκατοικία. Όση ώρα της γαμούσα το κωλαράκι το χεράκι της μαλάκιζε την μουνάρα της μέχρι που άρχισε να τρέμει και τα χύσια της έσταζαν στον καναπέ. Βλέποντας αυτό το υπέροχο θέαμα δεν άντεξα και πολύ και έχυσα όσο σπέρμα μου είχε απομείνει στο κωλάντερο της. Πέσαμε και οι δύο ξέπνοοι στον καναπέ. Μόνο οι ανάσες μας ακουγόταν στο σαλόνι.

- Ειρήνη καταλαβαίνεις πως πρέπει να φύγω… της λέω.

Δε μου απάντησε, απλά έκανε ένα νεύμα ότι κατάλαβε. Αν κάτι την χαρακτηρίζει είναι η λογική. Ωραία η καύλα, αλλά η κατάσταση όλων μας δε μας επέτρεπε να κάνουμε κάτι άλλο. Ντύθηκα όπως-όπως, την φίλησα στο στόμα και έφυγα. Μόλις έφτασα στο δωμάτιο του ξενοδοχείου δέχτηκα SMS στο κινητό μου από την Ειρήνη.

"Γιατί δεν είχε γίνει αυτό πριν 10 χρόνια;"

"Τώρα είναι μεγαλύτερη η απόλαυση…"

Το απωθημένο και των δύο έφυγε. Βέβαια ήταν κάπως δύσκολο να επαναληφθεί μιας και οι οικογενειακές μας σχέσεις ήταν καλές. Μόνο άλλη μία φορά επαναλήφθηκε, αλλά το πάθος της πρώτης φοράς δεν επανήλθε.




Copyright protected OW ref: 169136