Σύνδεση || Εγγραφή
Αγαπητέ επισκέπτη. Σαν επισκέπτης δεν έχετε πλήρη πρόσβαση σε όλες τις λειτουργίες, και το περιεχόμενο του XStream. Οι ιστορίες που βλέπετε είναι αυτές που είχαν δημοσιευθεί πριν από μέρες.

Για να αποκτήσετε πλήρη πρόσβαση θα πρέπει πρώτα να εγγραφείτε στην online κοινότητα μας και έπειτα να ενεργοποιήσετε την πλήρη πρόσβαση που σας δίνει πλήρη δικαιώματα χρήσης των υπηρεσιών του XStream όπως... Το να βλέπετε όλες τις δημοσιευμένες ιστορίες, Nα σχολιάζετε, να επικοινωνείτε μέσω chat, Nα κάνετε video calls, Nα ανταλλάσετε φωτογραφίες και video, κλπ.

Το XStream δεν είναι απλά ένας χώρος που διαβάζετε ιστορίες. Είναι μια ενεργή κοινότητα ενηλίκων που για όσους τη δοκιμάζουν γίνεται τρόπος ζωής!

Αποποίηση ευθυνών: Όλα τα κείμενα της κατηγορίας, είναι έργα μυθοπλασίας!

Το περιεχόμενο και οι πληροφορίες που περιλαμβάνονται στο XStream.gr, συμπεριλαμβανομένων και των διαφημίσεων, με οποιονδήποτε τρόπο και εάν αυτές εμφανίζονται, δε θα πρέπει σε καμιά περίπτωση να θεωρούνται ως έγκυρες πληροφορίες, συμβουλές ή ως παραίνεση για συγκεκριμένη ενέργεια.

Περαιτέρω, ο χρήστης κατανοεί και αποδέχεται ότι, επισκεπτόμενος τις σελίδες περιεχομένου και χρησιμοποιώντας τις υπηρεσίες του XStream.gr, είναι πιθανό να εκτεθεί σε περιεχόμενο, το οποίο, για κάποια μερίδα ανθρώπων, μπορεί θα θεωρείται ως άσεμνο, απρεπές, ενοχλητικό, προσβλητικό κλπ. Σε καμία περίπτωση δε μπορεί να θεωρηθεί υπεύθυνο το XStream.gr για οποιαδήποτε βλάβη ή ζημία που τυχόν υποστούν οι χρήστες του, λόγω της έκθεσής τους σε περιεχόμενο τέτοιου είδους, καθώς μια τέτοια έκθεση γίνεται με τη ρητή προς τούτο εκπεφρασμένη βούλησή τους.

Οι χρήστες επισκέπτονται τις σελίδες περιεχομένου και υπηρεσιών με αποκλειστικά δική τους πρωτοβουλία και ευθύνη. Το XStream σε καμία περίπτωση δε μπορεί να θεωρηθεί ότι αποδέχεται ή ενστερνίζεται καθ' οιονδήποτε τρόπο τις εκφραζόμενες στις δημοσιευόμενες ιστορίες προσωπικές ιδέες ή αντιλήψεις των χρηστών που τις αποστέλλουν ή άλλων προσώπων.

Όλα τα κείμενα της κατηγορίας είναι έργα μυθοπλασίας, ανεξάρτητα από το αν ο κάθε συγγραφέας ισχυρίζεται το αντίθετο για να δώσει μεγαλύτερη έμφαση στα όσα γράφει. Ονόματα, χαρακτήρες, επιχειρήσεις, τόποι, γεγονότα και περιστατικά, είτε είναι προϊόντα της φαντασίας του συγγραφέα ή τα χρησιμοποιεί για να αποδώσει τα όσα φαντάστηκε. Οποιαδήποτε ομοιότητα με πραγματικά πρόσωπα ή πραγματικά γεγονότα, είναι καθαρά συμπτωματική. ΜΗΝ ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΕΤΕ ΝΑ ΜΙΜΗΘΕΙΤΕ στην πραγματική ζωή όσα διαβάζετε!


Προηγούμενο μέρος: Πως πηδήξαμε την κολλητή μας (1ο μέρος – Στα μπουζούκια)

Είχε περάσει μια εβδομάδα από το ξέσκισμα της Ελένης στα μπουζούκια. Εκτός όμως από τη συζήτηση στο chat την επόμενη μέρα δεν αναφέρθηκε ξανά σε ό, τι έγινε, ούτε έδωσε κανένα δείγμα ότι κατάλαβε ποιος την πήδηξε. Εγώ όμως δε μπορούσα να ξεχάσω το περιστατικό, κάθε μέρα το θυμόμουν και καύλωνα. Έπρεπε να κανόνιζα να την ξαναξεσκίσω οπωσδήποτε.

Με αφορμή την τρομερή ζέστη που επικρατούσε κατάφερα και κανονίσαμε όλη η παρέα να πάμε παραλία, Σάββατο μεσημέρι. Στο Σούνιο, για καθαρά νερά και λιγότερο κόσμο. Το ζευγαράκι θα πήγαιναν με αμάξι και θα έπαιρναν και το Χάρη μαζί. Εγώ, ο Βασίλης και η Ελένη θα παίρναμε λεωφορείο. Συναντηθήκαμε στη στάση. Η Ελένη φορούσε ένα άσπρο χαλαρό φορεματάκι παραλίας, ανοιχτό από πάνω και κοντό από κάτω, με σαγιονάρες. Καύλα απόλυτη, εγώ όμως ανυπομονούσα να φτάσουμε παραλία για να δω τι μαγιό είχε βάλει.

Και εγώ και ο Βασίλης θέλαμε να προλάβουμε να κάτσουμε δίπλα της στη διαδρομή, το καργιολάκι όμως μας την έκανε. Στο πεντάλεπτο που περιμέναμε στη στάση πρόλαβε και άρχισε να μιλάει με έναν τύπο που φανερά την καυλάντιζε, κι όταν ανεβήκαμε κάθισαν μαζί. Είχαμε κι οι δύο τρελαθεί, δε διορθωνόταν με τίποτα και έπρεπε να πληρώσει. Σε όλη τη διαδρομή τους βλέπαμε να μιλάνε και να γελάνε. Σε κάποια φάση ο τύπος την άγγιζε κιόλας, δήθεν στην πλάκα! Κοίταξα το Βασίλη και συνεννοηθήκαμε με τα μάτια. Έπρεπε κάτι να κάνουμε.

Όταν φτάσαμε στην παραλία ο τύπος και η παρέα του κατέβηκαν μαζί, για κάποιο λόγο όμως δεν ήθελαν να έρθουν μαζί μας (πάλι καλά). Αυτός έλεγε στην Ελένη κάτι δικαιολογίες ότι τους περίμενε άλλη παρέα αλλού και τέτοια. Εγώ υποψιαζόμουν ότι τον περίμενε η κανονική του γκόμενα και δεν ήθελε να τον πάρει πρέφα. Σε κάθε περίπτωση το δικό μας το ζώο είτε δεν το κατάλαβε είτε δεν την ένοιαζε. Αντάλλαξαν τηλέφωνα μπροστά μας, τον χαιρέτησε με φιλάκι στο μάγουλο και είπαν να ξαναβρεθούν. Είχα τσαντιστεί άπειρα με το όλο σκηνικό. Πλέον δε μπορούσα να το αντιμετωπίσω όπως παλιά. Μου ήρθε να τα βροντήξω και να φύγω, το σκέφτηκα όμως καλύτερα. Θα έμενα εκεί και θα την ξεσκίζαμε όπως της άξιζε.

Πήγαμε στην παραλία, δεν είχε πολύ κόσμο, βρήκαμε τους άλλους τρεις να έχουν στήσει ήδη ξαπλώστρα και ομπρέλα. Χαιρετηθήκαμε, αφήσαμε τσάντες και ήρθε επιτέλους η ώρα της αποκάλυψης. Η Ελένη έβγαλε το φορεματάκι και μας άφησε όλους μαλάκες. Φορούσε ένα απίστευτα σέξι μαύρο διαφανές ολόσωμο μαγιό, που άφηνε το μεγαλύτερο μέρος του κορμιού της εκτεθειμένο στο μάτι. Ήταν σα να φοράει ταυτόχρονα μπικίνι και ολόσωμο, τα πόδια της τονίζονταν εξαιρετικά και διακρινόταν η κοιλιά με τον περιποιημένο αφαλό της. Μας έπεσε σε όλους το σαγόνι, ακόμα και ο Νίκος που είχε την κοπέλα του δίπλα τρελάθηκε. Πράγμα που η Μαρία πήρε χαμπάρι και τον τράβηξε ζόρικα από το χέρι να μπουν στη θάλασσα.

Αφού μας εντυπωσίασε όλους η Ελένη άπλωσε επιδεικτικά το κορμί της στην ξαπλώστρα και τσέκαρε τι έπαιζε τριγύρω. Φυσικά δεν ήμασταν τα μόνα αρσενικά που την κοιτούσαν. Είχα αρχίσει να τρελαίνομαι, έπρεπε να τη γαμήσω οπωσδήποτε, όμως αν άρχιζε να παίζει με κανέναν θα έπρεπε να το ξεχάσω. Κι εγώ και οι άλλοι δύο, που ολοφάνερα σκέφτονταν το ίδιο.

Μετά από λίγο το ζευγαράκι μας βγήκε από τη θάλασσα και ανακοίνωσαν ότι θα έφευγαν. Προφανώς έπαιξε γερός καυγάς. Μάζεψαν βιαστικά και μας άφησαν. Η Ελένη είχε ήδη εντοπίσει έναν τύπο που την κοιτούσε και έκανε διάφορα για να τον κάνει να κολλήσει. Τέντωνε και τούρλωνε τον κώλο της, κουνούσε χαριτωμένα τα πόδια της, έπαιζε με τα μαλλιά της. Σε κάποια φάση που ήταν σίγουρη ότι κοίταζε σηκώθηκε, τέντωσε επιδεικτικά το κορμί της, μάζεψε τα μαλλιά της πάνω και πήγε προς τη θάλασσα. Ήταν ώρα να κάνουμε κίνηση πριν προλάβαινε κανείς. Σηκώθηκα πρώτος και πήγα να κολυμπήσω κοντά της. Οι άλλοι δύο ακολούθησαν.

Αρχίσαμε να της μιλάμε, ήταν όμως φανερό ότι είχε το μυαλό της αλλού. Τσαντίστηκα και άρχισα να τη βουλιάζω στο νερό, δήθεν για πλάκα. Επ’ ευκαιρία έβαζα το χέρι μου στην κοιλιά ή τους ώμους της. Πλησίασαν κι οι άλλοι δύο, την περικυκλώσαμε και τη βουλιάζαμε εναλλάξ, πιάνοντάς τη μέσα στο νερό απ’ όπου μπορούσαμε. Η κακομοίρα δεν προλάβαινε να πάρει ανάσα και βρισκόταν πάλι στη θάλασσα. Γούσταρα αφάνταστα που είχαμε τον έλεγχο πάνω της, η πούτσα μου κάτω από το νερό είχε γίνει κάγκελο. Δεν άντεχα άλλο, με μια κίνηση την άρπαξα από την κοιλιά και την κόλλησα πάνω μου. Με το άλλο χέρι πασπάτεψα λίγο τα πόδια της κι έπιασα το μουνάκι της πάνω από το μαγιό. Τινάχτηκε απότομα.

- Τι κάνεις εκεί; Σταμάτα Ανδρέα!

- Σκάσε ρε πουτανάκι που θες να σταματήσω.

- Ανδρέα είμαστε φίλοι, σε παρακαλώ, δεν είναι σωστό.

- Και την προηγούμενη εβδομάδα που σε ξεσκίσαμε στα μπουζούκια φίλοι ήμαστε.

Προς στιγμήν πάγωσε όταν το άκουσε. Γύρισε και με κοίταξε. Οι άλλοι στο μεταξύ την είχαν πλησιάσει και της έβαζαν χέρι.

- Εσείς ήσασταν; Μα πως, τι λες;

- Ναι ρε τσουλάκι, εμείς ήμασταν. Μας καύλωσες όσο δεν πήγαινε και σε τιμωρήσαμε. Σε κάναμε το πουτανάκι μας, σε πηδήξαμε πάνω στο τραπέζι, κι αν θες να ξέρεις γούσταρες τρελά.

- Και οι τρεις;

- Και οι τρεις, φυσικά. Πηγάδι το κάναμε το μουνάκι σου, από τα καλύτερα γαμήσια που έχω ρίξει. Μην αγχώνεσαι αν δεν το θυμάσαι, θα επαναληφθεί σήμερα.

Οι άλλοι δύο χούφτωναν τα μπούτια της, έπιαναν τα βυζιά της κάτω από το μαγιό, την έβριζαν και της έλεγαν πόσο καλά την είχανε γαμήσει πριν μια εβδομάδα. Είχε χάσει τα λόγια της πλέον, δεν ήξερε τι να πει. Παραμέρισα με μια κίνηση το μαγιό και έχωσα το δάχτυλό μου στο μουνάκι της. Έβγαλε μια κραυγούλα που με καύλωσε ακόμα περισσότερο. Οι άλλοι δύο είχαν ακουμπήσει τις ψωλές τους στα μπούτια της και τις έτριβαν.

Όταν χόρτασα πλέον να τη δαχτυλώνω κοίταξα προς την παραλία. Ο κόσμος είχε φύγει, ήταν ακόμα λίγοι που ετοίμαζαν ήδη πράγματα για να φύγουν. Όταν έφυγαν κι αυτοί τη σηκώσαμε πάνω από τα κεφάλια μας σαν τρόπαιο και τη βγάλαμε έξω. Όπως και την άλλη φορά, ο ένας θα κρατούσε τσίλιες. Πρώτος θα την πηδούσα εγώ.

Πήγαμε γρήγορα-γρήγορα στην ξαπλώστρα, ο Χάρης έμεινε να κρατάει τσίλιες κι ο Βασίλης της κρατούσε τα χέρια. Η Ελένη δεν αντιστεκόταν, ήταν ολοφάνερα σαστισμένη απ’ όσα γίνονταν. Ανέβηκα από πάνω της και κοίταξα με λαιμαργία το υπέροχο κορμί της. Όρμησα στο λαιμό της, άρχισα να τον φιλάω και να τον ρουφάω. Η Ελένη αντέδρασε με βογκητά. Έπιασα τα βυζιά της κάτω από το μαγιό, και διαπίστωσα ότι οι ρώγες της ήταν όρθιες. Α το πουτανάκι. Γύρισα και την κοίταξα.

- Γουστάρεις μωρή ε; Σου αρέσει που σε γαμάει ο κολλητός σου; Γιατί οι άλλοι που νταραβεριζόσουν καλύτεροι ήταν;

Δεν απαντούσε τίποτα. Έβαλα τα χέρια πίσω, της έλυσα το μαγιό και της το έβγαλα από κάτω. Έμεινε ολόγυμνη, στο έλεός μου, όλη δική μου. Έβαλα πάλι το δάχτυλο μου στο μουνάκι της, για να διαπιστώσω ότι είχε υγρανθεί. Βγάζω την πούτσα μου έξω και μπαίνω μέσα της ακάποτα. Καύλα, απίστευτα στενό μουνάκι, ακόμα και μετά το ξέσκισμα της προηγούμενης εβδομάδας. Ακούμπησα τις πατούσες της στους ώμους μου κι έβαλα τα χέρια μου στα βυζιά της. Έτσι όπως την είχα μπορούσα να την ξεσκίσω χωρίς κανένα εμπόδιο. Έσπρωχνα κι έμπαινα πιο μέσα, όλο και βαθύτερα, τα τοιχώματα του μουνιού της είχαν τυλίξει την πούτσα μου κι ένιωθα κυρίαρχος. Η Ελένη πλέον βογκούσε, ήταν φανερό ότι της άρεσε. Της γύρισα το κεφάλι και την έβαλα να με κοιτάξει.

- Σ’ αρέσει γαμιόλα, ε; Γουστάρεις; Πες μου αλλιώς σταματάω…

- Συνέχισε γαμιά μου, μη σταματάς συνέχισε.

Έτσι μπράβο. Θα την τιμωρούσα που μας είχε γράψει έτσι το πρωί και χαμουρευόταν με τον άλλο. Γούσταρα που την ξέσκιζα, είχα απόλυτη κυριαρχία πάνω της, μπορούσα να την κάνω ό, τι γούσταρα. Η κακομοίρα πρέπει να έφτασε σε οργασμό γιατί άρχισε να ουρλιάζει. Της έκλεισα το στόμα βιαστικά, μη μας ακούσει κανείς. Αν και ευτυχώς η παραλία πλέον ήταν άδεια.

Την ξέσκιζα για κάνα εικοσάλεπτο χωρίς παύση, είχα πιάσει πάτο και με κάθε σπρώξιμο την ταρακουνούσα. Όταν ένιωσα όμως να τελειώνω θυμήθηκα ότι δε φορούσα καπότα. Βγήκα απότομα και της τον έδωσα στο στόμα. Το πουτανάκι άρχισε να με ρουφάει, ένα λεπτό μετά έχυνα. Δεν άφησε ούτε σταγόνα, τα κατάπιε όλα, και μόλις έβγαλα την πούτσα μου με κοίταξε με ένα βλέμμα όλο καύλα. Καλά πάμε.

Αφού τη γάμησα ήταν η σειρά των επόμενων. Ο Βασίλης όμως (αιωνίως φοβητσιάρης) δεν ήθελε να την πηδήξουν έξω, φοβόταν ότι θα ούρλιαζε περισσότερο και θα τους άκουγαν. Είπε να την πάνε στα αποδυτήρια. Δεν έφερα αντίρρηση, αν και έτσι θα μου στερούσαν το θέαμα να την πηδάνε. Τη σήκωσαν έτσι όπως ήταν, χωρίς να αντιστέκεται, και την πήγαν στα ξύλινα αποδυτήρια στο βάθος. Εγώ έκατσα απ' έξω και κοιτούσα μήπως ερχόταν κανείς. Μπορούσα όμως να ακούω καθαρά. Άκουγα τα βογκητά της Ελένης, άκουγα τα χτυπήματά τους στους τοίχους, τους άκουγα να τη βρίζουν και να την ξεφτιλίζουν. Δε σας κρύβω ότι σε κάποιες στιγμές ένιωσα κάπως άβολα, ότι υπερέβαιναν τα όρια. Η όλη φάση κράτησε κάνα μισάωρο, όταν άκουσα την Ελένη να τελειώνει δυνατά και ησύχασα κάπως. Τότε άνοιξε η πόρτα και τους είδα να βγαίνουν. Η Ελένη καθόταν στο βάθος, βαριανάσαινε, είχε ένα βλέμμα ηδονής και καύλας. Είδα ότι την είχαν χύσει στο πρόσωπο και στα βυζιά. Πάλι καλά. Μου φάνηκε όμως περίεργο που βγήκαν και οι δύο μαζί.

- Τι έγινε ρε μαλάκες; Γρήγορα δεν τελειώσατε;

- Την πηδήξαμε μαζί ρε φίλε, γάμησε τα.

- Καύλα μεγάλε, το ξεσκίσαμε το πουτανάκι.

- Πηγάδι έγινε το μουνάκι της λέμε.

Αυτό ήταν κάτι που δεν είχα υπολογίσει. Προς στιγμήν ένιωσα κάπως, δεν είχε νόημα όμως να το σκέφτομαι. Άσε που έτσι όπως τα άκουσα ένιωσα να ξανακαυλώνω και δεν ήταν η ώρα.

Η Ελένη σηκώθηκε σιγά-σιγά και έβαλε πάλι το μαγιό της και το φόρεμα μπάνιου. Η αρχική αμηχανία ξεπεράστηκε, σύντομα βρήκε τον εαυτό της. Πήγαμε στη στάση και το λεωφορείο ήρθε αμέσως. Οι άλλοι δύο κάθισαν μαζί και μάλιστα όχι κοντά μας. Ήταν φανερό ότι σχολίαζαν ό, τι έγινε και δεν ήθελαν να τους ακούμε. Εγώ κάθισα με την Ελένη και κάναμε σαν να μην είχε γίνει κάτι. Όσο περνούσε η ώρα γινόταν όλο και πιο αμήχανο, ευτυχώς μας πήρε και τους δύο ο ύπνος μέχρι Αθήνα. Στο σταθμό στην Αθήνα χαιρετήσαμε τους άλλους δύο για καλοκαίρι, αφού ήταν από επαρχία και θα γύριζαν στα χωριά τους.

Την επόμενη μέρα έλαβα πάλι μήνυμα της Ελένης. «Αύριο πρωί θα είμαι μόνη μου. Μπορείς να έρθεις σπίτι να μιλήσουμε;».

Χαμογέλασα εννοείται... είμαι πολύ ομιλητικός τύπος.

Συνεχίζεται…




Copyright protected OW ref: 162979



Δεν έχετε εξουσιοδότηση να δημοσιεύετε σχόλια. Πρέπει να έχετε συνδεθεί.

Τα σχόλια θα περάσουν από διαδικασία έγκρισης.