Σύνδεση || Εγγραφή
Αγαπητέ επισκέπτη. Σαν επισκέπτης δεν έχετε πλήρη πρόσβαση σε όλες τις λειτουργίες, και το περιεχόμενο του XStream. Οι ιστορίες που βλέπετε είναι αυτές που είχαν δημοσιευθεί πριν από μέρες.

Για να αποκτήσετε πλήρη πρόσβαση θα πρέπει πρώτα να εγγραφείτε στην online κοινότητα μας και έπειτα να ενεργοποιήσετε την πλήρη πρόσβαση που σας δίνει πλήρη δικαιώματα χρήσης των υπηρεσιών του XStream όπως... Το να βλέπετε όλες τις δημοσιευμένες ιστορίες, Nα σχολιάζετε, να επικοινωνείτε μέσω chat, Nα κάνετε video calls, Nα ανταλλάσετε φωτογραφίες και video, κλπ.

Το XStream δεν είναι απλά ένας χώρος που διαβάζετε ιστορίες. Είναι μια ενεργή κοινότητα ενηλίκων που για όσους τη δοκιμάζουν γίνεται τρόπος ζωής!

Αποποίηση ευθυνών: Όλα τα κείμενα της κατηγορίας, είναι έργα μυθοπλασίας!

Το περιεχόμενο και οι πληροφορίες που περιλαμβάνονται στο XStream.gr, συμπεριλαμβανομένων και των διαφημίσεων, με οποιονδήποτε τρόπο και εάν αυτές εμφανίζονται, δε θα πρέπει σε καμιά περίπτωση να θεωρούνται ως έγκυρες πληροφορίες, συμβουλές ή ως παραίνεση για συγκεκριμένη ενέργεια.

Περαιτέρω, ο χρήστης κατανοεί και αποδέχεται ότι, επισκεπτόμενος τις σελίδες περιεχομένου και χρησιμοποιώντας τις υπηρεσίες του XStream.gr, είναι πιθανό να εκτεθεί σε περιεχόμενο, το οποίο, για κάποια μερίδα ανθρώπων, μπορεί θα θεωρείται ως άσεμνο, απρεπές, ενοχλητικό, προσβλητικό κλπ. Σε καμία περίπτωση δε μπορεί να θεωρηθεί υπεύθυνο το XStream.gr για οποιαδήποτε βλάβη ή ζημία που τυχόν υποστούν οι χρήστες του, λόγω της έκθεσής τους σε περιεχόμενο τέτοιου είδους, καθώς μια τέτοια έκθεση γίνεται με τη ρητή προς τούτο εκπεφρασμένη βούλησή τους.

Οι χρήστες επισκέπτονται τις σελίδες περιεχομένου και υπηρεσιών με αποκλειστικά δική τους πρωτοβουλία και ευθύνη. Το XStream σε καμία περίπτωση δε μπορεί να θεωρηθεί ότι αποδέχεται ή ενστερνίζεται καθ' οιονδήποτε τρόπο τις εκφραζόμενες στις δημοσιευόμενες ιστορίες προσωπικές ιδέες ή αντιλήψεις των χρηστών που τις αποστέλλουν ή άλλων προσώπων.

Όλα τα κείμενα της κατηγορίας είναι έργα μυθοπλασίας, ανεξάρτητα από το αν ο κάθε συγγραφέας ισχυρίζεται το αντίθετο για να δώσει μεγαλύτερη έμφαση στα όσα γράφει. Ονόματα, χαρακτήρες, επιχειρήσεις, τόποι, γεγονότα και περιστατικά, είτε είναι προϊόντα της φαντασίας του συγγραφέα ή τα χρησιμοποιεί για να αποδώσει τα όσα φαντάστηκε. Οποιαδήποτε ομοιότητα με πραγματικά πρόσωπα ή πραγματικά γεγονότα, είναι καθαρά συμπτωματική. ΜΗΝ ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΕΤΕ ΝΑ ΜΙΜΗΘΕΙΤΕ στην πραγματική ζωή όσα διαβάζετε!

Με λένε Πολυξένη. Είμαι 21, βαμμένη ξανθιά, ύψος περίπου 1,65. Θεωρώ πως είμαι αρκετά εμφανίσιμη, έχω ένα γυμνασμένο κορμάκι με μεσαίο στήθος, σφικτά πόδια και αισθησιακές καμπύλες, που φροντίζω να τονίζω με το ντύσιμό μου.

Είχα χωρίσει από την προηγούμενη σχέση μου αρκετούς μήνες, βασικά με είχε παρατήσει αυτός, γιατί έλεγε ότι δεν ήθελε τη δέσμευση. Είχα απογοητευτεί αρχικά τότε με αποτέλεσμα για αρκετό χρονικό διάστημα να είμαι αυτό που λέμε υπερβολικά ανοικτή. Προσπαθούσα να προκαλώ τα αρσενικά να μου την πέσουν, ντυνόμουν προκλητικά όταν έβγαινα έξω, δημοσίευα φωτογραφίες που ήξερα ότι τους καύλωναν, ενίοτε έκανα και μόνη μου την πρώτη κίνηση, ειδικά από το διαδίκτυο. Είχα πολύ ανταπόκριση, τελικά όμως δεν έκανα τίποτα με κανέναν, κανείς δε μου έκανε το κλικ. Ουσιαστικά ήταν ένας τρόπος να τονώσω την αυτοπεποίθησή μου, δε μπορώ όμως να πω ότι είχε και μεγάλη επιτυχία.

Ώσπου βρέθηκε ο Νικήτας. Ήταν δύο χρόνια μεγαλύτερός μου, τον βρήκα στο XStream από κοινούς γνωστούς και πραγματικά με τρέλανε. Ήταν κούκλος, ψηλός, γυμνασμένος, καστανός, με ένα ερωτικό βλέμμα σκέτη κόλαση. Του έστειλα μόνη μου και οι απαντήσεις του με έκαναν να εθιστώ ακόμα περισσότερο. Ήξερε να χειρίζεται τις γυναίκες, όποτε μιλούσαμε κυριολεκτικά με έκανε να κρέμομαι από το κινητό. Είχε όμως ένα μεγάλο μειονέκτημα, έμενε Θεσσαλονίκη. Φαντάζεστε πόσο τρελαινόμουν. Tο μοναδικό αγόρι που με ερέθιζε τόσο, βρισκόταν τόσα χιλιόμετρα μακριά. Εγώ Αθήνα και αυτός Θεσσαλονίκη.

Φαντάζεστε λοιπόν τη χαρά μου όταν έμαθα ότι θα κατέβαινε για μια ολόκληρη εβδομάδα να συναντήσει φίλους. Βράδυ Σαββάτου κανόνισαν ρεμπετάδικο στο Γκάζι και με κάλεσαν. Επιτέλους θα τον έβλεπα από κοντά και ήθελα απεγνωσμένα να γίνει κάτι, δεν ήξερα αν θα είχα άλλη ευκαιρία. Αντιλαμβάνεστε, οι γυναίκες τουλάχιστον, τι προετοιμασία έκανα. Το πρωί πήγα κομμωτήριο και έκανα τα μαλλιά μου ίσια, άφησα δε τη μαύρη ρίζα άβαφη γιατί μου είχε πει ότι του άρεσε. Ξύρισα όλο μου το σώμα, έκανα ένα ζεστό μπάνιο, έβαλα μια κρέμα για να κάνει το δέρμα μου απαλό και βάφτηκα με τρομακτική επιμέλεια, προσπαθώντας να τονίσω τα χείλη και τα μάτια μου. Φόρεσα ένα μωβ στράπλες σουτιέν που έκανε το στήθος μου να φαίνεται μεγαλύτερο και ένα κόκκινο σκούρο στρινγκάκι, που τόνιζε εξαιρετικά το κωλαράκι μου. Έβαλα κι ένα λεπτό διάφανο καλσόν που έκανε τα πόδια μου να γυαλίζουν, και από πάνω φόρεσα το αγαπημένο μου κόκκινο μίνι φορεματάκι. Ήταν κολλητό, με τιράντες, βαθύ ντεκολτέ και μικρά ανοίγματα στα πλευρά για να διακρίνεται το κορμί μου από μέσα, τόνιζε τις καμπύλες μου και ειδικά το κωλαράκι μου φαινόταν σκέτη κόλαση. Έφτανε μόνο μέχρι τους μηρούς, οπότε τα σφικτά πόδια μου με το καλσόν και τις ψηλοτάκουνες γόβες ήταν χάρμα οφθαλμών.

Πραγματικά ήμουν σκέτη καύλα, δε χόρταινα να με κοιτάζω στον καθρέφτη. Στο δρόμο μέχρι το σημείο που είχαμε πει να περιμένω τα παιδιά, φρόντισα να πάρω μια γερή δόση αυτοπεποίθησης. Κουνούσα αισθησιακά τον κώλο μου, περπατούσα όσο πιο ανοιxτά για να φαίνονται τα πόδια, μέχρι που σε κάποια σημεία με κόσμο σταμάτησα επίτηδες, δήθεν να τσεκάρω το κινητό, μόνο για να με πάρουν μάτι. Τα βλέμματα και τα σφυρίγματα έδιναν κι έπαιρναν, ένιωθα μια θεά, το μόνο που είχα να κάνω ήταν να το δείξω και στο Νικήτα.

Δεν το συζητάω ότι τα αγόρια της παρέας στο αμάξι είχαν πάθει την πλάκα τους, και προσπαθούσαν με κάθε τρόπο να με κοιτάζουν συνεχώς. Κι εγώ όμως δεν ήμουν καλό κορίτσι. Συνεχώς σταύρωνα και ξεσταύρωνα τα πόδια μου. Σε κάποια φάση έβγαλα και το ένα παπούτσι δήθεν ότι με έσφιγγε και τους άφησα σύξυλους. Όταν φτάσαμε στο μαγαζί και κατέβηκα έμειναν και οι τρεις από πίσω (ήμασταν δύο κοπέλες και τρία αγόρια) μόνο για να με δουν να κουνάω τον κώλο μου. Δεν τους χάλασα χατίρι.

Από την ώρα που μπήκαμε και κάτσαμε δεν έβλεπα την ώρα να έρθει ο Νικήτας. Όσο δεν ερχόταν εκνευριζόμουν, σε σημείο που οι υπόλοιποι στην παρέα είχαν στραβώσει, αφού τους έγραφα κανονικότατα και περίμενα μόνο αυτόν. Τελικά έσκασε μύτη κατά τις 12, προς μεγάλη μου χαρά. Πετάχτηκα πάνω, τον φίλησα σταυρωτά, αυτός όμως επέλεξε να κάτσει απέναντι. Πολύ καλά, ήθελε να μου το παίξει αδιάφορος; Θα του έδειχνα. Πήρα δύο φίλες μου και πήγαμε στην πίστα.

Για μισή ώρα χόρευα ότι τσιφτετέλι έβαζε, γρήγορο κι αργό, κουνούσα το κορμί μου όσο πιο αισθησιακά μπορούσα κι έριχνα κλεφτές ματιές στο Νικήτα, που προς μεγάλη μου ικανοποίηση κοιτούσε. Όταν τελικά σηκώθηκε και ήρθε προς το μέρος μου, κυριολεκτικά εκτινάχτηκα μην προλάβει να τον πιάσει άλλη. Αρχίσαμε να χορεύουμε, έβαλα τα χέρια του στη μέση μου, δεν περιορίστηκε όμως εκεί. Με κόλλησε πάνω του, άρχισε πρώτα να με χαϊδεύει, έπειτα να με χουφτώνει απροκάλυπτα. Στην κοιλιά, στο στήθος, στον κώλο, τα χέρια του εξερευνούσαν το σώμα μου χωρίς κανένα όριο και με έβαζε… μια με πλάτη μια με πρόσωπο, ανάλογα τι ήθελε να χουφτώσει. Η αλήθεια είναι πως όσο κι αν προκαλώ δεν έχω συνηθίσει να μου κάνουν τέτοια δημοσίως και υπό άλλες συνθήκες θα με ενοχλούσε, τώρα όμως είχα παραδοθεί. Σύντομα τα χέρια του πέρασαν στα μπούτια μου, μετά άρχισε να μου σηκώνει και το φόρεμα προς τα πάνω. Τότε πραγματικά τα χρειάστηκα, η αλήθεια είναι ότι το μαγαζί έχει χαμηλό φωτισμό για ρεμπετάδικο, όμως ήταν αρκετοί θαμώνες που ήδη με έπαιρναν μάτι να με χουφτώνει και το είχα αντιληφθεί. Αποφάσισα ότι ήταν ώρα να αποσυρθούμε κάπου πιο πριβέ. Έτσι όπως με είχε κολλημένη πάνω του σηκώνω τα χέρια μου, του πιάνω το κεφάλι, το κατεβάζω στο ύψος των χειλιών μου και του λέω:

-    Σ’ αγαπώ!

Τότε ένιωσα ότι τα χέρια του σταμάτησαν να με εξερευνούν, και το σώμα του έμεινε ακίνητο. Λίγα δευτερόλεπτα μετά μου είπε:

-    Άστο κοπελιά, εγώ για ένα πήδημα είμαι μόνο…

και πριν το καταλάβω έφυγε. Για λίγες στιγμές είχα παγώσει. Ήλπιζα να μην είχα ακούσει καλά, να είχα καταλάβει λάθος. Όταν συνήλθα και γύρισα να τον βρω διαπίστωσα ότι είχε γίνει καπνός, είχε εξαφανιστεί. Δεν ήθελα να το πιστέψω ότι με παράτησε έτσι. Ένιωσα έναν τρομερό κόμπο στο λαιμό και δάκρυα στα μάτια. Μαζεύτηκα όπως-όπως και πήγα στο τραπέζι μας. Έδιωξα όποιον ήρθε να με ρωτήσει τι έγινε και άρχισα να κατεβάζω το ένα κρασί μετά το άλλο.

Οι ώρες πέρασαν έτσι, ξέχασα να σας πω ότι δεν είμαι και το πρώτο ποτήρι, οπότε αντιλαμβάνεστε ότι σύντομα έγινα ντίρλα. Κατά τις 3 η παρέα έφυγε, με ρώτησαν αν ήθελα να με πάνε σπίτι, ήμουν όμως ακόμα πληγωμένη και θολωμένη από το ποτό και τους έδιωξα. Κάπως έτσι ξέμεινα μόνη μου σε ένα άδειο τραπέζι μέσα σε ένα ψιλοάδειο ρεμπετάδικο.

Λίγο αφότου έφυγαν οι φίλοι μου στο τραπέζι μου ήρθαν και έκατσαν δύο άγνωστοι. Και οι δύο πολύ μεγαλύτεροί μου, μεταξύ 30-35. Χωρίς να με ρωτήσουν, ήρθαν και κάθισαν δίπλα μου. Μου είπαν πως είδαν τι έγινε, λυπούνται που με βλέπουν έτσι κι αν θέλω να με βοηθήσουν. Πήγα να τους διώξω, επέμειναν όμως κι έτσι όπως ήμουν θολωμένη από το ποτό και πληγωμένη από τη στάση του Νικήτα και της παρέας μου, δεν το συνέχισα. Άρχισαν να με ρωτάνε διάφορα, όσο μπορούσα απαντούσα. Πιάσαμε μια συζήτηση περί ανέμων και υδάτων, παρά τη θολούρα μου όμως δε μπορούσα να μην προσέξω ότι όσο κάθονταν δίπλα μου με έτρωγαν με τα μάτια τους. Δεν το θεώρησα ανησυχητικό, μη σας πω ότι μου ψιλοάρεσε.

Όταν πλέον είχε σχεδόν ξημερώσει οι δύο άγνωστοι προσφέρθηκαν να με πάνε σπίτι με το αμάξι, «για να μην κυκλοφορώ τέτοια ώρα μόνη τέτοια κουκλάρα που ήμουν». Δέχτηκα, στο δρόμο μέχρι το αυτοκίνητο κυριολεκτικά με έγλειφαν με τα μάτια τους, με κοιτούσαν παντού. Μπήκε ο ένας στη θέση του οδηγού και ο δεύτερος στο πίσω κάθισμα μαζί μου. Ξεκινήσαμε, παρόλο που το πίσω κάθισμα είχε χώρο ο τύπος είχε κάτσει δίπλα μου, και σύντομα άρχισε να μου βάζει χέρι. Αρχικά λίγο τη μέση μου, μετά έπιανε το κορμί μου που φαινόταν στα ανοίγματα, έπειτα το χέρι του βρέθηκε στα μπούτια μου. Αντιδρούσα περιορισμένα, οπότε πήρε θάρρος και το αρχικό πασπάτεμα έγινε κανονικό χούφτωμα.

Είχα αντιληφθεί ότι το αυτοκίνητο δεν πήγαινε από τη διαδρομή που φανταζόμουν, δεν ασχολήθηκα όμως. Δεν ασχολήθηκα ούτε όταν σταμάτησα να βλέπω σπίτια τριγύρω. Ούτε όταν έβλεπα δέντρα και θάμνους. Και κάπου εκεί το αυτοκίνητο σταμάτησε, και ο τύπος που είχε ανάψει χουφτώνοντάς με μου όρμησε πλέον κανονικά.

-    Καργιολίτσα μας έχεις κατακαυλώσει, θα σε ξεσκίσουμε όπως δε σε έχουν ξαναξεσκίσει. Αφού ο άλλος ο μαλάκας έχασε την ευκαιρία θα την αρπάξουμε εμείς.

Όταν πλέον συνειδητοποίησα ότι ο τύπος μου είχε ορμήσει, με είχε ξαπλώσει στο κάθισμα, μου δάγκωνε το λαιμό και με χούφτωνε παντού άρχισα να αντιδρώ. Είπα να με αφήσουν ήσυχη και να με πάνε σπίτι μου, δεν είχαν κανένα δικαίωμα. Γέλασαν, όμως συνέχισα να αντιστέκομαι και ο τύπος από πάνω μου τσαντίστηκε. Μου έχωσε ένα γερό χαστούκι που με ζάλισε ακόμα χειρότερα, άνοιξαν την πόρτα, με κατέβασαν και με πέταξαν στο έδαφος.

Ο ένας μου κράτησε τα χέρια κάτω. Ο δεύτερος πέρασε πρώτα τα χέρια του από τα μπούτια μου, μετά έπιασε τα βυζιά μου. Μου έσκισε το αγαπημένο μου φόρεμα από το ντεκολτέ,  μου έβγαλε βίαια τα παπούτσια και κομμάτιασε το καλσόν. Άρχισα να ουρλιάζω βοήθεια, με αποτέλεσμα να φάω άλλο ένα δυνατό χαστούκι. Χούφτωσε ξανά τα μπούτια μου και άρχισε να δαγκώνει μανιωδώς την κοιλιά μου, που σύντομα γέμισε σημάδια. Με γύρισαν μπρούμυτα να θαυμάσουν το κωλαράκι μου, ο δεύτερος άρχισε να ζουλάει τα κωλομέρια μου κι όταν διαπίστωσε πόσο αναπηδούσαν άρχισε να τα χτυπάει ένα-ένα. Πονούσα και ούρλιαζα, με κάθε χτύπημα ήταν σαν να πιάνω φωτιά. Όσο κι αν ούρλιαζα όμως δε σταματούσε, πλέον ήταν σαν να μην τους ένοιαζε μήπως ακουστώ. Όταν ο κώλος μου έγινε κατακόκκινος έσπασε το κούμπωμα του σουτιέν, με γύρισαν πάλι ανάσκελα και μου το έβγαλε. Άρχισε να ρουφάει τα βυζιά μου και να δαγκώνει τις ρώγες. Ήθελα να βάλω τα κλάματα αλλά από το ποτό οι αντιδράσεις μου ήταν καθυστερημένες.

Όταν χόρτασε να ρουφάει και να δαγκώνει, πήγε προς τα πόδια μου. Μου έβγαλε το στρινγκ αργά και βασανιστικά, είχε ακινητοποιήσει τα πόδια μου με το γόνατό του. Μου τα άνοιξε και έχωσε βίαια τρία δάχτυλα στο μουνί μου, για να διαπιστώσει έκπληκτος ότι δεν υπήρχε ίχνος υγρών και ήταν απίστευτα στενό.

-    Καλά πόσο καιρό έχεις να γαμηθείς ρε τσουλάκι; Χρόνια έχω να δω τόσο στενό μουνί. Σου αρέσει να καυλώνεις τους άντρες και να τους αφήνεις έτσι; Θα τιμωρηθείς!

Έβγαλε γρήγορα-γρήγορα το παντελόνι και το μποξεράκι του και αποκάλυψε τον πούτσο του, περίπου 20 cm. Το βλέμμα μου κόλλησε πάνω του και όταν το κατάλαβαν έβαλαν τα γέλια. Ένιωσα μια απερίγραπτη ντροπή, δεν πρόλαβα όμως να το αναλογιστώ καθώς το επόμενο λεπτό ένιωσα την πούτσα μέσα μου. Αρχικά δυσκολεύτηκε λίγο, ήμουν τελείως κλειστή και ξηρή. Τσαντίστηκε αλλά δεν έκανε πίσω, άρχισε να διεισδύει σιγά-σιγά αυξάνοντας σταδιακά δύναμη. Εγώ όσο έμπαινε πονούσα, δεν είχα όμως το κουράγιο να φωνάξω, του ζητούσα απλά να σταματήσει. Δεν το έκανε, συνέχιζε να μπαίνει όλο και πιο μέσα και όσο το μουνί μου άνοιγε και υγραινόταν τόσο αύξανε ταχύτητα.

-    Τι μουνάκι είναι αυτό που έχεις καύλα μου; Πηγάδι θα στο κάνω.

-    Ξέσκισέ τη ρε την καργιόλα, στο μαγαζί εκλιπαρούσε για πούτσα και τώρα το παίζει δύσκολη!

Μόλις άκουσε αυτό ο γαμιάς μου τρελάθηκε και άρχισε να μπαινοβγαίνει σαν τρελός. Έφτανε όλο και πιο βαθιά, με κάθε τίναγμά του μου τράνταζε το σώμα, είχα αρχίσει να υγραίνομαι και γλιστρούσε εύκολα. Στηριζόταν στους ώμους μου και κρατούσε κόντρα. Όσο και να προσπαθούσα να τραβηχτώ ήταν μάταιο. Δεν είχα καμία δυνατότητα να κινηθώ. Συνέχιζα να εκλιπαρώ να με αφήσουν, όσο το έκανα όμως, μάλλον περισσότερο τον καύλωνα γιατί συνέχιζε δριμύτερος. Για να μην τα πολυλογώ, μετά από πολλή ώρα που δε μπορούσα να υπολογίσω έδωσε ένα τελευταίο τίναγμα, έφτασε στον πάτο μου και απελευθέρωσε τα πηχτάδια του στο μουνί μου. Μπορούσα να τα νιώσω ζεστά και χοντρά να κυλάνε μέσα μου. Είχα σταματήσει να εκλιπαρώ, είχα παραδοθεί.

-    Μαλάκα το μουνάκι της είναι μοναδικό, από τα καλύτερα που έχω γαμήσει!

-    Ε κάνε πέρα ρε μαλάκα να την πηδήξω κι εγώ!

Άλλαξαν θέσεις, ο τύπος που μου κρατούσε τα χέρια είχε ήδη γδυθεί και ήταν μπροστά από το μουνί μου. Κοίταξε το γυμνό μου σώμα, την επίπεδη κοιλιά με τον περιποιημένο αφαλό και το ξυρισμένο μου μουνάκι, έγλειψε επιδεικτικά τα χείλη και είπε:

-    Στο μαγαζί χαμουρευόσουν δημόσια πουτανάκι, σε πήρε μάτι τόσος κόσμος. Τώρα θα σε ξεσκίσω και θα σου αρέσει κιόλας.

Ακούμπησε την πούτσα του στο μουνάκι μου, τη βύθισε μέσα μου και άρχισε να κουνιέται πάνω-κάτω. Το μουνάκι μου πλέον ήταν ανοικτό από το προηγούμενο γαμήσι, έτσι ο τύπος έφτασε πολύ γρήγορα στον πάτο. Κουνιόταν σαν τρελός, αρχικά κυκλικά έπειτα πάνω-κάτω, η πούτσα του όμως πρέπει να ήταν μεγαλύτερη από του προηγούμενου γιατί άρχισα να τον νιώθω σε μεγαλύτερο βάθος. Βογκούσα από  ηδονή πλέον, έμπαινε όλο και πιο γρήγορα και πιο βαθιά, νόμιζα ότι ένιωθα την πούτσα στο κεφάλι μου. Δεν αντιδρούσα όμως, είχα παραδοθεί. Ο άγνωστος επιβήτορας έκανε πάρτι μέσα μου και με πηδούσε άγρια, ακόμα και σήμερα δεν έχω ξεχάσει αυτό το άγριο βλέμμα ικανοποίησης. Πέρασε πολλή ώρα μέχρι να τελειώσει και να φύγει από πάνω μου.

-    Δε μπορείς να πεις πουτανάκι, μπορεί ο άλλος να μη σου έκατσε, τέτοιο γαμήσι όμως δεν το τρως κάθε μέρα.

Μου έβαλαν όπως-όπως το σκισμένο μου φόρεμα και τα παπούτσια, με ανέβασαν στο αμάξι και αυτή τη φορά με πήγαν σπίτι μου. Δεν τους είπα ούτε κουβέντα σε όλη τη διαδρομή, ούτε αντιδρούσα. Ούτε και αυτοί. Με άφησαν απλά και έφυγαν. Έκανα ένα ζεστό μπάνιο, έβαλα τα σκισμένα στα σκουπίδια και έπεσα να κοιμηθώ. Θα μπορούσα να είχα κάνει ακριβώς τα ίδια και αν είχα απλά γυρίσει από το ρεμπετάδικο.

Μέχρι σήμερα δεν έχω πει πουθενά για αυτό το περιστατικό. Ούτε στους φίλους που ήταν μαζί στο μαγαζί ούτε στην οικογένειά μου. Σε όσους με ρώτησαν είπα πως απλά γύρισα σπίτι με ταξί. Δεν ξέρω γιατί, δε μπορώ να πω ότι μου άρεσε, ούτε όμως πέρασα άσχημα. Μάλλον το βλέπω ως μια τιμωρία για τον εαυτό μου. Που την έπεφτα σε τύπους στο ίντερνετ, που ντυνόμουν προκλητικά για να καυλώνω τους άντρες. Το είχα παρακάνει για μεγάλο διάστημα, και η απόρριψη από το Νικήτα σε συνδυασμό με αυτό το περιστατικό με έκαναν να σοβαρευτώ. Για εμένα δεν ήταν βιασμός κι ας μην το επεδίωξα. Ήταν κάτι που έπρεπε να συμβεί και συνέβη.



Copyright protected OW ref: 155265



Δεν έχετε εξουσιοδότηση να δημοσιεύετε σχόλια. Πρέπει να έχετε συνδεθεί.

Τα σχόλια θα περάσουν από διαδικασία έγκρισης.