Σύνδεση || Εγγραφή
Αγαπητέ επισκέπτη. Σαν επισκέπτης δεν έχετε πλήρη πρόσβαση σε όλες τις λειτουργίες, και το περιεχόμενο του XStream. Οι ιστορίες που βλέπετε είναι αυτές που είχαν δημοσιευθεί πριν από μέρες.

Για να αποκτήσετε πλήρη πρόσβαση θα πρέπει πρώτα να εγγραφείτε στην online κοινότητα μας και έπειτα να ενεργοποιήσετε την πλήρη πρόσβαση που σας δίνει πλήρη δικαιώματα χρήσης των υπηρεσιών του XStream όπως... Το να βλέπετε όλες τις δημοσιευμένες ιστορίες, Nα σχολιάζετε, να επικοινωνείτε μέσω chat, Nα κάνετε video calls, Nα ανταλλάσετε φωτογραφίες και video, κλπ.

Το XStream δεν είναι απλά ένας χώρος που διαβάζετε ιστορίες. Είναι μια ενεργή κοινότητα ενηλίκων που για όσους τη δοκιμάζουν γίνεται τρόπος ζωής!

Αποποίηση ευθυνών: Όλα τα κείμενα της κατηγορίας, είναι έργα μυθοπλασίας!

Το περιεχόμενο και οι πληροφορίες που περιλαμβάνονται στο XStream.gr, συμπεριλαμβανομένων και των διαφημίσεων, με οποιονδήποτε τρόπο και εάν αυτές εμφανίζονται, δε θα πρέπει σε καμιά περίπτωση να θεωρούνται ως έγκυρες πληροφορίες, συμβουλές ή ως παραίνεση για συγκεκριμένη ενέργεια.

Περαιτέρω, ο χρήστης κατανοεί και αποδέχεται ότι, επισκεπτόμενος τις σελίδες περιεχομένου και χρησιμοποιώντας τις υπηρεσίες του XStream.gr, είναι πιθανό να εκτεθεί σε περιεχόμενο, το οποίο, για κάποια μερίδα ανθρώπων, μπορεί θα θεωρείται ως άσεμνο, απρεπές, ενοχλητικό, προσβλητικό κλπ. Σε καμία περίπτωση δε μπορεί να θεωρηθεί υπεύθυνο το XStream.gr για οποιαδήποτε βλάβη ή ζημία που τυχόν υποστούν οι χρήστες του, λόγω της έκθεσής τους σε περιεχόμενο τέτοιου είδους, καθώς μια τέτοια έκθεση γίνεται με τη ρητή προς τούτο εκπεφρασμένη βούλησή τους.

Οι χρήστες επισκέπτονται τις σελίδες περιεχομένου και υπηρεσιών με αποκλειστικά δική τους πρωτοβουλία και ευθύνη. Το XStream σε καμία περίπτωση δε μπορεί να θεωρηθεί ότι αποδέχεται ή ενστερνίζεται καθ' οιονδήποτε τρόπο τις εκφραζόμενες στις δημοσιευόμενες ιστορίες προσωπικές ιδέες ή αντιλήψεις των χρηστών που τις αποστέλλουν ή άλλων προσώπων.

Όλα τα κείμενα της κατηγορίας είναι έργα μυθοπλασίας, ανεξάρτητα από το αν ο κάθε συγγραφέας ισχυρίζεται το αντίθετο για να δώσει μεγαλύτερη έμφαση στα όσα γράφει. Ονόματα, χαρακτήρες, επιχειρήσεις, τόποι, γεγονότα και περιστατικά, είτε είναι προϊόντα της φαντασίας του συγγραφέα ή τα χρησιμοποιεί για να αποδώσει τα όσα φαντάστηκε. Οποιαδήποτε ομοιότητα με πραγματικά πρόσωπα ή πραγματικά γεγονότα, είναι καθαρά συμπτωματική. ΜΗΝ ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΕΤΕ ΝΑ ΜΙΜΗΘΕΙΤΕ στην πραγματική ζωή όσα διαβάζετε!

Η ξανθιά κοπέλα κατευθυνόταν προς το ξενοδοχείο με ένα και μόνο σκοπό. Δεν την ένοιαζε η ζωή της ή οι υποχρεώσεις προς τους άλλους. Ένας από τους καλύτερους ανθρώπους που ήξερε είχε δολοφονηθεί εξ’ αιτίας των χρημάτων. Και αυτή είχε αποφασίσει να εκδικηθεί το θύτη. Αυτόν που έδωσε την εντολή να φύγει το δικό του «πρόβλημα» από τη μέση. Η νεαρή δεν είχε σκεφτεί τι να κάνει. Δεν είχε οργανώσει κάποιο σχέδιο. Ζούσε μόνο τη στιγμή. Δεν είχε υπολογίσει τους πληρωμένους φονιάδες-μπράβους που περικύκλωναν το άτομο αυτό. Η μόνη της σκέψη ήταν ότι θα χρησιμοποιούσε το μονόσφαιρο Derringer στον πραγματικό δολοφόνο. Πίστευε ότι μία σφαίρα ήταν αρκετή, αρκεί να πλησίαζε όσο πιο κοντά γινόταν.

Ήταν όμορφη κοπέλα. Γύρω στο 1.70 ύψος, 58 κιλά, πανέμορφο πρόσωπο με καταπράσινα μάτια. Γλουτοί και γάμπες σαν άγαλμα. Σώμα αλαβάστρινο. Μετρίου μεγέθους βυζιά που δεν χρειάζονταν καμία υποστήριξη και ένα κωλαράκι που θα κόλαζε οποιονδήποτε εγκρατή άντρα και θα τον πρόσταζε να υποκλιθεί και να ακολουθήσει τα μονοπάτια του Σαντ. Το φόρεμά της είχε μια απαλή κρεμ απόχρωση και της αγκάλιαζε το σώμα τέλεια, ώστε να επιδεικνύει όλες τις φυσικές αρετές της. Ήταν η τελευταία λέξη της μόδας που φόραγαν όλες οι «κοινές» κοπέλες στην Βόρεια Ντακότα. Το φόρεμα μπορούσες να το ανασηκώσεις εύκολα και δεν είχε κορσέ. Καθώς διάβαινε την κεντρική οδό, που ήταν λασπωμένη λόγο της πρωινής βροχής, δεν έδωσε σημασία στους καφέ λεκέδες που έβαφαν το φόρεμά της. Οι καφέ μπότες της, της έδιναν αυτοπεποίθηση. Κάποιος ή κάτι παραλίγο να πέσει πάνω της, αλλά με ένα γοργό σκούντημα το απέφυγε. Τα μάτια της κοιτούσαν το στόχο. Την είσοδο του ξενοδοχείου που έμενε ο ηθικός αυτουργός.

Μπήκε μέσα με βήμα ταχύ. Ρώτησε τον ιδιοκτήτη που ήταν το δωμάτιό του και ανέβηκε γρήγορα τις σκάλες, για να μη δειλιάσει. Για να μην σκεφτεί τις συνέπειες. Οι μπράβοι του άντρα τη γνώριζαν από τον οίκο ανοχής που δούλευε. Πολλοί λίγοι όμως είχαν τα λεφτά για να την αγοράσουν. Η ομορφιά της πληρωνόταν αδρά. Και μόνο η ίδια αποφάσιζε με ποιον θα πάει. Ήταν μέσα στο συμβόλαιο που είχε υπογράψει. Βρέθηκε μπροστά στην πόρτα του δωματίου και χτύπησε βιαστικά. Κατόπιν ανασήκωσε το φόρεμά της με το ένα χέρι, εκθέτοντας πλήρως το ξανθό μουνάκι της και τα τέλεια βυζιά της. Η πόρτα άνοιξε και ήταν αυτός. Ο εξηντάρης άντρας που διέταξε να δολοφονήσουν τον φίλο της. Το βλέμμα του γούρλωσε αντικρίζοντας τόση ομορφιά και μια πνιχτή ανάσα του ξέφυγε. Η κοπέλα κατέβασε σαν αυτόματο το όπλο της και πυροβόλησε σχεδόν εξ’ επαφής. Η σφαίρα τον βρήκε στο αυτί και αμέσως το λευκό πουκάμισο γέμισε με αίματα και αυτός άρχισε να ουρλιάζει.

Οι μπράβοι ανέβηκαν γρήγορα τις σκάλες και έπιασαν την κοπέλα. Ο εξηντάρης, κρατώντας ακόμα το αυτί του και βλαστημώντας τους είπε να την φέρουν μέσα στο δωμάτιο. Ένας από τους πληρωμένους φονιάδες έτριψε τα χέρια του, ξέροντας τι θα επακολουθούσε. Η πόρτα του δωματίου έκλεισε, αλλά η κοπέλα άκουσε μόνο το σχίσιμο του φορέματός της και το χτύπημα μιας ζώνης στην πλάτη της. Προσπάθησε να κρατήσει το ουρλιαχτό πόνου, αλλά ένα δεύτερο, πιο δυνατό χτύπημα, που έσκισε βαθιά το δέρμα της ακολούθησε.

-         Μην της πειράξετε το πρόσωπο. Θέλω να της το γαμήσω,

είπε ο αρχηγός τους. Πολλά χέρια της έβγαλαν το ξεσκισμένο φόρεμα και την χούφτωναν ή την τσιμπούσαν. Η κοπέλα είχε πέσει στα τέσσερα στο πάτωμα και κάποιοι την κρατούσαν με βία, ανοίγοντας τα πόδια της. Άκουσε τον ήχο φτυσίματος και αμέσως μια πούτσα καρφώθηκε βαθιά στο μουνί της. Δεν είχε καθόλου υγρά και ένοιωθε το γδάρσιμο στα τοιχώματα του μουνιού της καθώς ένας από τους άντρες τη βίαζε γρήγορα και δυνατά. Ένα λεπτό αργότερα, σπέρμα πλημμύρισε τη μήτρα της και ένας άλλος πήρε σειρά. Ξαφνικά ένα χάμουρο αλόγου δέθηκε στο στόμα της και της το κρατούσε ανοιχτό για να μη μπορεί να δαγκώσει. Επίσης ένοιωσε την κάνη ενός περιστρόφου να βυθίζεται στον κώλο της με βία. Από τα μάτια της κυλούσαν δάκρυα καθώς ο εξηντάρης έβαζε την πούτσα του στο στόμα της και τη γαμούσε με μανία. Κάποιος άλλος πήρε σειρά από πίσω της. Νέες καμτσικιές από κάποια ζώνη προσγειώθηκαν στην πλάτη της. Νέο αίμα κύλησε και αυτή με μια πούτσα στο στόμα ούρλιαζε καθώς κάποιος έβαζε αλάτι στις πληγές της.

Όμως οι κραυγές της πλέον φράζονταν. Νέα χύσια πλημμύρισαν το μουνί της, αλλά και το στόμα της. Δύο κάνες ήταν πλέον στον κώλο της, καθώς και μια νέα πούτσα στο μουνί της. Ένοιωθε επίσης γροθιές στα πλευρά της και δαγκώματα στις γάμπες της. Κάποιος άλλος πήρε σειρά στο στόμα της και κρατώντας την καλά, της το γαμούσε με ταχύτητα κάνοντάς τη να αναγουλιάζει. Δεν ήξερε πόση ώρα τη βίαζαν. Είχε χάσει κάθε αίσθηση πια και το σώμα της είχε μπει σε μια κατατονική στάση. Όταν το αντιλήφθηκαν οι βιαστές της, άρχισαν να την μαστιγώνουν ξανά και στο τέλος, αφού της πέρασαν ένα σχοινί στο λαιμό, την τράβηξαν ψηλά φράζοντας μια και καλή τις αναπνευστικές οδούς. Εκείνη όμως έβλεπε. Έβλεπε τον εξηντάρη να ασελγεί πάνω στο νεκρό πλέον κορμί της και μετά να το βιάζει με ακατανόμαστους τρόπους, κόβοντας με ένα μαχαίρι κομμάτια από τη σάρκα της.

Ούρλιαζε παρακαλώντας να σταματήσει, αλλά η κραυγή της ήταν άηχη. Ένα χέρι την κρατούσε από τη μέση απαλά και ευγενικά βοηθώντας την να συνέλθει από τους σπασμούς της χολής του εμετού. Ήταν στην άκρη του δρόμου. Λίγα μέτρα μακριά από την είσοδο του ξενοδοχείου. Η όρασή της ήταν θολή και δάκρια έτρεχαν από τα πράσινα μάτια της. Προσπάθησε να συγκεντρωθεί στην ξένη και εντελώς ουδέτερη φωνή που την καθησύχαζε. Γύρισε το βλέμμα της προς τον άντρα. Μαύρες μπότες, μαύρο παντελόνι, μαύρη ζώνη, μαύρο πουκάμισο, μαύρο γιλέκο, μαύρο καπέλο, μαύρα ολόισια μαλλιά μέχρι τη βάση του λαιμού, μαύρα απύθμενα μάτια που στο βάθος τους καθρεφτιζόταν οίκτος και σοφία.

-         Τώρα σαν καλό κορίτσι που είσαι, πήγαινε πίσω στη δουλειά σου και θα περάσω να σε δω αργότερα.

Η φωνή του ήταν άχρωμη. Έλειπε οποιοδήποτε συναίσθημα. Η κοπέλα δε θυμόταν ποτέ ως τα 20 της χρόνια να έχει ακούσει κάποιον να μιλάει έτσι. Σκούπισε το στόμα της με την ανάστροφη του χεριού της και κατευθύνθηκε πίσω στον οίκο ανοχής που δούλευε. Ποτέ της δεν ακολουθούσε προσταγές από άντρες. Αντίθετα αυτή διέταζε. Κι όμως ήξερε ότι «αυτός» ο άγνωστος δεν την είχε διατάξει, ούτε τις είχε προτείνει κάτι. Η ομιλία του δεν είχε τον ανάλογο τόνο. Κι όμως τα πόδια της την οδηγούσαν πίσω στην ασφάλεια και την προστασία του οίκου που εργαζόταν. Η ίδια δε μπορούσε να στραφεί να τον αντικρίσει. Λίγο πριν φτάσει στο κτίριο, άκουσε στο βάθος πιστολιές. Όσες φορές χτύπησε η καρδιά της στο διάστημα του να ανέβει τα τέσσερα σκαλιά και να ανοίξει την πόρτα, τόσες και οι πιστολιές που αντήχησαν. Τόσες και οι κραυγές πόνου. Και η ζαλάδα που είχε, μαζί με τη θλίψη του θανάτου του φίλου της άρχισαν να εξαφανίζονται.

Ώρες αργότερα, η συζήτηση και το σούσουρο μέσα στον οίκο ανοχής ακούγονταν πιο καλά και καθαρά από τον ήχο της πιανόλας. «Πυροβολούσε πιο γρήγορα κι από αστραπή»! «Η ευστοχία του ήταν άπιαστη, τόσες σφαίρες όσοι κι εκείνοι»! «Όποιος ζει με το Colt θα πεθάνει και με το Colt»! «Καθάρισε η βρωμιά από την πόλη μας»! «Ωχ είναι εδώ πέρα, ησυχάστε»! Κοπέλες πλησίασαν με χαμόγελο προς το μέρος του, αλλά παραμέρισαν στο διάβα του αγνοώντας το λόγο. Εκείνος κατευθύνθηκε στον πάνω όροφο. Στο δωμάτιο της. Η κοπέλα άκουσε την πόρτα να ανοίγει και να κλείνει. Η ίδια είχε πλυθεί με σαπούνι αρωματικό και είχε ξεβγάλει την αναγούλα του εμετού με γαργάρες από αψέντι. Φορούσε καθαρά ρούχα και καθόταν μπροστά από τον καθρέφτη της κοιτώντας προς το μέρος του.

Ο άντρας έβγαλε το καπέλο του και το ακούμπησε προσεχτικά στον καλόγερο. Με αργές, τελετουργικές θα έλεγε κάποιος κινήσεις, έλυσε τη ζώνη του με τα μαύρα περίστροφα και την έβαλε κάτω από τη θέση του καπέλου. Τα μαλλιά του ήταν ολόισια και δεν έσπαγαν. Το πουκάμισό του δεν είχε σημάδια ιδρώτα, ούτε οι μπότες του ήταν λασπωμένες.

-         Goldie βάλε μου ένα μαύρο ρούμι. Από αυτό που έχεις στο συρτάρι σου.

Η κοπέλα του έβαλε σε ένα καθαρό ποτήρι μια γενναία ποσότητα του ποτού. Κάθισαν και ήπιαν μαζί στη μνήμη του εντιμότερου άντρα που γνώριζαν. Χωρίς η κοπέλα να καταλάβει το πώς, είχαν βρεθεί και οι δύο γυμνοί στο κρεβάτι. Εκείνος τη φιλούσε σε όλο της το σώμα και εκείνη αναστέναζε από καύλα κάθε φορά που τα χείλη του απομακρύνονταν από το δέρμα της. Ένοιωθε ότι όλες της οι νευρικές απολήξεις είχαν ξυπνήσει αυτή τη στιγμή και υπήρχαν μόνο και μόνο για να νοιώσει η ίδια την έκσταση. Το σώμα της κινήθηκε και έκανε αψίδα καθώς ένας δυνατός οργασμός τη συγκλόνιζε πηγάζοντας βαθιά από μέσα της. Και εκείνος δεν την είχε καν αγγίξει στην πιο απόμακρη και ευαίσθητη περιοχή της. Συνέχιζε να την φιλάει και να την χαϊδεύει. Τα χείλη του βρήκαν τις θηλές της, που είχαν πεταχτεί και καυλώσει όσο δεν έπαιρνε. Όταν η μία ρόγα φυλακίστηκε στο στόμα του και εκείνος την έγλειψε με τη γλώσσα του, ένας νέος οργασμός τη συγκλόνισε.

Η μέση της και τα πόδια της κινήθηκαν σε ξέφρενο χορό και ένοιωσε την καυλωμένη πούτσα του να της σκαμπιλίζει τα μπούτια. Χωρίς η ίδια να σκεφτεί, την άρπαξε με το χέρι της και την οδήγησε στα άδυτα του είναι της. Όντως έτσι ένοιωθε. Αυτή η πούτσα της γέμιζε το μουνί και το σώμα. Ο άντρας άρχισε να κινείται αργά μέσα της. Αυτή συνέχισε να χύνει κραυγάζοντας από ηδονή. Για πρώτη φορά στη ζωή της ένοιωθε πραγματικά γεμάτη. Και για πρώτη φορά ένοιωθε τόσους πολλαπλούς και δυνατούς οργασμούς. Οι κινήσεις του άντρα επιταχύνθηκαν και αυτή δεν έπαψε να τον κρατάει αγκαλιά με χέρια και πόδια, καθώς αυτός βυθιζόταν μέσα της. Τα βαριά αρχίδια του χτυπούσαν τα χείλη του μουνιού της και ένοιωθε να χάνει τη συνείδησή της καθώς ένας ακόμα δυνατότερος οργασμός τη συγκλόνισε. Και τότε!

Πίσω από τον άντρα που της γέμιζε το σώμα και το μυαλό! Το είδε! Αντί για το καφέ ξύλινο ταβάνι του οίκου ανοχής, είδε τον μαύρο έναστρο ουρανό. Είδε τη γέννηση του πρώτου αστεριού και τη δημιουργία του πρώτου γαλαξία. Του πρώτου έμβιου όντος που προϋπήρξε του ανθρώπου. Και αυτός που την ολοκλήρωνε για πρώτη φορά στη ζωή της σα γυναίκα ήταν εκεί παρόν. Άρχισε να ουρλιάζει από ανείπωτη ηδονή, καθώς έχυνε ασταμάτητα, ενώ οι κινήσεις του άντρα γίνονταν ολοένα και πιο γρήγορα. Δάκρυα καύλας έτρεχαν από τα μάτια της και αυτόν την κοιτούσε.

-         Πώς σε λένε;

Δεν άκουσε την απάντηση καθώς η καρδιά της, χτυπώντας με απίστευτη ταχύτητα την εγκατέλειψε. Το σώμα της χαλάρωσε. Από το πρόσωπό της σβήστηκαν οι έννοιες και γαλήνεψε. Πλέον έμοιαζε με ξανθό άγγελο που κατέβηκε στη γη. Φορούσε το καλύτερο λευκό φόρεμά της καθώς την έβαζαν στον χώμα και σκέπαζαν το φέρετρό της. Οι μνήμες του βιασμού δεν υπήρχαν πια. Μόνο η γαλήνη του τέλους. Ένοιωσε να αιωρείται και καθώς πάτησε ανάλαφρα στη μαλακή γη κοίταξε τους συνοδοιπόρους της. Πρόσωπα ανδρών που της φάνηκαν οικεία, αλλά ήταν τόσο άγνωστα ταυτόχρονα.

-         Σώσε μας καλέ μας άγγελε,

παρακαλούσαν ικετεύοντας την. Αλλά οι πύλες της κολάσεως άνοιξαν και τα ουρλιαχτά που αυτή δεν άκουγε τους υποδέχτηκαν, καθώς τραβήχτηκαν προς το σκοτάδι. Κάποιος άλλος ήταν μαζί της. Ένας συνοδοιπόρος, όμορφος, αρρενωπός, ντυμένος στα μαύρα. Ο άντρας που της χάρισε την ύψιστη ηδονή.

-         Χάρη σε εσένα Goldie έμαθα κάτι σημαντικό που δε γνώριζα. Αλλά η ισορροπία έπρεπε να διατηρηθεί και εσύ χρωστούσες τη ζωή σου. Πήγαινε στο φως! Σε περιμένει.

Μια αχτίνα φωτός έπεσε στο γρασίδι λίγα μέτρα κοντά της. Το σώμα της κινήθηκε προς τα εκεί, αλλά η αγάπη που ένοιωθε για αυτόν τον άντρα, για τον σωτήρα και τον εξιλεωτή της ήταν πιο μεγάλη. Ακόμα και το καθαρό φως δε μπορούσε να αρνηθεί αυτήν την αγάπη και έσβησε. Τα μάτια του άντρα γούρλωσαν. Αυτό το γεγονός δεν είχε ξανασυμβεί ποτέ με τέτοιο απόλυτο τρόπο. Φυσικά κάποιοι γύριζαν πίσω, αλλά το φως ή το σκότος παρέμενε και τους περίμενε.

-         Πώς σε λένε;

-         Θάνατος.

-         Εμένα με λένε…

-         Ψυχή.

 

(Copyright protected OW ref: 72287)

Δεν έχετε εξουσιοδότηση να δημοσιεύετε σχόλια. Πρέπει να έχετε συνδεθεί.

Τα σχόλια θα περάσουν από διαδικασία έγκρισης.