Η ιστορία που θα σας διηγηθώ σήμερα είναι απόλυτα αληθινή και ίσως από τις πιο ερεθιστικές εμπειρίες της ζωής μου. Συνήθως η πρώτη μας φορά σε κάποια περίσταση μένει πάντα χαραγμένη στο μυαλό μας. Έτσι και αυτή που θα σας πω σε μένα.
Ήταν αρχές του 2011 και όλα κυλούσαν ομαλά. Ο ρυθμός της ζωής μας ήρεμος αλλά η σεξουαλική μας ζωή και φαντασία πραγματικά ήταν στα καλύτερα της. Έτσι κι αλλιώς ποτέ δεν αντιμετωπίσαμε πρόβλημα σε αυτόν τον τομέα, αλλά κάποιες φάσεις ήταν πολύ έντονες. Κάπου εκεί λοιπόν αρχίσαμε να ανταλλάσσουμε καθημερινά ιδέες για το πως θα μπορούσαμε να κάνουμε κάτι διαφορετικό. Όπως θα γνωρίζετε, όλοι θέλουμε το κάτι διαφορετικό αλλά πάντα κάπου κολλάμε. Έτσι κι εμείς, φοβόμασταν για το ποιος, που, μη μας δει, μη μας ξέρει, να είναι υγιής και όλα αυτά που προβληματίζουν τους περισσότερους από εμάς. Από τη μια θέλαμε να κρατήσουμε την ανωνυμία μας και από την άλλη θέλαμε τη σιγουριά κάποιου γνωστού. Κάποιου που θα ξέραμε ότι είναι πάνω από όλα υγιής και λογικός. Κάπως έτσι λοιπόν καταλήξαμε και οι δυο στο εξής: Να βρεθούμε με γνωστό, που όμως δε θα μας ξέρει.
Ξέρω ότι σας φαίνεται αδύνατο αλλά να που όλα είναι εφικτά. Μετά από ένα μήνα περίπου ήταν το καρναβάλι. Ανέκαθεν μας άρεσε να ντυνόμαστε και να γυρνάμε σε σπίτια και έπειτα σε μαγαζιά για ποτό. Αυτό το καρναβάλι όμως θα ήταν κάπως διαφορετικό. Μιλάω λοιπόν με ένα φίλο μας από την επαρχία ο οποίος είχε φαγωθεί να βρεθούμε εδώ και καιρό. Δημήτρης το όνομα του και είμαστε συγχωριανοί. Πάντα κάναμε παρέα όταν βρισκόμασταν και έτυχε να υπηρετήσουμε και στο στρατό μαζί. Ήταν από τους ανθρώπους που "αλητέψαμε" αρκετά παρέα. Κυρίως όμως ήταν πολύ καλό παιδί. Ο Δημήτρης πάντα είχε στο μυαλό του την Αθήνα σαν κάτι πολύ ιδιαίτερο, νόμιζε ότι εδώ μπορεί να ζήσει όσα δε μπορούσε στην κλειστή κοινωνία της επαρχίας και εγώ απλά τον βοήθησα.
Απόκριες λοιπόν και έρχεται ο Δημήτρης Αθήνα. Αφού πήγε πρώτα σε κάτι συγγενείς κλπ, ήρθε και στο σπίτι. Χαρά μεγάλη που μας είδε αλλά ακόμα μεγαλύτερη εμείς, που το σχέδιο μας τσούλαγε ομαλά. Αφού καθίσαμε και φάγαμε και αφού αναφέραμε όλη μας τη θητεία για ακόμα μια φορά όπως κάνουμε όλοι οι άντρες, του ζήτησα να μείνει το βράδυ για να βγούμε.
- Μητσάρα, το βράδυ θα πάμε για ποτό έτσι;
- Ναι ρε φιλαράκι, όλοι μαζί να βγούμε να τα πιούμε, απαντάει.
- Λυπάμαι παιδιά, λέει η Μαρία, εγώ δεν είμαι και τόσο καλά για να βγω έξω. Έχω και κάτι ζαλάδες, βγείτε εσείς μωρέ, να τα πείτε κιόλας.
Άλλωστε αυτό ήταν το σχέδιο, να νομίζει ο Δημήτρης ότι θα βγούμε μονού μας. Φεύγουμε λοιπόν και πάμε για ποτό στον Πειραιά, θέλαμε να βρισκόμαστε σε ξένο περιβάλλον για να μην υπάρχουν γνωστοί. Το κόλπο ήταν να μπούμε συγκεκριμένη ώρα σε μαγαζί όπου είχε πάρτι μασκέ και εκεί θα βρίσκαμε και τη Μαρία. Όχι όμως αυτή που ξέραμε! 12:10 και φτάνουμε στο μαγαζί. Η αγωνία μου μεγάλη γιατί δεν ήξερα τι θα αντικρίσω. Μου είχε πει ότι θα βρίσκεται εκεί ντυμένη αλλά δε μπορούσα να τη φανταστώ.
Μπαίνουμε μέσα λοιπόν, και με την άκρη του ματιού μου αρχίζω να την ψάχνω. Δύσκολο μέσα σε ένα μαγαζί γεμάτο καρνάβαλους να ψάχνεις ένα συγκεκριμένο. Φτάνοντας στο μπαρ και ψάχνοντας ακόμα να βρω τη Μαρία, κοιτάω στην απέναντι μεριά και αντικρίζω ότι πιο πρόστυχο έχω δει ποτέ μου. Μια γυναίκα ψηλή, ντυμένη υπηρέτρια, με μια κατακόκκινη μακριά περούκα, και μια μάσκα σχεδόν full face, που άφηνε να φαίνεται μόνο το στόμα της. Πραγματικά ξεχώριζε μέσα στον κόσμο και φυσικά δεν άργησα να καταλάβω ότι είναι το μωρό μου. Καθόμαστε με το Δημήτρη στο μπαρ και αρχίζουμε να σχολιάζουμε.
- Μήτσο, κοίτα ένα μουνί ρε φίλε!
- Πω, πω… αλόγα! Ποιος ξέρει ποιος το γαμάει ρε φίλε...
- Μόνο του το βλέπω Μητσάρα, λες να ψάχνεται;
- Αποκλείεται ρε, σιγά μη μας την πέσει κιόλας...
- Φίλε εδώ είναι Αθήνα, όλα μπορεί να συμβούν, πάω να της μιλήσω...
Πάω λοιπόν στη Μαρία και προσποιούμαι τον άγνωστο. Χαιρετιόμαστε και κάνουμε ότι μιλάμε.
- Είσαι απίστευτη!
- Μήπως με κατάλαβε;
- Τι λες τώρα, ούτε εγώ δεν σε κατάλαβα! Σήκω και κάνε ότι με ακολουθείς.
Ξεκινάμε και πάμε προς την έξοδο. Κάνω νόημα στο Δημήτρη ότι θα του στείλω μήνυμα. Βγαίνουμε έξω, διαλέγουμε το πιο σκοτεινό σημείο και ταυτόχρονα ενημερώνω το Δημήτρη για να έρθει κι αυτός. Με το που εμφανίζεται ο Δημήτρης μας βρίσκει ήδη "ζεστούς", εμένα να κάθομαι σε ένα παγκάκι και τη Μαρία να έχει ξεκινήσει ένα καλό τσιμπούκι. Ο Δημήτρης σάστισε για λίγο.
- Μήτσο θα έρθεις ή θα με αφήσεις μόνο μου ρε;
Τον βλέπω ότι αρχίζει να ξεκουμπώνεται, βγάζει έξω την πούτσα του και κάθεται δίπλα από εμένα. Η Μαρία μη χάνοντας χρόνο αρχίζει να μας γλείφει και τους δυο με απίστευτο ρυθμό. Πότε έπαιζε τον έναν και πότε τον άλλο, μέχρι που έβαλε και τα δυο καυλιά στο στόμα της και προσπαθούσε να τα ικανοποιήσει ταυτόχρονα. Καύλωσα τόσο πολύ που σηκώθηκα. Πήγα από πίσω της, σήκωσα ελαφρώς την φουστίτσα της, παραμέρισα το μικροσκοπικό βρακάκι της και μπήκα όσο πιο βαθιά μπορούσα στο αφάνταστα υγρό μουνάκι της. Η καύλα μου απερίγραπτη! Έβλεπα τη Μαρία να πιπώνει το Δημήτρη και να βρυχάται από την καύλα. Ο πούτσος μου κόντευε να σπάσει. Τέτοια στύση δεν είχα ξανανιώσει. Τα αρχίδια μου τα ένιωθα να σφυροκοπάνε τον κώλο της καθώς η πούτσα μου καρφωνόταν μέσα της. Βγαίνω και πάω πάλι μπροστά.
- Μήτσο η σειρά σου.
Σηκώνεται ο Δημήτρης και πάει πίσω της κρατώντας στο χέρι το τεράστιο καυλί του, ενώ εγώ τον έχω ξαναβάλει στο στόμα της και το γαμάω δυνατά.
- Πουτάνα, τώρα θα δεις πως γαμάμε εμείς στο χωριό...
και καρφώνεται με όλη του τη δύναμη μέσα της. Κοιτώντας τη στα μάτια καταλάβαινα ότι ενώ την πόναγε, ήταν τόσο καυλωμένη που το ευχαριστιόταν. Τα μπινελίκια έπεφταν βροχή, τι δεν της είπε εκείνη τη στιγμή, μέχρι που άρχισε να της χτυπάει δυνατά τον κώλο.
- Πουτάνα, ήθελες παρτούζα έτσι;… θα σου ξεσκίσουμε το μουνί ξεκωλιάρα.
Εκεί περίπου έφτασα στο αποκορύφωμα, και βγάζοντας την πούτσα μου έξω, έχυσα φωναχτά επάνω στη μάσκα ενώ εκείνη τη στιγμή άρχισε να χύνει και ο Μήτσος πάνω στην κωλάρα της. Χωρίς να χάσουμε λεπτό, λέω στην Δημήτρη να με περιμένει στο αμάξι. Φεύγει λοιπόν και μένω με τη Μαρία.
- Όλα καλά;… τη ρωτάω.
- Καλύτερα δεν γινόταν…
μου απαντάει, ενώ ταυτόχρονα σκούπιζε το σπέρμα από το κορμί της.
- Θα τα πούμε σε λίγο σπίτι μωρό μου, σε αγαπάω.
Τη φιλάω στο στόμα και φεύγω να πάω στο αυτοκίνητο. Μπαίνω μέσα και αρχίζει ο Δημήτρης να μου σχολιάζει τι μουνί ήταν αυτό, και τι γαμήσι έκανε, ενώ ταυτόχρονα έλεγε τι μαλάκας είναι που δεν τα έχει παρατήσει όλα για να έρθει εδώ κλπ. Σταματάμε σε μια καντίνα και χρονοτριβώ μέχρι να φτάσει η Μαρία στο σπίτι. Αφού μου έστειλε ένα μήνυμα ότι έφτασε, ξεκινάμε και εμείς για το σπίτι. Ο Δημήτρης εκστασιασμένος από τη βραδιά, συνέχιζε να μου σχολιάζει το πόσο καλά περνάμε εδώ, το πόσο τυχεροί σταθήκαμε κλπ. Φτάνουμε σπίτι και με χαιρετάει, λέγοντας μου ότι θα ξανάρθει όσο πιο σύντομα μπορεί για να μας δει... και φυσικά να δώσω πολλά χαιρετίσματα στη Μαρία... (που να ήξερε).
- Εννοείται ρε φίλε, σε περιμένουμε όποτε θες ξανά και ξέρεις έτσι;… τσιμουδιά για το σημερινό.
- Λέγονται αυτά ρε κολλητέ;… αφού με ξέρεις, τάφος…
και χαμογέλασε φεύγοντας για το ξενοδοχείο. Μπαίνοντας στο σπίτι ήταν όλα τα φώτα κλειστά. Πίσσα σκοτάδι. Ξεντύθηκα και έκανα ένα μπανάκι να χαλαρώσω. Βγήκα και όπως ήμουν γυμνός, μπήκα στο δωμάτιο και ξάπλωσα δίπλα από τη Μαρία. Σηκώνοντας την κουβέρτα να σκεπαστώ, ακόμα μια έκπληξη με περίμενε από κάτω. Η Μαρία φόραγε ακόμη τη στολή της υπηρέτριας και μάλιστα χωρίς εσώρουχο αυτή τη φορά, με τουρλωμένο τον κώλο της σε μένα. Γυρνάει και μου λέει με λάγνο ύφος.
- Θες να συνεχίσεις αυτό που αφήσαμε στη μέση μόνος σου;
Και η απάντηση μου φυσικά λακωνική.
- Καργιόλα, θα σε ξεσκίσω...
Κάπως έτσι συνεχίστηκε, για όλο το βράδυ, το πιο άγριο σεξ της μέχρι τότε σχέσης μας, μιας και από τότε ζήσαμε πολλά παρόμοια βράδια με απίστευτες ιστορίες. Και για όσους έχουν την απορία, αν και πως επηρέασε αυτή η εμπειρία τη σχέση μας, θα σας πω ότι ήταν το καλύτερο που μπορούσε να μας συμβεί για να ξαναερωτευτούμε όπως όταν πρωτογνωριστήκαμε.
Υ. Γ. Κάθε φορά που με παίρνει τηλέφωνο ο Δημήτρης μου υπενθυμίζει πόσο πουτανα γυναίκα έχω...
© Copyright XStream Management. All Right Reserved.
Copyright Protected with www.ProtectMyWork.com,
Reference Number: 16151270122S005
Ήταν αρχές του 2011 και όλα κυλούσαν ομαλά. Ο ρυθμός της ζωής μας ήρεμος αλλά η σεξουαλική μας ζωή και φαντασία πραγματικά ήταν στα καλύτερα της. Έτσι κι αλλιώς ποτέ δεν αντιμετωπίσαμε πρόβλημα σε αυτόν τον τομέα, αλλά κάποιες φάσεις ήταν πολύ έντονες. Κάπου εκεί λοιπόν αρχίσαμε να ανταλλάσσουμε καθημερινά ιδέες για το πως θα μπορούσαμε να κάνουμε κάτι διαφορετικό. Όπως θα γνωρίζετε, όλοι θέλουμε το κάτι διαφορετικό αλλά πάντα κάπου κολλάμε. Έτσι κι εμείς, φοβόμασταν για το ποιος, που, μη μας δει, μη μας ξέρει, να είναι υγιής και όλα αυτά που προβληματίζουν τους περισσότερους από εμάς. Από τη μια θέλαμε να κρατήσουμε την ανωνυμία μας και από την άλλη θέλαμε τη σιγουριά κάποιου γνωστού. Κάποιου που θα ξέραμε ότι είναι πάνω από όλα υγιής και λογικός. Κάπως έτσι λοιπόν καταλήξαμε και οι δυο στο εξής: Να βρεθούμε με γνωστό, που όμως δε θα μας ξέρει.
Ξέρω ότι σας φαίνεται αδύνατο αλλά να που όλα είναι εφικτά. Μετά από ένα μήνα περίπου ήταν το καρναβάλι. Ανέκαθεν μας άρεσε να ντυνόμαστε και να γυρνάμε σε σπίτια και έπειτα σε μαγαζιά για ποτό. Αυτό το καρναβάλι όμως θα ήταν κάπως διαφορετικό. Μιλάω λοιπόν με ένα φίλο μας από την επαρχία ο οποίος είχε φαγωθεί να βρεθούμε εδώ και καιρό. Δημήτρης το όνομα του και είμαστε συγχωριανοί. Πάντα κάναμε παρέα όταν βρισκόμασταν και έτυχε να υπηρετήσουμε και στο στρατό μαζί. Ήταν από τους ανθρώπους που "αλητέψαμε" αρκετά παρέα. Κυρίως όμως ήταν πολύ καλό παιδί. Ο Δημήτρης πάντα είχε στο μυαλό του την Αθήνα σαν κάτι πολύ ιδιαίτερο, νόμιζε ότι εδώ μπορεί να ζήσει όσα δε μπορούσε στην κλειστή κοινωνία της επαρχίας και εγώ απλά τον βοήθησα.
Απόκριες λοιπόν και έρχεται ο Δημήτρης Αθήνα. Αφού πήγε πρώτα σε κάτι συγγενείς κλπ, ήρθε και στο σπίτι. Χαρά μεγάλη που μας είδε αλλά ακόμα μεγαλύτερη εμείς, που το σχέδιο μας τσούλαγε ομαλά. Αφού καθίσαμε και φάγαμε και αφού αναφέραμε όλη μας τη θητεία για ακόμα μια φορά όπως κάνουμε όλοι οι άντρες, του ζήτησα να μείνει το βράδυ για να βγούμε.
- Μητσάρα, το βράδυ θα πάμε για ποτό έτσι;
- Ναι ρε φιλαράκι, όλοι μαζί να βγούμε να τα πιούμε, απαντάει.
- Λυπάμαι παιδιά, λέει η Μαρία, εγώ δεν είμαι και τόσο καλά για να βγω έξω. Έχω και κάτι ζαλάδες, βγείτε εσείς μωρέ, να τα πείτε κιόλας.
Άλλωστε αυτό ήταν το σχέδιο, να νομίζει ο Δημήτρης ότι θα βγούμε μονού μας. Φεύγουμε λοιπόν και πάμε για ποτό στον Πειραιά, θέλαμε να βρισκόμαστε σε ξένο περιβάλλον για να μην υπάρχουν γνωστοί. Το κόλπο ήταν να μπούμε συγκεκριμένη ώρα σε μαγαζί όπου είχε πάρτι μασκέ και εκεί θα βρίσκαμε και τη Μαρία. Όχι όμως αυτή που ξέραμε! 12:10 και φτάνουμε στο μαγαζί. Η αγωνία μου μεγάλη γιατί δεν ήξερα τι θα αντικρίσω. Μου είχε πει ότι θα βρίσκεται εκεί ντυμένη αλλά δε μπορούσα να τη φανταστώ.
Μπαίνουμε μέσα λοιπόν, και με την άκρη του ματιού μου αρχίζω να την ψάχνω. Δύσκολο μέσα σε ένα μαγαζί γεμάτο καρνάβαλους να ψάχνεις ένα συγκεκριμένο. Φτάνοντας στο μπαρ και ψάχνοντας ακόμα να βρω τη Μαρία, κοιτάω στην απέναντι μεριά και αντικρίζω ότι πιο πρόστυχο έχω δει ποτέ μου. Μια γυναίκα ψηλή, ντυμένη υπηρέτρια, με μια κατακόκκινη μακριά περούκα, και μια μάσκα σχεδόν full face, που άφηνε να φαίνεται μόνο το στόμα της. Πραγματικά ξεχώριζε μέσα στον κόσμο και φυσικά δεν άργησα να καταλάβω ότι είναι το μωρό μου. Καθόμαστε με το Δημήτρη στο μπαρ και αρχίζουμε να σχολιάζουμε.
- Μήτσο, κοίτα ένα μουνί ρε φίλε!
- Πω, πω… αλόγα! Ποιος ξέρει ποιος το γαμάει ρε φίλε...
- Μόνο του το βλέπω Μητσάρα, λες να ψάχνεται;
- Αποκλείεται ρε, σιγά μη μας την πέσει κιόλας...
- Φίλε εδώ είναι Αθήνα, όλα μπορεί να συμβούν, πάω να της μιλήσω...
Πάω λοιπόν στη Μαρία και προσποιούμαι τον άγνωστο. Χαιρετιόμαστε και κάνουμε ότι μιλάμε.
- Είσαι απίστευτη!
- Μήπως με κατάλαβε;
- Τι λες τώρα, ούτε εγώ δεν σε κατάλαβα! Σήκω και κάνε ότι με ακολουθείς.
Ξεκινάμε και πάμε προς την έξοδο. Κάνω νόημα στο Δημήτρη ότι θα του στείλω μήνυμα. Βγαίνουμε έξω, διαλέγουμε το πιο σκοτεινό σημείο και ταυτόχρονα ενημερώνω το Δημήτρη για να έρθει κι αυτός. Με το που εμφανίζεται ο Δημήτρης μας βρίσκει ήδη "ζεστούς", εμένα να κάθομαι σε ένα παγκάκι και τη Μαρία να έχει ξεκινήσει ένα καλό τσιμπούκι. Ο Δημήτρης σάστισε για λίγο.
- Μήτσο θα έρθεις ή θα με αφήσεις μόνο μου ρε;
Τον βλέπω ότι αρχίζει να ξεκουμπώνεται, βγάζει έξω την πούτσα του και κάθεται δίπλα από εμένα. Η Μαρία μη χάνοντας χρόνο αρχίζει να μας γλείφει και τους δυο με απίστευτο ρυθμό. Πότε έπαιζε τον έναν και πότε τον άλλο, μέχρι που έβαλε και τα δυο καυλιά στο στόμα της και προσπαθούσε να τα ικανοποιήσει ταυτόχρονα. Καύλωσα τόσο πολύ που σηκώθηκα. Πήγα από πίσω της, σήκωσα ελαφρώς την φουστίτσα της, παραμέρισα το μικροσκοπικό βρακάκι της και μπήκα όσο πιο βαθιά μπορούσα στο αφάνταστα υγρό μουνάκι της. Η καύλα μου απερίγραπτη! Έβλεπα τη Μαρία να πιπώνει το Δημήτρη και να βρυχάται από την καύλα. Ο πούτσος μου κόντευε να σπάσει. Τέτοια στύση δεν είχα ξανανιώσει. Τα αρχίδια μου τα ένιωθα να σφυροκοπάνε τον κώλο της καθώς η πούτσα μου καρφωνόταν μέσα της. Βγαίνω και πάω πάλι μπροστά.
- Μήτσο η σειρά σου.
Σηκώνεται ο Δημήτρης και πάει πίσω της κρατώντας στο χέρι το τεράστιο καυλί του, ενώ εγώ τον έχω ξαναβάλει στο στόμα της και το γαμάω δυνατά.
- Πουτάνα, τώρα θα δεις πως γαμάμε εμείς στο χωριό...
και καρφώνεται με όλη του τη δύναμη μέσα της. Κοιτώντας τη στα μάτια καταλάβαινα ότι ενώ την πόναγε, ήταν τόσο καυλωμένη που το ευχαριστιόταν. Τα μπινελίκια έπεφταν βροχή, τι δεν της είπε εκείνη τη στιγμή, μέχρι που άρχισε να της χτυπάει δυνατά τον κώλο.
- Πουτάνα, ήθελες παρτούζα έτσι;… θα σου ξεσκίσουμε το μουνί ξεκωλιάρα.
Εκεί περίπου έφτασα στο αποκορύφωμα, και βγάζοντας την πούτσα μου έξω, έχυσα φωναχτά επάνω στη μάσκα ενώ εκείνη τη στιγμή άρχισε να χύνει και ο Μήτσος πάνω στην κωλάρα της. Χωρίς να χάσουμε λεπτό, λέω στην Δημήτρη να με περιμένει στο αμάξι. Φεύγει λοιπόν και μένω με τη Μαρία.
- Όλα καλά;… τη ρωτάω.
- Καλύτερα δεν γινόταν…
μου απαντάει, ενώ ταυτόχρονα σκούπιζε το σπέρμα από το κορμί της.
- Θα τα πούμε σε λίγο σπίτι μωρό μου, σε αγαπάω.
Τη φιλάω στο στόμα και φεύγω να πάω στο αυτοκίνητο. Μπαίνω μέσα και αρχίζει ο Δημήτρης να μου σχολιάζει τι μουνί ήταν αυτό, και τι γαμήσι έκανε, ενώ ταυτόχρονα έλεγε τι μαλάκας είναι που δεν τα έχει παρατήσει όλα για να έρθει εδώ κλπ. Σταματάμε σε μια καντίνα και χρονοτριβώ μέχρι να φτάσει η Μαρία στο σπίτι. Αφού μου έστειλε ένα μήνυμα ότι έφτασε, ξεκινάμε και εμείς για το σπίτι. Ο Δημήτρης εκστασιασμένος από τη βραδιά, συνέχιζε να μου σχολιάζει το πόσο καλά περνάμε εδώ, το πόσο τυχεροί σταθήκαμε κλπ. Φτάνουμε σπίτι και με χαιρετάει, λέγοντας μου ότι θα ξανάρθει όσο πιο σύντομα μπορεί για να μας δει... και φυσικά να δώσω πολλά χαιρετίσματα στη Μαρία... (που να ήξερε).
- Εννοείται ρε φίλε, σε περιμένουμε όποτε θες ξανά και ξέρεις έτσι;… τσιμουδιά για το σημερινό.
- Λέγονται αυτά ρε κολλητέ;… αφού με ξέρεις, τάφος…
και χαμογέλασε φεύγοντας για το ξενοδοχείο. Μπαίνοντας στο σπίτι ήταν όλα τα φώτα κλειστά. Πίσσα σκοτάδι. Ξεντύθηκα και έκανα ένα μπανάκι να χαλαρώσω. Βγήκα και όπως ήμουν γυμνός, μπήκα στο δωμάτιο και ξάπλωσα δίπλα από τη Μαρία. Σηκώνοντας την κουβέρτα να σκεπαστώ, ακόμα μια έκπληξη με περίμενε από κάτω. Η Μαρία φόραγε ακόμη τη στολή της υπηρέτριας και μάλιστα χωρίς εσώρουχο αυτή τη φορά, με τουρλωμένο τον κώλο της σε μένα. Γυρνάει και μου λέει με λάγνο ύφος.
- Θες να συνεχίσεις αυτό που αφήσαμε στη μέση μόνος σου;
Και η απάντηση μου φυσικά λακωνική.
- Καργιόλα, θα σε ξεσκίσω...
Κάπως έτσι συνεχίστηκε, για όλο το βράδυ, το πιο άγριο σεξ της μέχρι τότε σχέσης μας, μιας και από τότε ζήσαμε πολλά παρόμοια βράδια με απίστευτες ιστορίες. Και για όσους έχουν την απορία, αν και πως επηρέασε αυτή η εμπειρία τη σχέση μας, θα σας πω ότι ήταν το καλύτερο που μπορούσε να μας συμβεί για να ξαναερωτευτούμε όπως όταν πρωτογνωριστήκαμε.
Υ. Γ. Κάθε φορά που με παίρνει τηλέφωνο ο Δημήτρης μου υπενθυμίζει πόσο πουτανα γυναίκα έχω...
© Copyright XStream Management. All Right Reserved.
Copyright Protected with www.ProtectMyWork.com,
Reference Number: 16151270122S005
Δεν έχετε εξουσιοδότηση να δημοσιεύετε σχόλια. Πρέπει να έχετε συνδεθεί.
Τα σχόλια θα περάσουν από διαδικασία έγκρισης.