Το e-mail μου είναι το:
Αν σας αρέσουν οι πικάντικες ιστορίες για κρυφές ζωές επιφανών straight ατόμων, τότε αυτή θα σας ξετρελάνει! Προσοχή: με καμία δύναμη όμως δεν θα πω το όνομα του οποιουδήποτε. Δεν είμαι εδώ για να διασύρω, απλά να διηγηθώ τις καυλωτικές περιπέτειες μου με διάσημους πούτσους!
Αυτός: Γνωστός νεαρός σχετικά τραγουδιστής, καλά όχι και φίρμα τεράστια, αλλά εμπορικός, ακούγεται εννοώ, χαρακτηριστικό του; Η αντρίλα που βγάζει! Δεν θα πω άλλα.
Εγώ είμαι 1.78, 19 ετών, 88 κιλά, γεματούλικος, αλλά με αφράτα οπίσθια που όλοι λιγουρεύονται! Η φάση αρχίζει όταν πήγα στο «τάδε» κέντρο που τραγουδάει ο τραγουδιστής. Είχαμε πάει για διασκέδαση και μετά το τέλος, όπως όλοι, καθίσαμε στην ουρά για το καμαρίνι. Περιττό να σας πω ότι σε όλο το πρόγραμμα ο κώλος μου είχε αρχίσει συσπάσεις από την καύλα μου για το μανάρι τον τραγουδιστή. Μετά από μισή ώρα αναμονής μπήκαμε και εμείς (δεν αναφέρω την υπόλοιπη παρέα γιατί δεν παίζουν ρόλο).
Εγώ είχα κολλήσει να κοιτάζω το ψιλοτριχωτό στήθος του τραγουδιστή. Εκείνος με πρόσεξε και ένιωσα λίγο άσχημα, αλλά ήταν πολύ καλός με όλους. Εγώ τελευταίος από όλη την παρέα, θα μου υπέγραφε το αυτόγραφο. Η παρέα αναγκαστικά βγήκε έξω λόγω του μάνατζερ ο οποίος προσπαθούσε να μην δημιουργείται συνωστισμός. Ένιωθα λίγο αμήχανα γιατί ήξερα ότι με κοίταξε και ήξερα ότι με είδε να κοιτάζω με λύσσα το στήθος του. Με ρώτησε όνομα και του είπα και μου έδωσε το αυτόγραφο, αλλά μου είπε να περιμένω γράφοντας και κάτι άλλο (όχι πάνω στο αυτόγραφο, σε ένα χαρτάκι). Μου το έδωσε, μου έκλεισε το μάτι και είπε:
- «Πάρε κάτι… εμείς θα τα βρούμε…»
Και πήρα το χαρτάκι. Πριν επιστρέψω στο τραπέζι το διάβασα, έγραφε ένα νούμερο κινητού… «Ωπα!» αναφώνησα με καύλα. Ανησυχούσα μήπως τελικά μου έκανε πλάκα, αλλά όχι. Μόλις ο τραγουδιστής μου είχε δώσει το νούμερο του! Το έκρυψα στην τσέπη και επέστρεψα στο τραπέζι! Κάποιες μέρες μετά, δίσταζα να πάρω τηλέφωνο, όχι ότι δεν το είχα ξανακάνει, απλώς δεν το είχα ξανακάνει με διάσημο (σχετικά).
Μετά από πολύ σκέψη πήρα τηλέφωνο. Άκουσα μια κουρασμένη φωνή, αντρίκια όμως…
- «Ναι»; Ρώτησε. Εγώ απάντησα με τρεμάμενη φωνή:
- «Τάδε; εσύ είσαι;»
- «Ναι, εσύ ποιος είσαι;»
Εγώ κόμπλαρα γιατί νόμιζα δεν θα με θυμόταν…
- «Είμαι ένας θαυμαστής σου. Μου έδωσες το κινητό σου αν θυμάσαι…»
Ο τραγουδιστής αναφώνησε:
- «Α, ναι, ναι ναι! Σε θυμάμαι. Είσαι εκείνο το παλικαράκι το μυστήριο..;» μου είπε.
«Ναι, θα ήθελες να συναντηθούμε;» ρώτησα και εκείνος είπε:
- «Τώρα μπορείς; Είναι η μόνη ελεύθερη ώρα μου, μετά έχω δουλειές» είπε.
Εγώ δεν ήμουν χαζός, αμέσως είπα:
- «Βέβαια! Που να έρθω;»
Εκείνος μου εξήγησε ένα σπίτι, και εγώ ντύθηκα, φόρεσα ένα άσπρο παντελόνι και ένα ροζ πουκάμισο, φρόντισα να διαλέξω ένα από τα στενά παντελόνια. Εδώ να σημειώσω ότι δεν είμαι κραγμένη, ούτε καν καταλαβαίνεις ότι τον παίρνω αν δεν στο πω. Φόρεσα λοιπόν το στενό παντελόνι μου, έτσι να με τονίζει στον κώλο, και πήγα εκεί. Χτύπησα το κουδούνι, ήταν ψιλοερημικά, αλλά για να το διάλεξε κάτι θα ήξερε. Άνοιξε, φορούσε άσπρο πουκάμισο και άσπρο λινό παντελόνι. Μου είπε να περάσω… κάθισα στο σαλόνι κι εκείνος με ρώτησε αν ήθελα καφέ. Εγώ απάντησα «ευχαρίστως», και ήπιαμε τον καφέ μας. Σε κάποια στιγμή μου είπε:
- «Λοιπόν σ' αρέσει το στήθος μου ε;»
Και ξεκούμπωσε και έβγαλε όλο το πουκάμισο…! Το δασύτριχο ελαφρά στήθος του, τρέλαινε και λογικούς που λένε! Δεν ήταν γυμνασμένος, αλλά είχε αντρίλα πάνω του. Εγώ πλησίασα… εκείνος με κοιτούσε απευθείας στα μάτια με το χέρι απλωμένο στην πλάτη του καναπέ. Αχχ! Αξύριστες αντρικές μασχάλες… μύριζαν ιδρώτα. Άπλωσα το χέρι μου και χάιδεψα πάνω από το παντελόνι το καυλί του. Ήταν πρησμένο, και αρκετά χοντρό. Εκείνος ανάσαινε και με κοιτούσε με αυτό το αλήτικο ύφος…
Τότε, του άνοιξε το φερμουάρ και έσκυψα, έπιασα τον πούτσο του (αχχ! Είχε ωραίο πούτσο!), τον έβαλα στο στόμα και άρχισα να ρουφάω με όλη μου την τέχνη. Εκείνος αναστέναζε και έγερνε το κεφάλι πίσω κοιτάζοντας τελειωμένος από καύλα το ταβάνι…
- «Είσαι και η πρώτη τσιμπουκλού!» είπε σε κάποια φάση.
Μου ακούστηκε περίεργο από το στόμα ενός τραγουδιστή να ακούς να μιλάει χυδαία, μου άρεσε όμως. Τα έντονα σε χρώμα μάτια του με τελείωναν έτσι όπως με κοιτούσε, εγώ ρούφηξα το πουτσοκέφαλο, καθώς το καυλί είχε γίνει άκαμπτο εντελώς, τόσο σκληρό, 16ποντο αλλά χοντρότατο. Η ησυχία τριγύρω με ηρεμούσε και για κάποιο λόγο απέδιδα καλύτερα στην πίπα. Το μόνο που άκουγα ήταν οι αναστεναγμοί και οι ανάσες του παιδαρά τραγουδιστή…
Άρχισα να τον ρουφάω πάνω-κάτω, γιατί τόση ώρα που έγλυφα χαλαρά τον ένιωθα να μαλακώνει και το λιγότερο που ήθελα ήταν να ξεκαυλώσω τον τραγουδιστή μου… πάνω κάτω… η μύτη μου γαργαλιόταν από τις πουτσότριχες και το σαγόνι μου άγγιζε τα αρχίδια… μέσα-έξω, πάνω-κάτω, άρχισα να του κάνω βαθύ λαρύγγι, όλος μέσα… κρατήθηκα όσο μπορούσα αλλά με έπνιγε. Ένιωσα την ψωλάρα του να σκληραίνει.
- «Φόρεσε την μου…» είπε δίνοντας μου μια καπότα.
Την έβαλα ήρεμα στο καυλί του και μου είπε να πέσω στα τέσσερα κάτω στο πάτωμα. Εγώ το έκανα φορώντας ακόμα τα ρούχα μου. Καθισμένος στα τέσσερα τον είδα να γονατίζει και αυτός, μου κατέβασε το παντελόνι, ο κωλαράκος μου ένιωσε τον κρύο αέρα, μου χώρισε τα κωλομέρια με τα ζεστά χέρια του και άρχισε να μου βάζει δάχτυλο. Με πονούσε όμως γιατί με γαμούσε με το δάχτυλο, εννοώ το έπαιζε γρήγορα μέσα στην τρύπα. Μετά από αρκετό δαχτυλογαμήσι, μου χώρισε πάλι τα κωλομέρια και τον έβαλε αργά-αργά μέσα. Εγώ τινάχτηκα εμπρός από το τσούξιμο, χοντρός ο πούτσος του, σε έναν σχετικά παρθένο κώλο.
Τον καύλωσε το τίναγμά μου γιατί άρχισε να με γαμάει γρήγορα… «ΑΧΧΧ» έκανα εγώ και εκείνος με ειρωνικό χαμόγελο συνεχίζοντας να γαμάει γρήγορα με ρώτησε:
- «Σε πόνεσε γλυκιά μου, ε;»
Εγώ αν και δεν αρέσκομαι στο να ακούω άλλους να με γαμάνε και να μου μιλάνε σαν να είμαι κοπέλα, το βούλωσα γιατί τον πούτσο του τραγουδιστή δεν θα τον ξαναέβρισκα αν τον ξεκαύλωνα με μαλακίες. Έχωνε τόσο γρήγορα μέσα, ένιωσα και τις πουτσότριχες του πάνω στα ξυρισμένα κωλομέρια μου, όλος μέσα! Αλλάξαμε στάση, με γύρισε ανάσκελα και μου ζήτησε να στηρίξω τα πόδια μου στους ώμους του. Αχχ! Είχε ιδρώσει το παλικάρι… εγώ το έκανα. Σαν πόρνη είχα ανοιχτά τα πόδια και με γαμούσε ανάσκελα, κάτι που ήταν πιο επίπονο…
Δεν ξέρω γιατί, εγώ έπαιρνα γκριμάτσες από πόνο αλλά δεν μιλούσα εκείνος γαμούσε με αγριάδα…
- «Έλα πονάς; Φώναξεεεεε, άστο να βγει…»
Είπε και εγώ μη αντέχοντας άλλο να το βουλώνω…
- «Αααααααααααααααααααααααααααααααααα!!!» αναφώνησα με δύναμη, σαν να με έσφαζαν.
Πονούσα και για αυτό φώναξα έτσι… εκείνος τελείωσε μετά την κραυγή μέσα στον κώλο μου (στην καπότα εννοείται). Από τότε μόνο μια πίπα έχω πάρει γιατί δεν έχει χρόνο! Αλλά πολύ γαμιάς σας λέω!
Αυτός: Γνωστός νεαρός σχετικά τραγουδιστής, καλά όχι και φίρμα τεράστια, αλλά εμπορικός, ακούγεται εννοώ, χαρακτηριστικό του; Η αντρίλα που βγάζει! Δεν θα πω άλλα.
Εγώ είμαι 1.78, 19 ετών, 88 κιλά, γεματούλικος, αλλά με αφράτα οπίσθια που όλοι λιγουρεύονται! Η φάση αρχίζει όταν πήγα στο «τάδε» κέντρο που τραγουδάει ο τραγουδιστής. Είχαμε πάει για διασκέδαση και μετά το τέλος, όπως όλοι, καθίσαμε στην ουρά για το καμαρίνι. Περιττό να σας πω ότι σε όλο το πρόγραμμα ο κώλος μου είχε αρχίσει συσπάσεις από την καύλα μου για το μανάρι τον τραγουδιστή. Μετά από μισή ώρα αναμονής μπήκαμε και εμείς (δεν αναφέρω την υπόλοιπη παρέα γιατί δεν παίζουν ρόλο).
Εγώ είχα κολλήσει να κοιτάζω το ψιλοτριχωτό στήθος του τραγουδιστή. Εκείνος με πρόσεξε και ένιωσα λίγο άσχημα, αλλά ήταν πολύ καλός με όλους. Εγώ τελευταίος από όλη την παρέα, θα μου υπέγραφε το αυτόγραφο. Η παρέα αναγκαστικά βγήκε έξω λόγω του μάνατζερ ο οποίος προσπαθούσε να μην δημιουργείται συνωστισμός. Ένιωθα λίγο αμήχανα γιατί ήξερα ότι με κοίταξε και ήξερα ότι με είδε να κοιτάζω με λύσσα το στήθος του. Με ρώτησε όνομα και του είπα και μου έδωσε το αυτόγραφο, αλλά μου είπε να περιμένω γράφοντας και κάτι άλλο (όχι πάνω στο αυτόγραφο, σε ένα χαρτάκι). Μου το έδωσε, μου έκλεισε το μάτι και είπε:
- «Πάρε κάτι… εμείς θα τα βρούμε…»
Και πήρα το χαρτάκι. Πριν επιστρέψω στο τραπέζι το διάβασα, έγραφε ένα νούμερο κινητού… «Ωπα!» αναφώνησα με καύλα. Ανησυχούσα μήπως τελικά μου έκανε πλάκα, αλλά όχι. Μόλις ο τραγουδιστής μου είχε δώσει το νούμερο του! Το έκρυψα στην τσέπη και επέστρεψα στο τραπέζι! Κάποιες μέρες μετά, δίσταζα να πάρω τηλέφωνο, όχι ότι δεν το είχα ξανακάνει, απλώς δεν το είχα ξανακάνει με διάσημο (σχετικά).
Μετά από πολύ σκέψη πήρα τηλέφωνο. Άκουσα μια κουρασμένη φωνή, αντρίκια όμως…
- «Ναι»; Ρώτησε. Εγώ απάντησα με τρεμάμενη φωνή:
- «Τάδε; εσύ είσαι;»
- «Ναι, εσύ ποιος είσαι;»
Εγώ κόμπλαρα γιατί νόμιζα δεν θα με θυμόταν…
- «Είμαι ένας θαυμαστής σου. Μου έδωσες το κινητό σου αν θυμάσαι…»
Ο τραγουδιστής αναφώνησε:
- «Α, ναι, ναι ναι! Σε θυμάμαι. Είσαι εκείνο το παλικαράκι το μυστήριο..;» μου είπε.
«Ναι, θα ήθελες να συναντηθούμε;» ρώτησα και εκείνος είπε:
- «Τώρα μπορείς; Είναι η μόνη ελεύθερη ώρα μου, μετά έχω δουλειές» είπε.
Εγώ δεν ήμουν χαζός, αμέσως είπα:
- «Βέβαια! Που να έρθω;»
Εκείνος μου εξήγησε ένα σπίτι, και εγώ ντύθηκα, φόρεσα ένα άσπρο παντελόνι και ένα ροζ πουκάμισο, φρόντισα να διαλέξω ένα από τα στενά παντελόνια. Εδώ να σημειώσω ότι δεν είμαι κραγμένη, ούτε καν καταλαβαίνεις ότι τον παίρνω αν δεν στο πω. Φόρεσα λοιπόν το στενό παντελόνι μου, έτσι να με τονίζει στον κώλο, και πήγα εκεί. Χτύπησα το κουδούνι, ήταν ψιλοερημικά, αλλά για να το διάλεξε κάτι θα ήξερε. Άνοιξε, φορούσε άσπρο πουκάμισο και άσπρο λινό παντελόνι. Μου είπε να περάσω… κάθισα στο σαλόνι κι εκείνος με ρώτησε αν ήθελα καφέ. Εγώ απάντησα «ευχαρίστως», και ήπιαμε τον καφέ μας. Σε κάποια στιγμή μου είπε:
- «Λοιπόν σ' αρέσει το στήθος μου ε;»
Και ξεκούμπωσε και έβγαλε όλο το πουκάμισο…! Το δασύτριχο ελαφρά στήθος του, τρέλαινε και λογικούς που λένε! Δεν ήταν γυμνασμένος, αλλά είχε αντρίλα πάνω του. Εγώ πλησίασα… εκείνος με κοιτούσε απευθείας στα μάτια με το χέρι απλωμένο στην πλάτη του καναπέ. Αχχ! Αξύριστες αντρικές μασχάλες… μύριζαν ιδρώτα. Άπλωσα το χέρι μου και χάιδεψα πάνω από το παντελόνι το καυλί του. Ήταν πρησμένο, και αρκετά χοντρό. Εκείνος ανάσαινε και με κοιτούσε με αυτό το αλήτικο ύφος…
Τότε, του άνοιξε το φερμουάρ και έσκυψα, έπιασα τον πούτσο του (αχχ! Είχε ωραίο πούτσο!), τον έβαλα στο στόμα και άρχισα να ρουφάω με όλη μου την τέχνη. Εκείνος αναστέναζε και έγερνε το κεφάλι πίσω κοιτάζοντας τελειωμένος από καύλα το ταβάνι…
- «Είσαι και η πρώτη τσιμπουκλού!» είπε σε κάποια φάση.
Μου ακούστηκε περίεργο από το στόμα ενός τραγουδιστή να ακούς να μιλάει χυδαία, μου άρεσε όμως. Τα έντονα σε χρώμα μάτια του με τελείωναν έτσι όπως με κοιτούσε, εγώ ρούφηξα το πουτσοκέφαλο, καθώς το καυλί είχε γίνει άκαμπτο εντελώς, τόσο σκληρό, 16ποντο αλλά χοντρότατο. Η ησυχία τριγύρω με ηρεμούσε και για κάποιο λόγο απέδιδα καλύτερα στην πίπα. Το μόνο που άκουγα ήταν οι αναστεναγμοί και οι ανάσες του παιδαρά τραγουδιστή…
Άρχισα να τον ρουφάω πάνω-κάτω, γιατί τόση ώρα που έγλυφα χαλαρά τον ένιωθα να μαλακώνει και το λιγότερο που ήθελα ήταν να ξεκαυλώσω τον τραγουδιστή μου… πάνω κάτω… η μύτη μου γαργαλιόταν από τις πουτσότριχες και το σαγόνι μου άγγιζε τα αρχίδια… μέσα-έξω, πάνω-κάτω, άρχισα να του κάνω βαθύ λαρύγγι, όλος μέσα… κρατήθηκα όσο μπορούσα αλλά με έπνιγε. Ένιωσα την ψωλάρα του να σκληραίνει.
- «Φόρεσε την μου…» είπε δίνοντας μου μια καπότα.
Την έβαλα ήρεμα στο καυλί του και μου είπε να πέσω στα τέσσερα κάτω στο πάτωμα. Εγώ το έκανα φορώντας ακόμα τα ρούχα μου. Καθισμένος στα τέσσερα τον είδα να γονατίζει και αυτός, μου κατέβασε το παντελόνι, ο κωλαράκος μου ένιωσε τον κρύο αέρα, μου χώρισε τα κωλομέρια με τα ζεστά χέρια του και άρχισε να μου βάζει δάχτυλο. Με πονούσε όμως γιατί με γαμούσε με το δάχτυλο, εννοώ το έπαιζε γρήγορα μέσα στην τρύπα. Μετά από αρκετό δαχτυλογαμήσι, μου χώρισε πάλι τα κωλομέρια και τον έβαλε αργά-αργά μέσα. Εγώ τινάχτηκα εμπρός από το τσούξιμο, χοντρός ο πούτσος του, σε έναν σχετικά παρθένο κώλο.
Τον καύλωσε το τίναγμά μου γιατί άρχισε να με γαμάει γρήγορα… «ΑΧΧΧ» έκανα εγώ και εκείνος με ειρωνικό χαμόγελο συνεχίζοντας να γαμάει γρήγορα με ρώτησε:
- «Σε πόνεσε γλυκιά μου, ε;»
Εγώ αν και δεν αρέσκομαι στο να ακούω άλλους να με γαμάνε και να μου μιλάνε σαν να είμαι κοπέλα, το βούλωσα γιατί τον πούτσο του τραγουδιστή δεν θα τον ξαναέβρισκα αν τον ξεκαύλωνα με μαλακίες. Έχωνε τόσο γρήγορα μέσα, ένιωσα και τις πουτσότριχες του πάνω στα ξυρισμένα κωλομέρια μου, όλος μέσα! Αλλάξαμε στάση, με γύρισε ανάσκελα και μου ζήτησε να στηρίξω τα πόδια μου στους ώμους του. Αχχ! Είχε ιδρώσει το παλικάρι… εγώ το έκανα. Σαν πόρνη είχα ανοιχτά τα πόδια και με γαμούσε ανάσκελα, κάτι που ήταν πιο επίπονο…
Δεν ξέρω γιατί, εγώ έπαιρνα γκριμάτσες από πόνο αλλά δεν μιλούσα εκείνος γαμούσε με αγριάδα…
- «Έλα πονάς; Φώναξεεεεε, άστο να βγει…»
Είπε και εγώ μη αντέχοντας άλλο να το βουλώνω…
- «Αααααααααααααααααααααααααααααααααα!!!» αναφώνησα με δύναμη, σαν να με έσφαζαν.
Πονούσα και για αυτό φώναξα έτσι… εκείνος τελείωσε μετά την κραυγή μέσα στον κώλο μου (στην καπότα εννοείται). Από τότε μόνο μια πίπα έχω πάρει γιατί δεν έχει χρόνο! Αλλά πολύ γαμιάς σας λέω!
(Copyright protected OW ref: 8365 "Erotic stories archive")
Δεν έχετε εξουσιοδότηση να δημοσιεύετε σχόλια. Πρέπει να έχετε συνδεθεί.
Τα σχόλια θα περάσουν από διαδικασία έγκρισης.