Σύνδεση || Εγγραφή
Αγαπητέ επισκέπτη. Σαν επισκέπτης δεν έχετε πλήρη πρόσβαση σε όλες τις λειτουργίες, και το περιεχόμενο του XStream. Οι ιστορίες που βλέπετε είναι αυτές που είχαν δημοσιευθεί πριν από μέρες.

Για να αποκτήσετε πλήρη πρόσβαση θα πρέπει πρώτα να εγγραφείτε στην online κοινότητα μας και έπειτα να ενεργοποιήσετε την πλήρη πρόσβαση που σας δίνει πλήρη δικαιώματα χρήσης των υπηρεσιών του XStream όπως... Το να βλέπετε όλες τις δημοσιευμένες ιστορίες, Nα σχολιάζετε, να επικοινωνείτε μέσω chat, Nα κάνετε video calls, Nα ανταλλάσετε φωτογραφίες και video, κλπ.

Το XStream δεν είναι απλά ένας χώρος που διαβάζετε ιστορίες. Είναι μια ενεργή κοινότητα ενηλίκων που για όσους τη δοκιμάζουν γίνεται τρόπος ζωής!

Αποποίηση ευθυνών: Όλα τα κείμενα της κατηγορίας, είναι έργα μυθοπλασίας!

Το περιεχόμενο και οι πληροφορίες που περιλαμβάνονται στο XStream.gr, συμπεριλαμβανομένων και των διαφημίσεων, με οποιονδήποτε τρόπο και εάν αυτές εμφανίζονται, δε θα πρέπει σε καμιά περίπτωση να θεωρούνται ως έγκυρες πληροφορίες, συμβουλές ή ως παραίνεση για συγκεκριμένη ενέργεια.

Περαιτέρω, ο χρήστης κατανοεί και αποδέχεται ότι, επισκεπτόμενος τις σελίδες περιεχομένου και χρησιμοποιώντας τις υπηρεσίες του XStream.gr, είναι πιθανό να εκτεθεί σε περιεχόμενο, το οποίο, για κάποια μερίδα ανθρώπων, μπορεί θα θεωρείται ως άσεμνο, απρεπές, ενοχλητικό, προσβλητικό κλπ. Σε καμία περίπτωση δε μπορεί να θεωρηθεί υπεύθυνο το XStream.gr για οποιαδήποτε βλάβη ή ζημία που τυχόν υποστούν οι χρήστες του, λόγω της έκθεσής τους σε περιεχόμενο τέτοιου είδους, καθώς μια τέτοια έκθεση γίνεται με τη ρητή προς τούτο εκπεφρασμένη βούλησή τους.

Οι χρήστες επισκέπτονται τις σελίδες περιεχομένου και υπηρεσιών με αποκλειστικά δική τους πρωτοβουλία και ευθύνη. Το XStream σε καμία περίπτωση δε μπορεί να θεωρηθεί ότι αποδέχεται ή ενστερνίζεται καθ' οιονδήποτε τρόπο τις εκφραζόμενες στις δημοσιευόμενες ιστορίες προσωπικές ιδέες ή αντιλήψεις των χρηστών που τις αποστέλλουν ή άλλων προσώπων.

Όλα τα κείμενα της κατηγορίας είναι έργα μυθοπλασίας, ανεξάρτητα από το αν ο κάθε συγγραφέας ισχυρίζεται το αντίθετο για να δώσει μεγαλύτερη έμφαση στα όσα γράφει. Ονόματα, χαρακτήρες, επιχειρήσεις, τόποι, γεγονότα και περιστατικά, είτε είναι προϊόντα της φαντασίας του συγγραφέα ή τα χρησιμοποιεί για να αποδώσει τα όσα φαντάστηκε. Οποιαδήποτε ομοιότητα με πραγματικά πρόσωπα ή πραγματικά γεγονότα, είναι καθαρά συμπτωματική. ΜΗΝ ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΕΤΕ ΝΑ ΜΙΜΗΘΕΙΤΕ στην πραγματική ζωή όσα διαβάζετε!

Υπόθεση: Το όνειρο δύο χρόνων γίνεται πραγματικότητα για τον φίλο μας μέσα στο ασανσέρ της πολυκατοικίας που έμενε.

Η ιστορία:

Δυο χρόνια τώρα που μένουμε σ αυτήν την οικοδομή και κάθε φορά που συναντάω τον κύριο Κώστα στο ασανσέρ τρελαίνομαι.


Ο κύριος Κώστας είναι ένας 60αρης ψηλός χοντροκομμένος άντρας, φαλακρίτσα γκρίζα μαλλιά, με αρκετά παραπανίσια κιλά, δουλεύει σε λαϊκές αγορές και πουλάει φρούτα. Έχω μάθει τα ωράρια του και όταν έρχεται κατεβαίνω κάτω τρέχοντας έτσι απλά για να τον συναντήσω και να είμαι κοντά του για λίγα δευτερόλεπτα. (Αυτός μένει στον τέταρτο κι εγώ στον πέμπτο. Η οικοδομή έχει 5 όροφο-διαμερίσματα). Έχω προσπαθήσει να κάνω διάφορα κατά καιρούς αλλά απέτυχαν όλα γιατί πολύ απλά ότι κι αν σκέφτηκα τελευταία στιγμή φοβόμουν και το παρατούσα. Αυτήν τη φορά όμως είπα πως πρέπει να κάνω κάτι γιατί δεν πάει άλλο έχω τρελαθεί όλο αυτό το διάστημα να μην κάνω τίποτα. Και έκανα.

Ήταν ένα καλοκαιρινό Σάββατο 4 η ώρα. Οι δικοί μου είναι στο χωριό όλο το σαββατοκύριακο. Μόλις έχω βγει από το μπάνιο έβαλα την κρέμα σώματος της μικρής μου αδερφής και λίγο από το άρωμα της, φόρεσα ένα ροζ στριγκάκι της και ένα άσπρο ελαστικό κοντό παντελονάκι, κι αυτό δικό της, κι από πάνω ένα στενό άσπρο φανελάκι και πήγα στο μπαλκόνι και περίμενα. Ήταν απίστευτη η καύλα μου όλη αυτήν την τώρα που ετοιμαζόμουν . Κόντευα να εκραγώ. Έτρεμα κυριολεκτικά. Ένα πρωτόγνωρο συναίσθημα με είχε κυριεύσει, καύλα, φόβος, αγωνία, αλλά σκέφτηκα… ή τώρα ή ποτέ. Πήρα μια βαθιά ανάσα και συνέχισαν το σχέδιο μου.

Έβαλα ένα διπλό ουίσκι γιατί έπρεπε να ηρεμήσω. Δεν άντεχα, νόμιζα πως θα σπάσει η καρδιά μου. Άναψα ένα τσιγάρο και περίμενα. Σε δέκα λεπτά κάπνισα δυο τσιγάρα και ήπια το ουίσκι σχεδόν μονορούφι. Με ζάλισε και χαλάρωσα λιγάκι. Ξαφνικά γύρω στις 4:30 βλέπω το φορτηγάκι του κυρ Κώστα και πετάγομαι σαν να με έχει χτυπήσει ρεύμα. Τρέχω αμέσως παίρνω το κινητό μου ανοίγω την πόρτα και φεύγω με χίλια και κατεβαίνω κάτω. Εδώ ότι στην οικοδομή μένουν στον πρώτο όροφο ένα ζευγάρι ηλικιωμένων που δεν βγαίνουν σχεδόν ποτέ έξω και ο δεύτερος και ο τρίτος είναι άδειοι. Είναι των δυο αδερφών του κυρίου Κώστα που ζούνε στο εξωτερικό οπότε η οικοδομή δεν έχει πολύ κίνηση και ειδικά το σαββατοκύριακο που έλειπαν και οι δικοί μου δεν κουνιόταν φύλλο.

Φτάνω κάτω λοιπόν και πάω ακριβώς δίπλα στην εξώπορτα, εκεί ακριβώς αφήνει το ποδήλατο της η αδερφή μου η Νικολέτα. Γυρνάω το σώμα μου και έχω την πόρτα πίσω στην πλάτη μου, πέφτω στα τέσσερα, ανοίγω τα πόδια μου και ακουμπάω με τους αγκώνες μου στο πάτωμα. Τουρλώνω το κωλαράκι όσο δεν πάει άλλο. Έχει ανοίξει διάπλατα. Τραβάω λίγο το σορτσάκι προς τα πάνω και βγαίνουν τα κωλομάγουλα έξω. Φοράω τα ακουστικά του κινητού μου και κάνω πως ασχολούμαι με την αλυσίδα του ποδηλάτου. Η καρδιά μου χτυπάει σαν τρελή. Η καύλα μου έχει κάνει το σώμα μου να τρέμει, δεν ξέρω τι περίμενα να γίνει αλλά και μόνο το να είμαι πεσμένος στα τέσσερα με την κωλάρα μου ανοιχτή φορώντας το κυλοτάκι και το σορτσάκι της αδερφής μου και ξέροντας πως αυτό το θέαμα θα το δει αυτός που εδώ και δυο χρόνια είναι συνεχώς στο μυαλό μου και στις φαντασιώσεις μου απογείωνε την καύλα μου σε άλλο επίπεδο. Και τίποτα να μην γίνει σκέφτηκα, το όλο σκηνικό θα με καυλώνει για παρά πολύ καιρό.

Όπως είπα έχω τα ακουστικά στα αυτιά μου αλλά η μουσική είναι κλειστή γιατί θέλω να τον ακούσω, η πόρτα ανοίγει και βλέπω την σκιά του, δεν μιλάει καταλαβαίνω πως κάθεται και με κοιτάει, έχουν περάσει 10 δευτερόλεπτα σίγουρα μπορεί και παραπάνω και δεν αντιδρά μόνο κάθεται και με κοιτάει ώσπου τον ακούω.

- Γιαννάκη εσύ είσαι; μου λέει.

Εγώ τίποτα κάνω πως δεν ακούω σκύβω περισσότερο και σχεδόν έχω ακουμπήσει το πρόσωπο μου στο πάτωμα. Σκαλίζω την αλυσίδα και το κωλαράκι μου έχει ανοίξει διάπλατα. Δεν κουνιέται βλέπω με την άκρη του ματιού μου την σκιά του, έχουν περάσει σίγουρα άλλα 15 δευτερόλεπτα και μου φαίνεται πως έχει περάσει μισή ώρα. Ξαφνικά βλέπω πως κινείται και έρχεται προς το μέρος μου. Σκύβει και με την έξω μεριά του χεριού του με ακουμπάει ψηλά στην λεκάνη μου, Τινάζομαι βγάζοντας ένα τρομαγμένο επιφώνημα. Σηκώνομαι και γυρνάω προς το μέρος του βγάζω τα ακουστικά και του λέω…
- Κύριε Κώστα εσείς είστε; Με κατατρομάξατε.

- Χίλια συγνώμη ρε Γιαννάκη σου μίλησα αλλά δεν με άκουγες.

- Δεν πειράζει Κύριε Κώστα μικρό το κακό του λέω και χαμογελάω.

- Τι κανείς; φτιάχνεις το ποδήλατο;

- Προσπαθώ αλλά δεν τα καταφέρνω καλά.

- Κάνε την δουλειά σου, μου λέει. Εγώ έχω να κουβαλήσω κάτι πράγματα επάνω και δεν με ενοχλείς εδώ στην άκρη που είσαι.

- Σίγουρα Κύριε Κώστα;

- Ναι, ναι σου λέω. Κάνε την δουλειά σου.

- Εντάξει

του λέω και πέφτω πάλι στα τέσσερα, αλλά λίγο πιο σεμνά αυτήν την φορά. Καταλαβαίνω πως το σορτσάκι μου έχει μπει σχεδόν μέσα στο κωλαράκι μου αλλά το αφήνω όπως είναι και συνεχίζω να σκαλίζω την αλυσίδα. Αυτός παίρνει κάτι σακούλες και τις αφήνει δίπλα στο Ασανσέρ, γυρνάει πάλι και πάει προς την πόρτα για να πάρει και τις άλλες που τις είχε στο αυτοκίνητο. Περνάει από δίπλα μου και μόλις πάει πλέον από πίσω μου βλέπω την σκιά του πως κοντοστέκεται και για λίγα δευτερόλεπτα με κοιτάει. Έχοντας εξοικειωθεί λιγάκι πλέον με την κατάσταση παίρνω την απόφαση να παίξω λιγάκι. Γυρνάω λίγο απότομα και τον κοιτάω. Προλαβαίνω και βλέπω το βλέμμα του. Είναι καρφωμένο στον κώλο μου. Απότομα και άτσαλα γυρνάει και βγαίνει έξω να πάρει τις άλλες σακούλες. Εγώ γυρνάω και συνεχίζω. Σε λίγο ξαναμπαίνει, αφήνει τις τελευταίες σακούλες δίπλα στο ασανσέρ και το καλεί. Λίγο πριν μπει μου λέει…

- Ρε Γιαννάκη μήπως θέλεις βοήθεια; Γιατί σε βλέπω ζορίζεσαι.

- Αφήστε κύριε Κώστα δεν πειράζει θα το καταφέρω που θα πάει. Άλλωστε θα είστε και κουρασμένος από την δουλειά. Πηγαίνετε να ξεκουραστείτε.

- Έλα ρε Γιαννάκη μεγάλο πράγμα θα κάνω;

μου λέει και έρχεται δίπλα μου, γονατίζει, σπρώχνει απαλά το χέρι μου και πιάνει την αλυσίδα. Περιττό να σας πω ότι την έβαλε σε δυο δευτερόλεπτα.

- Αυτό ήταν βρε Γιάννη που παιδευόσουν τόση ώρα, μου λέει και χαμογελάει. Είδες ο μάστρο-Κώστας πως το έφτιαξε αμέσως;

Σηκώνομαι και χαμογελώντας του λέω.

- Ευχαριστώ πολύ κύριε Κώστα γιατί θα παιδευόμουν αρκετά και φοβάμαι πως θα το έκανα χειρότερα και ποιος την ακούει μετά την μικρή. Είπα να κάνω και καμία βόλτα σήμερα αλλά απ' ότι βλέπω είναι και χαμηλό και με μια κίνηση το καβαλάω και κάνω πως το δοκιμάζω. Παίζω τα ρέστα μου πλέον. Δεν ξέρω πως, αλλά έχω βρει τα κουράγια και είμαι αποφασισμένος. Είναι ακριβώς από πίσω μου. Σκύβω λιγάκι και κάνω πως δοκιμάζω την σέλα. Το σορτσάκι μου είναι τραβηγμένο σχεδόν τέρμα κι έχει μπει μέσα στο κωλαράκι μου. Στέκομαι όρθιος στα πόδια μου με τέτοιο τρόπο που η μύτη της σέλας του ποδηλάτου είναι ανάμεσα στα κωλομάγουλα μου και με πιέζει. Σκύβω ακόμη λίγο, πιάνω το μπροστινό φωτάκι του ποδηλάτου που είναι στραβό και κάνω πως το φτιάχνω.

Το καυλάκι μου πλέον έχει σηκωθεί έχει γίνει πέτρα είναι έτοιμο να εκραγεί. Ξέρω πως λίγο να το ακουμπήσω θα αρχίσω να χύνω και να μην σταματάω. Τον ακούω προχωράει. Γυρίζω και τον βλέπω. Πάει και κάθεται στα σκαλιά βγάζει τα τσιγάρα και ανάβει ένα.

- Θα κάνω ένα τσιγαράκι εδώ που έχει δροσούλα γιατί επάνω στον πέμπτο ψηνόμαστε και δεν έχουμε και αιρκοντίσιον μου λέει.

- Πολύ καλή ιδέα Κύριε Κώστα

του λέω χαμογελώντας και γυρνώντας βλέπω πως είναι καρφωμένος και κοιτάει το κωλαράκι μου. Αυτήν την φορά όμως δεν σάστισε και απλά σήκωσε το βλέμμα του και με κοίταξε στο πρόσωπο σαν να μην έγινε τίποτα. Το καυλάκι μου έχει ηρεμήσει λίγο και βρίσκω ευκαιρία, ξεκαβαλάω το ποδήλατο και κάθομαι κάτω στο πάτωμα και λυγίζω τα πόδια μου προς τα πάνω. Είναι στο ένα μέτρο περίπου και έχει θέα τα μπούτια μου χαμηλά μέχρι το κωλάκι μου γιατί το σορτσάκι πλέον έχει τραβηχτεί και έχει γίνει σαν σλιπάκι. Έχω ψιλό-μπλοκάρει. Δεν ξέρω πως να συνεχίσω την κατάσταση. Δεν μπορώ να σκεφτώ τίποτα. Έστω να πιάσουμε μια κουβέντα… τίποτα, ώσπου κάνει αυτός την κίνηση που αλλάζει τα πάντα...

- Ρε Γιαννάκη μου λέει χωρίς να θέλω να σε προσβάλω, αλλά προηγουμένως όταν ήρθα και σε είδα στο πάτωμα νόμιζα πως ήταν η αδερφή σου η Νικολέτα.

Σάστισα για λίγο. Δεν περίμενα με τίποτα κάτι τέτοιο

- Τώρα αυτό να το πάρω σαν κομπλιμέντο;

του λέω παίρνοντας ένα ύφος σαν να με πείραξε αυτό που είπε.

- Εννοείται ρε Γιάννη. Σαν κομπλιμέντο να το πάρεις. Προς θεού δεν ήθελα να σε προσβάλω. Εξάλλου η Νικολέτα είναι κούκλα και το ότι σου λέω ότι της μοιάζεις μόνο σαν κομπλιμέντο να το πάρεις.

- Τώρα το έσωσες λιγάκι κύριε Κώστα του λέω και χαμογέλασα.

Χαμογέλασε κι αυτός.

- Μικρά μέχρι εννιά δέκα χρονών μοιάζαμε εκπληκτικά. Σαν δίδυμα ήμασταν.

Είδες που έχω δίκιο μου είπε και συνέχισε να χαμογελάει.

Το βλέμμα του πλέον είχε αλλάξει ένοιωθα να με τρυπάει. Φαίνονταν πως έχει αρχίσει να παίζει μπάλα αυτός πλέον. Δεν μπορώ να πω πως δεν μου άρεσε. Με βοηθούσε ο τρόπος που μου μιλούσε και με κοιτούσε. Είναι ένας μεγάλος και έμπειρος άντρας και φαινόταν πως ήξερε καλά τι κάνει. Αφού μιλήσαμε μερικά λεπτά ακόμη περί ανέμων και υδάτων μου λέει…

- Άντε ρε Γιάννη δεν πάμε σιγά, σιγά.

- Πάμε κύριε Κώστα

του λέω και σηκώνομαι ακριβώς μπροστά του γυρνάω το σώμα μου και σκύβω για να πιάσω τις σακούλες του. Το κωλάκι μου είναι μισό μετρό από το πρόσωπο του. Καθυστερώ επιδεικτικά να σηκώσω τις σακούλες αλλά κι αυτός δεν κάνει κίνηση να σηκωθεί. Είμαι σίγουρος ότι κάθεται και απολαμβάνει το θέαμα. Ξαναγυρνάω και τον κοιτάω με ένα βλέμμα σχεδόν ναζιάρικο. Αυτήν τη φορά συνεχίζει και κοιτάει το κωλαράκι μου απτόητος παρότι τον κοιτάω. Είναι άνετος πλέον και σίγουρος για αυτό που κάνει. Σηκώνομαι κάποια στιγμή, σηκώνεται κι αυτός και μου λέει…

- Σου το είπα και πριν θα σου το πω και τώρα. Όταν σε βλέπω από πίσω μου θυμίζεις την αδερφή σου.

Με χτύπησε ρεύμα ακούγοντας τον. Η καρδιά μου άρχισε πάλι να χτυπάει σαν τρελή. Ήταν σχεδόν ξεκάθαρο τι εννοεί και τι επιδιώκει. Εκεί είναι που τα έχασα αλλά πλέον δεν μπορούσα να κάνω πίσω.

- Ευχαριστώ πολύ για το κομπλιμέντο κύριε Κώστα του είπα χαμογελώντας.

Αυτό μου ήρθε εκείνη την στιγμή, αυτό είπα και άνοιξα την πόρτα του ασανσέρ και μπήκα. Αυτός έσκυψε πήρε τις σακούλες που είχαν μείνει σήκωσε το βλέμμα του και με κοίταξε τόσο έντονα που με έφερε σε αμηχανία και με έκανε να κοιτάξω αλλού. Μπήκε πολύ αργά μέσα στο ασανσέρ. Είχαμε δέκα πόντους απόσταση. Σήκωσε το χέρι του, πάτησε τέταρτο αλλά δεν το κατέβασε. Το άφησε δίπλα στο κεφάλι μου. Σχεδόν με ακουμπούσε. Όλο αυτό το διάστημα με κοιτάει επίμονα. Εγώ έχω χάσει πλέον τη μπάλα δεν ξέρω πως να φερθώ και δεν τον κοιτάω. Ξεκινάει το ασανσέρ και αυτός δεν έχει πάρει τα ματιά του από πάνω μου. Μεταξύ δεύτερου και τρίτου πατάει το στοπ και εδώ αρχίζουν όλα.

- Κοιτά με μου λέει.

- Τον κοιτάζω. Γιατί σταματήσατε το ασανσέρ κύριε Κώστα;

- Γιατί θέλω να μιλήσουμε και τώρα είναι η κατάλληλη ευκαιρία.

- Εδώ μέσα;

- Ναι εδώ μέσα.

- Θέλω να σε ρωτήσω κάτι μου λέει και θέλω να είσαι ειλικρινής .

Είμαι σίγουρος πλέον για το τι συμβαίνει είμαι κοντά στην εκπλήρωση του ονείρου μου.

- Θα είμαι Κύριε Κώστα.

- Γιατί ήσουν κάτω σήμερα;

- Γιατί ήθελα να φτιάξω το ποδήλατο.

- Μόνο γι’ αυτό ήσουν κάτω;

- Γιατί άλλο να ήμουν;

- Δεν ξέρω εσύ να μου πεις.

Χαμογέλασε και με χαλάρωσε αμέσως. Ήταν ότι χρειαζόμουν εκείνη τη στιγμή. Έσπασα ένα χαμόγελο κι εγώ. Δεν απάντησα.

- Κάθε φορά που γυρνάω από την δουλειά είσαι πάντα κάτω. Γιατί είσαι πάντα εκεί;

Έμεινα να τον κοιτάω. Δεν απάντησα.

- Πες μου ρε Γιάννη. Γιατί δεν μιλάς;

- Δεν ξέρω Κύριε Κώστα .

- Τι δεν ξέρεις, έλα πες μου πες κάτι. Εγώ ξέρεις χαίρομαι πάρα πολύ όταν σε βλέπω.

- Κι εγώ Κύριε Κώστα χαίρομαι πάρα πολύ όταν σας βλέπω.

- Επίτηδες κατεβαίνεις κάτω. Έλα πες μου.

Δεν μπορούσα να μιλήσω. Είχα κοκαλώσει.

- Έλα πες μου σε παρακαλώ. Είναι πολύ σημαντικό για μένα.

- Ναι ψέλλισα.

- Τι ναι. Πες μου σε παρακαλώ.

- Επίτηδες κατεβαίνω για να σας βλέπω.

- Για μένα έβαλες το σορτσάκι και το στριγκάκι σήμερα;

Αυτό ήταν. Όλα ήταν έτοιμα πια. Έτρεμα σαν το ψάρι. Μάζεψα ότι κουράγιο είχα, πήρα βαθιά ανάσα και άρχισα.

- Ε ναι κύριε Κώστα. Για σένα τα κάνω όλα αυτά. Εσένα περιμένω κάθε φορά και για σένα ντύθηκα έτσι σήμερα.

- Πες το ρε μωράκι μου. Με έσκασες τόσο καιρό. Κι εγώ εσένα σκέφτομαι συνέχεια από την πρώτη μέρα που σε είδα.

Με αρπάζει από την μέση με το ένα χέρι και με κολλάει πάνω του και με το άλλο με πιάνει από τον σβέρκο, με σπρώχνει και αρχίζει να με φιλάει. Έχασα το φως μου. η καρδιά θα έφευγε από την θέση της. Δεν μου έχει συμβεί κάτι τέτοιο ποτέ. Ήμουν σε έκσταση. Με το που ακούμπησε το σώμα μου στο σώμα του άρχισα να χύνω. Προσπάθησα να κρατηθώ. Δεν γινόταν με τίποτα. Ξεκόλλησα το στόμα μου από το δικό του και άρχισα να αναστενάζω. Κατάλαβε τι γινόταν και έπιασε τα καυλάκι μου και άρχισε απαλά να το χαϊδεύει και να το ζουλάει.

- Ναι μωράκι μου έτσι… χύσε για τον μπαμπάκα χύσε μωράκι μου. Θα κάνω τα πάντα για να ευχαριστιέσαι.

Συνέχισε να με χαϊδεύει απαλά. Τον είχα αγκαλιάσει είχα βάλει το κεφάλι μου στο στήθος του και τριβόμουν. Σπαρταρούσα στην αγκαλιά του. Ήταν η τέλεια ηδονή. Το καλύτερο χύσιμο της ζωής μου. Σταμάτησε να με χαϊδεύει και με τα δυο χέρια έπιασε τον κώλο μου. Χούφτωσε δυνατά τα κωλομέρια μου, τα ζούληξε και με πίεσε προς το σώμα του. Άρχισε να με φιλάει πάλι. Πιο παθιασμένα από πριν. Πέρασε τα χέρια του κάτω από το σορτσάκι μου και άρχισε πάλι να χουφτώνει τα κωλομέρια μου. Τα ζουλούσε μου τα άνοιγε και με πίεζε προς τα πάνω του. Τα δάχτυλα του έφταναν μέχρι την τρυπούλα μου και την ακουμπούσαν απαλά. Μετά χαλάρωνε λίγο τα χέρια του και μετά πάλι άνοιγμα τα κωλομέρια μου και χούφτωμα δυνατό. Έκσταση… Το ρίγος σε όλο μου το κορμί παρέμενε. Είχα μόλις χύσει και ήμουν πάλι καυλωμένος όπως πριν. Άρχισα να επανέρχομαι στην πραγματικότητα. Δεν είχα πλέον κανέναν δισταγμό για τίποτα. Ήμουν ολοκληρωτικά δοσμένος σ 'αυτόν και του το είπα.

- Με τρελαίνεις ψέλλισα. Είμαι δικός σου. Θα κάνω ότι μου ζητήσεις.

- Εσύ με τρελαίνεις μωράκι μου, είπε και με φίλησε.

Ένοιωσα το δάχτυλο του να χαϊδεύει την τρυπούλα μου. Νόμισα πως είχε ρεύμα στο δάχτυλο του. Με φιλούσε στο στόμα στον λαιμό μου έγλυφε το αυτί και μου ψιθύριζε πως με θέλει σαν τρελός. Επικεντρώθηκε στην τρυπούλα μου. Το δάχτυλο του τώρα ασχολιόταν με την τρυπούλα μου. Την χάιδευε απαλά και γύρω, γύρω. Το πίεσε λιγάκι και μπήκε μέσα. Βόγκηξα. Τρόμαξε. Νόμισε πως με πόνεσε και το έβγαλε. Άνοιξα τα μάτια μου και του είπα με τρεμάμενη από την καύλα φωνή.

- Γιατί σταμάτησες;

- Έχυσε το μωράκι μου; Με ρώτησε.

- Μμμμμμ του απάντησα.

Έσκυψε στο αυτί μου και μου είπε…

- Κάτι πρέπει να κάνει κι μπαμπάκας όμως γιατί θα εκραγεί, και χαμογέλασε.

Κατάλαβα τι εννοούσε. Έφερα τα χέρια μου μπροστά και χαμηλά. Όσο πήγαινα το χέρι μου προς το καβάλο του άρχισε να ανασαίνει πιο γρήγορα και έβγαλε έναν αναστεναγμό.

- Ναι μωράκι μου συνέχισε, μου είπε.

Έπιασα απαλά τον πούτσο του πάνω από το παντελόνι. Ήταν εντυπωσιακό. Το θηρίο είχε ξυπνήσει. Ακουμπούσα για πρώτη φορά στην ζωή μου μια αντρική ψωλάρα. Το όνειρο της ζωής μου έγινε πραγματικότητα. Ρίγος πάλι σε όλο μου το κορμί. Απίστευτη η καύλα μου. Δυσκολευόμουν να αναπνεύσω από την καύλα. Χούφτωσα την πούτσα του η οποία είχε αρχίσει να παίρνει διαστάσεις. Άρχισα να την μαλάζω απαλά και μετά λίγο πιο έντονα. Άρχισε να βογκάει το μωρό μου. Έλυσα την ζώνη του παντελονιού του. Ξεκούμπωσα το φερμουάρ. Φορούσε σλιπάκι άσπρο κλασικό. Επάνω φορούσε άσπρο φανελάκι το οποίο ήταν τσιτωμένο από την αρκετά μεγάλη του κοιλιά. Του έβγαλα το φανελάκι και αποκαλύφθηκε μια μεγάλη κοιλιά με πολύ πυκνές και σγουρές τρίχες. Τρίχες παντού σε όλο το σώμα. Ήταν μούσκεμα στον ιδρώτα. Έσταζε στην κυριολεξία. Η μυρωδιά του με τρέλανε. Έσκυψα και έβαλα το πρόσωπο μου στο στήθος του. Μύριζα το ιδρωμένο του στέρνο και σιγά, σιγά έφτασα στην ρώγα του. Την έβαλα στο στόμα μου και την φίλησα. Έβγαλα την γλώσσα μου και άρχισα να την γλύφω και να την ρουφάω.

Με το χέρι μου έπιασα πάλι την ψωλάρα του. Τράβηξα κάτω το σλιπάκι. Χούφτωσα πάλι το θηρίο. Είχε σκληρύνει πλήρως τώρα. Η ψωλάρα του ήταν σίγουρα κοντά στους 20 πόντους. Την αγκάλιασα και γέμισε το χέρι μου. Τράβηξα το πετσάκι προς τα πίσω. Έτρεμα ολόκληρος. Έτρεμε και το χέρι μου από την ηδονή και την καύλα. Το κατάλαβε και χαμογέλασε.

- Χαλάρωσε μωράκι μου και απόλαυσε το, μου είπε.

Του δάγκασα απαλά την ρώγα και ταυτόχρονα άρχισα να τρομπάρω την πούτσα του. Άρχισε να βαριανασαίνει και να βογκάει. Απίστευτη η αίσθηση του να έχεις μια μεγάλη τριχωτή ψωλάρα στα χέρια σου. Συνέχισα να την τρομπάρω και σιγά, σιγά βρήκα ρυθμό. Κατέβασε απαλά το σορτσάκι μου και έμεινα με το στριγκάκι.

- Μμμ τι είναι αυτό που φοράς καύλα μου;

- Σου αρέσει μωρό μου;

- Με τρελαίνει καύλα μου.

- Είναι της αδερφής μου της Νικολέτας.

- Πωωω ρε καύλα μου… τώρα με καύλωσες διπλά μωράκι μου.

Συνέχισα να του τραβάω μαλακία. Του έγλειφα τις ρόγες και μετά έχωσα το κεφάλι μου στο στέρνο του και έγλειφα το ιδρωμένο του σώμα. Με τρέλανε αυτή η μυρωδιά της βαρβατίλας και του ιδρώτα του. Κατέβασε πάλι το χέρι του και έβαλε το δάχτυλο επάνω στην κωλοτρυπίδα μου. Πίεσε λιγάκι και το έβαλε λίγο μέσα. Το έβαζε και το έβγαζε απαλά. Με τρέλαινε.

- Πιο μέσα του ψιθύρισα...

- Ναι μωράκι μου…

και πίεσε το χοντρό του δάχτυλο μέσα στην τρυπούλα μου. Είχα αρχίσει να συνηθίζω την μικρή ενόχληση που ένιωσα στην αρχή και πλέον το απολάμβανα. Ήμουν στην αγκαλιά ενός αντράκλα. είχα στα χέρια μου την ψωλάρα του και την έπαιζα κι αυτός μου έβαζε κωλοδάχτυλο. Ζούσα την απόλυτη καύλα. Η πούτσα του είχε γίνει σαν πέτρα και εγώ του την έπαιζα. Σταμάτησα για λίγο και έπιασα τα αρχίδια του. Δεν χωρούσαν στα χέρια μου. Δυο μεγάλες τριχωτές αρχιδάρες. Του τις χάιδεψα απαλά και άρχισα μικρές μαλάξεις .

- Ναι καύλα μου έτσι. Μμμ θα με πεθάνεις μωράκι μου.

Δεν απάντησα. Απλά συνέχισα την δουλειά μου για λιγάκι και σταμάτησα.

- Για να δούμε τι γίνεται εκεί κάτω…

του είπα τον κοίταξα και γέλασα πονηρά όλο νάζι. Έβγαλε το δάχτυλο του από την τρυπούλα μου με κοίταξε και χαμογελώντας μου είπε.

- Μωράκι μου είναι δικό σου. Κάνε ότι θέλεις.

Γονάτισα. Το θηρίο ήταν μερικούς πόντους από το πρόσωπο μου. Ένα κοντάρι περίπου 20 πόντους. Ένα πουτσοκέφαλο κατακόκκινο συμμετρικό με τον υπόλοιπο κορμό, πυκνές σγουρές τρίχες παντού και τα μεγάλα τριχωτά αρχίδια να κρέμονται από κάτω. Αυτή η μυρωδιά απίστευτη. Αυτή η βαρβατίλα, η πουτσίλα μαζί με τον ιδρώτα του ήταν ένα κοκτέιλ μεθυστικό. Έσκυψα και έβαλα το πρόσωπο μου στην βάση της πούτσας του εκεί που ξεκινούν τα αρχίδια. Πήρα μια βαθιά ανάσα. Γέμισα τα ρουθούνια μου με την μυρωδιά της ψωλάρας του. Απίστευτη αίσθηση. Έβγαλα την γλώσσα μου και άρχισα να γλείφω απαλά τα αρχίδια του. Αναστέναξε. Ακούμπησε το σώμα του στον τοίχο του ασανσέρ και έσπρωξε την λεκάνη προς τα εμπρός. Η ψωλάρα σε πλήρη στύση. Σταμάτησα να γλείφω τα αρχίδια και κάθισα μερικά δευτερόλεπτα και απόλαυσα το υπέροχο θέαμα που είχα μπροστά μου. Έβγαλα την γλώσσα μου την ακούμπησα στην ρίζα της μεγάλης αυτής ψωλάρας και πολύ σιγά άρχισα να ανεβαίνω προς τα πάνω. Άρχισε να βογκάει εντονότερα.

- Ναι μωράκι μου συνέχισε, έτσι τρέλανε τον μπαμπάκα.

Άνοιξα το στόμα κι έβαλα το πουτσοκέφαλο του στο στόμα μου. Γέμισε. Αυτή η αλμυρό-πικρή γεύση με έστειλε στα ουράνια. Άρχισα να ρουφάω. Με το χέρι μου τράβηξα το πετσάκι τέρμα κάτω. Ήταν το πρώτο αληθινό τσιμπούκι της ζωής μου. Έχω δει χιλιάδες τσιμπούκια σε ταινίες και νόμιζα πως θα ήταν κάτι πολύ εύκολο. Τελικά δεν ήταν και τόσο. Ρουφούσα σαν τρελός το κεφαλάκι, έπαιζα με την γλώσσα μου, με το ένα χέρι τρομπάριζα την ψωλάρα του και με το άλλο χάιδευα τα μεγάλα του αρχίδια. Απόλυτη καύλα. Τώρα πλέον είχε τρελαθεί κι αυτός. Μούγκριζε, και βογκούσε. Έπιασε απαλά το κεφάλι μου με τα δυο του χέρια και άρχισε σιγά. σιγά να μπαινοβγαίνει στο στόμα μου. Άφησα τα χέρια μου και τον άφησα να κάνει αυτός ότι θέλει. Ήξερε πολύ καλά τι έκανε. Απαλά και προσεκτικά μπαινόβγαινε στο στόμα μου. Φυσικά δεν έμπαινε καν ο μισός. Ο έμπειρος γαμιάς γαμούσε το στοματάκι μου με μεγάλη προσοχή. Τον σταμάτησα. Έπιασα πάλι την ψωλάρα και άρχισα να την τρομπάρω. Έβαλα την γλώσσα μου στην ουρήθρα του.

- Αχχ καύλα μου ναι…

Τα προσπερματικά υγρά άρχισαν πλέον να χύνονται στο στόμα μου. Με ζάλισε αυτή η γεύση και η αίσθηση στο στόμα μου. Σταμάτησα για λίγο. Τα κατάπια και συνέχισα. Άρχισα πλέον να βρίσκω έναν καλό ρυθμό και συνέχισα για ένα δυο λεπτά έτσι. Ένιωσα την πούτσα του να γίνεται σκληρή σαν σίδερο. Κατάλαβα τι θα γινόταν.

- Σήκω μωράκι μου σήκω μου είπε.

Δεν ήθελα καθόλου να σηκωθώ. Ήθελα να χύσει στο στόμα μου. Εντελώς μηχανικά τον υπάκουσα και σηκώθηκα. Με γύρισε απότομα τράβηξε το στριγκάκι μου γρήγορα προς τα κάτω.

- Άνοιξέ τα μου είπε.

Κατάλαβα τι ήθελε να κάνει, Έσκυψα όσο μπορούσα και με τα χέρια μου άνοιξα τα κωλομέρια μου. Αυτό ήθελε.

-Έτσι καυλιάρα μου έτσι. Θα σε χύσω στην κωλάρα σου μου είπε.

Έτσι όπως είχα ανοίξει το κωλαράκι μου κόλλησε το πουτσοκέφαλο του στην κωλοτρυπίδα μου έσπρωξε τα χέρια μου και με τα δικά του πίεσε τα κωλομέρια μου προς τα μέσα. Είχε παγιδέψει κατά κάποιο τρόπο την πούτσα του ανάμεσα στα κωλομάγουλα μου. Άρχισε να με γαμάει κατά κάποιο τρόπο χωρίς όμως να μπαίνει μέσα μου. Το έκανε πέντε έξι φορές κι αυτό ήταν. Ξαφνικά σταματάει για μερικά δευτερόλεπτα και μετά αρχίζει το ξέσπασμα.

-Χύνω μωράκι μου, χύνω στην κωλάρα σου.

- Τον ένιωθα να σπαρταράει να χτυπιέται και να βογκάει. Είχε σφίξει τα κωλομέρια μου με δύναμη. Η ψωλάρα του πήγαινε σαν τρελή. Την ένιωθα να κινείται ανάμεσα στα κωλομέρια μου. Άλλες στιγμές, πάνω στους σπασμούς χτυπούσε ακριβώς στην κωλοτρυπίδα μου και ίσως να έμπαινε και κάνα δυο πόντους. Ένιωσα τα ζεστά υγρά του ανάμεσα στα κωλομάγουλα μου. Πλημμύρισε ο τόπος. Έχυνε και σπαρταρούσε σαν ψάρι. Με το που ακούμπησα το καυλάκι μου άρχισα να χύνω κι εγώ μαζί του. Για μερικά δευτερόλεπτα γινόταν αυτό ώσπου ηρεμήσαμε. Με τράβηξε από τους ώμους και χωρίς να βγάλει την πούτσα του από τα κωλομέρια μου με αγκάλιασε και με φιλίας στον λαιμό.

- Σ' ευχαριστώ μωράκι μου ήσουν υπέροχος μου είπε.

- Εγώ σ' ευχαριστώ του λέω. Ήταν ότι καλύτερο μου έχει συμβεί.

- Κι εμένα μωρό μου, κι εμένα. Μωράκι μου είμαστε 15 λεπτά εδώ μέσα και μάλλον πρέπει να φύγουμε κάποια στιγμή μου λέει και χαμογέλασε. Άντε να ντυθούμε.

- Τι λες του λέω και να σε στείλω επάνω στην κυρία Ελένη έτσι βρώμικο;

Γυρνάω με την μια, γονατίζω και βάζω την πούτσα του στο στόμα μου. Θα σε στείλω επάνω πεντακάθαρο του λέω και γελάω. Η ψωλάρα του είχε αρχίσει να μαλακώνει αλλά κι έτσι μου άρεσε το ίδιο. Γυάλιζε από τα χύσια. Άρχισα να την γλείφω από κάτω προς τα πάνω. Την σκούπιζα με την γλώσσα μου. Έβαλα το πουτσοκέφαλο του στο στόμα μου και άρχισα να το ρουφάω. Με το χέρι μου πίεσα την πουτσάρα του από κάτω προς τα πάνω. Εμφανίστηκαν τα τελευταία χύσια. Τα ρούφηξα με λαιμαργία. Μακάρι να ήταν κι άλλα σκεφτόμουν.

- Άντε μωράκι μου σήκω. Με στράγγιξες μου είπε και γέλασε.

- Τώρα είσαι έτοιμος του λέω χαμογελώντας.

Έσκυψε, σήκωσε το σορτσάκι μου μέχρι επάνω και με το χέρι του το πίεσε ανάμεσα στα κωλομέρια μου.

- Θέλω να έχεις στην κωλάρα σου και στο στριγκάκι της αδερφής σου τα χύσια μου. Εσείς οι δυο είστε ότι με φτιάχνει τα τελευταία δυο χρόνια .

- Τι εννοείς; του λέω.

- Θα τα πούμε αργότερα μου λέει. Τώρα ξεκινάνε τα ωραία για μας μωρό μου…

και πάτησε το κουμπί για τον τέταρτο. Με φίλησε με πάθος. Φτάσαμε τέταρτο.

- Το βράδυ αν μπορέσω θα κατέβω μου λέει.

- Το καλό που σου θέλω να κατέβεις του λέω γελώντας πονηρά.

Μπήκα στο σπίτι μου και κατευθείαν έβγαλα το σορτσάκι και το κυλοτάκι μου. Ήταν μούσκεμα από τα χύσια του γαμιά μου. Ο κώλος μου κι αυτός μούσκεμα. Έγλυψα ότι χύσια είχαν μείνει στο σορτσάκι και στο κυλοτάκι. Έβαλα κωλοδάχτυλο. Γλιστρούσε από τα χύσια και έμπαινε εύκολα. Έχυσα άλλη μια φορά και ήταν υπέροχα.

Από τότε συνέβησαν πολλά. Πάρα πολλά. Ο κύριος Κώστας αποδείχτηκε αρκετά βιτσιόζος. Όχι ότι με χάλασε.

Αν σας άρεσε θα σας γράψω κι άλλες από τις περιπέτειες μου στο μέλλον.

(Copyright protected OW ref: 20333)

Δεν έχετε εξουσιοδότηση να δημοσιεύετε σχόλια. Πρέπει να έχετε συνδεθεί.

Τα σχόλια θα περάσουν από διαδικασία έγκρισης.