Το e-mail μου είναι το:
Ήταν ένα συνηθισμένο καλοκαιρινό Κυριακάτικο απόγευμα. Η Αθήνα ήταν άδεια κι εγώ απλά περπατούσα στους δρόμους της και χάζευα τις βιτρίνες. Είχα ζεσταθεί αρκετά και επέλεξα ένα μικρό καφέ σε μια στοά της Σταδίου για να πιω κάτι παγωμένο.
Στο καφέ εκείνο καθόταν μια παρέα από τρεις σαραντάρηδες (στο περίπου πάντα) άντρες. Χωρίς να καρφωθώ (φόραγα εξάλλου και τα γυαλιά του ηλίου) τους παρατήρησα πολύ καλά. Ήταν όλοι τους γύρω στο 1.85, προσεγμένοι σε εμφάνιση και φορούσαν και οι τρεις αθλητικά. Πρέπει να έχουν τελειώσει από γυμναστήριο (μονολόγησα) γιατί έπινα και οι τρεις χυμό. Ο καφές μου είχε εντωμεταξύ έρθει. Έκανα να ανάψω τσιγάρο. Εκείνη τη στιγμή διαπίστωσα ότι δεν είχα φωτιά. Κοίταξα την παρέα των τριών και παρατήρησα ότι οι δυο κάπνιζαν. Χωρίς δεύτερη σκέψη σηκώθηκα όρθιος και πήγα να τους ζητήσω αναπτήρα.
- «Μπορώ;», τους είπα και έτεινα το χέρι μου προς τον αναπτήρα του ενός.
Πριν τον σηκώσω από το τραπεζάκι, το χέρι του ενός μου έπιασε το χέρι και μου είπε:
- «Να σας ανάψω εγώ!»
Η προφορά του είχε κάτι το ξενικό. Έσκυψα λίγο με τσιγάρο στο στόμα και μου άναψε. Ευχαρίστησα και γύρισα στο τραπέζι μου. Κοίταζα έξω από το τζάμι τη Σταδίου και τα αμάξια που πέρναγαν. Πρέπει να είχα χαζέψει αρκετά γιατί με ξάφνιασε η φωνή που άκουσα μέσα στο αφτί μου.
- «Ωραία η Αθήνα αυτή την εποχή!»
Γύρισα απότομα και είδα τον τύπο που μου είχε ανάψει προηγμένως.
- «Ναι ωραία!», τραύλισα γιατί όντως με είχε παραξενέψει η ερώτηση αλλά και η στάση του.
Με μιας έκατσε απέναντι μου με την πλάτη του στην παρέα του.
- «Σερχάτ!», μου είπε και μου έτεινε το χέρι.
- «Γιάννης!», του απάντησα και του έδωσα το δικό μου.
Η χειραψία του ήταν πολύ αντρική, πολύ θερμή, πολύ έντονη. Με καύλωσε με την μια.
- «Λοιπόν Γιάννη, εγώ είμαι από την Τουρκία και μένω μόνιμα στην Ελλάδα. Οι φίλοι μου είναι, ο ένας Έλληνας και ο άλλος Λιβανέζος. Συνεργαζόμαστε και οι τρεις. Έχουμε επιχειρήσεις με εμπορικό περιεχόμενο…», μου είπε.
- «Μάλιστα…», του απάντησα.
Είχα ένα βλέμμα απορίας, γεγονός που μάλλον το παρατήρησε γιατί μου είπε:
- «Γιατί στα λέω όλα αυτά; Λοιπόν, θα έρθω αμέσως στο θέμα γιατί μου αρέσουν οι καθαρές κουβέντες».
Τα ελληνικά του ήταν κάτι περισσότερο από καλά. Καλό συντακτικό, άψογη γραμματική, το μόνο που τον πρόδιδε ήταν η προφορά σε κάποια σύμφωνα.
- «Λοιπόν Γιάννη, μας έκανες εντύπωση και επιλέξαμε να έρθω εγώ να σου μιλήσω…», μου λέει ο Σερχάτ.
- «Σας έκανα εντύπωση; Τι εννοείς;»
- «Μας άρεσες. Πώς να στο πω; Έχεις πολύ ωραίο σώμα, είσαι ωραία ντυμένος, πολύ μελαχρινός, φαίνεται από το μπλουζάκι που φοράς ότι δεν έχεις τρίχες… Ε,! Όλα αυτά, μας άρεσαν. Μυρίζεις επίσης πολύ όμορφα!»
- «Ε και; Τι σημαίνει αυτό;»
Είχα ήδη καταλάβει, αλλά τώρα διασκέδαζα το γεγονός ότι θα τον κόμπλαρα. Βγήκα όμως γελασμένος.
- «Ε, μας αρέσεις και θα θέλαμε να παίξουμε μαζί σου. Βέβαια ξέρω ότι μπορεί αυτή τη στιγμή να σηκωθείς όρθιος και να μου φέρεις κανένα ποτήρι στο κεφάλι ή ότι μπορεί να φωνάξεις, αλλά έχω μάθει να ρισκάρω στη ζωή μου γι’ αυτό και επέλεξα να μην πω πολλά λόγια».
Ο κύβος είχε ριφθεί. Είχα δυο επιλογές, ή να το παίξω βλάκας, ή να μπω κι εγώ κατευθείαν στο ψητό. Επέλεξα την δεύτερη.
- «Μια χαρά! Και πού παίζεται συνήθως εσύ και οι φίλοι σου;», του λέω.
Τον έκανα να τα δει όλα!
- «Δηλαδή γουστάρεις;»
- «Ε ναι!», του λέω και τον κάνω να γουρλώσει τα μάτια.
- «Είμαστε και οι τρεις ενεργητικοί…», μου λέει με έμφαση, σαν να ήθελε να με κάνει να το μετανιώσω.
- «Μια χαρά!», του απαντώ.» «Κι εγώ παθητικός».
- «Μα, ούτε που σου φαίνεται! Ούτε που…», τραύλισε ο Σερχάτ.
- «Ρε φίλε, θέλετε να παίξετε μαζί μου ή μου κάνεις πλάκα;»
- «Ε ναι. Απλά δεν περίμενα ότι θα είσαι τόσο αποφασιστικός!», μου είπε και σηκώθηκε να πάει στο τραπέζι των φίλων του.
Στάθηκε όρθιος μπροστά τους και μάλλον τους ανακοίνωσε την εξέλιξη. Τους είδα να χαμογελούν με ευχαρίστηση και με μιας σηκώθηκαν και οι άλλοι δυο και ήρθαν προς το τραπέζι μου.
- «Νίκος!», μου λέει ο ένας και μου έτεινε το χέρι.
- «Εσύ σίγουρα είσαι ο Έλληνας!», του απαντώ και του ανταποδίδω την χειραψία.
- «Και Αλάο!», μου λέει ο άλλος.
Του είπα το ανάλογο:
- «Κι εσύ πρέπει να είσαι ο Λιβανέζος!»
Ο Σερχάτ που είχε απομακρυνθεί ήρθε λίγο βιαστικά και μας είπε:
- «Πάμε;»
- «Πάμε!», είπαν οι άλλοι δυο.
- «Περιμένετε να πληρώσω…», τους είπα.
Και ο Σερχάτ δείχνοντας μου την πόρτα μου είπε.
- «Το κανόνισα εγώ».
Περπατήσαμε μέχρι το πάρκινγκ της Σταδίου και αφού περιμέναμε οι άλλοι τρεις, ο Αλάο εξαφανίστηκε για λίγο μέχρι να έρθει με το αυτοκίνητο το οποίο ήταν ένα jeep cherokee! Ο Νίκος έκατσε μπροστά ενώ εγώ με τον Σερχάτ πίσω.
- «Θα πάμε στην Γλυφάδα…», με ενημέρωσε ο Σερχάτ. «Και αν θέλεις φυσικά μπορείς να μείνεις εκεί. Εάν δεν έχεις κάποιο πρόβλημα…»
- «Θα δείξει…», του λέω.
Στη διαδρομή με ρώταγαν για μένα, για τις σπουδές μου, για το αν έχω φίλους και όλα τα συναφή. Με ρώτησα επίσης εάν έχω κάποιο μόνιμο δεσμό. Ενθουσιάστηκαν όταν τους είπα ότι είμαι ελεύθερος. Με αυτά και με αυτά, είχαμε ήδη φτάσει στην Γλυφάδα. Μπήκαμε σε μια βίλλα η οποία είχε γύρω - γύρω δέντρα και μια υπέροχη πισίνα. Ήταν ομολογουμένως λίγο απομονωμένη. Δεν κρύβω ότι εκείνη τη στιγμή μου πέρασαν από το μυαλό κάποιες σκέψεις φόβου και ανασφάλειας, οι οποίες όμως έφυγαν αμέσως με την διαπίστωση του Σερχάτ:
«Γιάννη, θέλω να σου πω εκ των προτέρων ότι είμαστε τρεις καθώς πρέπει άνθρωποι που γουστάρουμε τα αγοράκια. Αυτό είναι όλο. Και προσπαθούμε να περνάμε καλά με εντάξει τύπους. Ελπίζουμε να σεβαστείς την εμπιστοσύνη που σου δείχνουμε. Αυτή η ανακοίνωση με καθησύχασε επαρκώς. Μπήκαμε σε ένα μεγάλο σαλόνι το οποίο ήταν φωτεινότατο. Οι τρεις άντρες σκορπίστηκαν στο χώρο και μου πρότειναν να περιμένω.
Εμφανίστηκαν μετά από κάποια λεπτά φορώντας σορτσάκια. Έμεινα άφωνος. Τέλεια κορμιά, ωραίοι άντρες. Ο Σερχάτ με πλησίασε και άρχισε με μια μυσταγωγική άκρως ιεροτελεστική διαδικασία να με απαλλάσσει από τα ρούχα μου. Οι άλλοι δυο κάθονταν αναπαυτικά στον καναπέ και απολάμβαναν το στριπτίζ μου έκανε ο Σερχάτ. Χωρίς να το πολυκαταλάβω είχα ήδη απαλλαγεί από όλα τα ρούχα και με μια κίνηση ήρθαν και οι τρεις γύρω μου και άρχισαν να με χαϊδεύουν.
Ένιωθα χέρια παντού πάνω στο σώμα μου. Ο Αλάο και ο Νίκος καταπιάστηκαν με τις ρώγες μου. Τις ρούφαγαν τόσο όμορφα, τόσο ηδονικά. Είχα ήδη καυλώσει στον υπερθετικό βαθμό. Ο Σερχάτ είχε καταπιαστεί με την πλάτη μου ενώ η γλώσσα του άρχισε να διανύει όλο μου το σώμα μέχρι την σχισμή του κώλου μου.
- «Μυρίζει υπέροχα!», αναφώνησε ο Νίκος και με λαιμαργία εξακολούθησε να ρουφάει την ρώγα μου (είναι το ερωτογενές μου σημείο).
- «Μμμμμμ…», ανταποκρίθηκε ο Αλάο και συνέχισε κι αυτός με βουλιμία να παίζει με την άλλη μου ρώγα.
- «Το κωλαράκι του είναι τέλειο!», είπε ο Σερχάτ και ένιωσα την γλώσσα του να υγραίνει την τρύπα μου.
- «Με έχετε τρελάνει…!», τόλμησα να ψελλίσω και προσπάθησα να πιάσω τα καυλιά τους.
Τα δυο μου χέρια περιπλανήθηκαν στους καβάλους των Νίκο και Αλάο. Αυτό το οποίο έπιανα ήταν πέρα από κάθε προσδοκία. Ήθελα να τα δω. Σαν να διάβασαν την σκέψη μου απαλλάχτηκαν από τα σορτσάκια τους και δυο πελώρια καυλιά ξεπρόβαλαν μπροστά μου. Του Αλάο ήταν γύρω στα 22 εκατοστά και πολύ χοντρό (είχε περιτομή) ενώ του Νίκου ήταν γύρω στα 19 ελαφρώς πιο λεπτό αλλά αυτό που μου έκανε εντύπωση ήταν ότι ήταν πιο σκούρο από του Αλάο.
Γονάτισα με την μία και άρχισα εναλλάξ να τους πιπώνω ενώ ο Σερχάτ από πίσω μου είχε κάνει θαύματα. Μου ρούφαγε την τρύπα με τα δόντια του και με πλημμύριζε ατελείωτη καύλα. Προσπάθησα να τα καταπιώ εναλλάξ τα καυλιά τους και με μαεστρία τα έφτανα μέχρι το λαρύγγι μου.
- «Είναι απίθανος!», αναφώνησε ο Αλάο.
- «Το καλύτερο τσιμπούκι ever!», επιβεβαίωσε ο Νίκος.
- «Ζηλεύω…», είπε ο Σερχάτ και εγκαταλείποντας την τρύπα μου στριμώχτηκε ανάμεσα στους δυο για να πάρει κι αυτός σειρά.
Αυτό που ορθώθηκε μπροστά μου ήταν από τα άγραφα. Ούτε σε τσοντοπεριοδικό δεν το είχα δει. Ένα καυλί γύρω στους 25 πόντους και με περίμετρο γύρω στους 18.. σαν χέρι ανθρώπου ήταν. Ήδη κοκκίνισα από καύλα αλλά και από τρόμο σκεπτόμενος πως θα μπει αυτό το πράγμα μέσα μου. Πάλι όμως με πρόλαβε ο Σερχάτ:
- «Μην ανησυχείς Γιάννη μου. Θα σε ανοίξουν πρώτα οι φίλοι μου και θα δεις ότι θα με πάρεις με άνεση. Ξέρουμε εμείς. Εσύ απλά χαλάρωσε και απόλαυσε το γαμήσι που θα σου κάνουμε».
Άκουσα ήδη ένα προφυλακτικό να ανοίγει ενώ διαπίστωσα ότι ο Νίκος ήταν ήδη από πίσω μου. Με μια κίνηση του χεριού του μου ανασήκωσε λίγο την λεκάνη (ήμουν γονατιστός μέχρι εκείνη τη στιγμή) και με έβαλε να κάτσω ορθή γωνία. Ένα δροσιστικό υγρό ήρθε να συμπληρώσει το σάλιωμα που μου είχε κάνει ο Σερχάτ και ο Νίκος ήδη ξεκίνησε την είσοδο του στην διψασμένη μου τρύπα. Αναπήδησα από τον πόνο αλλά και από την καύλα.
- «Ηρέμησε καυλιάρικο αγόρι…», ένοιωσα τον Νίκο να μου ψιθυρίζει στο αφτί. «Μην σφίγγεσαι».
Όπερ και εγένετο. Χαλάρωσα και με μια κίνηση είχε ήδη βυθιστεί όλος μέσα μου. Τότε ξεκίνησε ένα όργωμα απίστευτο. Με παλίνδρομες κινήσεις αλλά και με μαεστρία πότε πάνω, πότε κάτω, πότε δεξιά και αριστερά, έπαιζε τον πούτσο του μέσα στην τρύπα μου λες και ήθελε να δημιουργήσει μεγαλύτερο αυλάκωμα για να υποδεχθώ τα άλλα δυο τεράστια καυλιά. Τέτοιο γαμήσι δεν μου είχαν ξανακάνει.
- «Σου αρέσει πουστράκι;», μου είπε ο Νίκος.
Και του απάντησα αναλόγως:
- «Ναι καυλιάρη μου. Σκίσε με!»
- «Α χα!», λέει ο Σερχάτ. «Το παιδί γουστάρει βρισίδι!»
- «Γουστάρω καύλα. Σκίσιμο, μπινελίκι, ότι γουστάρετε!»
- «Έτσι σε θέλω αγορίνα μου!», λέει ο Νίκος και μια σφαλιάρα πάνω στα κωλομάγουλα μου ήρθε να επισφραγίσει την προτροπή μου.
Ο Νίκος μπαινόβγαινε με μανία, ενώ εγώ κάθε φορά που έσπρωχνε προς τα μέσα, τσιμπούκωνα ακόμη πιο βαθιά τον Αλάο ο οποίος άρχισε να ψελλίζει κάτι στα Λιβαζένικα (υποθέτω). Ο Σερχάτ τον έπαιζε και κάθε τόσο μου χτύπαγε τα μάγουλα με το παλούκι του λέγοντας μου:
- «Θα σε σκίσω Γιάννη! Παρακάλα να σε ανοίξουν καλά τα φιλαράκια μου. Θα σε κάνω να πεθάνεις από το γαμήσι που θα φας!»
Ο Νίκος με μια απότομη κίνηση βγήκε από μέσα μου και αφού έβγαλε το προφυλακτικό ήρθε μπροστά μου. Ο Αλάο είχε ήδη πάρει την θέση του και πριν προλάβω να συνειδητοποιήσω τι γίνεται, βρέθηκα με το καυλί του Νίκου στο στόμα μου να με γεμίζει με τα χύσια του ενώ το καυλί του Αλάο είχε ξεκινήσει το δεύτερο σκίσιμο μου. Πόναγα και κατάπινα. Ρούφαγα και ούρλιαζα. Κόντεψα να πνιγώ. Το μόνο που πρόδιδε την καύλα μου και την κάψα μου ήταν τα δάκρυα στα μάτια μου και η φλόγωση στο πρόσωπο μου.
- «Στράγγιξε με καριολάκι! Πιες τα όλα. Ρούφα τα!», άκουσα τον Νίκο να λέει ενώ από πίσω μου ο Αλάο έκανε θαύματα.
- «Σε γαμάω πούστη! Πάρτον. Πάρτον!»
Ο Νίκος είχε ήδη φύγει από μπροστά μου και την θέση του είχε πάρει ο Σερχάτ. Μόλις με την βία έπαιρνα το πουτσοκέφαλο του στο στόμα μου. Τα χύσια του Νίκου είχαν γρασάρει το στόμα μου και μπορούσα να τον πάρω πιο βαθιά στο στόμα μου. Ο Αλάο είχε πάρει ένα ξέφρενο ρυθμό ενώ τώρα πλέον είχε σηκωθεί σχεδόν όρθιος και με εμβόλιζε κανονικά. Είχα μουδιάσει. Νόμιζα ότι θα έφτανε μέχρι το στομάχι μου.
Με μια απότομη κίνηση, λες και μου τράβηξε τα σωθικά προς τα έξω, βγήκε από μέσα μου και έτρεξε μπροστά μου. Σκούντηξε λίγο τον Σερχάτ και πριν ακόμη προλάβει να βγάλει το προφυλακτικό, μια ριπή ήρθε και έκατσε πάνω στο μέτωπο μου. Ήταν το μοναδικό που χύθηκε απ’ έξω. τα υπόλοιπα μου τα σέρβιρε στο στόμα. Έπινα λες και κατέβαζα ποτήρι με γάλα. Ο τύπος έχυνε ασταμάτητα.
- «Μπουκώσου αγόρι μου. Πιες τα όλα. Μη χυθεί ούτε σταγόνα!», μου έλεγε ο Αλάο και έσπρωχνε ακόμη πιο βαθιά το καυλί του στο στόμα μου.
Ήταν η ποσότητα του σπέρματος που μου είχε κάνει εντύπωση.. ήταν το γεγονός ότι δεν το είχα αντιμετωπίσει ξανά.. με όλα αυτά δεν είχα πάρει χαμπάρι ότι ο Σερχάτ είχε φύγει από μπροστά μου. Το συνειδητοποίησα όταν ο Νίκος και ο Αλάο ήρθαν στο πλάι μου και μου έπιασαν τα χέρια, ενώ ο Σερχάτ από πίσω μου είχε ξεκινήσει να μου ρίχνει μεγάλη ποσότητα λιπαντικού. Πρέπει να μην έχω ξαναπονέσει έτσι στη ζωή μου. Ούρλιαζα λες και με έσφαζαν. Νόμιζα ότι θα κοπώ στα δυο. Προσπαθούσα να ξεφύγω από τα χέρια των δυο,, αλλά ήταν αδύνατο.
- «Φώναξε όσο θέλεις!», μου είπε ο Νίκος. «Δεν μας ακούει κανείς».
- «Μη σφίγγεσαι…», μου έλεγε ο Αλάο.
- «Χαλάρωσε…», μου έλεγε ο Σερχάτ ο οποίος εξακολου8ούσε να σπρώχνει προς τα μέσα.
Ήταν ατελείωτο το καυλί του. Σε κάποια στιγμή ο Νίκος έφυγε και μου αποδέσμευσε το χέρι, αλλά και πάλι δεν μπορούσα να κουνηθώ γιατί ο Σερχάτ με είχε γραπώσει και με τα δυο του χέρια και μου άνοιγε τα κωλομάγουλα. Ο Νίκος επέστρεψε με έναν παραλληλόγραμμο καθρέφτη γύρω στο μισό μέτρο και τον έβαλε από κάτω μου.
- «Δες αγορίνα μου τι σκίσιμο σου κάνει το φιλαράκι μου…»
Αυτό που αντίκρισα ήταν άνευ προηγουμένου! Ένα καυλί σαν αγκώνας είχε μόλις το μισό χωθεί μέσα μου και τα κωλομάγουλα μου είχα ανοίξει διάπλατα. Η τρύπα μου νόμιζα ότι θα εκραγεί και ο Σερχάτ εξακολουθούσε να μπαίνει μέσα μου λες και περπάταγε πόντο - πόντο. Πρέπει τόσο από το θέαμα, όσο και από τον πόνο να λιποθύμησα.
Η συνέχεια σε επόμενη ιστορία…
Η ιστορία φίλοι μου είναι 100 % αληθινή.
(Copyright protected OW ref: 8365 "Erotic stories archive")
Δεν έχετε εξουσιοδότηση να δημοσιεύετε σχόλια. Πρέπει να έχετε συνδεθεί.
Τα σχόλια θα περάσουν από διαδικασία έγκρισης.