Η πουτάνα Εβελίνα (2ο μέρος)

Η ιστορία:

Σάββατο βράδυ και είμαι έτοιμος να δω τι απ’ όσα μου είπε η Εβελίνα θα γινόταν. Η αλήθεια είναι πως είχα αρκετό άγχος αλλά γούσταρα πολύ να ζήσω αυτή την εμπειρία. Είχε πάει έντεκα και την περίμενα στο γνωστό σημείο που συναντιόμασταν πάντα.

Σε λίγο ανοίγει η πόρτα του αυτοκινήτου και μπαίνει μέσα φορώντας μαύρη καπαρντίνα. Με κατακόκκινο κραγιόν και βαμμένη σαν πουτάνα έσκυψε και με φίλησε σκουπίζοντας με ένα χαρτομάντιλο τα κοκκινάδια που άφησε πάνω μου.

Εβελίνα: «Μωρό μου πως είσαι;»

Με ρώτησε ξεκουμπώνοντας σιγά - σιγά την καπαρντίνα της… και μένω άφωνος. Φορούσε ένα σούπερ μίνι κόκκινο αεράτο φουστάκι και από πάνω ένα μαύρο σουτιέν με στρας και ένα λεπτό διαφανές μαύρο πουκάμισο ξεκούμπωτο.

Εβελίνα: «Σου αρέσω;»

Νίκος: «Σκέτη καύλα είσαι ρε πουτανί!»

Εβελίνα: «Είσαι έτοιμος; Θα το αντέξεις ή όλο λόγια είσαι μωρό μου;»

Νίκος: «Θα το αντέξω μωρή καριόλα. Εσύ να δούμε αν θα αντέξεις το γαμήσι μετά…»

Ξεκινήσαμε λέγοντάς μου που θα πάω.

Εβελίνα: «Ξέρεις μωρό μου, πήρα τηλέφωνο σήμερα το παλιό μου αφεντικό και του είπα πως θα πάω. Με περιμένει πως και πως. Θα μπω μέσα πρώτη κι εσύ κάνε μια βόλτα και έλα σε κανένα μισαωράκι. Εντάξει; Θέλω πάντως να ξέρεις πως σ’ αγαπάω πολύ και αν δεν νιώσεις καλά μ’ αυτά που θα βλέπεις. Στείλε μου μήνυμα στο κινητό και φύγαμε αμέσως. Δεν γουστάρω να χαλαστούμε. Ότι θα κάνουμε θα το κάνουμε για να καυλώσουμε εμείς. Εντάξει;»

Συμφώνησα και συνεχίσαμε να μιλάμε ώσπου φτάσαμε λίγο πιο κάτω από το μπαρ. Κατέβηκε από τ’ αυτοκίνητο κι εγώ έφυγα να κάνω μια βόλτα ώσπου να περάσει η ώρα. Μισή ώρα μετά πάρκαρα το αμάξι λίγο πιο πάνω και μπήκα στο μαγαζί. Ήταν περίπου δώδεκα παρά η ώρα, πέντε - έξι κοπέλες στη μπάρα και ένας - δυο πελάτες στα σκαμπό.

Η Εβελίνα μέσα από τη μπάρα καλαμπούριζε με μια φίλη της και το αφεντικό. Διάλεξα μια γωνία της μπάρας που είχα καλό οπτικό πεδίο και έβλεπα σχεδόν ολόκληρο το μαγαζί και παράγγειλα ένα ουίσκι. Γύρισε, με κοίταξε και συνέχισε σα να μην υπήρχα. Σε λίγο μια απ’ τις κοπέλες με πλησιάζει την κερνάω ένα ποτό και μου κάνει παρέα. Το βλέμμα μου όμως πάνω στη δικιά μου.

Έχει περάσει μισή ώρα περίπου και στο μεταξύ έχουν μπει μερικοί πελάτες, όλοι τους θαμώνες γνωρίζουν καλά την Εβελίνα και μόλις τη βλέπουν την προσκαλούν στο τραπέζι τους. Αυτή στο μεταξύ έχει πιει τα ουισκάκια της και έχει φτιάξει κεφάλι έχει βγάλει την καμπαρντίνα και ξέκωλο όπως είναι αρχίζει να λικνίζεται στο ρυθμό της μουσικής.

Με το ποτήρι στο χέρι πήγαινε απ’ το ένα τραπέζι στο άλλο και χαριεντιζόταν με όλους, ρίχνοντας που και που και καμιά ματιά σε μένα.

Είχα αρχίσει να ερεθίζομαι βλέποντας την, παρ’ ότι είχα παρέα ένα φοβερό γκομενάκι γύρω στα 23. Η πούτσα μου ήταν πέτρα, δεν πίστευα κι εγώ ο ίδιος τι έκανα εκείνη τη στιγμή. Κάπου στη άκρη του μυαλού μου κάνανε την εμφάνισή τους κάποιες αναστολές και μερικά ταμπού που όμως φρόντισα και τα έδιωξα σε σύντομο χρονικό διάστημα.

Γύρω στις 12:30 το μαγαζί έχει γεμίσει, η μουσική αρκετά δυνατά και η δικιά μου στα κέφια της. Ξαφνικά μπαίνουν δύο τύποι, ο ένας απ’ αυτούς -πολύ γνωστός της Εβελίνας- μόλις τη βλέπει τρέχει και την αγκαλιάζει. Τον αγκαλιάζει και αυτή και του δίνει ένα πεταχτό φιλί στο στόμα. Σκέφτηκα πως θα ήταν ο πρώην της αλλά τελικά όχι, όπως έμαθα αργότερα.

Κάθονται σε ένα τραπέζι και σε λίγο η Εβελίνα παίρνει το ποτό της και μια άλλη κοπέλα και κάθονται με αυτούς τους δύο. Παραγγέλνει ο τύπος ένα μπουκάλι ουίσκι και καβατζάρει τις γκόμενες. Σε λίγο βλέπω το τύπο να χαϊδολογεί τη Εβελίνα κι αυτή να το διασκεδάζει, την παίρνει και πάνε οι δυο τους σε ένα άλλο τραπέζι καβάτζα όπως το λένε. Ξέρετε… είναι τα τραπέζια με χώρισμα για να ξεχωρίζουν απ’ τα υπόλοιπα και να είναι πιο απομονωμένα.

Εκεί άρχισε το πανηγύρι, το χαμούρεμα πήγαινε σύννεφο. Το ένα χέρι του στη πλάτη της και με το άλλο της χάιδευε τα μπούτια και το χέρι του ανέβαινε όλο και πιο ψηλά. Ενώ αυτή το απολάμβανε κανονικά έβαλε το χέρι της ανάμεσα στα πόδια του και άρχισε να τον χαϊδεύει. Καθ’ όλη τη διάρκεια του παιχνιδιού μου έριχνε κλεφτές ματιές για να βλέπει τις αντιδράσεις μου.

Η καύλα μου ήταν απερίγραπτη τα αρχίδια μου τόσο πρησμένα που νόμιζα πως δεν θα μπορώ να περπατήσω όταν θα σηκωνόμουνα. Τέτοια καύλα δεν είχα ξανανιώσει ποτέ στη ζωή μου με καμιά. Σκέφτηκα να πάω στην τουαλέτα του μαγαζιού και τραβήξω μαλακία αλλά απ’ την άλλη γούσταρα αυτή την τρέλα που ένιωθα, και παράλληλα δεν ήθελα να χάσω ούτε λεπτό από αυτό που έβλεπα.

Κοίτα βίτσιο που είχα και δεν το ήξερα, να γουστάρω να βλέπω τη γυναίκα μου να χαμουρεύεται με άλλους. Να γουστάρω να τη παίρνω μάτι κι εγώ να είμαι καυλωμένος και να μην θέλω να ξαλαφρώσω. Τελικά είχα απίστευτα κρυφές επιθυμίες, και πολλά ανομολόγητα πάθη.

Συνέχισα να βλέπω τους δυο τους να γελάνε να πίνουν και να ψιλό χαμουρεύονται ώσπου κάποια στιγμή απλώνει αυτός το χέρι του και της χαϊδεύει το μικρό πουτανίστικο στήθος της πάνω απ’ το σουτιέν. Αυτή έπιασε το χέρι του και το τράβηξε από πάνω της - και καλά πως δεν ήθελε-, και τον σήκωσε να λικνιστούν μαζί με τους άλλους.

Αυτός για λίγο κοντοστάθηκε αλλά η Εβελίνα σηκώθηκε και άρχισε να χορεύει τσιφτετέλι μαζί τις άλλες του μαγαζιού όσο πιο προκλητικά μπορούσε. Το μίνι αέρινο φουστάκι που φορούσε ανέμιζε με κάθε κούνημά της κάνοντας τα αρσενικά του μαγαζιού να αλληθωρίσουν και μένα φυσικά που απολάμβανα την πουτάνα μου σε όλο της το μεγαλείο. «Μπράβο κοριτσάρα μου!», σκέφτηκα. «Να σε χαίρεται ο μαλάκας που σ’ έχει!», αυτοσαρκάστηκα.

Σε λίγο σηκώνεται και ο τύπος απ’ το τραπέζι και την πλησιάζει, αυτή του γυρίζει την πλάτη και αρχίζει να τρίβεται πάνω του. Ακουμπούσε την ατελείωτη κωλάρα της πάνω στον πούτσο του και αυτός είχε γίνει κατακόκκινος από την καύλα. Η τσουλάρα μου μέσα στη φασαρία του μαγαζιού και το φωτισμό αρκετά χαμηλό μου έριχνε κλεφτές ματιές και γέλαγε γεμάτη ικανοποίηση που με βασάνιζε.

Αφού του τρίφτηκε λίγη ώρα και αυτός δεν άντεχε άλλο, την άρπαξε απ’ το χέρι και την πήγε στο τραπέζι που κάθονταν. Αυτή σηκώθηκε και πήγε στη τουαλέτα περνώντας από δίπλα μου. Ήμουν σίγουρος πως ήταν κάργα καυλωμένη. Σε λίγο νιώθω τη δόνηση του κινητού στην τσέπη μου. Το ανοίγω και διαβάζω το μήνυμα…

Εβελίνα: «Μωρό μου σ’ αρέσει που με βλέπεις να καυλεντίζω με άλλους;»

Νίκος: «Ναι μωρή τσούλα. Τρελαίνομαι!»

Εβελίνα: «Αφού είσαι ανωμαλάρα, διαστροφή μεγάλη, και γαμώ τους βιτσιόζους λέμε! Έννοια σου και θα σε περιποιηθώ καλά…»

Νίκος: «Σε λίγο φεύγουμε… δεν αντέχω άλλο θέλω, να σε γαμήσω!»

Δεν παίρνω απάντηση ενώ τη βλέπω να βγαίνει από την τουαλέτα και να κατευθύνεται προς το μέρος μου. Έρχεται δίπλα μου και λέει σε μια κοπέλα του μπαρ να στείλει ένα εμφιαλωμένο νερό στο τραπέζι, ενώ τη στιγμή εκείνη νιώθω το χέρι της να μπαίνει στην τσέπη σου σακακιού μου.

Με το που φεύγει και πάει στο τραπέζι που καθόταν με τον τύπο, βάζω το χέρι μου στη τσέπη και πιάνω κάτι πάνινο το βγάζω να δω τι είναι και μένω μαλάκας. Το στρινγκάκι της… Η καριόλα δεν φορούσε τίποτε κάτω απ’ το καυτό της μίνι εκείνη τη στιγμή…

Η πούτσα μου ήταν έτοιμη να εκραγεί, είχα αρχίσει να πονάω αφόρητα δεν μπορούσα να αντέξω άλλο αυτό μαρτύριο. Της στέλνω ξανά μήνυμα πως φεύγουμε αμέσως αλλά εκείνη δεν το ακούει λόγο της φασαρίας και της κάνω νόημα από μακριά δείχνοντας με τρόπο τη συσκευή του κινητού. Ευτυχώς κατάλαβε και μου απαντάει:

Εβελίνα: «Πήγαινε στο αμάξι και έρχομαι σε πέντε λεπτά…»

Πλήρωσα τα τελευταία ποτά και βγήκα να με χτυπήσει ο αέρας μπας και συνέρθω. Ο συνδυασμός ποτού, κάπνας και θορύβου μου είχαν κάνει το κεφάλι καζάνι. Κοιτάζω το ρολόι και έχει πάει τρεις παρά. Πάω στο αυτοκίνητο μπαίνω μέσα και περιμένω… περιμένω… περιμένω…

Έχουν περάσει 20 λεπτά και πουθενά η Εβελίνα. Της στέλνω μήνυμα και καμιά απάντηση. Έχουν περάσει 30-35 λεπτά και πάνω που ετοιμάζομαι να επιστρέψω να δω τι παίζει, την βλέπω από μακριά να βγαίνει απ’ το μαγαζί και να κατευθύνεται προς το μέρος μου.
Μπαίνει στο αμάξι και σκύβει να με φιλήσει.

Νίκος: «Που είσαι τόση ώρα ρε τσουλί και μ’ έχεις και περιμένω;»

Εβελίνα: «Τα λέγαμε με τον Κώστα, τον τύπο που με είδες μαζί. Παλιά καψούρα… αυτός δηλαδή, όχι εγώ. Εγώ απλά του τα μάσαγα…»

Νίκος: «Και δεν σου έφτασε τόση ώρα που είσαι μαζί του; Τι στο διάολο λέγατε;»

Εβελίνα: «Αυτός μου έλεγε πως με γουστάρει τρελά και πως τον έχω καυλώσει όλο το βράδυ».

Νίκος: «Κι εσύ;»

Εβελίνα: «Εγώ απλά ακούμπησα το χέρι μου πάνω το καυλί του να δω αν λέει αλήθεια…»

Δεν αντέχω άλλο και ξεκουμπώνω το παντελόνι μου.

Εβελίνα: «Κι εσύ όμως μωρό μου δεν πας πίσω… Για να δω… τι γίνεται εδώ…;»

Περιττό να σας πω πως μόλις με άγγιξε, χωρίς καν να μου πάρει τσιμπούκι ή να μου τραβήξει μαλακία έχυσα. Πλημμύρα λέμε, φοβερό χύσιμο! Με κοίταζε και χαμογέλαγε σα να ένιωθε πολύ υπερήφανη για το κατόρθωμά της.

Εβελίνα: «Μπράβο μωρό μου! Καλά τα κατάφερες και κρατήθηκες μέχρι τώρα… Εγώ περίμενα πως δεν θα άντεχες και θα τα αμολούσες μέσα στο σλιπάκι σου όπως ο Κώστας μόλις τον άγγιξα. Θα γίνει κι αυτό όμως στο υπόσχομαι… Μήπως να ικανοποιηθώ κι εγώ λιγάκι απόψε;»

Φύγαμε του σκοτωμού για το πλησιέστερο ξενοδοχείο. Πηδιόμασταν μέχρι το πρωί ασταμάτητα. Η λύσσα μου ήταν απερίγραπτη αλλά και η δική της επίσης. Κατά τις 6:30 το πρωί την πήγα σπίτι της εντελώς κομμάτια εγώ αλλά και αυτή. Με φίλησε και μου είπε…

Εβελίνα: «Πέρασες καλά μωρό μου;»

Νίκος: «Τέλεια μωρή πουτάνα... η πιο συναρπαστική βραδιά της ζωής μου!»

Εβελίνα: «Αφού έγινε η αρχή θα υπάρξουν ακόμα πιο συναρπαστικές βραδιές στη ζωή σου…»

Νίκος: «Δηλαδή;»

Εβελίνα: «Δηλαδή… Θα δεις… Πουτάνα δεν τη θες τη γυναίκα σου; Πουτανάρα θα είναι αφού είσαι τέτοια ανωμαλάρα! Πάντως να ξέρεις πως είμαι καψούρα μαζί σου και χαίρομαι που δεν είσαι κολλημένος. Πέρασα κι εγώ τέλεια και θέλω να είμαι συνέχεια μαζί σου».

Με καλημέρισε και έφυγε…

Στο δρόμο για το σπίτι μου παίρνω μήνυμά της.

Εβελίνα: «Την επόμενη φορά που θα γαμιόμαστε, θα σου λέω πως το έκανα με τον πρώην μου. Φιλάκια…»

(Copyright protected OW ref: 10536)